Y Cyfarfod Llawn - Y Bumed Senedd
Plenary - Fifth Senedd
19/09/2017Cynnwys
Contents
Cyfarfu’r Cynulliad am 13:30 gyda’r Llywydd (Elin Jones) yn y Gadair.
The Assembly met at 13:30 with the Llywydd (Elin Jones) in the Chair.
Galw’r Aelodau i drefn a chroesawu’r Aelodau yn ôl wedi toriad yr haf.
I call Members to order and welcome Members back after the summer recess.
Mae’n bleser gen i gyhoeddi, yn unol â Rheol Sefydlog 26.75, fod Deddf Treth Gwaredu Tirlenwi (Cymru) 2017, a Deddf Undeb Llafur (Cymru) 2017 wedi cael Cydsyniad Brenhinol ar 7 Medi 2017.
It gives me great pleasure to announce, in accordance with Standing Order 26.75, that the Landfill Disposals Tax (Wales) Act 2017 and the Trade Union (Wales) Act 2017 were given Royal Assent on 7 September 2017.
Mae [R] yn dynodi bod yr Aelod wedi datgan buddiant. Mae [W] yn dynodi bod y cwestiwn wedi’i gyflwyno yn Gymraeg.
[R] signifies the Member has declared an interest. [W] signifies that the question was tabled in Welsh.
Yr eitem gyntaf i ni y prynhawn yma yw’r cwestiynau i’r Prif Weinidog, a’r cwestiwn cyntaf, Russell George.
The first item on our agenda this afternoon’s questions to the First Minister, the first question is from Russell George.
'Gwasanaethau sy'n Addas i'r Dyfodol'
'Services Fit For the Future'
1. A wnaiff y Prif Weinidog ddatganiad am ymgynghoriad Llywodraeth Cymru 'Gwasanaethau sy'n Addas i'r Dyfodol'? (OAQ51025)
1. Will the First Minister make a statement on the Welsh Government consultation 'Services Fit For the Future'? (OAQ51025)
We welcome all contributions to this important consultation. We have already received over 700 responses and these will be used to ensure any future legislative change is the most effective it can be for the people of Wales. The consultation will run until the end of this month.
Rydym yn croesawu pob cyfraniad i’r ymgynghoriad pwysig hwn. Rydym ni eisoes wedi derbyn dros 700 o ymatebion a bydd y rhain yn cael eu defnyddio i sicrhau bod unrhyw newid deddfwriaethol yn y dyfodol mor effeithiol ag y gall ei fod i bobl Cymru. Bydd yr ymgynghoriad yn para tan ddiwedd y mis hwn.
First Minister, I hope you will join me in recognising the important work that community health councils do across Wales. I’ve had the opportunity of meeting Powys community health council on a number of occasions over the summer recess. And one concern they’ve raised with me is the direction that the Welsh Government White Paper seems to be taking, and particularly an issue that they have raised with me is that the White Paper does not contain any recognition of the complexities of cross-border services, and neither does it refer to the important scrutiny role that our community health councils provide on behalf of patients. You’ll understand, of course, that the vast majority of my constituents access services across the border. What reassurance can you provide to Powys community health council that Welsh patients using services over the border have an effective advocate if future arrangements change?
Prif Weinidog, rwy’n gobeithio y gwnewch chi ymuno â mi i gydnabod y gwaith pwysig y mae cynghorau iechyd cymuned yn ei wneud ledled Cymru. Rwyf wedi cael y cyfle i gyfarfod â chyngor iechyd cymuned Powys ar sawl achlysur dros doriad yr haf. Ac un pryder y maen nhw wedi ei godi gyda mi yw'r cyfeiriad y mae’n ymddangos bod Papur Gwyn Llywodraeth Cymru yn ei ddilyn, ac un mater penodol y maen nhw wedi ei godi gyda mi yw nad yw’r Papur Gwyn yn cynnwys unrhyw gydnabyddiaeth o gymhlethdodau gwasanaethau trawsffiniol, ac nid yw'n cyfeirio ychwaith at y swyddogaeth graffu bwysig y mae ein cynghorau iechyd cymuned yn ei chyflawni ar ran cleifion. Byddwch yn deall, wrth gwrs, bod mwyafrif llethol fy etholwyr yn defnyddio gwasanaethau ar draws y ffin. Pa sicrwydd allwch chi ei roi i gyngor iechyd cymuned Powys bod gan gleifion o Gymru sy'n defnyddio gwasanaethau dros y ffin eiriolwr effeithiol os bydd trefniadau’n newid yn y dyfodol?
Well, we want that to continue, of course, and that’s why it’s so important that Powys and other CHCs respond to the consultation, so that we can take forward legislation with the broadest consensus possible.
Wel, rydym ni eisiau i hynny barhau, wrth gwrs, a dyna pam mae hi mor bwysig bod CIC Powys a CICau eraill yn ymateb i'r ymgynghoriad, fel y gallwn ni fwrw ymlaen â deddfwriaeth gyda'r consensws ehangaf posibl.
Community health councils have independence, expertise and powers to intervene on behalf of patients in order to uphold their safety and their dignity. So, can the First Minister explain how taking such functions away from the local level and centralising them nationally, and then watering them down, is going to enhance patient safety and dignity?
Mae gan gynghorau iechyd cymuned annibyniaeth, arbenigedd a phwerau i ymyrryd ar ran cleifion er mwyn cynnal eu diogelwch a'u hurddas. Felly, a all y Prif Weinidog esbonio sut y mae cymryd y fath swyddogaethau oddi wrth y lefel leol a'u canoli'n genedlaethol, ac yna eu gwanhau, yn mynd i wella diogelwch ac urddas cleifion?
We have to remember, of course, that CHCs are not an inspectorate. We have a health inspectorate that does that. They have a role, of course, in terms of acting as patient voice and in many other ways. I can say to Members that there has been a very positive meeting with the CHC board. There’s a lot of common ground in the White Paper itself. There are some issues that will need to be discussed further, but the intention is to strengthen the voice of the patient across the whole of Wales, and we look forward to working with CHCs in order to deliver that.
Mae’n rhaid i ni gofio, wrth gwrs, nad yw CICau yn arolygiaeth. Mae gennym ni arolygiaeth iechyd sy'n gwneud hynny. Mae ganddyn nhw swyddogaeth, wrth gwrs, o ran gweithredu fel llais cleifion ac mewn sawl ffordd arall. Gallaf ddweud wrth yr Aelodau y bu cyfarfod cadarnhaol iawn gyda bwrdd y CIC. Ceir llawer o dir cyffredin yn y Papur Gwyn ei hun. Ceir rhai materion y bydd angen eu trafod ymhellach, ond y bwriad yw cryfhau llais y claf ar draws Cymru gyfan, ac edrychwn ymlaen at weithio gyda CICau er mwyn cyflawni hynny.
Gofal Diwedd Oes
End-of-life Care
2. A wnaiff y Prif Weinidog ddatganiad am ofal diwedd oes yn ne-ddwyrain Cymru? (OAQ51053)
2. Will the First Minister make a statement on end-of-life care in south-east Wales? (OAQ51053)
Our £3 million investment in the new hospice in Malpas that opened last week demonstrates our commitment to end-of-life care in the south-east of Wales. The updated end-of-life care delivery plan, published in March 2017, also sets out the actions we are taking to deliver a collaborative approach to improving end-of-life care throughout Wales.
Mae ein buddsoddiad o £3 miliwn yn yr hosbis newydd ym Malpas a agorwyd yr wythnos diwethaf yn dangos ein hymrwymiad i ofal diwedd oes yn y de-ddwyrain. Mae'r cynllun cyflawni gofal diwedd oes wedi’i ddiweddaru, a gyhoeddwyd ym mis Mawrth 2017, hefyd yn nodi'r camau yr ydym ni’n eu cymryd i sicrhau dull cydweithredol o wella gofal diwedd oes ledled Cymru.
Thank you, First Minister. Last week, along with the Cabinet Secretary for health, I attended the launch of the new state-of-the-art in-patient unit at Malpas. The 15-bedded unit offers support for people with complex symptom-management needs and end-of-life care, and, as you mentioned, the investment of £3 million of Welsh Government money for the St David’s hospice is a good example of how to deliver first-class hospice care and helps to meet the demand of palliative care services in south-east Wales. So, will you join me, First Minister, in paying tribute to the vision of the board of directors at St David’s, particularly the chief executive, Emma Saysell, and the tremendous support of the local community and volunteers, and to show that investment from Welsh Government, in partnership with the health board and local authority, can make a real difference to the lives of people when they need it most?
Diolch, Prif Weinidog. Yr wythnos diwethaf, ynghyd ag Ysgrifennydd y Cabinet dros iechyd, roeddwn i’n bresennol yn lansiad yr uned cleifion mewnol o’r radd flaenaf ym Malpas. Mae'r uned 15 gwely yn cynnig cymorth i bobl ag anghenion rheoli symptomau cymhleth a gofal diwedd oes, ac fel y soniasoch, mae'r buddsoddiad o £3 miliwn o arian Llywodraeth Cymru ar gyfer hosbis Dewi Sant yn enghraifft dda o sut i ddarparu gofal hosbis o'r radd flaenaf ac yn helpu i fodloni’r galw am wasanaethau gofal lliniarol yn y de-ddwyrain. Felly, a wnewch chi ymuno â mi, Prif Weinidog, i dalu teyrnged i weledigaeth y bwrdd cyfarwyddwyr yn Dewi Sant, yn enwedig y prif weithredwr, Emma Saysell, a chefnogaeth aruthrol y gymuned leol a gwirfoddolwyr, ac i ddangos y gall buddsoddiad gan Lywodraeth Cymru, mewn partneriaeth â'r bwrdd iechyd a'r awdurdod lleol, wneud gwahaniaeth gwirioneddol i fywydau pobl pan fo'i angen arnynt fwyaf?
Yes. It’s an excellent example of partnership working, because the investment has enabled the St David’s hospice care team to deliver a palliative care model that is universally recognised as being a good example of first-class care. Now that the new building is complete and open, the charity, of course, will now be able to support more people who need their help at the end of their lives, and I very much congratulate the charity itself for the work that it has put in to make sure that the opening came about.
Gwnaf. Mae'n enghraifft wych o weithio mewn partneriaeth, oherwydd mae'r buddsoddiad wedi galluogi tîm gofal hosbis Dewi Sant i ddarparu model gofal lliniarol a gydnabyddir yn gyffredinol fel enghraifft dda o ofal o'r radd flaenaf. Nawr bod yr adeilad newydd wedi’i gwblhau ac ar agor, bydd yr elusen, wrth gwrs, yn gallu cynorthwyo mwy o bobl sydd angen eu cymorth ar ddiwedd eu bywydau nawr, ac rwy’n llongyfarch yr elusen ei hun yn fawr am y gwaith y mae wedi ei wneud i sicrhau bod yr hosbis yn cael ei agor.
First Minister, can I concur with Jayne Bryant’s comments, and also welcome the opening of the new hospice at Malpas? As chief executive, Emma Saysell, has said, this is a landmark development and will hopefully plug previously identified gaps in provision over the last few years, and I’m sure it will go from strength to strength.
You’ll know, First Minister, I frequently raise the issue of motor neurone disease in this Chamber and its devastating impact on sufferers, estimated at up to 5,000 across the UK at any one time. A key finding of the recent Demos report into the financial effect of MND on sufferers and their families has said that services can often be slow to respond to MND sufferers’ needs because of the rapidity of the progress of the disease. So, can you undertake to look again at the provision of services, including hospice and palliative care in Wales, to ensure that—yes, we’ve got a wonderful new building in Malpas, and that’s one part of the jigsaw—the services that are provided are able to keep pace with sufferers of complex diseases such as MND?
Prif Weinidog, a gaf i gytuno â sylwadau Jayne Bryant, a hefyd croesawu agor yr hosbis newydd ym Malpas? Fel y mae’r prif weithredwr, Emma Saysell, wedi ei ddweud, mae hwn yn ddatblygiad nodedig a’r gobaith yw y bydd yn llenwi bylchau a nodwyd yn flaenorol yn y ddarpariaeth yn ystod y blynyddoedd diwethaf, ac rwy'n siŵr y bydd yn mynd o nerth i nerth.
Byddwch yn gwybod, Prif Weinidog, fy mod i’n aml yn codi mater clefyd niwronau motor yn y Siambr hon a'i effaith ofnadwy ar ddioddefwyr, yr amcangyfrifir bod hyd at 5,000 ohonynt ledled y DU ar unrhyw adeg. Mae un o ganfyddiadau allweddol adroddiad diweddar Demos ar effaith ariannol MND ar ddioddefwyr a'u teuluoedd wedi dweud y gall gwasanaethau yn aml fod yn araf i ymateb i anghenion dioddefwyr MND oherwydd cyflymder datblygiad y clefyd. Felly, a allwch chi ymrwymo i edrych eto ar y ddarpariaeth o wasanaethau, gan gynnwys gofal hosbis a lliniarol yng Nghymru, i sicrhau—oes, mae gennym ni adeilad newydd gwych ym Malpas, ac mae hwnnw’n un rhan o'r jig-so—y gall y gwasanaethau a ddarperir gadw i fyny â dioddefwyr clefydau cymhleth fel MND?
The Member raises an important issue. It was remiss of me not to congratulate him, of course, on his recent wedding, and his dedication in coming back here. I believe that was not a choice he faced, but, nevertheless, he is here. But my congratulations, obviously, to him and his new wife.
Motor neurone disease is a devastating illness. It is usually very progressive. Sometimes, it moves more quickly in some people than others. It’s difficult to predict the rapidity of the progress of the illness, but, unfortunately, of course, it’s known what the illness eventually does to the body. We want to work with the motor neurone disease charities in order to make sure that the level of care is right for the individual, because we know that it’s not possible to predict with any accuracy how the disease will progress in terms of its speed, and that is certainly something that we’ve been working with the motor neurone disease charities in order to achieve.
Mae'r Aelod yn codi mater pwysig. Roeddwn i ar fai yn anghofio ei longyfarch, wrth gwrs, ar ei briodas ddiweddar, a'i ymroddiad i ddod yn ôl yma. Credaf nad oedd hwnnw’n ddewis iddo ei wynebu, ond, serch hynny, mae ef yma. Ond fy llongyfarchiadau, yn amlwg, iddo ef a'i wraig newydd.
Mae clefyd niwronau motor yn salwch ofnadwy. Mae’n datblygu’n gyflym iawn fel rheol. Weithiau, mae'n symud yn gyflymach mewn rhai pobl nag eraill. Mae'n anodd rhagweld cyflymder datblygiad y salwch, ond, yn anffodus, wrth gwrs, mae'n hysbys beth mae'r salwch yn ei wneud i'r corff yn y pen draw. Rydym ni eisiau gweithio gyda'r elusennau clefyd niwronau motor i sicrhau bod lefel y gofal yn iawn i'r unigolyn, gan ein bod ni’n gwybod nad yw'n bosib rhagweld gydag unrhyw gywirdeb sut y bydd y clefyd yn datblygu o ran ei gyflymder, ac mae hynny'n sicr yn rhywbeth yr ydym ni wedi bod yn gweithio gyda'r elusennau clefyd niwronau motor er mwyn ei gyflawni.
Cwestiynau Heb Rybudd gan Arweinwyr y Pleidiau
Questions Without Notice from the Party Leaders
Cwestiynau nawr gan arweinwyr y pleidiau. Arweinydd Plaid Cymru, Leanne Wood.
Questions now from the party leaders. The leader of Plaid Cymru, Leanne Wood.
Diolch, Llywydd. It’s almost 20 years to the day since the vote in 1997 to establish this institution, and with a new term must come a new chapter in the Welsh story. First Minister, I personally won’t forget the triumph, where so many of us in this Chamber, and outside, helped to deliver a victory for our nation on that night. Governing ourselves is a victory in itself. No other country has governed another well.
But the Welsh Government is a different institution to the National Assembly. I agree with Ron Davies when he says that Ministers need to ask themselves some difficult questions about delivery. First Minister, do you agree with him?
Diolch, Llywydd. Mae hi bron yn 20 mlynedd i'r diwrnod ers y bleidlais ym 1997 i sefydlu'r sefydliad hwn, ac mae’n rhaid i dymor newydd ddod â phennod newydd yn hanes Cymru. Prif Weinidog, ni wnaf i yn bersonol fyth anghofio’r fuddugoliaeth, pan wnaeth cymaint ohonom ni yn y Siambr hon, a’r tu allan, helpu i sicrhau buddugoliaeth i'n gwlad ar y noson honno. Mae llywodraethu ein hunain yn fuddugoliaeth ynddi'i hun. Nid oes unrhyw wlad arall wedi llywodraethu un arall yn dda.
Ond mae Llywodraeth Cymru yn wahanol sefydliad i'r Cynulliad Cenedlaethol. Rwy’n cytuno â Ron Davies pan ddywed fod angen i Weinidogion ofyn cwestiynau anodd i’w hunain ynghylch cyflawniad. Prif Weinidog, a ydych chi'n cytuno ag ef?
No. Ron, of course, had the opportunity to shape the direction of the National Assembly, but we know, of course, his unfortunate story. I’m proud of what we’ve achieved over the past 20 years. When I look back at what Wales was like in the 1990s: a country lacking confidence, where young people wanted to leave, a country that really had no strong profile abroad—that wasn’t happening. And the one thing that strikes me is that it was accepted as normal that unemployment should be substantially higher in Wales than in the rest of the UK. That was seen as something that was inevitable. That’s no longer the case; unemployment’s either at the UK average, or below the UK average. I could go on, of course, and she might expect me to do that, but I pick out certain comparisons there with the 1990s, in the way that Wales has changed for the better in the 20 years since the referendum.
Nac ydw. Cafodd Ron, wrth gwrs, y cyfle i lywio cyfeiriad y Cynulliad Cenedlaethol, ond rydym ni’n gwybod, wrth gwrs, am ei stori anffodus. Rwy'n falch o'r hyn yr ydym ni wedi ei gyflawni dros yr 20 mlynedd diwethaf. Pan fyddaf yn edrych yn ôl ar sut le oedd Cymru yn y 1990au: gwlad â diffyg hyder, lle’r oedd pobl ifanc eisiau gadael, gwlad nad oedd ganddi broffil cryf dramor—nid oedd hynny'n digwydd. A’r un peth sy'n fy nharo i yw ei bod yn cael ei dderbyn fel normal bryd hynny y dylai diweithdra fod yn sylweddol uwch yng Nghymru nag yng ngweddill y DU. Ystyriwyd bod hynny’n rhywbeth a oedd yn anochel. Nid dyna'r achos mwyach; mae diweithdra naill ai ar gyfartaledd y DU, neu’n is na chyfartaledd y DU. Gallwn barhau, wrth gwrs, ac efallai y byddai hi’n disgwyl i mi wneud hynny, ond rwy’n dewis cymariaethau penodol yn y fan yma â'r 1990au, yn y ffordd y mae Cymru wedi newid er gwell yn yr 20 mlynedd ers y refferendwm.
Well, people are still leaving, First Minister, as you well know. And, last year, you said that Labour is halfway through a decade of delivery. But, for many people, the current performance of devolved Government is mediocre to say the least, and has been seen as making no difference to their lives or the quality of public services. And those aren’t my words, but the findings of research on attitudes to devolution, which you will have read yesterday. If we are halfway through a decade of delivery, why is it that our health and education outcomes are consistently worse than those in Scotland? Why is our GCSE pass rate this year worse than the Scottish equivalent? Why are waiting lists longer on average? And that’s without even mentioning comparisons to England or to other western European countries. What is the explanation for your Government not delivering on the outcomes that people both expect and deserve?
Wel, mae pobl yn dal i adael, Prif Weinidog, fel y gwyddoch yn iawn. Ac, y llynedd, dywedasoch fod Llafur hanner ffordd trwy ddegawd o gyflawni. Ond, i lawer o bobl, gweddol yw perfformiad presennol y Llywodraeth ddatganoledig a dweud y lleiaf, ac nid yw pobl wedi gweld ei bod wedi gwneud unrhyw wahaniaeth i'w bywydau nac i ansawdd gwasanaethau cyhoeddus. Ac nid fy ngeiriau i yw’r rhain, ond canfyddiadau ymchwil i agweddau at ddatganoli, y byddwch chi wedi eu darllen ddoe. Os ydym ni hanner ffordd trwy ddegawd o gyflawni, pam mae ein canlyniadau iechyd ac addysg yn gyson waeth na’r rhai yn yr Alban? Pam mae ein cyfradd pasio TGAU eleni yn waeth na chymwysterau cyfatebol yr Alban? Pam mae rhestrau aros yn hwy ar gyfartaledd? Ac mae hynny heb hyd yn oed sôn am gymariaethau â Lloegr neu â gwledydd eraill gorllewin Ewrop. Beth yw’r esboniad nad yw eich Llywodraeth yn cyflawni’r canlyniadau y mae pobl yn eu disgwyl ac yn eu haeddu?
Well, far from it—I don’t think Scotland is the Shangri-La that is portrayed. There have been real problems in the Scottish education system. There are still issues over the attainment gap, which we have closed and they have not. If we look at health, and we look at the 1990s, it was normal in the 1990s, in the days of a Tory Government, for people to wait two years for an operation. That was normal. People accept that no more—no more. We know that waiting times have been reduced substantially despite having an enormous cut in our budget in that time. We’ve just seen the best GCSE results ever. Scotland has its own education system. You can’t compare their qualification system with ours because it’s so different. We are building schools across the whole of Wales; in England, nothing is being built. We’re proud of that fact. If we look at the economy, our unemployment rate is 4.3 per cent. That would have been undreamt of in the 1990s. We are still attracting excellent investment into Wales—the best foreign direct investment figures for the past 30 years—and that’s because we have a Government that is able to go out and sell Wales. Whatever the politics of that Government, the profile that Ministers have is far, far greater than was the case in the 1990s, and that’s why we’ve been so successful in bringing jobs into Wales.
Wel, yn wahanol iawn i hynny—nid wyf yn credu bod yr Alban y Shangri-La a bortreadir. Bu problemau gwirioneddol yn system addysg yr Alban. Ceir problemau o hyd ynghylch y bwlch cyrhaeddiad, yr ydym ni wedi ei gau ac nad ydyn nhw. Os edrychwn ni ar iechyd, a’n bod yn edrych ar y 1990au, roedd yn normal yn y 1990au, yn nyddiau’r Llywodraeth Dorïaidd, i bobl aros dwy flynedd am lawdriniaeth. Roedd hynny'n normal. Nid yw pobl yn derbyn hynny ddim mwy—dim mwy. Gwyddom fod amseroedd aros wedi gostwng yn sylweddol er gwaethaf y ffaith y bu toriad enfawr i’n cyllideb yn y cyfnod hwnnw. Rydym ni newydd weld y canlyniadau TGAU gorau erioed. Mae gan yr Alban ei system addysg ei hun. Allwch chi ddim cymharu eu system gymwysterau nhw â’n system ni gan ei bod mor wahanol. Rydym ni’n adeiladu ysgolion ledled Cymru gyfan; yn Lloegr, nid oes unrhyw beth yn cael ei adeiladu. Rydym ni’n falch o'r ffaith honno. Os edrychwn ni ar yr economi, 4.3 y cant yw ein cyfradd ddiweithdra. Ni ellid bod wedi breuddwydio am hynny yn y 1990au. Rydym ni’n dal i ddenu buddsoddiad rhagorol i Gymru—y ffigurau buddsoddi uniongyrchol tramor gorau ers 30 mlynedd—ac mae hynny oherwydd bod gennym ni Lywodraeth sy'n gallu mynd allan a gwerthu Cymru. Beth bynnag yw gwleidyddiaeth y Llywodraeth honno, mae'r proffil sydd gan Weinidogion yn llawer iawn mwy na'r hyn a welwyd yn y 1990au, a dyna pam yr ydym ni wedi bod mor llwyddiannus o ran dod â swyddi i Gymru.
You sound complacent, First Minister, and your answers here this afternoon seem to suggest that things are already going so well, that this is as good as it gets. Not so much a decade of delivery, but it’s a decade of complacency. We need, First Minister, a country where there is a premium on self-Government. Making our own decisions is an essential first step, and Plaid Cymru is proud that this country has taken that step. But the next step is realising that premium. Being a Welsh citizen should mean that there’s a public service bonus: a devolution dividend, then, if you like. So, I’ll make one challenge to you today, as we mark 20 years since that ‘yes’ vote: by the end of this Assembly term, will the Labour Government have closed the gap with Scotland on health, education and the economy? And if we approach the end of this term and there seems to be no sign of a closing of that gap, will you then accept and admit that Wales needs a new Government?
Rydych chi'n swnio'n hunanfodlon, Prif Weinidog, ac mae’n ymddangos bod eich atebion yma y prynhawn yma'n awgrymu bod pethau eisoes yn mynd mor dda, bod hyn mor dda ag y gall hi fod. Nid degawd o gyflawni, ond yn hytrach degawd o hunanfodlonrwydd. Rydym ni angen, Prif Weinidog, gwlad lle mae premiwm ar hunanlywodraeth. Mae gwneud ein penderfyniadau ein hunain yn gam cyntaf hanfodol, ac mae Plaid Cymru yn falch fod y wlad hon wedi cymryd y cam hwnnw. Ond y cam nesaf yw gwireddu’r premiwm hwnnw. Dylai bod yn ddinesydd Cymru olygu bod bonws gwasanaeth cyhoeddus: difidend datganoli, wedyn, os mynnwch chi. Felly, rhof un her i chi heddiw, wrth i ni nodi 20 mlynedd ers y bleidlais 'ie' honno: erbyn diwedd y tymor Cynulliad hwn, a fydd y Llywodraeth Lafur wedi cau'r bwlch gyda'r Alban o ran iechyd, addysg a'r economi? Ac os byddwn ni’n dod i ddiwedd y tymor hwn a’i bod yn ymddangos nad oes unrhyw arwydd o gau'r bwlch hwnnw, a wnewch chi dderbyn a chyfaddef wedyn bod angen Llywodraeth newydd ar Gymru?
Well, it’s not me she wants to convince; it’s the electorate, and she’s not convinced them of that. There’s no point complaining to me about the lack of success of her own party. I do not accept there’s a gap between us and Scotland. I don’t accept that there’s a gap between us and Scotland in education. Scotland’s unemployment rate is regularly higher than ours. It’s not as if Scotland, economically, is doing fantastically well, and from our perspective I’m proud of what we’ve achieved over the past 20 years. The electors of Wales have recognised that. They’ve seen that in election after election, and there will be no sign of complacency from us. We know that it gets harder and harder to convince people to vote for us the longer that we are in Government, and we will work harder and harder to ensure that people continue to give us their support.
Wel, nid fi y mae eisiau iddi ei argyhoeddi, ond yr etholwyr, ac nid yw hi wedi eu hargyhoeddi nhw o hynny. Nid oes unrhyw bwynt achwyn i mi am ddiffyg llwyddiant ei phlaid ei hun. Nid wyf i’n derbyn bod bwlch rhyngom ni a'r Alban. Nid wyf i’n derbyn bod bwlch rhyngom ni a'r Alban o ran addysg. Mae cyfradd ddiweithdra'r Alban yn gyson uwch na'n cyfradd ni. Nid fel pe byddai'r Alban, yn economaidd, yn gwneud yn hynod o dda, ac o'n safbwynt ni rwy'n falch o'r hyn yr ydym ni wedi ei gyflawni dros yr 20 mlynedd diwethaf. Mae etholwyr Cymru wedi cydnabod hynny. Maen nhw wedi gweld hynny mewn etholiad ar ôl etholiad, ac ni fydd unrhyw arwydd o hunanfodlonrwydd gennym ni. Gwyddom ei bod yn mynd yn fwy a mwy anodd i argyhoeddi pobl i bleidleisio drosom yr hwyaf yr ydym ni mewn Llywodraeth, a byddwn yn gweithio'n fwy a mwy caled i sicrhau bod pobl yn parhau i roi eu cefnogaeth i ni.
Arweinydd yr wrthblaid, Andrew R.T. Davies.
The leader of the opposition, Andrew R.T. Davies.
Thank you, Presiding Officer. First Minister, in August, the report about Kris Wade was published from the Abertawe Bro Morgannwg University Local Health Board. This was a desktop review into the employment by that health board of Kris Wade, a man who is currently serving a 21-year sentence for the sexually motivated killing of 65-year-old Christine James. In the years leading up to Ms James’s murder, Kris Wade was the subject of no fewer than three separate allegations of sexual abuse amongst vulnerable patients. At the time of the desktop review publication, my party criticised the report for its lack of independence. It is our belief it can never be acceptable for a health board to investigate serious concerns about itself. Following several calls from my party, and indeed the BMA and others in this Chamber, your Government announced Healthcare Inspectorate Wales’s role in reviewing the desktop report that the health board undertook. How on earth can it be acceptable for a health board to investigate such serious accusations of its own failing?
Diolch, Llywydd. Prif Weinidog, ym mis Awst, cyhoeddwyd yr adroddiad am Kris Wade o Fwrdd Iechyd Lleol Prifysgol Abertawe Bro Morgannwg. Adolygiad bwrdd gwaith oedd hwn o’r bwrdd iechyd hwnnw yn cyflogi Kris Wade, gŵr sy’n bwrw cyfnod o 21 mlynedd yn y carchar ar hyn o bryd am laddiad ag ysgogiad rhywiol y wraig 65 oed, Christine James. Yn ystod y blynyddoedd yn arwain at lofruddiaeth Ms James, roedd Kris Wade yn destun dim llai na thri honiad ar wahân o gam-drin rhywiol ymhlith cleifion agored i niwed. Ar adeg cyhoeddi’r adolygiad bwrdd gwaith, beirniadwyd yr adroddiad gan fy mhlaid i am ei ddiffyg annibyniaeth. Rydym ni o’r farn na all fyth fod yn dderbyniol i fwrdd iechyd ymchwilio i bryderon difrifol amdano'i hun. Yn dilyn sawl galwad gan fy mhlaid i, a chan y BMA ac eraill yn y Siambr hon yn wir, cyhoeddodd eich Llywodraeth swyddogaeth Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru o ran adolygu'r adroddiad bwrdd gwaith a gyflawnwyd gan y bwrdd iechyd. Sut ar y ddaear y gall hi fod yn dderbyniol i fwrdd iechyd ymchwilio i gyhuddiadau mor ddifrifol o’i fethiant ei hun?
It’s a complicated picture, and I understand the grief that the family has faced. There were three allegations; that’s correct. No action was taken by the police with regard to those allegations, and so no criminal proceedings were taken. That said, it is highly important that there is an investigation by Healthcare Inspectorate Wales into not just the lessons that can be learned, but the lessons that can be learned in order that we can be assured as a Government that any failings that may have been in the system at that time are corrected, and that the family then can be assured that the health board did all that it could have done to deal with the situation. We won’t know the answer to that question until of course we get the findings of the health inspectorate’s report.
Mae'n ddarlun cymhleth, ac rwy’n deall y galar y mae'r teulu wedi ei wynebu. Roedd tri chyhuddiad; mae hynny'n gywir. Ni chymerwyd unrhyw gamau gan yr heddlu o ran y cyhuddiadau hynny, ac felly ni chyflwynwyd unrhyw achosion troseddol. Wedi dweud hynny, mae'n hynod bwysig bod ymchwiliad gan Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru, nid yn unig i’r gwersi y gellir eu dysgu, ond i’r gwersi y gellir eu dysgu fel y gallwn fod yn sicr fel Llywodraeth bod unrhyw fethiannau a allai fod wedi bodoli yn y system bryd hynny yn cael eu hunioni, ac y gall y teulu gael eu sicrhau wedyn bod y bwrdd iechyd wedi gwneud popeth y gallai fod wedi ei wneud i ymdrin â'r sefyllfa. Ni fyddwn yn gwybod yr ateb i'r cwestiwn hwnnw tan y byddwn yn cael canfyddiadau adroddiad yr arolygiaeth iechyd, wrth gwrs.
First Minister, it’s my understanding that not one patient, not one medical professional and not one member of staff was asked to give a formal interview in the course of the review. That, surely, is unacceptable. Can you confirm that Healthcare Inspectorate Wales will take evidence from clinicians, from patients and, above all, anyone associated with the investigation that allowed the tragedy to unfold and ultimately ended up in this gentleman being sentenced to 21 years in prison?
Prif Weinidog, rwy'n deall na ofynnwyd i’r un claf, yr un gweithiwr proffesiynol meddygol na’r un aelod o staff, roi cyfweliad ffurfiol yn ystod yr adolygiad. Mae hynny, does bosib, yn annerbyniol. A allwch chi gadarnhau y bydd Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru yn cymryd tystiolaeth gan glinigwyr, gan gleifion ac, yn anad dim, gan unrhyw un sy'n gysylltiedig â'r ymchwiliad a ganiataodd i'r trychineb ddatblygu ac a arweiniodd yn y pen draw at y gŵr hwn yn cael ei ddedfrydu i 21 mlynedd yn y carchar?
It is absolutely crucial that the investigation is independent. It’s not for me then to tell Healthcare Inspectorate Wales what they should and shouldn’t do, but I think it’s proper for me to say that I would expect them to gain as much evidence as broadly as possible in order for their final findings to be as robust as possible.
Mae'n hollbwysig bod yr ymchwiliad yn annibynnol. Nid fy lle i yw dweud wrth Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru beth y dylent ac na ddylent ei wneud, ond rwy'n credu ei bod hi’n briodol i mi ddweud y byddwn yn disgwyl iddyn nhw gael cymaint o dystiolaeth mor eang â phosibl er mwyn i’w canfyddiadau terfynol fod mor gadarn â phosibl.
I think most people would say it would be fair for you or your Government, in the shape of the Cabinet Secretary, to set the terms of reference for the Healthcare Inspectorate Wales inquiry report, investigation, call it what you will, because obviously he has asked them to do that. When I found out that not one medical person had been asked, not one patient had been asked, to give evidence to this investigation, that is unbelievable, I have to say. And I do call upon you to make very strict terms of reference for this investigation from Healthcare Inspectorate Wales so that the report that they present to your Government can enjoy the confidence of the Members here, of the wider public, that they are being protected against people like Kris Wade working within our health service. Will you give that commitment that the terms of reference are robust enough from the Healthcare Inspectorate Wales inquiry into this inquiry so that we can have confidence that patients and members of the public are protected from the likes of Kris Wade ever working within the health service here in Wales?
Rwy'n credu y byddai'r rhan fwyaf o bobl yn dweud y byddai'n deg i chi neu'ch Llywodraeth, ar ffurf Ysgrifennydd y Cabinet, bennu’r cylch gorchwyl ar gyfer adroddiad, ymchwiliad, beth bynnag yr hoffech chi ei alw, Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru, oherwydd mae’n amlwg ei fod ef wedi gofyn iddyn nhw wneud hynny. Pan wnes i ddarganfod na ofynnwyd i’r un unigolyn meddygol, na ofynnwyd i’r un claf, gyflwyno tystiolaeth i'r ymchwiliad hwn, mae hynny'n anhygoel, mae'n rhaid i mi ddweud. Ac rwy’n galw arnoch i bennu cylch gorchwyl llym ar gyfer yr ymchwiliad hwn gan Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru fel y gall yr adroddiad y maen nhw’n ei gyflwyno i'ch Llywodraeth fwynhau hyder yr Aelodau yma, y cyhoedd ehangach, eu bod yn cael eu diogelu rhag pobl fel Kris Wade yn gweithio yn ein gwasanaeth iechyd. A wnewch chi roi'r ymrwymiad hwnnw bod y cylch gorchwyl yn ddigon cadarn o ymchwiliad Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru i'r ymchwiliad hwn fel y gallwn ni fod yn hyderus bod cleifion ac aelodau'r cyhoedd yn cael eu diogelu rhag sefyllfa lle nad yw pobl fel Kris Wade byth yn gweithio yn y gwasanaeth iechyd yma yng Nghymru?
The answer to the question is ‘yes’, of course. We want to make sure that the investigation itself is (a) independent and (b) robust. I’m not sure whether he is saying that, in the past, not enough people were interviewed, or whether that’s happening now, but whichever way, I’ll make sure that that is looked at to make sure that that issue is dealt with. But it is obviously important that the findings are seen to be robust and can be supported by all in this Chamber.
Yr ateb i'r cwestiwn yw 'gwnaf', wrth gwrs. Rydym ni eisiau gwneud yn siŵr bod yr ymchwiliad ei hun (a) yn annibynnol a (b) yn gadarn. Nid wyf yn siŵr a yw'n dweud, yn y gorffennol, na chyfwelwyd digon o bobl, neu a yw hynny'n digwydd nawr, ond pa bynnag ffordd, byddaf yn sicrhau bod hynny'n cael ei ystyried i sicrhau bod y mater hwnnw'n cael sylw. Ond mae'n amlwg yn bwysig bod y canfyddiadau’n cael eu hystyried yn gadarn ac y gall pawb yn y Siambr hon eu cefnogi.
Arweinydd grŵp UKIP, Neil Hamilton.
Leader of the UKIP group, Neil Hamilton.
Diolch yn fawr, Llywydd. In the Government’s document, ‘Brexit and Fair Movement of People’, it acknowledges that, in the British social attitudes survey in 2013, 86 per cent of the UK population wanted to see immigration reduced, and yet the policy of the Government here in Cardiff, in this document, is to oppose the introduction of any form of target for a reduction of immigration. The latest figures show a significant reduction on what we’ve seen in recent years, but even at 0.25 million a year net migration, which we currently have, that would add, if sustained, 8 million to our population by 2032, 21 million by 2064, when the population of the UK would be 85 million. That is just not sustainable. Before the First Minister says that, well, immigration is absolutely vital for economic growth, in 2014, the Office for Budget Responsibility did a study of the effects of immigration at current levels, 0.25 million net a year. That adds 0.4 per cent to GDP but also 0.4 per cent to population, so that GDP per capita wouldn’t improve; it’s neither here nor there. Isn’t it time that the Welsh Government woke up to the realities of life in modern Britain?
Diolch yn fawr, Llywydd. Yn nogfen y Llywodraeth, 'Brexit a Thegwch o ran Symudiad Pobl', mae'n cydnabod, yn yr arolwg agweddau cymdeithasol Prydain yn 2013, bod 86 y cant o boblogaeth y DU eisiau gweld llai o fewnfudo, ac eto polisi'r Llywodraeth yma yng Nghaerdydd, yn y ddogfen hon, yw gwrthwynebu cyflwyno unrhyw fath o darged ar gyfer lleihau mewnfudo. Mae'r ffigurau diweddaraf yn dangos gostyngiad sylweddol i’r hyn yr ydym ni wedi ei weld yn ystod y blynyddoedd diwethaf, ond hyd yn oed ar y lefel mewnfudiad net o 0.25 miliwn y flwyddyn, sydd gennym ni ar hyn o bryd, byddai hynny'n ychwanegu, pe byddai’n parhau, 8 miliwn at ein poblogaeth erbyn 2032, 21 miliwn erbyn 2064, pan fyddai poblogaeth y DU yn 85 miliwn. Yn syml, nid yw hynny'n gynaliadwy. Cyn i'r Prif Weinidog ddweud, wel, mae mewnfudo’n hollbwysig ar gyfer twf economaidd, yn 2014, cynhaliodd y Swyddfa Cyfrifoldeb Cyllidebol astudiaeth ar effeithiau mewnfudo ar lefelau cyfredol, 0.25 miliwn net y flwyddyn. Mae hynny'n ychwanegu 0.4 y cant at CMC ond hefyd 0.4 y cant at y boblogaeth, fel na fyddai CMC fesul pen yn gwella; does fawr ddim gwahaniaeth. Onid yw'n bryd i Lywodraeth Cymru ddeffro i realiti bywyd yn y Brydain fodern?
Immigration should be tailored according to the needs of the UK. Targets—. It is artificial. What is the point of targets? Let’s examine that situation. Let’s say, for example, we wished to recruit more doctors to the Welsh NHS but were told, ‘Sorry, we’ve reached the quota for this year’. That’s nonsensical. Why on earth would that be a sensible policy for any Government to adopt? So, we have offered a view on migration. We don’t know what the UK Government’s view is yet. This is our offer in terms of what we think the system should look like, but it’s absolutely crucial, of course, that policy is tailored to what the UK actually needs, not an artificial target.
Dylid teilwra mewnfudo yn ôl anghenion y DU. Targedau—. Mae'n artiffisial. Beth yw pwynt targedau? Gadewch i ni archwilio'r sefyllfa honno. Dywedwch, er enghraifft, ein bod ni’n dymuno recriwtio mwy o feddygon i GIG Cymru ond y dywedwyd wrthym, 'Mae'n ddrwg gennym, rydym ni wedi cyrraedd y cwota ar gyfer eleni'. Nid yw hynny’n gwneud dim synnwyr. Pam ar y ddaear fyddai hynny’n bolisi synhwyrol i unrhyw Lywodraeth ei fabwysiadu? Felly, rydym ni wedi cynnig barn ar fudo. Nid ydym yn gwybod beth yw barn Llywodraeth y DU eto. Dyma ein cynnig ni o ran sut yr ydym ni’n credu y dylai'r system edrych, ond mae'n hollbwysig, wrth gwrs, bod y polisi hwnnw’n cael ei deilwra i'r hyn sydd ei angen mewn gwirionedd ar y DU, nid targed artiffisial.
The First Minister knows that that is not the only way in which targets can work. In particular, the problems that we have for the levels of immigration that we currently suffer are not in the field of professionals, like doctors and nurses, where they will always be able to qualify for whatever the skills needs of the country are. But at the bottom end of the income scale, in particular, for those who are on low skills or unskilled, there are very significant factors at work that push down the levels of income that people are likely to get. Given that Wales is a low-wage economy, and we’re at the bottom of the income scale for the nations and regions of the UK, shouldn’t we be more concerned to reduce the inflow of unskilled and low-skilled migration in order to protect those who are most vulnerable in Welsh society?
Mae'r Prif Weinidog yn gwybod nad dyna'r unig ffordd y gall targedau weithio. Yn arbennig, nid yw'r problemau sydd gennym ni ar gyfer y lefelau mewnfudo yr ydym ni’n eu dioddef ar hyn o bryd ym meysydd gweithwyr proffesiynol, fel meddygon a nyrsys, lle byddant bob amser yn gallu cymhwyso ar gyfer beth bynnag yw anghenion sgiliau'r wlad. Ond ar waelod y raddfa incwm, yn arbennig, i’r rhai â sgiliau isel neu sydd heb sgiliau, mae ffactorau sylweddol iawn ar waith sy'n gwthio’r lefelau incwm y mae pobl yn debygol o’i gael i lawr. O gofio bod Cymru'n economi cyflog isel, a’n bod ni ar waelod y raddfa incwm ar gyfer gwledydd a rhanbarthau'r DU, oni ddylem ni fod yn fwy pryderus ynghylch lleihau'r mewnlifiad o fewnfudiad pobl heb sgiliau neu â sgiliau isel er mwyn amddiffyn y rheini sydd fwyaf agored i niwed yng nghymdeithas Cymru?
I think the game was given away by the leader of UKIP when he said that immigration is something that we suffer. I have to say to him that the proportion of EU citizens in Wales is very, very low—well below 5 per cent of the population. It is the case that people work in Wales; that’s true. But he needs to speak to businesses, who will tell him that they need to be able to recruit people in many, many different jobs, some of them highly skilled, some of them not so skilled, but those people are needed. What I say to him is that we should suffer immigration, as he would put it, on the level that is appropriate to the needs of our economy. I have to say to him: he talks about a low-wage economy; he is complicit in driving down wages. Did he support the minimum wage? No, he didn’t support the minimum wage. Of course he didn’t. Is he supportive of ways of enforcing the minimum wage to stop anybody being exploited, regardless of where they are from? No, I doubt that is the case. He cannot, on the one hand, complain about the driving down of wages when his own record shows that he was against the minimum wage and therefore happy to see wages driven down when he was in another place.
Rwy'n credu bod arweinydd UKIP wedi datgelu’r gwirionedd pan ddywedodd fod mewnfudo yn rhywbeth yr ydym ni’n ei ddioddef. Mae'n rhaid i mi ddweud wrtho bod cyfran dinasyddion yr UE yng Nghymru yn isel dros ben—llawer is na 5 y cant o'r boblogaeth. Mae'n wir bod pobl yn gweithio yng Nghymru; mae hynny'n wir. Ond mae angen iddo siarad â busnesau, a fydd yn dweud wrtho bod angen iddyn nhw allu recriwtio pobl mewn llawer iawn o wahanol swyddi, rhai ohonynt yn fedrus iawn, rhai ohonynt ddim mor fedrus, ond mae angen y bobl hynny. Yr hyn yr wyf yn ei ddweud wrtho yw y dylem ni ddioddef mewnfudo, fel y byddai’n ei ddweud, ar y lefel sy'n briodol i anghenion ein heconomi. Mae'n rhaid i mi ddweud wrtho: mae'n sôn am economi cyflog isel; mae ef yn rhan o’r broses o leihau cyflogau. A wnaeth ef gefnogi'r isafswm cyflog? Naddo, ni wnaeth ef gefnogi'r isafswm cyflog. Wrth gwrs na wnaeth ef. A yw'n gefnogol o ffyrdd o orfodi'r isafswm cyflog i rwystro unrhyw un sy'n dioddef camfanteisio, ni waeth o ble y maen nhw'n dod? Nac ydy, rwy’n amau a yw hynny’n wir. Ni all, ar y naill law, achwyn am leihau cyflogau pan fo’i hanes ei hun yn dangos ei fod yn erbyn yr isafswm cyflog ac felly'n hapus i weld cyflogau’n cael eu gyrru at i lawr pan yr oedd mewn man arall.
The First Minister knows that the policy of my party was in favour of the minimum wage. In the days when I was a member of the Conservative Party, the Conservative Party was against the introduction of a minimum wage, but UKIP has always supported the introduction of a minimum wage, and, of course, there hasn’t been a single prosecution in Wales for breach of minimum wage legislation, even though we know that this is occurring. So, the Welsh Government, for all the protestations of the First Minister, does absolutely nothing to make its own policy work. When I used the word ‘suffer’ in terms of immigration policy, what I meant there was that the scale and speed of this immigration is imposing massive strains and stresses upon not just public services, but also on the incomes of those who are at the bottom end of the income scale. At the moment, we are in a period of economic growth, but of course the problems really become apparent when the economic cycle is on a downswing. There’s a wealth of academic studies, some of which are referred to in this document, which shows—. Such as the study of the Bank of England, for example—it showed that a 10 per cent increase in the proportion of migrants working in particular jobs in particular regions leads to a 2 per cent fall in wages. This is a serious matter in an economy where the average earnings in Wales are only 75 per cent of the UK’s.
Mae'r Prif Weinidog yn gwybod bod polisi fy mhlaid i o blaid yr isafswm cyflog. Yn y dyddiau pan oeddwn i'n aelod o'r Blaid Geidwadol, roedd y Blaid Geidwadol yn erbyn cyflwyno isafswm cyflog, ond mae UKIP wedi cefnogi cyflwyno isafswm cyflog erioed, ac, wrth gwrs, ni fu’r un erlyniad yng Nghymru am dorri'r ddeddfwriaeth isafswm cyflog, er ein bod ni’n gwybod bod hyn yn digwydd. Felly, nid yw Llywodraeth Cymru, er gwaethaf holl brotestiadau’r Prif Weinidog, yn gwneud dim i wneud i’w pholisi ei hun weithio. Pan ddefnyddiais y gair 'dioddef' o ran polisi mewnfudo, yr hyn yr oeddwn i’n ei olygu oedd bod graddfa a chyflymder y mewnfudo hwn yn rhoi straen enfawr ar wasanaethau cyhoeddus, ond hefyd ar incwm y rheini sydd ar waelod y raddfa incwm. Ar hyn o bryd, rydym ni mewn cyfnod o dwf economaidd, ond wrth gwrs mae'r problemau wir yn dod yn amlwg pan fydd y cylch economaidd yn gostwng. Ceir cyfoeth o astudiaethau academaidd, y cyfeirir at rai ohonynt yn y ddogfen hon, sy'n dangos—. Fel astudiaeth Banc Lloegr, er enghraifft—dangosodd fod cynnydd o 10 y cant i gyfran y mewnfudwyr sy'n gweithio mewn swyddi penodol mewn rhanbarthau penodol yn arwain at ostyngiad o 2 y cant i gyflogau. Mae hwn yn fater difrifol mewn economi lle mae enillion cyfartalog yng Nghymru ddim ond 75 y cant o rai'r DU.
First of all, I am surprised to hear him say that he did not stand as a Conservative candidate in 1997 on a manifesto commitment not to oppose a minimum wage. I seem to remember that that was the case at that time, conveniently forgotten now. Secondly, as he knows full well—or is being mischievous—the Welsh Government is not the prosecuting authority when it comes to minimum wage legislation. It’s not devolved. It’s a matter for the UK Government to target resources towards the appropriate authority in order for those prosecutions to take place. He talks of evidence that shows that wages are being driven down. Where is that evidence? I see no evidence that that is the case. I see evidence of wages being driven down by some employers who are unscrupulous. I see wages being driven down by people who are working on casual contracts in the private sector. I see wages being driven down by the policies of the UK Government removing things such as tax credits that help the low paid while, of course, putting in place tax cuts for the highest paid. None of use wants to see low pay; I understand that. But can I suggest that he targets his guns at the true problem here, which is the policy that was put in place by the current UK Government?
Yn gyntaf oll , rwy’n synnu o’i glywed yn dweud na wnaeth sefyll fel ymgeisydd Ceidwadol ym 1997 ar sail ymrwymiad maniffesto i beidio â gwrthwynebu isafswm cyflog. Rwy’n cofio mai dyna’r achos bryd hynny, sydd wedi ei anghofio'n gyfleus nawr. Yn ail, fel y mae’n gwybod yn iawn—neu mae’n bod yn ddrygionus—nid Llywodraeth Cymru yw'r awdurdod erlyn pan ddaw i ddeddfwriaeth isafswm cyflog. Nid yw wedi'i datganoli. Mater i Lywodraeth y DU yw targedu adnoddau i’r awdurdod priodol fel y gall yr erlyniadau hynny ddigwydd. Mae'n sôn am dystiolaeth sy'n dangos bod cyflogau'n cael eu gyrru at i lawr. Ble mae'r dystiolaeth honno? Ni welaf unrhyw dystiolaeth bod hynny'n wir. Rwy’n gweld tystiolaeth o gyflogau yn cael eu gyrru at i lawr gan rai cyflogwyr sy'n ddiegwyddor. Rwy'n gweld cyflogau’n cael eu gyrru at i lawr gan bobl sy'n gweithio ar gontractau achlysurol yn y sector preifat. Rwy'n gweld cyflogau yn cael eu gyrru at i lawr gan bolisïau Llywodraeth y DU o gael gwared ar bethau fel credydau treth sy'n helpu'r rheini ar gyflogau isel, wrth gwrs, gan gyflwyno toriadau treth i’r rhai sy’n cael y cyflogau mwyaf. Nid oes yr un ohonom ni eisiau gweld cyflogau isel; rwy'n deall hynny. Ond a gaf i awgrymu iddo dargedu ei ynnau at y broblem wirioneddol yn y fan yma, sef y polisi a roddwyd ar waith gan Lywodraeth bresennol y DU?
'Brexit a Thegwch o ran Symudiad Pobl'
'Brexit and Fair Movement of People'
3. Pa drafodaethau y mae'r Prif Weinidog wedi'u cael gyda Llywodraeth y DU ynghylch dogfen bolisi 'Brexit a Thegwch o ran Symudiad Pobl' Llywodraeth Cymru? (OAQ51052)
3. What discussions has the First Minister had with the UK Government regarding the Welsh Government's 'Brexit and Fair Movement of People' policy document? (OAQ51052)
They have not wished to have any discussions, though we have sent them the document.
Nid ydynt wedi dymuno cael unrhyw drafodaethau, er ein bod ni wedi anfon y ddogfen atynt.
The First Minister has, though, it seems, had discussions with the First Minister of Scotland and development of joint strategy and approach with the Scottish Government. Does the First Minister not appreciate that Wales voted ‘leave’ in the referendum? He said himself that had a lot to do with free movement of people, yet his document here is supporting free movement of people in all but name. Instead of continuing to import people to run our NHS, should we not be training up people here in Wales, and why, after 20 years of Labour-led Government, does this document say that substantial work is still needed to do that?
Fodd bynnag, ymddengys fod y Prif Weinidog wedi trafod gyda Phrif Weinidog yr Alban a datblygu strategaeth a dull ar y cyd â Llywodraeth yr Alban. Onid yw'r Prif Weinidog yn sylweddoli bod Cymru wedi pleidleisio 'gadael' yn y refferendwm? Dywedodd ei hun fod gan hynny lawer i'w wneud â symudiad rhydd pobl, ac eto mae ei ddogfen yma yn cefnogi symudiad rhydd pobl ym mhopeth ond enw. Yn hytrach na pharhau i fewnforio pobl i redeg ein GIG, oni ddylem ni fod yn hyfforddi pobl yma yng Nghymru, a pham, ar ôl 20 mlynedd o Lywodraeth dan arweiniad Llafur, mae'r ddogfen hon yn dweud bod angen gwneud gwaith sylweddol o hyd i gyflawni hynny?
Why have we got foreigners in our NHS? That’s what he’s saying, in effect, isn’t it? That’s what this is about. The national health service, like the health service of any other country in the developed world, always relies on doctors from other countries. I don’t care where doctors are from as long as they’re good and they deliver services for our people. That’s what counts at the end of the day. I’m not interested in where they were born; I’m interested in their medical skills. That’s what I have to say to him.
Yes, I’ve spoken to the First Minister of Scotland on this issue. Again, I say to him the interpretation that he and his former party put on the vote last year is not an interpretation I share. All we know is that people voted to leave the EU. They did not vote for a hard Brexit. They were given the opportunity to vote for a hard Brexit in June; they did not vote for a hard Brexit, and so it falls on all of us in this Chamber to try to interpret the viewpoint that people had on that. But I have to say nobody said to me on the doorstep—not one person, even people who were the hardest supporters of Brexit imaginable—‘What we need are fewer doctors from abroad in this country’. Nobody said that. And so, this is, in this document, an attempt to put forward a viewpoint on how migration can be made to work in the future. We’ve heard nothing from his current party or his former party to add to that debate.
Pam mae gennym ni dramorwyr yn ein GIG? Onid dyna’r hyn y mae'n ei ddweud, mewn gwirionedd? Dyna beth yw hyn. Mae'r gwasanaeth iechyd gwladol, fel gwasanaeth iechyd unrhyw wlad arall yn y byd datblygedig, bob amser yn dibynnu ar feddygon o wledydd eraill. Nid wyf i’n poeni o ble mae meddygon yn dod cyn belled â’u bod yn dda a’u bod yn darparu gwasanaethau ar gyfer ein pobl. Dyna sy'n cyfrif yn y pen draw. Nid oes gennyf ddiddordeb mewn gwybod ble y cawsant eu geni; mae gen i ddiddordeb yn eu sgiliau meddygol. Dyna beth sydd gen i i'w ddweud wrtho.
Ydw, rwyf i wedi siarad â Phrif Weinidog yr Alban am y mater hwn. Unwaith eto, dywedaf wrtho nad yw’r dehongliad y rhoddodd ef a'i gyn-blaid ar y bleidlais y llynedd yn ddehongliad yr wyf i’n ei rannu. Y cwbl yr ydym ni’n ei wybod yw bod pobl wedi pleidleisio i adael yr UE. Ni wnaethant bleidleisio dros Brexit caled. Rhoddwyd y cyfle iddynt bleidleisio dros Brexit caled ym mis Mehefin; ni wnaethant bleidleisio dros Brexit caled, ac felly mae'n gyfrifoldeb i bob un ohonom ni yn y Siambr hon geisio dehongli'r safbwynt yr oedd gan bobl ar hynny. Ond mae'n rhaid i mi ddweud na ddywedodd neb wrthyf i ar garreg y drws—dim un person, hyd yn oed pobl a oedd yn gefnogwyr mwyaf brwd Brexit y gallwch chi eu dychmygu—'Yr hyn sydd ei angen arnom yw llai o feddygon o dramor yn y wlad hon'. Ni ddywedodd neb hynny. Ac felly, ymgais yw hon, yn y ddogfen hon, i gyflwyno safbwynt ar sut y gellir gwneud i fudo weithio yn y dyfodol. Nid ydym wedi clywed dim gan ei blaid bresennol na'i blaid flaenorol i ychwanegu at y ddadl honno.
First Minister, when I recently met with farmers in Rhymney—yes, there are farmers in Rhymney—we discussed many issues relating to Brexit and its potential impact on the rural economy, and, contrary to the implications in Neil Hamilton’s question earlier, one particular concern that they had was their inability to be able to recruit labour locally—casual labour, seasonal labour—resulting in their reliance on a steady stream of EU migrant labour. Would you agree with me that the availability of regulated seasonal labour from the EU is necessary in any agreement on the movement of people post Brexit?
Prif Weinidog, pan gefais i gyfarfod â ffermwyr yn Rhymni yn ddiweddar—oes, mae ffermwyr yn Rhymni—fe wnaethom drafod nifer o faterion yn ymwneud â Brexit, a'i effaith bosibl ar yr economi wledig, ac yn groes i'r awgrymiadau yng nghwestiwn Neil Hamilton yn gynharach, un pryder a oedd ganddynt oedd eu hanallu i allu recriwtio llafur yn lleol—llafur achlysurol, llafur tymhorol—gan arwain at eu dibyniaeth ar ffrwd gyson o lafur mudol yr UE. A fyddech chi'n cytuno â mi fod angen i lafur tymhorol o'r UE wedi’i reoleiddio fod ar gael mewn unrhyw gytundeb ar symudiad pobl ar ôl Brexit?
Well, it is hugely important. We know, otherwise, that there will be serious labour shortages in the agricultural industry, and that is something that has not yet been properly addressed by the UK Government. It comes back to this point again: we need an immigration policy that’s sensible, that’s fair, that’s balanced, and we believe, in the document that we’ve produced on Brexit and migration, that we’ve done just that. I don’t accept that people voted to leave the EU and then decided to build a metaphorical or real fence around the UK while at the same time, of course, incidentally, keeping the open border with the EU in the Republic of Ireland, which is something that has never been resolved. So, this is a way forward that we believe is sensible, fair, and meets, of course, the wishes of the people of Wales that were expressed in the referendum last year.
Wel, mae'n hynod bwysig. Gwyddom, fel arall, y bydd prinder llafur difrifol yn y diwydiant amaethyddol, ac mae hynny'n rhywbeth nad yw Llywodraeth y DU wedi mynd i'r afael ag ef yn briodol eto. Mae'n dod yn ôl i'r pwynt yma eto: rydym ni angen polisi mewnfudo sy'n synhwyrol, sy’n deg, sy’n gytbwys, ac rydym ni’n credu, yn y ddogfen yr ydym ni wedi ei llunio ar Brexit a mewnfudo, ein bod ni wedi gwneud yn union hynny. Nid wyf yn derbyn bod pobl wedi pleidleisio i adael yr UE ac yna penderfynu adeiladu ffens ddychmygol na gwirioneddol o gwmpas y DU gan ar yr un pryd, wrth gwrs, gyda llaw, cadw'r ffin agored gyda'r UE yng Ngweriniaeth Iwerddon, sy’n rhywbeth nad yw wedi ei ddatrys. Felly, mae hon yn ffordd ymlaen yr ydym ni’n credu sy’n synhwyrol, yn deg, ac yn bodloni dymuniadau pobl Cymru a fynegwyd yn y refferendwm y llynedd.
Does the First Minister not see that perhaps the reasons we seem to be reliant on migrant workers are twofold? Firstly, there’s little incentive to train local people for jobs when they can simply import ready-made, qualified workers. And, secondly, pay and conditions are so poor that it’s often only a migrant worker from a country with living standards that are worse than ours who is prepared to be exploited in this way. What are you going to do to reverse the reliance on EU workers and migrant workers?
Onid yw'r Prif Weinidog yn gweld efallai bod y rhesymau pam mae’n ymddangos ein bod ni’n ddibynnol ar weithwyr mudol yn ddeublyg? Yn gyntaf, prin yw’r cymhelliad i hyfforddi pobl leol ar gyfer swyddi pan ei bod yn hawdd iddyn nhw fewnforio gweithwyr parod a chymwysedig. Ac, yn ail, mae tâl ac amodau mor wael mai dim ond gweithiwr mudol o wlad sydd â safonau byw sy'n waeth na'n rhai ni sy'n barod i ddioddef camfanteisio fel hyn. Beth ydych chi'n mynd i’w wneud i wrthdroi'r ddibyniaeth ar weithwyr yr UE a gweithwyr mudol?
Well, first of all, we all want to see improved pay and conditions, and it’s hugely important that we see the introduction of a proper living wage across our economy, in the private sector as well, and important that we have a UK Government that recognises the importance of that. But I am not obsessed with the idea that what we have to do is to chuck out as many foreign workers as possible, which is effectively what she is saying. And that interpretation is not shared by the people of Wales, as shown by the fact that her party—I don’t know if she’s still in the party or not—received such a low percentage of the vote in the election. Does it not tell you something that the kind of Brexit that you support is not supported by the people of Wales, and we saw that in June?
Wel, yn gyntaf oll, rydym ni i gyd eisiau gweld tâl ac amodau gwell, ac mae'n hynod bwysig ein bod ni’n gweld cyflog byw priodol yn cael ei gyflwyno ar draws ein heconomi, yn y sector preifat hefyd, ac mae’n bwysig bod gennym ni Lywodraeth y DU sy’n cydnabod pwysigrwydd hynny. Ond nid oes gen i obsesiwn â'r syniad mai’r hyn y mae'n rhaid i ni ei wneud yw taflu cymaint o weithwyr tramor allan â phosibl, sef yr hyn y mae hi'n ei ddweud i bob pwrpas. Ac nid yw pobl Cymru yn rhannu’r dehongliad hwnnw, fel y dangosir gan y ffaith fod ei phlaid—nid wyf yn gwybod a yw hi'n dal yn y blaid ai peidio—wedi ennill canran mor isel o'r bleidlais yn yr etholiad. Onid yw'n dweud rhywbeth wrthych chi nad yw pobl Cymru yn cefnogi'r math o Brexit yr ydych chi'n ei gefnogi, a’n bod ni wedi gweld hynny ym mis Mehefin?
Llafur Dan Orfod
Forced Labour
4. A wnaiff y Prif Weinidog ddatganiad am y camau y mae Llywodraeth Cymru yn eu cymryd i fynd i'r afael â llafur dan orfod yng Nghymru? (OAQ51050)
4. Will the First Minister make a statement on Welsh Government action to tackle forced labour in Wales? OAQ(51050)
Yes. We’re committed to working with police and crime commissioners and partners to tackle slavery, which includes forced labour. In March, we launched our ethical employment in supply chains code of practice to make supply chains transparent and prevent exploitation of workers—a first, indeed, for Wales and for the UK.
Gwnaf. Rydym ni wedi ymrwymo i weithio gyda chomisiynwyr yr heddlu a throseddu a phartneriaid i fynd i'r afael â chaethwasiaeth, sy'n cynnwys llafur dan orfod. Ym mis Mawrth, lansiwyd ein cod ymarfer cyflogaeth foesegol mewn cadwyni cyflenwi i wneud cadwyni cyflenwi yn dryloyw ac atal camfanteisio ar weithwyr—sy’n torri tir newydd, yn wir, i Gymru ac i'r DU.
I thank you for that answer. The National Crime Agency recently said that modern day slavery or forced labour is now so widespread that ordinary people are likely to come unwittingly into contact with victims every single day, and those victims will be found within the key industries, particularly highlighting agriculture, domestic and social care, fishing, food processing, car washing, and construction. Currently, under the Modern Slavery Act 2015, only companies with an annual turnover of £36 million a year have to declare what steps they have taken to stop slavery within their supply chains. I think you will agree that most companies in Wales do not reach the threshold. So, First Minister, what discussions have you had with the anti-slavery co-ordinator from Wales about his proposals for a code of practice that companies could sign up to voluntarily?
Diolchaf i chi am yr ateb yna. Dywedodd yr Asiantaeth Troseddu Cenedlaethol yn ddiweddar bod caethwasiaeth fodern neu lafur dan orfod mor gyffredin erbyn hyn fel bod pobl gyffredin yn debygol o ddod i gysylltiad heb yn wybod â dioddefwyr bob un dydd, a bod y dioddefwyr hynny i'w gweld yn y diwydiannau allweddol, gan dynnu sylw penodol at amaethyddiaeth, gofal cartref a chymdeithasol, pysgota, prosesu bwyd, golchi ceir, ac adeiladu. Ar hyn o bryd, o dan Ddeddf Caethwasiaeth Fodern 2015, dim ond cwmnïau â throsiant blynyddol o £36 miliwn y flwyddyn y mae'n rhaid iddynt ddatgan pa gamau maen nhw wedi eu cymryd i atal caethwasiaeth yn eu cadwyni cyflenwi. Rwy'n credu y byddwch chi’n cytuno nad yw'r rhan fwyaf o gwmnïau yng Nghymru yn cyrraedd y trothwy. Felly, Prif Weinidog, pa drafodaethau ydych chi wedi eu cael gyda chydgysylltydd gwrth-gaethwasiaeth Cymru am ei gynigion ar gyfer cod ymarfer y gallai cwmnïau gytuno i gyd-fynd ag ef yn wirfoddol?
Well, we did launch the code of practice on ethical employment and supply chains in March. That was aimed at supporting businesses to make supply chains transparent and to prevent workers from being exploited. As I said, that’s a first for both Wales and the UK. I know that the Wales anti-slavery leadership group is raising the issue of slavery through training and awareness raising, because—and I know she is passionate about this—we want to make sure that Wales is hostile to slavery.
Wel, lansiwyd y cod ymarfer ar gyflogaeth foesegol a chadwyni cyflenwi gennym ym mis Mawrth. Ei nod oedd cynorthwyo busnesau i wneud cadwyni cyflenwi yn dryloyw ac i atal gweithwyr rhag dioddef camfanteisio. Fel y dywedais, mae hynny’n torri tir newydd i Gymru a'r DU. Gwn fod grŵp arweinyddiaeth gwrth-gaethwasiaeth Cymru yn codi'r broblem o gaethwasiaeth trwy hyfforddiant a chodi ymwybyddiaeth, oherwydd—a gwn ei bod hi’n angerddol ynglŷn â hyn—rydym ni eisiau sicrhau bod Cymru’n elyniaethus i gaethwasiaeth.
First Minister, the anti-slavery co-ordinator for Wales, Stephen Chapman, has admitted that there could be cases of modern-day slavery within the Welsh social care sector. He’s actually stated that, somewhere down the line, this is going on. Across such a large sector in Wales, problems may well be further down the public supply chain. What action are you taking to ensure that, where services are provided by our public bodies in Wales, there is a distinct and robust measure to prevent any form of modern-day slavery in Wales?
Prif Weinidog, mae cydgysylltydd gwrth-gaethwasiaeth Cymru, Stephen Chapman, wedi cyfaddef y gallai fod achosion o gaethwasiaeth fodern yn sector gofal cymdeithasol Cymru. Mae wedi dweud bod hyn yn digwydd yn rhywle. Ar draws sector mor fawr yng Nghymru, mae’n bosibl iawn y gallai problemau fod ymhellach i lawr y gadwyn gyflenwi gyhoeddus. Pa gamau ydych chi'n eu cymryd i sicrhau, lle mae gwasanaethau'n cael eu darparu gan ein cyrff cyhoeddus yng Nghymru, y ceir mesur pendant a chadarn i atal unrhyw fath o gaethwasiaeth fodern yng Nghymru?
Well, through the training, of course, that I’ve already indicated that the leadership group has taken forward, and secondly, of course, through the code of practice itself. I know that the co-ordinator is passionate in terms of ensuring that we drive slavery out, even where it is hidden, of course, in some organisations. She mentions the social care sector. She wasn’t claiming to have evidence, in fairness, that that happened, but she was quoting what might be happening in Wales. We work very closely with the co-ordinator to make sure that Wales, as I say, becomes hostile to slavery.
Wel, drwy'r hyfforddiant, wrth gwrs, yr wyf i wedi nodi eisoes y mae’r grŵp arweinyddiaeth wedi ei ddatblygu, ac yn ail, wrth gwrs, drwy'r cod ymarfer ei hun. Gwn fod y cydgysylltydd yn angerddol o ran sicrhau ein bod ni'n gyrru caethwasiaeth allan, hyd yn oed lle mae'n gudd, wrth gwrs, mewn rhai sefydliadau. Mae'n sôn am y sector gofal cymdeithasol. Nid oedd yn honni bod ganddi dystiolaeth, er tegwch, bod hynny’n digwydd, ond roedd hi'n dyfynnu’r hyn a allai fod yn digwydd yng Nghymru. Rydym ni’n gweithio'n agos iawn gyda'r cydgysylltydd i sicrhau bod Cymru, fel y dywedais, yn elyniaethus i gaethwasiaeth.
First Minister, some time ago I brought to your attention the plight of those immigrants who are forced to work in the car valeting trade. I highlighted that they were working for less than £3.50 an hour, 10 hours a day, seven days a week—in effect, under slave labour conditions. Your reply at the time was that this did not fall in the remit of the Welsh Government. Well, given that the problem of slave labour in Wales in a growing one—47 cases reported in 2014, 71 in 2015 and 124 cases in 2016—is it not now incumbent upon the Welsh Government to use all its powers to intervene, including levering local government to explore the possibility of closing down these iniquitous facilities?
Prif Weinidog, tynnais eich sylw ychydig amser yn ôl at hanes y mewnfudwyr hynny sy’n cael eu gorfodi i weithio yn y diwydiant glanhau ceir. Nodais eu bod nhw’n gweithio am lai na £3.50 yr awr, 10 awr y dydd, saith diwrnod yr wythnos—o dan amodau llafur caethweision i bob pwrpas. Eich ateb ar y pryd oedd nad oedd hyn yn rhan o gylch gwaith Llywodraeth Cymru. Wel, o gofio bod problem llafur caethweision yng Nghymru yn un sy’n tyfu—adroddwyd am 47 o achosion yn 2014, 71 yn 2015 a 124 o achosion yn 2016—onid yw'n ddyletswydd nawr ar Lywodraeth Cymru i ddefnyddio ei holl bwerau i ymyrryd, gan gynnwys ysgogi llywodraeth leol i archwilio'r posibilrwydd o gau'r cyfleusterau ysgeler hyn?
Well, local government already has that power, of course, in terms of its trading standards obligations. If the Member has evidence that that is happening, I’ll be pleased to look at that evidence and then pass it on to the appropriate prosecuting authority. What he describes is unacceptable, but it’s hugely important that there is evidence to be able to take this forward, eventually, or hopefully, of course, to a successful prosecution.
Wel, mae’r grym hwnnw gan lywodraeth leol eisoes, wrth gwrs, o ran ei hymrwymiadau safonau masnach. Os oes gan yr Aelod dystiolaeth bod hynny'n digwydd, byddaf yn falch o edrych ar y dystiolaeth honno ac yna ei rhannu gyda’r awdurdod erlyn priodol. Mae'r hyn y mae'n ei ddisgrifio yn annerbyniol, ond mae'n hollbwysig bod tystiolaeth ar gael i allu bwrw ymlaen â hyn, yn y pen draw, neu gyda’r gobaith, wrth gwrs, o erlyniad llwyddiannus.
Tirlithriad yn Mhant-teg
Landslip in Pantteg
5. Pa asesiad y mae Llywodraeth Cymru wedi'i wneud o'r tirlithriad diweddar yn ardal Pant-teg, Ystalyfera? (OAQ51011)
5. What assessment has the Welsh Government made of the recent landslip in the Pantteg area of Ystalyfera? (OAQ51011)
Rwy’n gwybod bod yna gyfarfod ar 22 Awst lle roedd swyddogion y Llywodraeth wedi ymuno â chyngor Castell-nedd Port Talbot er mwyn ystyried y ffordd ymlaen. Byddwn ni, wrth gwrs, fel Llywodraeth yn ystyried unrhyw beth mae’r cyngor yn ei ddweud pan fyddant yn rhoi sylwadau i ni, fel cafodd ei gytuno yn y cyfarfod, rwy’n deall.
I know that a meeting was held on 22 August where Government officials joined with the Neath Port Talbot council to consider the way forward. We as a Government will consider anything that the council suggests when they make representations to us, as was agreed in that meeting, as I understand it.
Diolch am yr ateb yna. Roedd rhai ohonom ni yn rhan o’r cyfarfodydd yna hefyd. Ond mae’n wir i ddweud bod y digwyddiad yma, y tirlithriad yma, wedi bod yn dipyn o ergyd i deuluoedd yn lleol, ac wedi creu cryn dipyn o ansicrwydd hefyd yn ardal Ystalyfera. Gan fod hyn yn ddigwyddiad anarferol iawn, heb ei debyg, a wnewch chi fel Llywodraeth Cymru wneud ymrwymiad cyhoeddus heddiw i roi help ariannol ychwanegol i gyngor Castell-nedd Port Talbot i ddelio efo’r mater, yn ogystal ag unrhyw gronfeydd Ewropeaidd sydd yn agored i ni i ddelio efo’r sefyllfa unigryw yma?
Thank you for that response. Some of us participated in those meetings too. But it’s true to say that this incident, this landslip, has been quite a blow to local families, and created a great deal of uncertainty in the Ystalyfera area. As this is a very unusual event—unprecedented, in fact—will you as the Welsh Government make a public commitment today to provide additional financial assistance to Neath Port Talbot council to deal with this issue, as well as any European funds that may be open to us in dealing with this unique situation?
Gallaf i ddeall, wrth gwrs, fel mae’r teuluoedd yn teimlo o achos y ffaith maen nhw’n gorfod wynebu rhywbeth fel hyn. Yn y cyfarfod ym mis Awst, y cytundeb oedd y byddai’r cyngor yn dod nôl i ni gyda’r manylion. Nid yw hynny wedi digwydd eto. Unwaith mae hynny’n digwydd, wrth gwrs, gallwn ni ystyried a thrafod y peth ymhellach.
Of course, I can understand how the families feel as they have to face such a situation. At the meeting held in August, the agreement was that the council would come back to us with the details. That hasn’t happened as yet. Once that does happen, we can then consider the issue further.
I thank Dai Lloyd for bringing this question to you this afternoon, First Minister. There’s been a history of landslides in that particular part of my constituency. The new hazard stems from landslides arising in previously thought to be low-risk areas. You’ll understand the anxiety of the households who’ve been asked to vacate their properties, and the anxiety felt by the broader community, not least as the council reassesses the hazard in the area generally. We would welcome any support that the Welsh Government can give, both to the community and to the council, in resolving this issue, and also, perhaps, given that a number of Government portfolio interests are engaged in this, for there to be a joined-up approach in the support that the Welsh Government is able to provide.
Diolchaf i Dai Lloyd am ddod â'r cwestiwn hwn i chi y prynhawn yma, Prif Weinidog. Bu hanes o dirlithriadau yn y rhan arbennig honno o'm hetholaeth i. Mae'r perygl newydd yn deillio o dirlithriadau mewn ardaloedd yr ystyriwyd cynt eu bod yn rhai risg isel. Byddwch yn deall pryder yr aelwydydd y gofynnwyd iddynt adael eu cartrefi, a'r pryder a deimlir gan y gymuned ehangach, yn enwedig wrth i’r cyngor ailasesu'r perygl yn yr ardal yn gyffredinol. Byddem yn croesawu unrhyw gefnogaeth y gall Llywodraeth Cymru ei rhoi, i'r gymuned a'r cyngor, i ddatrys y mater hwn, a hefyd, efallai, o gofio bod nifer o fuddiannau portffolio'r Llywodraeth yn rhan o hyn, i gael dull cydgysylltiedig o ran y cymorth y gall Llywodraeth Cymru ei ddarparu.
It’s not yet clear what the nature of that support would be, which is why we look forward to receiving the representations from the council, in order for us to look at this further. But as far as the people there are concerned, I can well understand that they want to have certainty as quickly as possible. We’re keen to do that and we’ll continue to work with the council in order for that to be delivered.
Nid yw'n eglur eto beth fyddai natur y cymorth hwnnw, a dyna pam yr ydym ni’n edrych ymlaen at dderbyn y sylwadau gan y cyngor, er mwyn i ni ystyried hyn ymhellach. Ond cyn belled ag y mae’r bobl yno yn y cwestiwn, gallaf ddeall yn iawn eu bod nhw eisiau cael sicrwydd cyn gynted â phosibl. Rydym ni’n awyddus i wneud hynny a byddwn yn parhau i weithio gyda'r cyngor er mwyn cyflawni hynny.
Perhaps there is an area where Welsh Government can give immediate support, and it’s this: you may remember that, in the meeting that was referred to earlier, an independent report came to light that suggested that the affected area was the least likely to experience landslide or slippage, and nature defied that report. So, there may be space here for Welsh Government to be able to help Neath Port Talbot define the terms of reference for the new report that’s being commissioned, in order to establish whether the 150 homes now potentially at risk are at risk, and that’s something that’s in addition to the financial support that Dai Lloyd has suggested. So, that’s very specific support I think you can give early on.
Efallai bod maes lle gall Llywodraeth Cymru roi cymorth ar unwaith, a dyma fe: efallai y byddwch chi'n cofio, yn y cyfarfod y cyfeiriwyd ato'n gynharach, y daeth adroddiad annibynnol i'r amlwg a awgrymodd mai'r ardal sydd wedi’i heffeithio oedd y lleiaf tebygol o ddioddef tirlithriad neu lithriad, ac aeth natur yn groes i'r adroddiad hwnnw. Felly, efallai y bydd lle yma i Lywodraeth Cymru allu helpu Castell-nedd Port Talbot ddiffinio'r cylch gorchwyl ar gyfer yr adroddiad newydd sy'n cael ei gomisiynu, er mwyn darganfod a yw'r 150 o gartrefi sydd o bosibl mewn perygl erbyn hyn mewn perygl mewn gwirionedd, ac mae hynny'n rhywbeth sy’n ychwanegol at y cymorth ariannol y mae Dai Lloyd wedi ei awgrymu. Felly, mae hwnnw'n gymorth penodol iawn yr wyf i’n credu y gallwch chi ei roi yn gynnar.
We’re content to work with the council, of course, to see what support we can provide in terms of the commissioning of any new report. And again, we await the council’s representations in that regard.
Rydym ni’n fodlon gweithio gyda'r cyngor, wrth gwrs, i weld pa gymorth y gallwn ni ei ddarparu o ran comisiynu unrhyw adroddiad newydd. Ac eto, rydym ni’n disgwyl sylwadau'r cyngor yn hynny o beth.
Rhwydwaith Metro i Fae Abertawe
Swansea Bay Metro Network
6. A wnaiff y Prif Weinidog gomisiynu astudiaeth ddichonoldeb cam cynnar lawn o rwydwaith metro i Fae Abertawe? (OAQ51049)
6. Will the First Minister commission a full early-stage feasibility study of a Swansea Bay metro network? (OAQ51049)
We have funded development work on the outline concept of a metro for south-west Wales in his financial year, via the local transport fund. Swansea county council—I should say the City and County of Swansea—is co-ordinating this work in partnership with the other local authorities in the south-west and the project is progressing well.
Rydym ni wedi ariannu gwaith datblygu ar gysyniad amlinellol metro ar gyfer de-orllewin Cymru yn y flwyddyn ariannol hon, drwy'r gronfa drafnidiaeth leol. Mae cyngor sir Abertawe—Dinas a Sir Abertawe ddylwn i ddweud—yn cydgysylltu’r gwaith hwn mewn partneriaeth â'r awdurdodau lleol eraill yn y de-orllewin ac mae'r prosiect yn datblygu'n dda.
Thank you, First Minister. Since Theresa May’s Government reneged on their promise to electrify the railway line to Swansea and the west, this has thrown into sharp relief the connectivity of the whole Swansea bay city region. I welcome the support for the concept for a modern, joined-up public transport network. I think what we need to see now is a detailed feasibility study so we can properly understand how communities in the Llanelli constituency can link up with other communities right across the city region by rail, bus and active travel.
Diolch, Prif Weinidog. Gan fod Llywodraeth Theresa May wedi cefnu ar ei haddewid i drydaneiddo’r rheilffordd i Abertawe a'r gorllewin, mae hyn wedi rhoi pwyslais pendant ar gysylltedd holl ddinas-ranbarth bae Abertawe. Rwy’n croesawu’r gefnogaeth i’r cysyniad ar gyfer rhwydwaith trafnidiaeth gyhoeddus modern, cydgysylltiedig. Rwy'n credu mai’r hyn y mae angen i ni ei weld nawr yw astudiaeth o ddichonoldeb fanwl fel y gallwn ddeall yn iawn sut y gall cymunedau yn etholaeth Llanelli gysylltu â chymunedau eraill ar draws y dinas-ranbarth trwy reilffordd, bysiau a theithio llesol.
The project has begun well. A workshop was held with regional planning officers in May. It provided the framework for the emerging concepts. That work is ongoing. But yes, I share the Member’s disappointment at the breaking of a promise by the UK Government to electrify the main line as far as Swansea. I well remember the then Secretary of State, Cheryl Green—. Cheryl Green? Cheryl Gillan. Cheryl Green is the leader of the Lib Dems in Bridgend—there we are. Cheryl Gillan. She won’t forgive me for that, Cheryl Gillan—neither of them, I suspect. But I well remember her saying that it was beyond question that the line would be electrified as far as Swansea—and the money has gone. The people looking for it, I suspect, will find it in Belfast.
Mae'r prosiect wedi dechrau'n dda. Cynhaliwyd gweithdy gyda swyddogion cynllunio rhanbarthol ym mis Mai. Roedd yn darparu’r fframwaith ar gyfer y cysyniadau sy'n dod i'r amlwg. Mae'r gwaith hwnnw'n parhau. Ond ydw, rwy’n rhannu siom yr Aelod at dorri addewid gan Lywodraeth y DU i drydaneiddio’r brif reilffordd cyn belled ag Abertawe. Rwy'n cofio’n iawn yr Ysgrifennydd Gwladol ar y pryd, Cheryl Green—. Cheryl Green? Cheryl Gillan. Cheryl Green yw arweinydd y Democratiaid Rhyddfrydol ym Mhen-y-bont ar Ogwr—dyna ni. Cheryl Gillan. Wnaiff hi ddim maddau i mi am hynna, Cheryl Gillan—yr un o’r ddwy ohonyn nhw, rwy’n amau. Ond rwy'n ei chofio’n iawn yn dweud ei bod y tu hwnt i amheuaeth y byddai'r rheilffordd yn cael ei thrydaneiddio mor bell ag Abertawe—ac mae'r arian wedi mynd. Bydd y bobl sy'n chwilio amdano, rwy’n amau, yn dod o hyd iddo yn Belfast.
I’m pleased that there is growing support for this idea. It’s something that Mike Hedges has raised in the Chamber previously and something that I’ve spoken on as well. When we met the shadow board as a group of local Assembly Members last December, they said that transport infrastructure was not part of their thinking on the city deals. I’m pleased that things have moved on on that. But it’s something I’ve also mentioned to the Association of British Ports, which affects a number of the constituencies within the deal area, who have a strong record on logistics and who seem to be playing no part in the city deal discussion at all. So, I’m wondering, if a feasibility study were to be commissioned, will it include a space for the ports within the deal area, and will there be space within the city deal for any findings of that report, even accepting that the financial support for the city deal is pretty generous?
Rwy'n falch bod cefnogaeth gynyddol i'r syniad hwn. Mae'n rhywbeth y mae Mike Hedges wedi ei godi yn y Siambr o'r blaen ac yn rhywbeth yr wyf i wedi siarad amdano hefyd. Pan wnaethom ni gyfarfod â'r bwrdd cysgodol fel grŵp o Aelodau Cynulliad lleol fis Rhagfyr diwethaf, dywedasant nad oedd seilwaith trafnidiaeth yn rhan o'u syniadau o ran y bargeinion dinesig. Rwy'n falch bod pethau wedi symud ymlaen ar hynny. Ond mae'n rhywbeth yr wyf i hefyd wedi ei grybwyll i Gymdeithas Porthladdoedd Prydain, sy'n effeithio ar nifer o'r etholaethau yn ardal y fargen, sydd â hanes cryf o ran logisteg ac y mae’n ymddangos nad yw’n chwarae unrhyw ran yn y drafodaeth bargen ddinesig o gwbl. Felly, rwy’n meddwl tybed, pe byddai astudiaeth o ddichonoldeb yn cael ei chomisiynu, a fydd yn cynnwys lle i'r porthladdoedd yn ardal y fargen, ac a fydd lle yn y fargen ddinesig ar gyfer unrhyw ganfyddiadau o'r adroddiad hwnnw, hyd yn oed o dderbyn bod y cymorth ariannol i’r fargen ddinesig yn eithaf hael?
We have to remember, of course, that the city deal is driven by local authorities and not by us. It’s a partnership between the UK Government, the Welsh Government and local authorities, but it’s for local authorities working together to prioritise and to engage. What I will do, however, is pass her comments on to the local authorities and ask them what they’re doing to engage with ABP particularly—she’s asked about that—and I will, of course, share that response with her.
Mae’n rhaid i ni gofio, wrth gwrs, bod y fargen ddinesig yn cael ei hysgogi gan awdurdodau lleol ac nid gennym ni. Mae'n bartneriaeth rhwng Llywodraeth y DU, Llywodraeth Cymru ac awdurdodau lleol, ond cyfrifoldeb awdurdodau lleol drwy gydweithio yw blaenoriaethu ac ymgysylltu. Fodd bynnag, yr hyn a wnaf yw rhannu eu sylwadau â'r awdurdodau lleol a gofyn iddyn nhw beth maen nhw'n ei wneud i ymgysylltu ag ABP yn benodol—mae wedi gofyn am hynny—a byddaf, wrth gwrs, yn rhannu'r ymateb hwnnw gyda hi.
Ymhellach i’r egwyddor o sefydlu metro, a ydych chi’n cytuno fod hyn yn gyfle i ni greu, fel man cychwyn, system fysys sydd wedi’i rheoli a’i delifro gan gynghorau lleol yn hytrach na chwmnïau bysys preifat?
Further to the principle of establishing a metro, would you agree that this is an opportunity for us to create, as a starting point, a bus system that is managed and delivered by local councils, rather than private bus companies?
Ydw. Wrth gwrs, fe fydd y pwerau yn dod i ni yn ystod y misoedd nesaf, a bydd cyfle wedyn i ystyried ym mha ffordd y dylai bysiau gael eu rheoli. Rydym yn gwybod, wrth gwrs, fod yna achos cryf dros sicrhau bod system yn cael ei ailsefydlu lle mae’n bosib i gynghorau redeg gwasanaethau yn y pen draw—eu hunain neu drwy ddefnyddio ‘franchise’. Ond, wrth gwrs, rydym ni’n moyn sicrhau bod mwy o reolaeth dros fysiau lleol na sydd wedi bod yn wir yn ystod y blynyddoedd diwethaf.
Yes. Of course, the powers will be coming to us over the ensuing months and there will be an opportunity for us to consider how the buses are managed. We know, of course, that there is a strong argument for ensuring that a system is re-established where it will be possible for the councils to run those services ultimately, either themselves or via a franchise. But it will mean that they will have greater control over local bus services than has been true in the past years.
I echo the comments Dai Lloyd made about the importance of buses for those of us with constituencies which are not realistically going to be served by any feasible rail-only solution. Would he commit that any feasibility study commissioned also considers the use of modern technology? I know the Cabinet Secretary for economy has been looking in his bus congestion work at the use of technology to ensure that buses can operate in a really properly integrated system. Would any feasibility study reflect those principles as well?
Ategaf y sylwadau a wnaeth Dai Lloyd am bwysigrwydd bysiau i'r rhai ohonom ni ag etholaethau nad ydynt yn realistig yn mynd i gael eu gwasanaethu gan unrhyw ateb ymarferol rheilffordd yn unig. A wnaiff ef ymrwymo bod unrhyw astudiaeth o ddichonoldeb a gomisiynir hefyd yn ystyried y defnydd o dechnoleg fodern? Gwn fod Ysgrifennydd y Cabinet dros yr economi wedi bod yn edrych yn ei waith ar dagfeydd bws ar ddefnyddio technoleg i sicrhau y gall bysiau weithredu mewn system wirioneddol integredig. A fyddai unrhyw astudiaeth o ddichonoldeb yn adlewyrchu'r egwyddorion hynny hefyd?
Yes, it will need to. There are a number of ways in which you can deliver a metro: some as heavy rail, some as light rail, fast buses and the possibility of dedicated bus lanes. There are any number of ways where a metro system can be delivered and it’s hugely important that any study is able to look at emerging modern technology, particularly in order to facilitate quicker transport options for the public.
Bydd, bydd angen iddi. Ceir nifer o ffyrdd y gallwch chi ddarparu metro: rhai fel rheilffyrdd trwm, rhai fel rheilffyrdd ysgafn, bysiau cyflym a’r posibilrwydd o lonydd bysiau penodedig. Ceir llawer iawn o ffyrdd lle gellir cyflwyno system metro ac mae'n hynod bwysig bod unrhyw astudiaeth yn gallu ystyried technoleg fodern sy'n dod i'r amlwg, yn enwedig er mwyn hwyluso dewisiadau cludiant cyflymach i'r cyhoedd.
Hawliau Pobl Anabl
Rights of Disabled People
7. Beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i ddiogelu a hyrwyddo hawliau pobl anabl yng Nghymru? (OAQ51039)
7. What is the Welsh Government doing to protect and promote the rights of disabled people in Wales? (OAQ51039)
Our framework for action on independent living is currently being reviewed. We have worked closely with disabled people and disability organisations across Wales to ensure we’re making tangible progress in promoting and protecting the rights of disabled people and, of course, that is something we will continue to do in the future.
Mae ein fframwaith ar gyfer gweithredu ar fyw'n annibynnol wrthi’n cael ei adolygu ar hyn o bryd. Rydym ni wedi cydweithio'n agos â phobl anabl a sefydliadau anabledd ledled Cymru i sicrhau ein bod ni’n gwneud cynnydd pendant i hybu a diogelu hawliau pobl anabl ac, wrth gwrs, mae hynny'n rhywbeth y byddwn ni’n parhau i’w wneud yn y dyfodol.
Thank you, First Minister. Theresia Degener, the chair of the United Nations Committee on the Rights of Persons with Disabilities, has called it a ‘human catastrophe’, following their inquiry into the way that the UK treats its disabled citizens. Atos and Capita, who are tasked by the UK Government with carrying out with personal independent payment assessments, have earned over £0.5 billion of public money since 2013, while over 61 per cent of those who appealed against their PIP assessments in their tribunal have won their case. Will the First Minister outline what the Welsh Government is doing to support disabled people in Wales during the unprecedented reductions in their incomes by the UK Government?
Diolch, Prif Weinidog. Mae Theresia Degener, cadeirydd Pwyllgor y Cenhedloedd Unedig ar Hawliau Pobl ag Anableddau, wedi ei alw'n 'drychineb dynol', yn dilyn eu hymchwiliad i'r ffordd y mae'r DU yn trin ei dinasyddion anabl. Mae Atos a Capita, y mae Llywodraeth y DU wedi eu gwneud yn gyfrifol am gynnal asesiadau taliadau annibynnol personol, wedi ennill dros £0.5 biliwn o arian cyhoeddus ers 2013, tra bod dros 61 y cant o'r rheini a apeliodd yn erbyn eu hasesiadau PIP yn eu hachosion tribiwnlys wedi ennill eu hachos. A wnaiff y Prif Weinidog amlinellu’r hyn y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud i gynorthwyo pobl anabl yng Nghymru yn ystod y gostyngiadau digynsail i’w hincwm gan Lywodraeth y DU?
Well, we cannot reverse what the UK Government has done. I can’t disagree with the use of the phrase ‘human catastrophe’. There is something wrong with the system where 61 per cent of cases are appealed successfully. There’s something wrong with it. That appeal rate is far, far higher than you’d get in the criminal courts and far higher than you would find elsewhere. That is a sign that the initial assessments, bluntly, are mainly wrong, and if the assessments are wrong the system is broken. This is something for the UK Government to deal with. We’ll continue to work, of course, with disabled people, as I said, and disability organisations, to act as their advocate in overturning a system that’s clearly not working.
Wel, ni allwn wrthdroi'r hyn y mae Llywodraeth y DU wedi ei wneud. Ni allaf anghytuno â'r defnydd o'r ymadrodd 'trychineb dynol'. Mae rhywbeth o'i le gyda'r system lle mae 61 y cant o achosion yn cael eu hapelio'n llwyddiannus. Mae rhywbeth o'i le arni. Mae'r gyfradd apêl honno'n llawer iawn uwch nag y byddech chi'n ei chael yn y llysoedd troseddol ac yn llawer uwch nag y byddech chi'n ei gael mewn mannau eraill. Mae hynny'n arwydd bod yr asesiadau cychwynnol, a bod yn blaen, yn anghywir ar y cyfan, ac os yw'r asesiadau'n anghywir mae'r system wedi torri. Mae hyn yn rhywbeth i Lywodraeth y DU ymdrin ag ef. Byddwn yn parhau i weithio, wrth gwrs, gyda phobl anabl, fel y dywedais, a sefydliadau anabledd, i weithredu fel eu heiriolwr wrth wrthdroi system sy’n amlwg ddim yn gweithio.
Clearly, that’s a matter the cross-party group on disability has also been taking evidence on. I think 80 per cent of appeals by people with sensory loss are successful, indicating the problem that stands before us. So, we do share your concern on this matter. But at a meeting of the cross-party group on disability in north Wales in June, and similarly in a meeting of the cross-party autism group in north Wales in September, concerns were raised with us by representatives of local disabled people and local disabled people themselves about the Welsh Government’s proposals for the Welsh independent living grant. As you know, since it was transferred to the Welsh Government from the UK Government, you had a temporary scheme with local authorities. You announced that with effect from 2018–19 responsibility and funding will be transferred to local authorities. Disabled people are concerned that that will remove their ability to live independently and support their high level of care and support needs. What assurance can you give to them, therefore, that safeguards will be in place to ensure that the funding goes where it’s intended, that assessments will still be done on a person-centred basis with the recipients of the grant, and that disabled people themselves will be the lead voice with authorities in establishing their needs?
Yn amlwg, mae hwnnw'n fater y mae'r grŵp trawsbleidiol ar anabledd hefyd wedi bod yn casglu tystiolaeth arno. Rwy'n credu bod 80 y cant o apeliadau gan bobl â nam ar y synhwyrau yn llwyddiannus, sy’n dangos y broblem yr ydym yn ei hwynebu. Felly, rydym ni’n rhannu eich pryder ynghylch y mater hwn. Ond mewn cyfarfod grŵp trawsbleidiol ar anabledd yn y gogledd ym mis Mehefin, ac yn yr un modd mewn cyfarfod o’r grŵp awtistiaeth trawsbleidiol yn y gogledd ym mis Medi, codwyd pryderon gyda ni gan gynrychiolwyr pobl anabl leol a phobl anabl leol eu hunain ynghylch cynigion Llywodraeth Cymru ar gyfer grant byw'n annibynnol Cymru. Fel y gwyddoch, bu gennych gynllun dros dro gydag awdurdodau lleol ers iddo gael ei drosglwyddo i Lywodraeth Cymru gan Lywodraeth y DU. Cyhoeddwyd gennych y bydd cyfrifoldeb a chyllid yn cael ei drosglwyddo i awdurdodau lleol o 2018-19. Mae pobl anabl yn bryderus y bydd hynny'n atal eu gallu i fyw'n annibynnol a chefnogi eu lefel uchel o anghenion gofal a chymorth. Pa sicrwydd allwch chi ei roi iddyn nhw, felly, y bydd mesurau diogelu ar waith i sicrhau bod yr arian yn mynd i’r lle y bwriedir iddo fynd, y bydd asesiadau'n dal i gael eu cynnal ar sail sy’n canolbwyntio ar yr unigolyn gyda derbynwyr y grant, ac mai pobl anabl eu hunain fydd y llais arweiniol gydag awdurdodau o ran canfod eu hanghenion?
We would expect local authorities, of course, to fulfil their obligations to disabled people and to put sufficient funds aside in order for their financial needs to be recognised and satisfied. Of course, local authorities are answerable to their electorate if they pursue policies that the electorate deem to be unacceptable.
Byddem yn disgwyl i awdurdodau lleol, wrth gwrs, gyflawni eu rhwymedigaethau i bobl anabl a rhoi digon o arian o'r neilltu i’w hanghenion ariannol gael eu cydnabod a'u bodloni. Wrth gwrs, mae awdurdodau lleol yn atebol i'w hetholwyr os byddant yn dilyn polisïau y mae'r etholaeth yn credu eu bod yn annerbyniol.
Mae symiau bychan o arian yn gallu gwneud gwahaniaeth mawr i rai teuluoedd sydd â phlant neu blentyn anabl. Rwyf wedi sôn am rai enghreifftiau penodol yn y Siambr yma cyn heddiw o deuluoedd yn fy etholaeth i sydd wedi elwa ar grantiau bychan, gan helpu i wella ansawdd bywydau plant anabl, gan gynnwys gwella iechyd meddwl, cryfhau perthynas deuluol a chynyddu cyfleoedd hamdden. A ydych chi’n cytuno â mi fod yr arian y mae’r Llywodraeth yn ei ddarparu i’r ‘family fund’ yn ffynhonnell werthfawr o gymorth, ac y dylid ei gynnal o dros y blynyddoedd nesaf?
Small sums of money can make a very great difference to some families who have a disabled child or disabled children. I’ve mentioned specifics in this Chamber in terms of families in my constituency who have benefited from small grants assisting in improving the quality of life of disabled children, including improving mental health, strengthening family relationships and increasing leisure opportunities. Do you agree with me that the funding that the Government provides to the family fund is a valuable source of support and that it should be maintained over the ensuing years?
Rŷm ni’n deall, wrth gwrs, fod yna gronfeydd sy’n gwneud lot fawr o wahaniaeth i’r gorau i fywydau pobl. Yn anffodus—ac nid wyf yn sôn am y gronfa hon yn uniongyrchol—rydym wedi gweld toriadau yn ein cyllideb ni, ac mae yna benderfyniadau anodd sy’n gorfod cael eu gwneud yn ystod blwyddyn ariannol. Ond rydym ni’n moyn sicrhau ein bod ni’n gallu blaenoriaethu beth sy’n gweithio a beth sydd â’r lles mwyaf i deuluoedd. Hynny fydd yn ein harwain ni fel Llywodraeth dros yr wythnosau cyn bod y gyllideb derfynol yn cael ei chyhoeddi.
We understand, of course, that there are funds that can make a great difference to the lives of people. I’m not talking about this fund directly, but, unfortunately, we’ve seen cuts in our budget, and there are difficult decisions that will have to be taken during the financial year, but we wish to be able to prioritise what gives optimum benefit to families and what works, and that is what will steer us as a Government over the next few months before the final budget is published.
Bargen Ddinesig Bae Abertawe
Swansea Bay City Deal
8. A wnaiff y Prif Weinidog roi'r wybodaeth ddiweddaraf am fargen ddinesig Bae Abertawe? (OAQ51002)
8. Will the First Minister provide an update on the Swansea Bay city deal? (OAQ51002)
It’s making good progress, developing the proposals that will unlock Government funding.
Mae'n gwneud cynnydd da, gan ddatblygu'r cynigion a fydd yn datgloi cyllid y Llywodraeth.
Thank you for that answer. Later today, of course, we’ll be debating the parliamentary review on health and social care, which has already identified the underexploited potential of information technology and other life science technology in the reformation of those services, and for me, this has got Swansea bay city deal written all over it. What recent discussions have you had with the local government leaders about pinning down the governance structure, with balanced representation from the private sector—you mentioned the ports earlier—so that we can see some accelerated activity on the deal?
Diolch am yr ateb yna. Yn ddiweddarach heddiw, wrth gwrs, byddwn yn trafod yr adolygiad seneddol ar iechyd a gofal cymdeithasol, sydd eisoes wedi nodi potensial technoleg gwybodaeth a thechnoleg gwyddor bywyd arall na fanteisiwyd arno’n llawn o ran diwygio'r gwasanaethau hynny, ac i mi, mae hyn yn cyfeirio’n uniongyrchol at fargen ddinesig bae Abertawe. Pa drafodaethau diweddar ydych chi wedi eu cael gyda'r arweinwyr llywodraeth leol ynglŷn â phennu'r strwythur llywodraethu, gyda chynrychiolaeth gytbwys o'r sector preifat—soniasoch am y porthladdoedd yn gynharach—fel y gallwn weld rhywfaint o weithgarwch cyflymach ar y fargen?
These are issues ultimately, as I say, for local authorities, but I’m confident that the governance structure that they have in place is appropriate and effective, and we will work with them, as will the UK Government, to continue to deliver the city deal. I have to say what will be immensely important in terms of delivery for Swansea will be the delivery of the Swansea bay tidal lagoon. And even though we know that an independent review has said it should move forward, we still have no action from the UK Government. I’m sure she shares this frustration as well. This has been months and months and months and months when no—. I mean, this is not an isolated example, is it, when no decision has been taken on a project that would deliver 1,000 jobs and that would help to revitalise many of our ports? That would help immensely the Swansea bay area, working, of course, in tandem, with the city deal itself.
Materion i awdurdodau lleol yw’r rhain yn y pen draw, fel y dywedais, ond rwy'n ffyddiog bod y strwythur llywodraethu sydd ganddyn nhw ar waith yn briodol ac yn effeithiol, a byddwn yn gweithio gyda nhw, fel y bydd Llywodraeth y DU, i barhau i ddarparu’r fargen ddinesig. Mae’n rhaid i mi ddweud mai’r hyn fydd yn hynod bwysig o ran darparu ar gyfer Abertawe fydd cyflwyno morlyn llanw bae Abertawe. Ac er ein bod ni’n gwybod bod adolygiad annibynnol wedi dweud y dylai symud ymlaen, nid ydym wedi gweld unrhyw gamau gan Lywodraeth y DU o hyd. Rwy'n siŵr ei bod hithau'n rhannu'r rhwystredigaeth hon hefyd. Mae hyn wedi bod yn fisoedd ar fisoedd ar fisoedd ar fisoedd heb—. Hynny yw, nid yw hon yn enghraifft ar ei phen ei hun, ydy hi, pan na wnaed unrhyw benderfyniad am brosiect a fyddai'n darparu 1,000 o swyddi ac a fyddai’n helpu i adfywio llawer o'n porthladdoedd? Byddai hynny o gymorth mawr i ardal bae Abertawe, gan weithio, wrth gwrs, ar y cyd, â’r fargen ddinesig ei hun.
Jest ar y pwynt yna, mae datblygiad y morlyn llanw hefyd yn mynd i gyfoethogi cyfleoedd ar gyfer porthladdoedd, rwy’n meddwl, yn ardal dinas-ranbarth bae Abertawe. Roeddwn i’n falch o fod mewn derbyniad wythnos diwethaf yn San Steffan gyda’r Gweinidog, Ken Skates, a oedd yn trafod y cyfleoedd ar gyfer ein porthladdoedd ni. Pa mor bwysig yw e fod ynni o’r môr, pa bynnag ffordd mae’n cael ei ddatblygu, yn rhan o gryfhau y cyfleoedd ar gyfer porthladdoedd, a chyfleoedd hefyd i gyfoethogi cytundeb bae Abertawe?
Just on that point, the tidal lagoon development will also enhance opportunities for ports in the Swansea bay city region, and I was pleased to attend a reception last week in Westminster with the Minister, Ken Skates, discussing the opportunities for our ports. How important is it that marine energy, however it’s developed, is part of enhancing the opportunities for ports and also opportunities to enhance the Swansea bay deal?
Hollbwysig, achos rydym yn gwybod, wrth gwrs, os bydd ynni yn cael ei greu yn y môr mae’n rhaid cael lleoedd lle mae modd cynhyrchu y peirianwaith ac i sicrhau bod y peirianwaith yn cael ei gynnal hefyd. Ac, wrth gwrs, mae yna gyfleon yn fanna i borthladdoedd fel Port Talbot, er mwyn creu swyddi yn fanna, er mwyn ailadeiladu rhai rhannau o’r dociau ym Mhort Talbot. Ond nid oes ateb gyda ni eto gan Lywodraeth y Deyrnas Unedig, ac mae’n hollbwysig eu bod nhw’n sylweddoli taw hyn yw’r ffordd ymlaen ynglŷn â chreu ynni, ynni gwyrdd, taw hyn yw’r ffordd ymlaen ynglŷn â chreu swyddi yma yng Nghymru, ond mae’n rhaid i ni gael ateb, ac ateb positif, wrthyn nhw.
It’s vital, because we know, of course, that if energy is created in the sea, we have to have places where we can produce the machinery and to ensure that the machinery is also maintained. And, of course, there are opportunities for ports such as Port Talbot, to create jobs and to rebuild some parts of the docks there. But we don’t have any answer from the United Kingdom Government, because it’s definitely the way forward to create green energy, and it’s the way forward on job generation here in Wales, but we have to have a positive answer from the UK Government.
Diolch i’r Prif Weinidog.
Thank you, First Minister.
Yr eitem nesaf ar ein agenda ni yw’r datganiad busnes, ac rwy’n galw ar arweinydd y tŷ, Jane Hutt, i wneud y datganiad.
The next item on our agenda is the business statement and announcement, and I call on the leader of the house, Jane Hutt, to make the statement.
Diolch, Llywydd. As Members will see, I’ve several changes to today’s agenda. The First Minister will shortly make statements on ‘Prosperity for All—The National Strategy’, and following that a statement on the European Union (Withdrawal) Bill. The Cabinet Secretary for Finance and Local Government will then deliver a statement on the Welsh Government’s policy paper, ‘Brexit and Fair Movement of People’. Finally, the Minister for Social Services and Public Health will make a statement on the tobacco control delivery plan 2017-2020. And business for the next three weeks is as shown on the business statement and announcement found among the meeting papers available to Members electronically.
Diolch, Llywydd. Fel y bydd yr Aelodau yn gweld, mae gennyf nifer o newidiadau i agenda heddiw. Bydd y Prif Weinidog yn gwneud datganiadau yn fuan ar 'Ffyniant i Bawb—Y Strategaeth Genedlaethol', ac yn dilyn hynny, bydd datganiad ar Fil yr Undeb Ewropeaidd (Ymadael). Yna bydd Ysgrifennydd y Cabinet dros Gyllid a Llywodraeth Leol yn cyflwyno datganiad ar bapur polisi Llywodraeth Cymru, ‘Brexit a Thegwch o ran Symudiad Pobl’. Yn olaf, bydd y Gweinidog Iechyd y Cyhoedd a Gwasanaethau Cymdeithasol yn gwneud datganiad ar y cynllun cyflawni ar gyfer rheoli tybaco 2017-2020. Ac mae'r busnes am y tair wythnos nesaf fel y dangosir ar y datganiad busnes a'r cyhoeddiad a welir ym mhapurau’r cyfarfod sydd ar gael yn electronig i'r Aelodau.
Leader of the house, is it possible to have a statement from the Cabinet Secretary with responsibility for transport about the improvements on the Heads of the Valleys road, and I use the word ‘improvements’, because obviously when the work is completed it will be a radical improvement on the transport opportunities that businesses have in that particular part of the world. But businesses from my own region recently have been coming to me highlighting severe roadblocks, road tailbacks, traffic jams et cetera in this part of the road network in Wales. This has had a direct impact on their profitability and, indeed, their ability to expand because they are led to believe that there’s been a considerable overrun in the construction, and the time now to finish the work will be considerably longer. I’ve heard examples of between 12 and 18 months longer, and hence that’s why I’m looking for a statement so that we can clarify exactly how the construction work is progressing. Has the project stayed within budget? And, importantly, what confidence can the Cabinet Secretary give to businesses in south-east Wales that work is progressing as scheduled, and that, whilst there’s short-term pain, it is to be endured to a point and the long-term gain will be worth it over time? But, at the moment, many businesses in south-east Wales, and in particular in South Wales Central, feel that they are experiencing the pain factor without any light at the end of the tunnel. If the Cabinet Secretary could give a statement in relation to the progress of the work, that would be hugely appreciated.
Arweinydd y tŷ, a oes modd cael datganiad gan Ysgrifennydd y Cabinet â chyfrifoldeb dros drafnidiaeth am y gwelliannau ar ffordd Blaenau'r Cymoedd, ac rwy’n defnyddio'r gair 'gwelliannau', oherwydd yn amlwg pan fydd y gwaith wedi'i gwblhau bydd yn welliant sylweddol ar y cyfleoedd trafnidiaeth sydd gan fusnesau yn y rhan arbennig honno o’r byd. Ond yn ddiweddar, mae busnesau o fy rhanbarth i fy hun wedi bod yn dod ataf yn tynnu sylw at ffyrdd wedi’u cau, ciwiau ar y ffyrdd, tagfeydd traffig ac ati yn y rhan hon o'r rhwydwaith ffyrdd yng Nghymru. Mae hyn wedi cael effaith uniongyrchol ar eu proffidioldeb ac, yn wir, eu gallu i ehangu oherwydd eu bod ar ddeall bod y gwaith adeiladu ar ei hôl hi’n sylweddol, ac y bydd y cyfnod cyn i’r gwaith ddod i ben yn sylweddol hwy. Rwyf i wedi clywed enghreifftiau o 12 i 18 mis yn hwy, ac felly dyna pam yr wyf i’n gofyn am ddatganiad fel y gallwn ni gael eglurhad o sut yn union y mae'r gwaith adeiladu yn mynd rhagddo. A yw'r prosiect wedi aros o fewn y gyllideb? Ac, yn bwysicaf oll, pa ffydd y gall Ysgrifennydd y Cabinet ei roi i fusnesau yn y de-ddwyrain fod y gwaith yn mynd rhagddo yn unol â’r amserlen, ac er bod hyn yn achosi problemau byrdymor, y dylid goddef hynny i ryw raddau ac y bydd y manteision hirdymor yn werth y boen yn y pen draw? Ond, ar hyn o bryd, mae llawer o fusnesau yn y de-ddwyrain, ac yn enwedig yng Nghanol De Cymru, o’r farn eu bod yn dioddef y boen heb unrhyw arwydd o ddatrysiad yn y pen draw. Pe byddai Ysgrifennydd y Cabinet yn gallu rhoi datganiad am gynnydd y gwaith, byddwn i’n gwerthfawrogi hynny'n fawr iawn.
The Cabinet Secretary would be happy to write to Members to update on the timetable. Certainly, having travelled, indeed, on the wonderful new stretch that takes you right beyond Ebbw Vale and seeing again how the investment of European funds—you see the big notice, ‘Funded by the European Union structural funds’, and it is clear that, already, the improvements are making a great difference. But in terms of the last stretch, which was always going to be the most difficult one in terms of engineering, the Cabinet Secretary will update on the latest timeline.
Byddai Ysgrifennydd y Cabinet yn fodlon ysgrifennu at yr Aelodau i roi’r wybodaeth ddiweddaraf iddyn nhw am yr amserlen. Yn sicr, ar ôl teithio, yn wir, ar y rhan newydd wych sy'n mynd â chi y tu hwnt i Lynebwy a gweld unwaith eto sut y mae buddsoddiad cronfeydd Ewropeaidd—rydych chi'n gweld yr arwydd mawr, 'Wedi'i ariannu gan gronfeydd strwythurol yr Undeb Ewropeaidd', ac mae'n amlwg bod y gwelliannau yn gwneud gwahaniaeth mawr yn barod. Ond o ran y rhan olaf o’r ffordd, a oedd bob amser yn mynd i fod y rhan anoddaf o ran peirianneg, bydd Ysgrifennydd y Cabinet yn rhoi’r wybodaeth ddiweddaraf i ni am yr amserlen ddiweddaraf.
Can I ask for a statement from the health Minister about any progress that’s been made on setting up the public inquiry into contaminated blood and whether there’s been any contact between the Welsh Government and the Westminster Government about this issue?
Earlier in the month, I was pleased to attend the all-party Westminster group on contaminated blood, chaired by Diana Johnson MP, in order to see if there was any way of getting any unified position between Wales and the MPs in Westminster. In Wales, certainly, the cross-party group, Haemophilia Wales and the Welsh Government are basically all singing off the same hymn sheet: that we want a judge-led public inquiry—a statutory inquiry—under the Inquiries Act 2005, but it seems to be uncertain as to what is actually happening in Westminster. So, I wondered if there could be a statement from the health Cabinet Secretary to tell us what the position is as far as he knows.
A gaf i ofyn am ddatganiad gan y Gweinidog Iechyd ynghylch unrhyw gynnydd a wnaed ar sefydlu'r ymchwiliad cyhoeddus i waed halogedig ac a fu unrhyw gysylltiad rhwng Llywodraeth Cymru a Llywodraeth San Steffan ar y mater hwn?
Yn gynharach yn y mis hwn, roeddwn i’n falch o fynd i gyfarfod grŵp hollbleidiol San Steffan ar waed halogedig, dan gadeiryddiaeth Diana Johnson AS, i weld a oedd unrhyw ffordd o gael rhyw fath o safbwynt unedig rhwng Cymru a'r ASau yn San Steffan. Yng Nghymru, yn sicr, mae'r grŵp trawsbleidiol, Hemoffilia Cymru a Llywodraeth Cymru i gyd yn y bôn yn canu’r un gân: bod arnom eisiau ymchwiliad cyhoeddus dan arweiniad barnwr—ymchwiliad statudol—dan Ddeddf Ymchwiliadau 2005, ond ymddengys bod ansicrwydd ynghylch yr hyn sy'n digwydd yn San Steffan mewn gwirionedd. Felly, tybed a wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet dros iechyd roi datganiad i ddweud wrthym beth yw'r sefyllfa hyd y gŵyr ef.
I thank Julie Morgan for that question, and also for updating us in terms of her very active engagement attending the cross-party group meeting in London where, of course, Haemophilia Wales has been very influential in terms of working with organisations that are representing people who have suffered as a result of the contaminated blood. The Cabinet Secretary has made it clear that the inquiry must leave no stone unturned in getting to the full truth of what happened. Vaughan Gething has written to the Department of Health supporting the call for an inquiry under the Inquiries Act 2005, to inspire confidence in those it is seeking to serve. I understand that the UK consultation has been extended to 18 October to unable all those affected to express their views.
Diolch i Julie Morgan am y cwestiwn yna, a hefyd am roi’r wybodaeth ddiweddaraf am ei hymgysylltiad gweithredol iawn drwy fynd i gyfarfod o’r grŵp trawsbleidiol yn Llundain lle, wrth gwrs, mae Hemoffilia Cymru wedi bod yn ddylanwadol iawn o ran gweithio gyda sefydliadau sy'n cynrychioli pobl sydd wedi dioddef, o ganlyniad i'r gwaed halogedig. Mae Ysgrifennydd y Cabinet wedi ei gwneud yn glir y dylai'r ymchwiliad edrych yn fanwl ar bob elfen er mwyn datgelu’r gwir ynghylch yr hyn a ddigwyddodd. Mae Vaughan Gething wedi ysgrifennu at yr Adran Iechyd, yn cefnogi'r alwad am ymholiad o dan Ddeddf Ymchwiliadau 2005, i ennyn hyder y rhai hynny y mae'n ceisio eu gwasanaethu. Deallaf fod ymgynghoriad y DU wedi ei ymestyn i 18 Hydref i alluogi pawb yr effeithiwyd arnyn nhw, i fynegi eu barn.
Rydw i’n ymwybodol bod yna ddadl yfory, neu drafodaeth bolisi o gwmpas cael gwared ar y cynghorau iechyd cymunedol, ond mae’r pwynt rydw i eisiau codi’n ymwneud yn fwy penodol â phrosesau ymgynghori ehangach y Llywodraeth yma. Buaswn i’n falch i gael datganiad oddi wrth yr Ysgrifennydd Cabinet sydd â chyfrifoldeb—yr Ysgrifennydd cyllid, hyd y gwelaf i, sy’n gyfrifol am ymwneud â’r cyhoedd a rheoli perfformiad—jest i ddeall yn union beth yw’r cyfundrefnau ffurfiol y mae’r Llywodraeth yma wedi mabwysiadu pan mae’n dod i wahanol fathau o ymgynghoriadau. Beth yw’r safonau y mae’r Llywodraeth yn disgwyl eu cwrdd mewn prosesau o’r fath a pha fesurau monitro sydd yn eu lle i sicrhau bod y safonau yna’n cael eu cyfarfod?
Rŷm ni wedi clywed, er enghraifft, na chafodd y cynghorau iechyd cymunedol wybod bod y Papur Gwyn yn mynd i gynnig eu ddiddymu nhw cyn iddo gael ei gyhoeddi. A phan ofynnwyd pam nad oedd cyfres helaeth o ddigwyddiadau ymgynghori o gwmpas y Papur Gwyn, mi ddywedwyd bod llawer o’r rheini wedi’u cynnal mewn perthynas â’r Papur Gwyrdd, ond, wrth gwrs, nid oedd y Papur Gwyrdd yn cynnig diddymu’r cynghorau iechyd cymunedol, felly, yn amlwg, mae yna gwestiynau yn fanna ynglŷn â’r broses ymgynghori. Erbyn hyn, wrth gwrs, rŷm ni’n deall bod yna ddigwyddiadau wedi’u trefnu, ond bod y rheini wedi’u trefnu ar frys ar y funud olaf gyda phob math o honiadau ynglŷn â sut y mae’r rheini wedi cael eu trefnu. Y cyfan mae hynny’n ei wneud, wrth gwrs, yw tanseilio ffydd y cyhoedd yn y broses ymgynghori, ond hefyd tanseilio ffydd y cyhoedd yn y penderfyniad terfynol pan fydd hwnnw’n cael ei wneud.
Nawr, y flwyddyn ddiwethaf, fe gynhaliodd cyngor iechyd cymuned y gogledd dros 500 o ymweliadau dirybudd â wardiau ysbyty yng ngogledd Cymru—llawer iawn, iawn, iawn yn fwy nag unrhyw gorff arall sydd yn gwneud unrhyw beth tebyg. Ac os ydy Cymru yn symud at fodel tebyg i’r Alban, sydd, gyda llaw, wedi cael ei disgrifio fel rhyw fochdew diddannedd, yna’r peth lleiaf y gallwn ni ei ddisgwyl yn fy marn i yw ymgynghoriad trylwyr, ystyrlon a theg, ac nid yr hyn sydd wedi cael ei ddisgrifio i fi fel yr hyn rŷm ni’n ei gael nawr, sydd yn ymgynghoriad brysiog ac amaturaidd.
I am aware that there is a debate tomorrow, or a policy discussion around getting rid of the community health councils, but the point that I want to raise refers more specifically to the broader consultation processes of this Government. I would be pleased to have a statement from the Cabinet Secretary with responsibility—the finance Secretary, as far as I can see, is responsible for dealing with the public and performance management—just to understand exactly what the formal regimes this Government has adopted are when it comes to various kinds of consultation. What are the standards that the Government expects to meet in such processes and what monitoring measures are in place to ensure that those standards are met?
We have heard, for example, that the community health councils weren’t informed that the White Paper was going to suggest scrapping those bodies when it was published. And when it was asked why there wasn’t a large series of consultation events around the White Paper, they were told that many of those had been held in relation to the Green Paper, but, of course, the Green Paper didn’t propose the abolition of the community health councils, so, clearly, there are questions there about the consultation process. Now, of course, we understand that events have been arranged, but they were arranged at the very last minute, with all sorts of claims or suggestions as to how those have been organised, and all that does is undermine the public’s confidence in the consultation process, but it also undermines the public’s confidence in the final decision when it is actually made.
Now, last year, the north Wales community health council held over 500 no-notice visits in wards in north Wales—far more than any other body doing anything similar. And if Wales is to move towards a model similar to Scotland, which, by the way, has been called a ‘toothless hamster’, then the least we can expect is a thorough consultation, and a considered and fair consultation, and not what has been described to me as what we’re having now, which is a hurried and amateur consultation.
Well, I think it’s very important, and of course ahead of the debate tomorrow, that we say very clearly—and I know that the Cabinet Secretary would want to say—that all contributions to the consultation are welcomed. It is a White Paper. Consultations will ensure any future legislation is the most effective that it can be, and of course it is important to recognise that proposals in the White Paper are not just about CHCs, although focusing on that, but looking as well in terms of how you can strengthen the voices of people who use health and social care services, which obviously is a key issue in terms of those service users, and also to improve the quality and governance of those services in Wales.
I’m just aware of the fact that an open letter to party leaders has come from the chair of the board of community health councils, and I’m sure many Members have met with community health council representatives over the summer. I think it’s very clear that the response that’s coming ahead of the end of this consultation is that we do need to learn how we can take this forward to ensure that future bodies are independent and can hear directly from people, including hearing directly from people whilst accessing care. These points are being made, of course, by the CHCs themselves. And it is those proposals where those relating to the public voice in the White Paper—those responses are at a high level and we want to ensure that any body that’s set up really represents citizens in health and social care. So, again, these points are all helpful.
Wel, rwyf i’n credu ei bod hi’n bwysig iawn, ac wrth gwrs, cyn y ddadl yfory, ein bod yn pwysleisio—a gwn y byddai Ysgrifennydd y Cabinet yn awyddus i ddweud—ein bod yn croesawu pob cyfraniad i'r ymgynghoriad. Papur Gwyn yw hwn. Bydd ymgynghoriadau yn sicrhau bod unrhyw ddeddfwriaeth yn y dyfodol mor effeithiol â phosibl, ac wrth gwrs mae'n bwysig cydnabod nad yw’r cynigion yn y Papur Gwyn yn ymwneud â’r Cynghorau Iechyd Cymuned yn unig, er eu bod yn canolbwyntio ar hynny, ond bod y cynigion hefyd yn ystyried sut y gallwch chi gryfhau llais y bobl sy'n defnyddio gwasanaethau iechyd a gofal cymdeithasol, sydd yn amlwg yn fater allweddol o ran y defnyddwyr gwasanaeth hynny, a hefyd i wella ansawdd a threfn lywodraethu y gwasanaethau hynny yng Nghymru.
Rwy’n ymwybodol bod cadeirydd y bwrdd cynghorau iechyd cymuned wedi anfon llythyr agored at arweinwyr y pleidiau, ac rwy'n sicr bod nifer o Aelodau wedi cyfarfod â chynrychiolwyr cynghorau iechyd cymuned yn ystod yr haf. Rwy'n credu ei bod yn glir iawn mai'r ymateb sy’n dod i’r amlwg cyn diwedd yr ymgynghoriad hwn yw bod angen i ni ddysgu sut y gallwn ni fwrw ymlaen â hyn i sicrhau bod cyrff y dyfodol yn annibynnol ac yn gallu clywed gan bobl yn uniongyrchol, gan gynnwys clywed yn uniongyrchol gan bobl wrth iddyn nhw dderbyn gofal. Mae'r pwyntiau hyn yn cael eu gwneud, wrth gwrs, gan y Cynghorau Iechyd Cymuned eu hunain. A’r cynigion hynny, lle mae’r rhai hynny yn ymwneud â llais y cyhoedd yn y Papur Gwyn —mae'r ymatebion hynny ar lefel uchel ac rydym ni eisiau sicrhau bod unrhyw gorff a sefydlir, yn cynrychioli dinasyddion mewn iechyd a gofal cymdeithasol mewn gwirionedd. Felly, unwaith eto, mae'r pwyntiau hyn i gyd yn ddefnyddiol.
Thank you very much, Presiding Officer. Can I just ask for a statement from the Cabinet Secretary for health, please? The first concerns the availability of Orkambi to treat cystic fibrosis sufferers in Wales. In his reply to my written question on 15 August this year, the Cabinet Secretary said this medicine was not available routinely due to its high costs and modest clinical benefits. He went on to say that the All Wales Medicines Strategy Group had not received a response from the manufacturers, Vertex, about a further appraisal. I am now advised that Vertex have made a submission, which is being reviewed by the group. Can I ask for a commitment from the Cabinet Secretary for health that he will make a statement as soon as possible after this review has been concluded so that sufferers of this pernicious disease are kept fully informed about the availability of Orkambi?
Secondly, could I ask when the Welsh Government will be in a position to say whether funding for the Welsh ambulance service’s falls response team initiative will continue, since the pilot scheme ended on 13 March this year? Thank you.
Diolch yn fawr iawn, Llywydd. A gaf i ofyn am ddatganiad gan Ysgrifennydd y Cabinet dros iechyd, os gwelwch yn dda? Mae'r cyntaf yn ymwneud â defnyddio Orkambi i drin pobl yng Nghymru sy’n dioddef ffibrosis cystig. Yn ei ateb i fy nghwestiwn ysgrifenedig ar 15 Awst eleni, dywedodd Ysgrifennydd y Cabinet nad oedd y feddyginiaeth hon ar gael fel rheol oherwydd ei chost uchel a’r manteision clinigol cymharol fach. Aeth ati i ddweud nad oedd Grŵp Strategaeth Feddyginiaethau Cymru Gyfan wedi derbyn ymateb gan y gweithgynhyrchwyr, Vertex, ynghylch arfarniad arall. Rwyf i wedi cael gwybod erbyn hyn bod Vertex wedi cyflwyno cais, sy'n cael ei adolygu gan y grŵp. A gaf i ofyn am ymrwymiad gan Ysgrifennydd y Cabinet dros iechyd i wneud datganiad cyn gynted ag y bo modd ar ôl i'r adolygiad hwn ddod i ben er mwyn i’r rhai sy’n dioddef o’r afiechyd difrifol hwn gael yr holl wybodaeth am ba un a yw Orkambi ar gael?
Yn ail, a gaf i ofyn pryd y bydd Llywodraeth Cymru yn gallu dweud pa un a fydd cyllid ar gyfer menter tîm ymateb i godymau Gwasanaeth Ambiwlans Cymru yn parhau, gan fod y cynllun treialu wedi dod i ben ar 13 Mawrth eleni? Diolch.
Thank you for those questions. I will ask the Cabinet Secretary to clarify the position regarding the availability of the funding of the drug, which, of course, is for people with cystic fibrosis, and you’ve had a response in August and I will clarify the position. And also, to look at the outcome, of course, the Cabinet Secretary will want to acknowledge not just the success of the outcome of the pilot in terms of the Welsh ambulance services, but the fact that that now is being taken forward in other parts of the UK.
Diolch am y cwestiynau yna. Byddaf yn gofyn i Ysgrifennydd y Cabinet egluro'r sefyllfa o ran y cyllid sydd ar gael ar gyfer y cyffur, sydd, wrth gwrs, ar gyfer pobl â ffeibrosis systig, ac rydych chi wedi cael ymateb ym mis Awst a byddaf i’n egluro'r sefyllfa. Hefyd, er mwyn ystyried y canlyniad, wrth gwrs, yn ogystal â chydnabod llwyddiant canlyniad y cynllun treialu o ran gwasanaethau ambiwlans Cymru, bydd Ysgrifennydd y Cabinet hefyd yn dymuno cydnabod y ffaith ei fod ar waith erbyn hyn mewn rhannau eraill o'r DU.
Leader of the house, during the summer I was pleased to visit the lunch and fun club based at Penywaun Primary School in my constituency. I was really impressed to see the positive benefits the scheme was having on the pupils who took part, not least in tackling the problem of holiday hunger. Could we have a statement from the education Secretary reflecting on this summer’s scheme, and also updating Members on what lessons the Welsh Government will take forward in future years?
In addition, September is Sepsis Awareness Month, and with sepsis killing 2,500 people in Wales each year, could the health Secretary give us an update on what the Welsh Government can do to make sure that people are aware of this life-threatening condition?
Arweinydd y tŷ, yn ystod yr haf, yr oedd yn bleser i mi gael ymweld â chlwb cinio a hwyl yn Ysgol Gynradd Penywaun, sydd yn fy etholaeth i. Roeddwn i'n falch iawn o weld bod y cynllun yn cael effaith gadarnhaol ar y disgyblion a gymerodd ran, yn enwedig wrth fynd i'r afael â’r broblem newyn yn ystod y gwyliau. A gawn ni ddatganiad gan yr Ysgrifennydd addysg, yn myfyrio ar gynllun yr haf hwn, a hefyd yn rhoi’r wybodaeth ddiweddaraf i’r Aelodau ar y gwersi y bydd Llywodraeth Cymru yn gweithredu arnyn nhw yn y dyfodol?
Yn ogystal, mis Medi yw Mis Ymwybyddiaeth Sepsis, a gan fod sepsis yn lladd 2,500 o bobl yng Nghymru bob blwyddyn, a wnaiff yr Ysgrifennydd dros iechyd roi’r wybodaeth ddiweddaraf ni am yr hyn y gall Llywodraeth Cymru ei wneud i sicrhau bod pobl yn ymwybodol o'r cyflwr hwn sy'n bygwth bywyd?
Thank you, Vikki Howells, for both those questions. On the first question, I think many people have seen the very positive publicity, not just in Wales, but further afield, in terms of the importance of the lunch and fun clubs that have been set up and the investment that we made throughout the summer in terms of administering that scheme. Of course, the focus of the scheme also is about the enriching and educational activities that it offers learners who attend. We piloted that last year. That was published in 2017, in January of this year, and the findings are very encouraging in relation to health, social and educational outcomes. And I know the Cabinet Secretary will want to update on that in terms of this summer’s school holiday enrichment programme.
I think your second point is very important in terms of sepsis. Since 2013, the Welsh Government has and continues to make the reduction of the avoidable harm and mortality caused by sepsis a high priority for the NHS in Wales. We have much more that we want to achieve in terms of the whole-system approach, and we’re pleased that the Wales rapid response to acute illness learning group is looking at how we can introduce systems within our primary and community care settings, as well as our hospital settings, to further enable much earlier potential recognition of symptoms to ensure that we can intervene in the timeliest way possible.
Diolch, Vikki Howells, am y ddau gwestiwn yna. O ran y cwestiwn cyntaf, credaf fod llawer o bobl wedi gweld y cyhoeddusrwydd cadarnhaol iawn, nid yn unig yng Nghymru, ond tu hwnt hefyd, o ran pwysigrwydd y clybiau cinio a hwyl sydd wedi'u sefydlu a'r buddsoddiad a wnaed gennym ni trwy gydol yr haf o ran gweinyddu'r cynllun hwnnw. Wrth gwrs, mae pwyslais y cynllun hefyd yn ymwneud â'r gweithgareddau cyfoethogi ac addysgol y mae'n eu cynnig i’r dysgwyr sy'n mynychu. Fe wnaethom ni dreialu hynny y llynedd. Cyhoeddwyd hynny yn 2017, ym mis Ionawr eleni, ac mae'r canfyddiadau yn galonogol iawn o ran canlyniadau iechyd, cymdeithasol ac addysgol. Ac rwy’n gwybod y bydd Ysgrifennydd y Cabinet yn dymuno rhoi’r wybodaeth ddiweddaraf am hynny, o ran y rhaglen gyfoethogi yng ngwyliau’r haf eleni.
Rwy'n credu bod eich ail bwynt yn bwysig iawn ynglŷn â sepsis. Ers 2013, mae Llywodraeth Cymru wedi rhoi blaenoriaeth uchel ar leihau'r niwed a’r marwolaethau y gellir eu hosgoi, a achosir gan sepsis i'r GIG yng Nghymru, ac mae’n parhau i wneud hynny. Mae llawer mwy yr ydym ni’n dymuno ei gyflawni o ran y dull gweithredu system gyfan, ac rydym yn falch bod grŵp dysgu ymateb brys Cymru i salwch acíwt yn ystyried sut y gallwn gyflwyno systemau yn ein lleoliadau gofal sylfaenol a chymunedol, yn ogystal ag yn ein hysbytai, i allu adnabod symptomau yn gynharach o lawer i sicrhau y gallwn ymyrryd cyn gynted â phosibl.
As we’ve heard previously today, last week, we all know that the Cabinet Secretary for health released a written statement announcing a Healthcare Inspectorate Wales assessment of the lessons learned desktop review by Abertawe Bro Morgannwg University Local Health Board. I’m not going to go into the detail again, but this was a major breakdown of patient care and protection, and the consequences were severe. Failings were at every level, from the top down, and no-one so far has been held to account for those failings within ABMU. Many of us across the political divide, as well as the British Medical Association, and family members of the lady who was killed by Kris Wade, have asked for an independent inquiry looking at every aspect of this matter, not just an assessment of this flawed internal desktop report by the ABMU, which has already had a conflict of interest in this regard.
The remit that I’ve seen—. Although the First Minister says today that there was no remit, the remit I’ve seen from the health Secretary does not go far enough. We need to ensure that everybody who made complaints at the time are heard, that the victims are heard, and that the family of those who were affected are heard also. We need to find accountability in this process, and we have to have more information to hand as Assembly Members. So, I was very, very disappointed when, over the summer, this news broke. The report came out from ABMU, yet we were not afforded a written statement at that time. But the week before we came back, we had a written statement. We need to have an oral statement from the health Secretary on this, so that we can ask him pertinent questions as to what Healthcare Inspectorate Wales will do now, because if Healthcare Inspectorate Wales are not looking at this report, and not taking their own evidence, then it will not be good enough and we will need to raise these questions again. But I would urge the Government, for the sake of open democracy, when we’re celebrating devolution, in the name of open democracy, for us to be able to have an oral statement from the health Secretary.
The second question I wanted to ask was with regard to young carers. We had a very positive debate before the end of term, and the Minister said that she was talking to young carers groups. I’ve been told since that many YMCAs across Wales don’t feel that they’ve been engaged, or they would like to be engaged with that process. So, I was wondering if we could have a statement updating us on what the Minister is doing on young carers, so that we can all be involved in that particular process.
Fel yr ydym wedi clywed eisoes heddiw, rydym ni i gyd yn gwybod bod Ysgrifennydd y Cabinet dros iechyd wedi cyflwyno datganiad ysgrifenedig yr wythnos diwethaf, yn cyhoeddi y bydd Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru yn cynnal asesiad o’r adolygiad bwrdd gwaith o’r gwersi a ddysgwyd gan Fwrdd Iechyd Lleol Prifysgol Abertawe Bro Morgannwg. Ni fyddaf yn nodi'r holl fanylion eto, ond roedd hwn yn ddadansoddiad pwysig o ofal a diogelwch cleifion, ac roedd y canlyniadau yn ddifrifol. Gwelwyd diffygion ar bob lefel, o'r brig i’r gwaelod, ac nid oes unrhyw un hyd yn hyn wedi ei ddwyn i gyfrif am y diffygion hynny ym Mhrifysgol Abertawe Bro Morgannwg. Mae llawer ohonom ar draws y rhaniad gwleidyddol, yn ogystal â Chymdeithas Feddygol Prydain, ac aelodau teulu’r fenyw a laddwyd gan Kris Wade, wedi gofyn am ymchwiliad annibynnol sy'n ystyried pob agwedd ar y mater hwn, yn hytrach nag asesiad o’r adroddiad bwrdd gwaith mewnol diffygiol hwn gan Brifysgol Abertawe Bro Morgannwg yn unig, sydd eisoes wedi achosi gwrthdaro buddiannau yn hyn o beth.
Nid yw’r cylch gwaith yr wyf i wedi ei weld—. Er bod y Prif Weinidog yn dweud heddiw nad oedd unrhyw gylch gwaith, nid yw'r cylch gwaith yr wyf i wedi'i weld gan yr Ysgrifennydd iechyd yn mynd yn ddigon pell. Mae angen i ni sicrhau bod pawb a wnaeth gŵyn bryd hynny yn cael eu clywed, bod y dioddefwyr yn cael eu clywed, a bod teulu y rhai yr effeithiwyd arnyn nhw yn cael eu clywed hefyd. Mae’n rhaid i ni gael atebolrwydd yn y broses hon, ac mae’n rhaid i ni gael rhagor o wybodaeth wrth law fel Aelodau'r Cynulliad. Felly, roeddwn i’n hynod, hynod siomedig pan glywais i’r newyddion hyn yn ystod yr haf. Cafodd yr adroddiad ei gyhoeddi gan Brifysgol Abertawe Bro Morgannwg, ond ni chawsom ddatganiad ysgrifenedig bryd hynny. Ond wythnos cyn i ni ddod yn ôl, cawsom ddatganiad ysgrifenedig. Mae angen datganiad llafar gan yr Ysgrifennydd Iechyd ar hyn, fel y gallwn ofyn cwestiynau perthnasol iddo ynghylch yr hyn y bydd Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru yn ei wneud yn awr, oherwydd os nad yw Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru yn ystyried yr adroddiad hwn, nac yn casglu eu tystiolaeth eu hunain, ni fydd hynny’n ddigon da a bydd angen i ni godi'r cwestiynau hyn eto. Ond byddwn yn annog y Llywodraeth, er lles democratiaeth agored, wrth i ni ddathlu datganoli, yn enw democratiaeth agored, i ni allu cael datganiad llafar gan yr Ysgrifennydd Iechyd.
Roedd yr ail gwestiwn yr oeddwn i’n dymuno ei ofyn yn ymwneud â gofalwyr ifanc. Cawsom ddadl gadarnhaol iawn cyn diwedd y tymor, a dywedodd y Gweinidog ei bod yn siarad â grwpiau gofalwyr ifanc. Dywedwyd wrthyf ers hynny, bod llawer o YMCAau ledled Cymru ddim yn teimlo yr ymgysylltwyd â nhw, neu y bydden nhw’n hoffi ymgysylltu â’r broses honno. Felly, tybed a gawn ni ddatganiad i roi’r wybodaeth ddiweddaraf am yr hyn y mae'r Gweinidog yn ei wneud ar gyfer gofalwyr ifanc, fel y gallwn ni i gyd fod yn rhan o'r broses arbennig honno.
Thank you for those two questions. Just following up and adding to the points that the First Minister made in response to this review: of course you will have seen the written statement issued by the Cabinet Secretary on 15 September, and I think it’s important just to refer to that statement that he made. As he says in the statement, ‘I want to be satisfied’, in terms of ABMU specifically, because this is lessons to be learnt wider than that,
‘I want to be satisfied that appropriate actions have been identified by the health board and that their response is sufficiently robust. I also wish to be assured that there are effective arrangements in place across the organisation to monitor the implementation and embedding of any changes in policies and procedures.’
And, of course, as you know, Healthcare Inspectorate Wales has been asked to undertake an independent assessment, and he will update Members when that report is received.
On your second question, yes, clearly, we had a very positive debate. I know that the Minister will want to engage with Members and the appropriate committee in terms of taking forward positive actions in terms of supporting our young carers.
Diolch am y ddau gwestiwn yna. Yn dilyn y pwyntiau a wnaeth y Prif Weinidog mewn ymateb i’r adolygiad hwn, ac i ychwanegu at ei bwyntiau: wrth gwrs, byddwch chi wedi gweld y datganiad ysgrifenedig a gyhoeddwyd gan Ysgrifennydd y Cabinet ar 15 Medi, a chredaf ei bod yn bwysig cyfeirio at ei ddatganiad. Fel y dywed yn y datganiad, 'Rwyf eisiau cael fy modloni', o ran Prifysgol Abertawe Bro Morgannwg yn benodol, oherwydd bod y rhain yn wersi i'w dysgu yn ehangach na hynny,
‘rwyf eisiau cael fy modloni bod y bwrdd iechyd wedi nodi camau priodol a bod ei ymateb yn ddigon cadarn. Rwyf hefyd eisiau sicrwydd bod trefniadau effeithiol ar waith ar draws y sefydliad i fonitro'r ffordd y mae unrhyw newidiadau i bolisïau a gweithdrefnau yn cael eu gweithredu a’u hymsefydlu.’
Ac wrth gwrs, fel y gwyddoch, gofynnwyd i Arolygiaeth Gofal Iechyd Cymru gynnal asesiad annibynnol, a bydd ef yn rhoi'r wybodaeth ddiweddaraf i'r Aelodau pan ddaw yr adroddiad hwnnw i law.
O ran eich ail gwestiwn, do, yn amlwg, cawsom ddadl gadarnhaol iawn. Gwn y bydd y Gweinidog yn dymuno ymgysylltu â’r Aelodau a'r pwyllgor priodol o ran datblygu camau cadarnhaol ar gyfer cefnogi ein gofalwyr ifanc.
Leader of the house, following on from the joint statement from the Welsh Government, Flintshire County Council and Flint Town Council earlier this month that proposals for an art installation at Flint castle will not be proceeding as previously planned, can I ask for a statement in this place from Welsh Government, updating plans for going forward for future investment in Flint castle, and also that that gives an absolute guarantee that investment earmarked for Flint still goes to Flint, and that the community of Flint are actively involved in determining the future nature of that investment?
Arweinydd y tŷ, yn dilyn y datganiad ar y cyd gan Lywodraeth Cymru, Cyngor Sir y Fflint a Chyngor Tref y Fflint yn gynharach y mis hwn a nododd na fydd y cynigion ar gyfer gwaith celf yng Nghastell y Fflint yn mynd rhagddo fel y bwriadwyd yn flaenorol, a gaf i ofyn am ddatganiad ar y mater hwn gan Lywodraeth Cymru, o ran diweddaru’r cynllun i fynd ati i fuddsoddi yng nghastell y Fflint yn y dyfodol, a hefyd bod hynny’n rhoi sicrwydd llwyr bod y buddsoddiad a glustnodwyd ar gyfer y Fflint yn dal i fynd i’r Fflint, a bod cymuned y Fflint yn cymryd rhan weithredol mewn penderfynu ar natur y buddsoddiad hwnnw yn y dyfodol?
Thank you, Hannah Blythyn, and I think you can be assured on all those points in terms of the Cabinet Secretary’s support for this. We’ve acknowledged that the proposal for the iron ring sculpture at Flint castle isn’t appropriate to go forward. And there’s been extremely constructive and productive meetings with local people and stakeholders about this, in terms of cancelling the project. The investment is going to be used and I’m assured that it’s ring-fenced for the art work, to help develop a wider master plan for the foreshore, taking into account, of course, the views of local people. This will include a range of capital investments for the area, holding events and activities, to increase the understanding of the history of the castle, and the significance of the foreshore. But, of course, Flintshire County Council and Flint Town Council will be involved in that, seeing this master plan is a high priority.
Diolch, Hannah Blythyn, ac rwy’n credu y gallwch chi fod yn sicr o ran cefnogaeth Ysgrifennydd y Cabinet i hyn. Rydym ni wedi cydnabod nad yw’n addas bwrw ymlaen â'r cynnig ar gyfer y cerflun cylch haearn yng nghastell y Fflint. A chafwyd cyfarfodydd adeiladol a chynhyrchiol iawn â phobl leol a rhanddeiliaid ynglŷn â hyn, o ran canslo’r prosiect. Bydd y buddsoddiad yn cael ei ddefnyddio, ac rwyf wedi fy sicrhau ei fod wedi'i neilltuo ar gyfer y gwaith celf, i helpu i ddatblygu uwchgynllun ehangach ar gyfer y gefnfro, gan ystyried, wrth gwrs, safbwyntiau pobl leol. Bydd hyn yn cynnwys amrywiaeth o fuddsoddiadau cyfalaf ar gyfer yr ardal, cynnal digwyddiadau a gweithgareddau, i wella dealltwriaeth o hanes y castell, ac arwyddocâd y gefnfro. Ond, wrth gwrs, bydd Cyngor Sir y Fflint a Chyngor Tref y Fflint yn rhan o hynny, i sicrhau bod yr uwchgynllun hwn yn brif flaenoriaeth.
Can I ask for a response from the business manager on two items of Government business? First of all, can I ask whether the Welsh Government intends to produce a statement on the situation in Catalonia at the moment? The Scottish Government produced a statement two or three days ago. The situation in Catalonia is looking very fraught.
The background is that the Catalunyan Government, with the support of the Catalunyan Parliament, has called a referendum on independence for 1 October. The Spanish Government has not engaged with this process at all, and has sought to undermine the process at every step. And I think for those of us who are in this place because of referenda—who had the agreement on the future of the UK, a referendum last year, and, two years ago, a referendum around the future of Scotland, all agreed through the Edinburgh agreement, and other agreements, as part of the way a parliamentary democracy takes the way forward—it is extremely worrying to hear the news from Catalunya now. There are things like the physical and obvious movement of armoured vehicles up and down the roads in and around Barcelona, the capital city, and immediate threats to prosecute over 600 town and city mayors who called for a referendum. We’re not talking about people who are calling for independence here; we’re talking about people who simply say they should have the right to self-determination according to the UN charter, and some of them have said, ‘We’ll have a referendum, but I’ll be voting “no”, but they’re still threatened by prosecution by the Spanish state. And a particular threat, only this week, to withdraw funding from the Catalunyan Government—directly withdraw the funding that allows devolution to work within the Spanish state. This is not, I would suggest, how we deal with challenges around identity and independence and referenda in the EU, or indeed the history of the United Kingdom—our recent history on this has been very obvious and clear for everyone.
So, I would hope that the Welsh Government would issue a written statement in support of what’s been said by the Scottish Government; other parliaments and governments have said similar statements within the EU as well. I think the people of Catalunya would very much welcome that support. And I would remind Members of the important role that Catalunya played in the Spanish civil war, and the strong attachments many of us have, as Catalunya was where a lot of the Welsh fighters went and fought at that time.
I also hope that we as a parliament can come together—. It’s a separate issue. I know that she’s the business manager for the Welsh Government, but I hope that we as a parliament can also sign a letter of support to the principle of making these decisions—not ‘yes’ or ‘no’ to independence as such, but the principle of allowing a parliament and a government to make a decision to take cognisance of its people’s views through a referendum. So, I very much hope that the Government can be really positive around that call.
If I can now turn to something much more parochial, Presiding Officer, and just remind the Chamber that on 11 July, just before we broke up, the education Cabinet Secretary, Kirsty Williams, made a statement here saying that she intended to raise tuition fees in Wales and that was a signal that she’d persuaded the Labour Cabinet, of course, to adopt the very successful Lib Dem policy on tuition fees. So, I would now like to know from the business manager, because I fail to see it in the next three weeks, when we will be discussing and voting upon the statutory instruments that will bring in the rise in tuition fees in Wales. I really look forward to her other role, as whip, to see her dragoon her backbenches to vote for a tuition fee rise here in Wales when, of course, they so successfully opposed it with the DUP’s support in the House of Commons only last week, and had Jeremy Corbyn and all his supporters dancing on the street at this great victory for holding down tuition fees in England. So, let’s see if we can replicate that victory here in Wales. Will she have the courage to bring a statutory instrument to this Chamber so that we can all vote upon it? And perhaps some of us can vote in line with Labour Party policy.
A gaf i ofyn am ymateb gan y rheolwr busnes ar ddwy eitem o fusnes y Llywodraeth? Yn gyntaf, a gaf i ofyn a yw Llywodraeth Cymru yn bwriadu llunio datganiad ar y sefyllfa yng Nghatalonia ar hyn o bryd? Cyhoeddodd Llywodraeth yr Alban ddatganiad ddau neu dri diwrnod yn ôl. Mae'r sefyllfa yng Nghatalonia yn ymddangos yn llawn peryglon.
Y cefndir yw bod Llywodraeth Catalunya, gyda chymorth Senedd Catalunya, wedi galw refferendwm ar annibyniaeth ar 1 Hydref. Nid yw Llywodraeth Sbaen wedi ymgysylltu â'r broses hon o gwbl, ac mae wedi ceisio tanseilio'r broses ar bob cam. Ac rwy'n credu o ran y rhai ohonom ni sydd yn y lle hwn oherwydd refferenda—a gafodd y cytundeb ar ddyfodol y DU, refferendwm y llynedd, a, dwy flynedd yn ôl, refferendwm ar ddyfodol yr Alban, pob un wedi’i gytuno arno trwy gytundeb Caeredin, a chytundebau eraill, yn rhan o'r ffordd y mae democratiaeth seneddol yn symud ymlaen— mae’r newyddion o Catalunya ar hyn o bryd yn peri pryder mawr. Mae pethau megis symudiad amlwg a ffisegol cerbydau arfog i fyny ac i lawr y ffyrdd yn Barcelona, y brifddinas, a’r cyffiniau, a bygythiadau uniongyrchol i erlyn dros 600 o feiri tref a dinas a alwodd am refferendwm. Nid ydym ni’n sôn am bobl sy'n galw am annibyniaeth yn y fan yma; rydym ni’n sôn am bobl sy'n dweud yn syml y dylen nhw gael yr hawl i ymreolaeth yn unol â siarter y Cenhedloedd Unedig, ac mae rhai ohonyn nhw wedi dweud, 'Gawn ni refferendwm, ond byddaf i’n pleidleisio "na"’, ond maen nhw’n dal yn cael eu bygwth y byddant yn cael eu herlyn gan wladwriaeth Sbaen. A bygythiad penodol, yr wythnos hon, i dynnu cyllid yn ôl oddi wrth Lywodraeth Catalunya— tynnu yn ôl yn uniongyrchol y cyllid hwnnw sy'n caniatáu i ddatganoli weithio yng ngwladwriaeth Sbaen. Nid hon, byddwn i’n awgrymu, yw’r ffordd yr ydym ni’n ymdrîn â heriau hunaniaeth ac annibyniaeth a refferenda yn yr UE, nac yn wir yn hanes y Deyrnas Unedig—mae ein hanes diweddar ar y mater hwn wedi bod yn amlwg iawn ac yn eglur i bawb.
Felly, byddwn i’n gobeithio y byddai Llywodraeth Cymru yn cyhoeddi datganiad ysgrifenedig i gefnogi'r hyn a ddywedwyd gan Lywodraeth yr Alban; mae seneddau a llywodraethau eraill wedi cyhoeddi datganiadau tebyg yn yr UE hefyd. Rwy'n credu y byddai pobl Catalunya yn croesawu’r gefnogaeth honno yn fawr iawn. A hoffwn i atgoffa’r Aelodau o’r rhan bwysig y chwaraeodd Catalunya yn rhyfel cartref Sbaen, a'r cysylltiadau cryf sydd gan lawer ohonom, oherwydd yng Nghatalunya yr oedd llawer o ryfelwyr Cymru yn ymladd ar y pryd.
Rwyf i hefyd yn gobeithio y gallwn ni fel senedd ddod at ein gilydd—. Mae'n fater ar wahân. Rwy’n gwybod mai hi yw rheolwr busnes Llywodraeth Cymru, ond rwy'n gobeithio y gallwn ni fel senedd hefyd lofnodi llythyr yn cefnogi'r egwyddor o wneud y penderfyniadau hyn—nid 'ie' neu 'nage' i annibyniaeth fel y cyfryw, ond i’r egwyddor o ganiatáu i senedd a llywodraeth wneud penderfyniad i roi ystyriaeth i farn ei phobl, trwy refferendwm. Felly, rwy'n gobeithio'n fawr iawn y gall y Llywodraeth fod yn gadarnhaol iawn ynghylch y galw hwnnw.
Os caf i yn awr droi at fater llawer mwy plwyfol, Llywydd, ac atgoffa'r Siambr, bod Ysgrifennydd y Cabinet, Kirsty Williams, ar 11 Gorffennaf, cyn i ni gau am doriad yr haf, wedi gwneud datganiad yn dweud ei bod yn bwriadu codi ffioedd dysgu yng Nghymru, a bod hynny'n arwydd ei bod hi wedi dwyn perswâd ar y Cabinet Llafur, wrth gwrs, i fabwysiadu polisi llwyddiannus iawn y Democratiaid Rhyddfrydol ar ffioedd dysgu. Felly, hoffwn i, yn awr, gael gwybod gan y rheolwr busnes, oherwydd ni allaf ei weld yn digwydd yn ystod y tair wythnos nesaf, pryd y byddwn yn trafod ac yn pleidleisio ar yr offerynnau statudol a ddaw yn sgil cynnyddu’r ffioedd dysgu yng Nghymru. Rwy’n edrych ymlaen yn fawr at ei gweld hi yn ei swydd arall, fel chwip, ei gweld yn gorfodi’r meinciau cefn i bleidleisio dros godi ffioedd dysgu yma yng Nghymru ar ôl, wrth gwrs, iddyn nhw ei wrthwynebu'n llwyddiannus â chymorth y DUP yn Nhŷ'r Cyffredin yr wythnos diwethaf, a arweiniodd at Jeremy Corbyn a'i holl gefnogwyr yn dawnsio ar y stryd yn sgil y fuddugoliaeth wych hon i beidio â chodi ffioedd dysgu yn Lloegr. Felly, gadewch i ni weld a allwn ni ailadrodd y fuddugoliaeth honno yng Nghymru. A fydd hi’n ddigon dewr i ddod ag offeryn statudol i'r Siambr hon er mwyn i ni gael pleidleisio arno? Ac efallai y gall rhai ohonom ni bleidleisio yn unol â pholisi'r Blaid Lafur.
Well, I think, on your first question, Simon Thomas, indeed, of course, Wales does have very strong links—historical, cultural and economic—with Catalonia and there are no plans at present for a statement. I think you read the point well in terms of the development this afternoon. I also think that we note your points in terms of what are our pioneering higher education and further education funding policies. We note your point.
Wel, rwy’n credu, o ran eich cwestiwn cyntaf, Simon Thomas, wrth gwrs, mae gan Gymru gysylltiadau cryf iawn—hanesyddol, diwylliannol ac economaidd—â Chatalonia ac nid oes unrhyw gynlluniau ar hyn o bryd i gyhoeddi datganiad. Rwy'n credu eich bod chi wedi deall y pwynt yn dda o ran y datblygiad y prynhawn hwn. Rwyf i hefyd yn credu ein bod ni’n nodi eich pwyntiau o ran beth yw ein polisïau arloesol o ran ariannu addysg uwch ac addysg bellach. Rydym ni’n nodi eich pwynt.
I’m sure the business manager is aware of the private Member’s Bill going through the House of Commons at the moment in the name of the MP for Rhondda, Chris Bryant. It’s based on the Protect the Protectors campaign, looking at increasing—strengthening—the legislation, the education, the workforce protection for not only members of the police services dealing with emergency incidents, but also those fire services, paramedics and others. I declare an interest as well, as my wife works as an accident and emergency department radiographer on busy nights. Too often those also see the evidence of violent assaults within their work and it shouldn’t be acceptable.
The reason I ask for a consideration of a written statement by the relevant Cabinet Secretary on this is that it would enable the Welsh Government to show its support for the principles behind this, but also to outline, should this Bill fail, because there have previously been attempts to bring through, in effect, a protect the protectors Bill within Westminster—. The first attempt was by Holly Lynch under the guise of a ten-minute rule Bill back in February this year, and now it’s proceeding—and we hope, successfully—under the MP for Rhondda’s name. But if it isn’t to succeed, I’m sure there is scope for the Welsh Government and the Welsh Assembly, within its devolved competences, particularly in the areas of public services, to look at what we could do if the UK Government and the UK Parliament were not willing to give good passage to the Bill being taken forward in the MP for Rhondda’s name. So, I ask for a consideration of a written statement in due course by the Welsh Government about how they could support the principles and possibly look at our alternative within Wales.
Rwy'n siŵr bod y rheolwr busnes yn ymwybodol o’r Bil Aelod preifat sydd yn mynd drwy Dŷ'r Cyffredin ar hyn o bryd yn enw’r AS dros y Rhondda, Chris Bryant. Mae wedi’i seilio ar yr ymgyrch Protect the Protectors, sy’n ystyried cynyddu—atgyfnerthu— y ddeddfwriaeth, yr addysg, amddiffyniad y gweithlu, nid yn unig i aelodau'r gwasanaethau heddlu sy'n ymdrin â digwyddiadau brys, ond y gwasanaethau tân, parafeddygon ac eraill hefyd. Rwyf i hefyd yn datgan buddiant, gan fod fy ngwraig i’n gweithio fel radiograffydd mewn adran damweiniau ac achosion brys ar nosweithiau prysur. Yn rhy aml maen nhw hefyd yn gweld y dystiolaeth o ymosodiadau treisgar yn eu gwaith ac ni ddylai hynny fod yn dderbyniol.
Y rheswm yr wyf i’n gofyn i Ysgrifennydd y Cabinet perthnasol ystyried rhoi datganiad ysgrifenedig ar y mater hwn, yw oherwydd y byddai'n galluogi Llywodraeth Cymru i ddangos ei chefnogaeth i’r egwyddorion y tu ôl i’r bil hwn, ond hefyd i amlinellu, os bydd y Bil hwn yn methu, oherwydd bu ymdrechion blaenorol i basio, mewn gwirionedd, Bil amddiffyn yr amddiffynwyr yn San Steffan—. Roedd yr ymgais gyntaf gan Holly Lynch, ar ffurf Bil Rheol Sefydlog Rhif 23, ym mis Chwefror eleni, ac erbyn hyn mae'n mynd rhagddo— yn llwyddiannus rydym ni’n gobeithio—yn enw yr AS dros y Rhondda. Ond os nad yw’n llwyddo, rwy'n siŵr bod lle i Lywodraeth Cymru a Chynulliad Cymru, o fewn ei gymwyseddau datganoledig, yn arbennig ym meysydd gwasanaethau cyhoeddus, ystyried yr hyn y gallwn ni ei wneud os nad yw Llywodraeth y DU a Senedd y DU yn fodlon rhoi rhwydd hynt i'r Bil yn enw yr AS dros y Rhondda. Felly, gofynnaf am ystyried datganiad ysgrifenedig gan Lywodraeth Cymru maes o law ar sut y gallai gefnogi'r egwyddorion ac ystyried o bosibl ein dewis amgen yng Nghymru.
Well, I thank Huw Irranca-Davies for bringing that to our attention. We know there have been some very pioneering backbencher Bills, some of which—. Julie Morgan took one through in terms of sunbed legislation when she was a Member of Parliament. I think we need to look at this—it’s very relevant, obviously, to our workforce here in Wales—and look at the protect our protectors private Member’s Bill and I’m sure the Cabinet Secretary will want to see lessons to be learnt or what we take forward if it doesn’t succeed.
Wel, diolch i Huw Irranca-Davies am ddod â hynny i'n sylw. Gwyddom y bu Biliau arloesol iawn o’r meinciau cefn, rhai sydd—. Llwyddodd Julie Morgan i gyflwyno un ar ddeddfwriaeth gwelyau haul pan oedd hi'n Aelod Seneddol. Rwy'n credu bod angen i ni edrych ar hyn—mae'n berthnasol iawn, yn amlwg, i'n gweithlu ni yma yng Nghymru—ac edrych ar y Bil Aelod preifat, ‘protect our protectors’, ac rwy'n siŵr y bydd Ysgrifennydd y Cabinet eisiau gweld bod gwersi yn cael eu dysgu neu’r hyn y byddwn yn ei wneud os na fydd yn llwyddo.
Diolch i arweinydd y tŷ.
I thank the leader of the house.
Yr eitem nesaf yw’r datganiad gan y Prif Weinidog ar ‘Ffyniant i Bawb’, y strategaeth i Gymru. Y Prif Weinidog felly i wneud ei ddatganiad.
The next item is the statement by the First Minister on ‘Prosperity for All: the national strategy’. The First Minister to make the statement.
Llywydd, ddoe gwnaethom ni ddathlu, wrth gwrs, 20 mlynedd ers y bleidlais ‘ie’ yna a ddaeth â datganoli i Gymru. Roedd e’n gyfle i edrych yn ôl ac i ystyried pa mor bell yr ydym ni wedi dod ers dyddiau’r Swyddfa Gymreig, amser pan yr oedd Cymru yn ddim ond adran Llywodraeth arall. Mae hefyd, wrth gwrs, yn gyfle i edrych ymlaen i’r 20 mlynedd nesaf.
Llywydd, yesterday of course we celebrated the twentieth anniversary of the ‘yes’ vote that brought devolution to Wales. It was an opportunity to look back and reflect on how far we have come since the days of the Welsh Office, a time when Wales was just another Government department. It is also an opportunity to look forward to the next 20 years.
Daeth y Dirprwy Lywydd (Ann Jones) i’r Gadair.
The Deputy Presiding Officer (Ann Jones) took the Chair.
Mae sefydlu’r Cynulliad hwn, a hefyd, wrth gwrs, y Llywodraeth hon, wedi bod, wrth gwrs, yn siwrnai o aeddfedrwydd gwleidyddol a hefyd yn stori o hyder sydd yn tyfu a phenderfyniad cadarn wrth bawb yn y Siambr hon i weithredu dros Gymru. Mae’r cam nesaf, wrth gwrs, o’r siwrnai honno wedi cael ei nodi heddiw gan gyhoeddiad y strategaeth genedlaethol sydd wedi cael ei llunio i glymu gyda’i gilydd ymdrechion y sector gyhoeddus gyfan gwbl ynglŷn â gweithredu cenhadaeth ganolog y Llywodraeth hon ynglŷn â gweithredu ffyniant i bawb.
Dirprwy Lywydd, prosperity is about far more than material wealth and cannot be determined, or delivered, indeed, by economic growth alone. It’s about every person in Wales enjoying a good quality of life, living in a strong, safe community, and sharing in the prosperity of Wales. It’s a simple objective and one with which I’m sure no-one can argue. However, delivering it will require every part of the Government and the public service to combine their forces in pursuit of that aim.
This strategy is a first for Government, capturing in one place how the many strands of Government will work together towards a common aim, putting the needs of the people of Wales first. The simple ambition that we can all work together in the long-term interests of Wales is at the heart of the Well-Being of Future Generations (Wales) Act 2015, and this is an important step in realising our vision.
This strategy takes our commitments in ‘Taking Wales Forward’, places them in a long-term context, and sets out how they will be delivered in a smarter, more joined-up way that cuts across traditional boundaries, both inside and outside Government. It recognises that the fundamental challenges we face as a nation can only be properly addressed by putting people before systems and structures and getting more from every pound the public sector spends. It’s a bold vision for delivering our ambitions for Wales. Our ambition is for a Wales that is prosperous and secure, healthy and active, ambitious and learning, and united and connected.
Beginning with the first of those ambitions, ‘prosperous and secure’, our aim is to drive a Welsh economy that spreads opportunity and tackles inequality, delivering individual and national prosperity. We will enable people to fulfil their ambitions and enhance their well-being through secure and sustainable employment.
Turning to the second ambition, ‘healthy and active’, we want to improve health and well-being in Wales for individuals, families and communities, helping us to achieve our ambition of prosperity for all, and taking significant steps to shift our approach from treatment to prevention.
Thirdly, we want a country that is based on the concept of being ambitious and learning. We want to instil in everyone a passion to learn throughout their lives, inspiring them with the ambition to be the best they possibly can be. A prosperous Wales needs creative, highly skilled and adaptable people, so quality education from the earliest age will be the foundation for a lifetime of learning and achievement.
Finally, a united and connected Wales. We will build a nation where people take pride in their communities, in the Welsh identity and language, and our place in the world. We are building the vital links that make it easier for people to come together, for the economy to grow, and to become a confident nation at ease with itself.
It is only by making progress across all of these that we will realise our ambition of prosperity for all. However, there were issues that came up over and over again: times or situations in people’s lives when taking the right early action, often co-ordinated across services, could fundamentally alter an individual’s prospects. We have identified five priority areas—early years, housing, social care, mental health, and skills and employability—where we can have the greatest potential contribution to our long-term prosperity and well-being.
Dirprwy Lywydd, an individual’s experiences during their early years play a significant part in shaping their future, and are critical to their chances of going on to lead a healthy, prosperous and fulfilling life. The bedrock of living well is a good-quality, affordable home, which brings a wide range of benefits to health, learning and prosperity. Compassionate, dignified care plays a critical part in strong communities, ensures that people can be healthy and independent for longer, and is a significant economic sector in its own right. One in four people in Wales will experience mental ill health at some point in their lives, so getting the right treatment at an early stage, coupled with greater awareness of conditions, can in many cases prevent long-term adverse effects.
Dirprwy Lywydd, the better people’s skills, the better their chances of getting fair, secure and rewarding employment. And the stronger the skills base in Wales, the more chance we have of attracting new businesses and growing existing ones to improve prosperity.
We will be working with our partners to deliver better, more seamless services for everyone in these areas. Joining up services has long been the holy grail of government. While we’ve had some notable successes, in Wales we have the opportunity to go much further, and identifying this small number of areas will allow us to focus our and others’ energies on driving big improvements.
What matters now is making this happen. We will put ‘Prosperity for All’ at the heart of Government and it will shape all of our decisions. We’ll finalise a series of plans over the coming weeks and months, setting out in detail how we will deliver our ambitions. This will include a comprehensive economic action plan, led by the Cabinet Secretary for Economy and Infrastructure, marshalling the resources of the whole Government towards sustainable, inclusive economic growth and infrastructure, in line with the strategy.
Health will remain a key priority for this Government, and we will publish an action plan for health next year. This plan will respond, of course, to the parliamentary review, but will also set out how we can deliver our wider public health ambitions and how we can use all the opportunities of Government to move away from treating people when they’re sick to helping people to enjoy better health. And in education, the Cabinet Secretary for Education will next week announce a new action plan for schools, ensuring that all our children and young people can reach their potential.
Dirprwy Lywydd, our programme for government, ‘Taking Wales Forward’, sets out what we will deliver for the people of Wales during this term. This national strategy, ‘Prosperity for All’, sets out how we will deliver this in a smarter, more focused way, driving delivery during this term, but setting the longer term foundations for a more prosperous Wales. We have an ambitious vision for the future of Wales and we are taking concrete steps to deliver it.
The establishment of this Assembly and, of course, the establishment of this Government, has been a journey of political maturity and also a story of growing confidence and a firm determination on all sides of this Chamber to deliver for Wales. The next stage of that journey is marked today by the publication of the national strategy designed to bring together the efforts of the whole public sector towards this Government’s central mission of delivering prosperity for all.
Dirprwy Lywydd, mae ffyniant yn ymwneud â llawer mwy na chyfoeth materol ac ni ellir ei bennu, na'i gyflawni, yn wir, gan dwf economaidd yn unig. Mae'n ymwneud â phob person yng Nghymru yn mwynhau ansawdd bywyd da, yn byw mewn cymuned gadarn, ddiogel, ac yn rhannu yn ffyniant Cymru. Mae'n amcan syml ac un yr wyf i’n siŵr na all neb dadlau ag ef. Fodd bynnag, er mwyn ei gyflawni bydd angen i bob rhan o'r Llywodraeth a'r gwasanaeth cyhoeddus gydweithio er mwyn ceisio cyflawni'r nod hwnnw.
Hon yw’r strategaeth gyntaf o’i math i'r Llywodraeth, sy’n casglu ynghyd mewn un man y modd y bydd meysydd niferus y Llywodraeth yn gweithio gyda'i gilydd tuag at nod cyffredin, gan roi anghenion pobl Cymru yn gyntaf. Mae’r uchelgais syml y gallwn ni i gyd gydweithio er budd hirdymor Cymru wrth wraidd Deddf Llesiant Cenedlaethau’r Dyfodol (Cymru) 2015, ac mae hwn yn gam pwysig wrth wireddu ein gweledigaeth.
Mae'r strategaeth hon yn rhoi sylw i’n hymrwymiadau yn ‘Symud Cymru Ymlaen’, yn eu gosod mewn cyd-destun hirdymor, ac yn nodi sut y byddant yn cael eu cyflawni mewn modd mwy craff, mwy cydgysylltiedig sy'n croesi ffiniau traddodiadol, y tu mewn a'r tu allan i'r Llywodraeth. Mae’n cydnabod na ellir mynd i'r afael â'r heriau sylfaenol yr ydym ni eu hwynebu fel gwlad dim ond trwy roi pobl cyn systemau a strwythurau a chael mwy o bob punt y mae'r sector cyhoeddus yn ei wario. Mae'n weledigaeth feiddgar ar gyfer cyflawni ein huchelgeisiau i Gymru. Ein huchelgais yw i Gymru fod yn ffyniannus ac yn ddiogel, yn iach ac yn weithgar, yn uchelgeisiol ac yn dysgu, ac yn unedig ac yn gysylltiedig.
Gan ddechrau gyda'r gyntaf o'r uchelgeisiau hynny, ‘ffyniannus a diogel’, ein nod yw economi Gymreig sy'n cynnig cyfleoedd ac sy’n mynd i'r afael ag anghydraddoldeb, gan ddarparu ffyniant unigol a chenedlaethol. Byddwn yn galluogi pobl i gyflawni eu huchelgais a gwella eu lles trwy gyflogaeth ddiogel a chynaliadwy.
Gan droi at yr ail uchelgais, ‘iach a gweithgar', rydym yn dymuno gwella iechyd a lles yng Nghymru ar gyfer unigolion, teuluoedd a chymunedau, gan ein helpu i gyflawni ein huchelgais o ffyniant i bawb, a chymryd camau sylweddol i newid ein dull o fod yn canolbwyntio ar drin i fod yn canolbwyntio ar atal.
Yn drydydd, rydym yn dymuno cael gwlad sy'n seiliedig ar y cysyniad o fod yn uchelgeisiol ac yn dysgu. Rydym am feithrin angerdd pawb i ddysgu trwy gydol eu bywydau, gan eu hysbrydoli gyda'r uchelgais i fod y gorau y gallant fod. Mae ar Gymru ffyniannus angen pobl greadigol, hynod fedrus iawn sy’n gallu addasu, felly addysg o ansawdd da o’r oed cynharaf fydd y sylfaen ar gyfer oes o ddysgu a chyflawni.
Yn olaf, Cymru unedig a chysylltiedig. Byddwn yn adeiladu cenedl lle mae pobl yn ymfalchïo yn eu cymunedau, yn hunaniaeth ac iaith Cymru, a'n lle yn y byd. Rydym yn adeiladu'r cysylltiadau hanfodol sy'n ei gwneud hi'n haws i bobl ddod at ei gilydd, er mwyn i'r economi dyfu, ac i ddod yn wlad hyderus sy’n gysurus â'i hun.
Dim ond trwy wneud cynnydd ym mhob un o’r meysydd hyn y byddwn yn gwireddu ein huchelgais o ffyniant i bawb. Fodd bynnag, roedd yna faterion oedd yn codi dro ar ôl tro: adegau neu sefyllfaoedd ym mywydau pobl pryd y gallai cymryd y camau cywir yn gynnar, yn aml wedi’u cydlynu ar draws gwasanaethau, newid rhagolygon unigolyn yn sylfaenol. Rydym wedi nodi pum maes blaenoriaeth—blynyddoedd cynnar, tai, gofal cymdeithasol, iechyd meddwl, a sgiliau a chyflogadwyedd—lle gallwn gael y cyfraniad mwyaf posib i'n ffyniant a'n llesiant hirdymor.
Dirprwy Lywydd, mae profiadau unigolyn yn ystod eu blynyddoedd cynnar, yn chwarae rhan arwyddocaol wrth lunio eu dyfodol, ac maent yn hollbwysig i'w siawns o fynd ymlaen i fyw bywyd iach, ffyniannus a bodlon. Sylfaen byw'n dda yw cartref fforddiadwy, o ansawdd da, sy'n dod ag ystod eang o fanteision i iechyd, dysgu a ffyniant. Mae gofal tosturiol, urddasol yn chwarae rhan hanfodol mewn cymunedau cryf, yn sicrhau y gall pobl fod yn iach ac yn annibynnol am gyfnod hwy, ac mae'n sector economaidd sylweddol yn ei hawl ei hun. Bydd un o bob pedwar o bobl yng Nghymru yn dioddef salwch meddwl ar ryw adeg yn eu bywydau, felly gall cael y driniaeth gywir yn gynnar, ynghyd â mwy o ymwybyddiaeth o gyflyrrau, atal effeithiau andwyol hirdymor mewn sawl achos.
Dirprwy Lywydd, pan fo sgiliau pobl yn well, mae ganddynt siawns well o gael gwaith teg, sicr sy’n rhoi boddhad iddynt. Ac os yw’r sylfaen sgiliau yng Nghymru yn gryf, mae gennym fwy o siawns o ddenu busnesau newydd a thyfu’r rhai sy'n bodoli eisoes er mwyn gwella ffyniant.
Byddwn yn gweithio gyda'n partneriaid i ddarparu gwasanaethau gwell, mwy di-dor i bawb yn y meysydd hyn. Uno gwasanaethau yw nod eithaf y llywodraeth ers tro byd. Er ein bod wedi cael peth llwyddiant nodedig, yng Nghymru mae gennym gyfle i wneud llawer mwy, a bydd nodi'r nifer bach hyn o feysydd yn caniatau i ni ganolbwyntio ein hegni ni ac eraill ar sbarduno gwelliannau mawr.
Yr hyn sy'n bwysig nawr yw gwneud i hyn ddigwydd. Byddwn yn rhoi ‘Ffyniant i Bawb’ wrth galon y Llywodraeth a bydd yn dylanwadu ar ein holl benderfyniadau. Byddwn yn cwblhau cyfres o gynlluniau dros yr wythnosau a'r misoedd nesaf, gan nodi'n fanwl sut y byddwn yn cyflawni ein huchelgeisiau. Bydd hyn yn cynnwys cynllun gweithredu economaidd cynhwysfawr, dan arweiniad Ysgrifennydd y Cabinet dros yr Economi a’r Seilwaith, gan drefnu adnoddau'r Llywodraeth mewn modd sy’n rhoi pwyslais ar seilwaith a thwf economaidd cynaliadwy a chynhwysol, yn unol â'r strategaeth.
Bydd iechyd yn parhau i fod yn flaenoriaeth allweddol i'r Llywodraeth hon, a byddwn yn cyhoeddi cynllun gweithredu ar gyfer iechyd y flwyddyn nesaf. Bydd y cynllun hwn, wrth gwrs, yn ymateb i'r adolygiad seneddol, ond bydd hefyd yn nodi sut y gallwn ni gyflawni ein huchelgeisiau iechyd cyhoeddus ehangach a sut y gallwn ni ddefnyddio’r holl gyfleoedd sydd ar gael i’r Llywodraeth newid y pwyslais o drin pobl pan fyddant yn sâl i helpu pobl i fwynhau gwell iechyd. Ac mewn addysg, bydd Ysgrifennydd y Cabinet dros Addysg yr wythnos nesaf yn cyhoeddi cynllun gweithredu newydd ar gyfer ysgolion, gan sicrhau y gall ein holl blant a’n pobl ifanc gyrraedd eu potensial.
Dirprwy Lywydd, mae ein rhaglen lywodraethu, ‘Symud Cymru Ymlaen’, yn nodi'r hyn y byddwn yn ei gyflawni ar gyfer pobl Cymru yn ystod y tymor hwn. Mae'r strategaeth genedlaethol hon, ‘Ffyniant i Bawb’, yn nodi sut y byddwn yn cyflawni hyn mewn modd mwy craff a manwl gan sbarduno cyflawni'r gwaith yn ystod y tymor hwn, ond gan osod y sylfeini tymor hwy ar gyfer Cymru fwy ffyniannus. Mae gennym ni weledigaeth uchelgeisiol ar gyfer dyfodol Cymru ac rydym ni’n cymryd camau pendant i'w gyflawni.
Thank you. Andrew R.T. Davies.
Diolch. Andrew R.T. Davies.
Thank you, Deputy Presiding Officer. First Minister, thank you for your statement this afternoon. One thing both you and I must be contributing to the local economy is buying our suits in the same shop. I notice we’ve got the same suit, but you extended to the waistcoat, you did. [Laughter.] I won’t expect any quips.
I welcome the statement. Obviously, it’s a progression on from the programme for government that the First Minister put down last year, and, as the First Minister says in the statement, to a point, how can you disagree with many of the points that are within the statement and the document that he’s brought forward, because a lot of it is the motherhood and apple pie that traditionally comes out with these types of announcements? I noticed in the closing remarks from the First Minister that, over the course of this term—I’m assuming—more meat will be put on the bones of some of these announcements by various Cabinet Secretary statements in their particular portfolio areas. So, I suppose it is fair to expect, obviously, to receive more information as the term progresses.
But at the start of the statement, the First Minister does identify the need for greater working in the public sector to make the public pound go that much further, and one of the things constituents get driven to the extremes over is how they can’t get various parts of the public services that are meant to be there to help them to work in their own interests—and I use health and social care as an example—and they come to their Assembly Members. I’m sure many AMs in this building have had the experience, and they just can’t work through why these services will not work to enable them to get the treatment or the services they need in the right place. So, what I would ask the First Minister, given the experience and that he was the First Minister that put in place the Williams commission, about local government reform, in the last Assembly, where a huge amount of effort was put by the then Government into reforming local government to try and make a better way of working, as they saw it at the time, and to work on the proposals of the Williams review, how he believes this Government will be any more successful in driving reform of the public services here in Wales that will create, as he says in his opening remarks in the statement, a more collaborative way of working to deliver public services across Wales that benefit the user as well as the service itself.
I also take the four points that he highlights here—a prosperous and secure Wales, which obviously no-one could disagree with—but actually, when you do look at the economic numbers over the last 18 years, because he has been part of the Government that has been in power here in Wales for the last 18 years, in that particular section if you look at the economy, for example, where we all remember the target that was set in the early years of devolution of a 90 per cent target for GVA, today that figure has shrunk to 71 per cent of GVA. How on earth can we have any confidence that this is not just another cut-and-paste exercise and that we will see the improvements we want to see in the economy of Wales to put us on the way to becoming the powerhouse I know Wales can be if it was afforded the right leadership.
We have heard this time and time again. We have had had four different economic strategies coming forward from the Welsh Government: ‘A Winning Wales’ in 1999; ‘Wales: a Vibrant Economy’ in 2005; ‘Economic renewal: a new direction’ in 2009; and now, we are going to get the new direction of travel from the Cabinet Secretary when he makes his statement around his vision for the economy. And yet, as I said, when it comes to GVA, for example, the figures are painfully stubborn, lagging well behind other parts of the United Kingdom. If you look at regional inequality when it comes to GVA, Anglesey, for example, stood at £13,411 of GVA. In the Gwent Valleys, it was £13,681. Yet in Cardiff and the Vale, for example, it stood at £22,783. Again, after 18 years, how can we have confidence that the Government will be able to move the needle so that these inequalities across Wales will be levelled out and you don’t get such great differences in our communities—north, mid and south Wales?
And then you look at our exports, for example, which the First Minister has talked about very often—about the exports and the importance of promoting Wales abroad. This is something we agree with him on, and we offer our wholehearted support. But if you look at exports to the United States, they have fallen by 13 per cent. If you look at exports to India, they have fallen by 22 per cent. If you look at Japan, they are down by 55 per cent. Again, how will the Government be reversing these negative numbers when we need, with the Brexit process, to be looking more globally at the trade we want to encourage so that our economy can pick up and real take-home pay can increase here in Wales?
Then, he talks of a healthy and active Wales in the second segment of the statement he has made today. We know that one in seven people in Wales are on a waiting list, regrettably. We heard over the summer recess that there has been a 400 per cent increase—and that is worth repeating: a 400 per cent increase—in people waiting 12 months or more for a procedure here in Wales. In the health board that the Welsh Government have direct control over—Betsi Cadwaladr—it has gone from zero to a 1,250 per cent increase in the people waiting 12 months or more. So, again, when you read the rhetoric in the document that’s launched in conjunction with the statement he has made today, how can we have confidence that the journey the Government is undertaking—this Government that he is leading today—will start tackling these huge inequalities in our society?
Then, the ‘Ambitious and Learning’ chapter of the document that he launched today, and the third part of four that he has addressed in his statement talks of, on page 15:
‘Still, there is too much variation in the attainment of school leavers’.
I see the Cabinet Secretary for Education agreeing with that and shaking her head in agreement. This is coming from a Government that has been responsible for education for 18 years—and I hear the Cabinet Secretary say, ‘But not me’. I take that point, in fairness, but I did believe that it was collective responsibility, and so it is one Government. How are we to believe that the bold and fine statements in this document will actually improve the attainment levels of children the length and breadth of Wales when, after 18 months—18 years, sorry, not 18 months—your own document says that there is, and I will repeat that again, still
‘too much variation in the attainment of school leavers’?
Finally, in the ‘United and Connected’ segment of the four that you identified in your statement, it is important that all parts of Wales feel that the Government is governing for them. Irrespective of whatever colour that Government might be, that is what we are celebrating at this moment in time: 20 years of devolution and 20 years of local decision-making. But it is a fact, historically, that some Governments that the Labour Party has led here have sought to drive nation building ahead of what is best for that particular part of Wales. I well remember, when I first came into this Assembly, in particular in the field of health, there was this drive to send patients from north Wales to south Wales for treatment, when there were good cross-border links already in place for north Wales patients to access that treatment in Manchester, in Liverpool, where the natural alliances and the natural flow of people over the years had built up. I do hope that the First Minister will support my call, in the devolution of responsibilities to whatever regions that require them to increase their economic footprint, but, above all, the delivery of public services, that this will be best delivered locally, rather than the centralised Cathays Park model that we have seen time and time again, historically, being looked at as the more favourable option when it comes to decision making here in Wales. There are many, many—
Diolch, Dirprwy Lywydd. Prif Weinidog, diolch am eich datganiad y prynhawn yma. Un peth y mae'n rhaid eich bod chi a fi yn ei gyfrannu at yr economi leol yw ein bod yn prynu ein siwtiau yn yr un siop. Rwy'n sylwi bod gennym ni yr un siwt, ond rydych chi wedi prynu’r wasgod hefyd. [Chwerthin.] Nid wyf yn disgwyl unrhyw gellwair.
Rwy’n croesawu’r datganiad. Yn amlwg, mae'n ddatblygiad o'r rhaglen lywodraethu y sefydlodd y Prif Weinidog y llynedd, ac, fel y dywed y Prif Weinidog yn y datganiad, i raddau, sut gallwch chi anghytuno â llawer o'r pwyntiau sydd yn y datganiad a’r ddogfen y mae wedi ei chyflwyno, oherwydd mae’n cynnwys llawer o bethau y mae pawb yn cytuno eu bod heb amheuaeth yn dda, sydd fel arfer yn rhan o’r mathau hyn o gyhoeddiadau? Sylwais yn sylwadau clo y Prif Weinidog, y bydd, dros gyfnod y tymor hwn—rwy'n tybio—mwy o gig yn cael ei roi ar esgyrn rhai o'r cyhoeddiadau hyn gan wahanol ddatganiadau Ysgrifennydd y Cabinet yn eu meysydd portffolio penodol. Felly, mae'n debyg ei bod yn deg disgwyl, yn amlwg, cael mwy o wybodaeth wrth i'r tymor fynd rhagddo.
Ond ar ddechrau'r datganiad, mae'r Prif Weinidog yn nodi'r angen am fwy o weithio yn y sector cyhoeddus er mwyn sicrhau bod y bunt gyhoeddus yn mynd ymhellach, ac un o'r pethau sy'n rhwystredig eithriadol i etholwyr yw sut na allant gael gwahanol rannau o'r gwasanaethau cyhoeddus, sydd i fod yno ar eu cyfer, i'w helpu i weithio er eu budd eu hunain—ac rwy’n defnyddio gofal iechyd a chymdeithasol fel enghraifft—ac maen nhw’n dod at eu Haelodau Cynulliad. Rwy'n siŵr bod llawer o ACau yn yr adeilad hwn wedi cael y profiad, ac ni allant yn eu byw â deall pam na wnaiff y gwasanaethau hyn weithio i'w galluogi i gael y driniaeth neu'r gwasanaethau sydd eu hangen arnynt yn y man iawn. Felly, yr hyn y byddwn i'n ei ofyn i'r Prif Weinidog—o gofio’r profiad a chan mai ef oedd y Prif Weinidog a sefydlodd gomisiwn Williams, ynglŷn â diwygio llywodraeth leol yn y Cynulliad diwethaf, pryd y gwnaed llawer iawn o ymdrech gan y Llywodraeth ar y pryd i ddiwygio llywodraeth leol i geisio creu gwell ffordd o weithio, fel yr oedden nhw’n gweld pethau ar y pryd, ac i weithio ar gynigion adolygiad Williams—sut y mae ef yn credu y bydd y Llywodraeth hon damaid yn fwy llwyddiannus o ran diwygio'r gwasanaethau cyhoeddus yma yng Nghymru a fydd yn creu, fel y dywed yn ei sylwadau agoriadol yn y datganiad, ffordd fwy cydweithredol o weithio i ddarparu gwasanaethau cyhoeddus ledled Cymru sydd o fudd i'r defnyddiwr yn ogystal â'r gwasanaeth ei hun.
Rwyf hefyd yn derbyn y pedwar pwynt y mae'n tynnu sylw atynt yma—Cymru ffyniannus a diogel, na all neb anghytuno ag ef, yn amlwg—ond mewn gwirionedd, pan edrychwch chi ar y niferoedd economaidd dros y 18 mlynedd diwethaf, oherwydd y bu’n rhan o'r Llywodraeth sydd wedi bod mewn grym yma yng Nghymru dros yr 18 mlynedd diwethaf, yn yr adran benodol honno os edrychwch chi ar yr economi, er enghraifft, lle rydym ni i gyd yn cofio'r targed a osodwyd ym mlynyddoedd cynnar datganoli sef targed o 90 y cant ar gyfer gwerth ychwanegol gros, heddiw mae'r ffigwr hwnnw wedi gostwng i 71 y cant o werth ychwanegol gros. Sut yn y byd allwn ni fod ag unrhyw hyder nad ymarfer dibwys arall yw hwn, ac y byddwn ni’n gweld y gwelliannau yr ydym am eu gweld yn economi Cymru i'n rhoi ar ben ffordd i fod y wlad bwerus rwy'n gwybod y gall Cymru fod, pe byddai ganddi’r arweinyddiaeth gywir.
Rydym ni wedi clywed hyn dro ar ôl tro . Rydym ni wedi cael pedair strategaeth economaidd wahanol gan Lywodraeth Cymru: ‘Cymru'n Ennill’ ym 1999; ‘Cymru: Economi yn Ffynnu’ yn 2005; ‘Adnewyddiad economaidd: cyfeiriad newydd’ yn 2009; a nawr, byddwn yn cael cyfeiriad newydd gan Ysgrifennydd y Cabinet pan fydd yn gwneud ei ddatganiad am ei weledigaeth ar gyfer yr economi. Ac eto, fel y dywedais, pan ddaw i werth ychwanegol gros, er enghraifft, mae'r ffigurau'n boenus o ystyfnig, yn ymlusgo y tu ôl i rannau eraill y Deyrnas Unedig. Os edrychwch chi ar anghydraddoldeb rhanbarthol o ran gwerth ychwanegol gros, mae Ynys Môn, er enghraifft, yn £13,411. Yng Nghymoedd Gwent, roedd yn £13,681. Eto, yng Nghaerdydd a'r Fro, er enghraifft, roedd yn £22,783. Unwaith eto, ar ôl 18 mlynedd, sut y gallwn ni fod yn ffyddiog y bydd y Llywodraeth yn gallu gwneud gwahaniaeth gwirioneddol fel na fydd gwahanol raddau o anghydraddoldeb mewn gwahanol rannau o Gymru mwyach, ac na fydd gwahaniaethau mor fawr yn ein cymunedau —y gogledd, y canolbarth a’r de?
Ac yna edrychwch ar ein hallforion, er enghraifft, y mae'r Prif Weinidog wedi sôn amdanynt yn aml iawn—am yr allforion a phwysigrwydd hyrwyddo Cymru dramor. Mae hyn yn rhywbeth yr ydym yn cytuno ag ef yn ei gylch, ac rydym yn cynnig ein cefnogaeth lwyr. Ond os edrychwch chi ar allforion i'r Unol Daleithiau, maen nhw wedi gostwng 13 y cant. Os edrychwch chi ar allforion i’r India, maen nhw wedi gostwng 22 y cant. Os edrychwch chi ar Japan, maen nhw wedi gostwng 55 y cant. Unwaith eto, sut bydd y Llywodraeth yn gwrthdroi'r rhifau negyddol hyn pan fo angen i ni, gyda phroses Brexit, fod yn edrych yn fwy byd-eang ar y fasnach yr ydym ni’n dymuno ei hannog er mwyn i’n heconomi allu bywiogi a thâl go iawn gynyddu yma yng Nghymru ?
Yna, mae'n sôn am Gymru iach a gweithgar yn yr ail ran o'r datganiad y mae wedi'i wneud heddiw. Gwyddom fod un o bob saith o bobl yng Nghymru ar restr aros, yn anffodus. Clywsom dros doriad yr haf y bu cynnydd o 400 y cant—ac mae hynny yn werth ei ailadrodd: cynnydd o 400 y cant—yn nifer y bobl sy'n aros am 12 mis neu fwy am driniaeth yma yng Nghymru. Yn y bwrdd iechyd y mae gan Lywodraeth Cymru reolaeth uniongyrchol drosto—Betsi Cadwaladr—mae wedi mynd o ddim i gynnydd o 1,250 y cant yn nifer y bobl sy'n aros am 12 mis neu fwy. Felly, unwaith eto, pan ddarllenwch chi’r rhethreg yn y ddogfen a lansiwyd ar y cyd â'r datganiad y mae wedi'i wneud heddiw, sut y gallwn ni fod yn ffyddiog bod y daith y mae'r Llywodraeth arni—y Llywodraeth hon y mae ef yn ei harwain heddiw—yn dechrau mynd i'r afael â'r anghydraddoldebau enfawr hyn yn ein cymdeithas?
Yna, mae’r bennod ‘Cymru Uchelgeisiol ac sy’n Dysgu’ yn ddogfen a lansiodd heddiw, a'r drydedd rhan o bedair y mae wedi mynd i'r afael â nhw yn ei ddatganiad yn trafod, ar dudalen 15:
Mae gormod o amrywiad o hyd yng nghyrhaeddiad plant pan fônt yn gadael yr ysgol.
Rwy’n gweld bod Ysgrifennydd y Cabinet dros Addysg yn cytuno â hynny ac yn ysgwyd ei phen yn gytûn. Daw hyn gan Lywodraeth sydd wedi bod yn gyfrifol am addysg ers 18 mlynedd—ac rwy'n clywed Ysgrifennydd y Cabinet yn dweud, ‘Ond nid fi’. Rwy’n derbyn y pwynt hwnnw, er tegwch, ond roeddwn yn credu ei fod yn gyfrifoldeb ar y cyd, ac felly mae'n un Llywodraeth. Sut ydym ni i fod i gredu y bydd y datganiadau beiddgar a choeth yn y ddogfen hon mewn gwirionedd yn gwella lefelau cyrhaeddiad plant ar hyd a lled Cymru pan, ar ôl 18 mis—18 mlynedd, mae’n ddrwg gennyf, nid 18 mis—mae eich dogfen chi eich hun yn dweud bod, a gwnaf ailadrodd hynny eto, yn dal
gormod o amrywiad yng nghyrhaeddiad plant pan fônt yn gadael yr ysgol?
Yn olaf, yn y rhan ‘Unedig a Chysylltiedig’ o'r pedair rhan a nodwyd gennych yn eich datganiad, mae'n bwysig bod pob rhan o Gymru yn teimlo bod y Llywodraeth yn llywodraethu ar eu cyfer nhw. Ni waeth pa liw y gallai’r Llywodraeth honno fod, dyna'r ydym yn ei ddathlu ar hyn o bryd: 20 mlynedd o ddatganoli ac 20 mlynedd o wneud penderfyniadau lleol. Ond mae’n ffaith, yn hanesyddol, bod rhai Llywodraethau y mae'r Blaid Lafur wedi eu harwain yma wedi ceisio sbarduno adeiladu cenedl ar draul yr hyn sydd orau i'r rhan benodol honno o Gymru. Rwy'n cofio'n iawn, pan ddeuthum i'r Cynulliad hwn am y tro cyntaf, yn enwedig ym maes iechyd, roedd ymgyrch yn bod i anfon cleifion o ogledd Cymru i dde Cymru am driniaeth, pan oedd cysylltiadau trawsffiniol da eisoes ar waith ar gyfer cleifion gogledd Cymru i gael y driniaeth honno ym Manceinion, yn Lerpwl, lle'r oedd perthynas naturiol a llif naturiol pobl dros y blynyddoedd wedi datblygu. Rwyf yn gobeithio y bydd y Prif Weinidog yn cefnogi fy ngalwad, wrth ddatganoli cyfrifoldebau i ba bynnag ranbarthau sydd eu hangen i gynyddu eu hôl troed economaidd, ond, yn anad dim, o ran darparu gwasanaethau cyhoeddus, y bydd hyn yn cael ei ddarparu orau yn lleol, yn hytrach na model Parc Cathays canolog yr ydym wedi'i weld dro ar ôl tro, yn hanesyddol, yn cael ei ystyried fel y dewis gorau o ran gwneud penderfyniadau yma yng Nghymru. Mae llawer, llawer—
Are we winding up, please? You’ve had longer than the First Minister took to introduce the statement.
A ydym ni'n dirwyn i ben, os gwelwch yn dda? Rydych wedi cael mwy o amser nag y cymerodd y Prif Weinidog i gyflwyno'r datganiad.
I will wind up.
Byddaf yn dirwyn i ben.
Sorry. First Minister. Sorry.
Mae'n ddrwg gennyf. Prif Weinidog. Mae'n ddrwg gennyf.
I thank the leader of the opposition for his comments. I suppose the question he didn’t ask, which I’m sure will be asked, is, ‘What is the point of this document?’, which I understand. Well, he is right to say that the document itself will of course be fleshed out. The point of this document is it provides Members of this Assembly and the public with the framework within which decisions will be taken. Of course this will guide Ministers. All decisions that will be taken by Ministers will be measured according to what’s in this document, and the ambitions in this document and the five priority areas. As I mentioned in the statement itself, there will be further action plans that will be developed in the course of the next few months.
He talked about how to work across the public sector. We will, of course, be looking to introduce a local government Bill that will help to drive greater consistency in local government.
Coming to the point he made last, he is right to say that we wish, as a Government, to have decisions taken as close to people’s communities as possible, but we have found in the past—this drove the previous legislation that was not successful—that that leads to massive inconsistency, where some councils are unable to deliver services in the way they should. One council, Anglesey, was taken over because it failed so completely. At one point, six councils—six local education authorities—were in special measures over education. Now that can’t possibly be right. How, then, do we resolve that? The local government Bill will seek to do that in order to drive greater consistency, to help councils to deliver better, and to deliver consistent delivery across regional footprints. I don’t think anyone can pretend that we’ve had a robust system of local government for the past 20 years where every single council has always delivered to the level that people would expect. That clearly isn’t so. So, whilst it’s important have local decision making, we must guard against there arising, because of that, huge inconsistency, and the Bill will help to ensure that doesn’t happen.
He talks of economic statistics. We can trade this back and fore. As I said earlier on in First Minister’s questions, the unemployment rate now is 4.3 per cent. That is not the full figure; there are still too many people who lack security of employment. That I understand. But we’ve been successful in drawing investment into Wales that we’d never have had before. Aston Martin is one example. We’ve managed to save our airport; that would have closed, bluntly. In the days before devolution, nobody would have saved that; now it’s prospering. Our steel industry—we were able to act as strong advocates for our steel industry in order to make sure that those jobs remained in Wales. ProAct and ReAct: they were world-leading schemes, and they helped to keep people in jobs when the recession started to bite at its strongest—jobs that would otherwise have been lost.
He makes reference to the fact, and it’s there, that there are regional differences in GVA in Wales. One of the problems in the areas close to Cardiff is that so many people live in other counties but work in Cardiff. Now, I live in west Wales and the Valleys. Because I work in Cardiff, I’m counted as an economic drain—some people might say that’s true anyway, but an economic drain on west Wales and the Valleys, because I’m paid in Cardiff and I work in Cardiff, and that’s part of the problem. So many people come in to Cardiff to commute it depresses the GVA of the areas around it in a way that doesn’t really exist elsewhere in other areas that previously had Objective 1 status. That’s not the whole explanation, of course, because the other way of driving up GVA is simply skills. Now, one of the issues we get asked by potential investors is, ‘If we come to Wales, have your people got the skills that we need to be successful?’ And that increasingly can be answered positively. In the past, skills were not seen as important; it was low pay: come to Wales because pay levels are low. Well, those days are finished. Now we want to make sure we draw in investment on the basis that our skill levels are high.
But, of course, the great challenge for us is that our biggest export market is the European single market: 67 per cent of our exports go there. We can’t replace that. It’s impossible to replace that. And why would we want to replace it in any event? It’s an enormous market on our doorstep. The US cannot replace it; it’s smaller and it’s further away. Japan cannot replace it—again, further away and smaller. And so the challenges of Brexit—and we’ll come on to them; this will be a debate we’ll have, of course, for months and years in this Chamber—have to be examined through the telescope of ensuring the best possible access—participation in the single market, full unfettered access to the single market, but the easiest access to the single market that we can have for Welsh businesses, because that is their biggest market and cannot be replaced easily.
He mentioned ‘healthy and active’—there are challenges in every health service. England has just registered the highest number of people on waiting lists ever, and there are challenges that England faces as well. We know in Wales that we’ve seen improvements in some areas where waiting times have come down. In other areas, there is work to do. We’ve always acknowledged that. But we know that independent reports have shown that the health services across the UK are roughly on a par.
‘Ambitious and learning’—he mentioned that. Well, I’d argue that we see the difference now. Our GCSE results are the best ever. I was looking at the graph for GCSE results in the days before devolution, when less than half of young people got five A* to Cs at GCSE, and that figure now has climbed well beyond that. There’s been an enormous difference in that time. GCSE results are the best ever. We’re seeing reductions in the attainment gap. The pupil deprivation grant has made differences across Wales and that is something that is working for so many young people.
Finally, on ‘united and connected’—. Well, the answer I always give when people say, ‘Well, the Assembly’s in Cardiff; what does it mean for the north of Wales?’—I say, ‘Well, there are three Cabinet Secretaries in the Government who come from north Wales constituencies’. That is an enormous level of representation. There’s nobody in the UK Government from a north Wales constituency. But the voice of the north is very, very strong. It has to be. There are 60 of us here. At least a quarter of the Members, as I count it, come from the north. Of course that voice is strong; the same for rural Wales, the same for the mid and west of our country—a much stronger voice than ever existed in the days before devolution. I hear what he says about devolving to the regions. Again, I suspect the Secretary of State’s view and way of doing that is a little different to his. I think the Secretary of State’s view is, ‘Let’s bypass the Welsh Government and talk to councils directly’. That is not a view, obviously, that we share, even though we accept the principle of devolving as much as possible.
Diolch i arweinydd yr wrthblaid am ei sylwadau. Mae'n debyg mai'r cwestiwn na ofynnodd, ac yr wyf yn siŵr y caiff ei ofyn, yw ‘Beth yw diben y ddogfen hon?’, ac rwy’n deall hynny. Wel, mae'n iawn i ddweud y byddwn yn ymhelaethu ar y ddogfen ei hun, wrth gwrs. Diben y ddogfen hon yw ei bod yn rhoi i Aelodau'r Cynulliad hwn ac i’r cyhoedd y fframwaith y bydd penderfyniadau yn cael eu gwneud o fewn iddo. Wrth gwrs bydd hyn yn arwain Gweinidogion. Bydd pob penderfyniad a wneir gan Weinidogion yn cael ei fesur yn ôl yr hyn sydd yn y ddogfen hon, a'r uchelgeisiau yn y ddogfen hon a'r pum maes blaenoriaeth. Fel y soniais yn y datganiad ei hun, bydd cynlluniau gweithredu pellach a gânt eu datblygu yn ystod y misoedd nesaf.
Soniodd am sut i weithio ar draws y sector cyhoeddus. Wrth gwrs, byddwn yn ceisio cyflwyno Bil llywodraeth leol a fydd yn helpu i arwain at fwy o gysondeb mewn llywodraeth leol.
Gan ddod i'r pwynt a wnaeth yn olaf, mae'n iawn i ddweud ein bod ni'n dymuno, fel Llywodraeth, i benderfyniadau gael eu gwneud mor agos â phosibl i gymunedau pobl, ond rydym wedi canfod yn y gorffennol—gwnaeth hyn sbarduno’r ddeddfwriaeth flaenorol nad oedd yn llwyddiannus—bod hynny'n arwain at anghysondeb anferth, lle nad yw rhai cynghorau yn gallu darparu gwasanaethau yn y ffordd y dylent. Cymerwyd rheolaeth o un cyngor, Ynys Môn, oherwydd iddo fethu yn gyfan gwbl. Ar un adeg, roedd chwe chyngor—chwe awdurdod addysg lleol—mewn mesurau arbennig dros addysg. Nawr ni all hynny fod yn iawn. Sut, felly, ydym ni’n datrys hynny? Bydd y Bil llywodraeth leol yn ceisio gwneud hynny er mwyn ysgogi mwy o gysondeb, er mwyn cynorthwyo cynghorau i gyflawni’n well, a chyflawni darpariaeth gyson rhwng rhanbarthau. Nid wyf yn credu y gall unrhyw un esgus ein bod wedi cael system gadarn o lywodraeth leol dros yr 20 mlynedd diwethaf lle mae pob un cyngor bob amser wedi cyflawni fel y byddai pobl yn ei ddisgwyl. Yn amlwg nid dyna yw’r sefyllfa. Felly, er ei bod hi’n bwysig i wneud penderfyniadau yn lleol, mae’n rhaid inni ofalu nad oes anghysondeb mawr yn digwydd, oherwydd hynny, a bydd y Bil yn helpu i sicrhau nad yw hynny'n digwydd.
Mae'n sôn am ystadegau economaidd. Gallwn gyfnewid hyn yn ôl a blaen. Fel y dywedais yn gynharach yn ystod cwestiynau'r Prif Weinidog, mae’r gyfradd ddiweithdra bellach yn 4.3 y cant. Nid dyna'r ffigwr llawn; mae yna ormod o bobl sydd yn dal heb ddiogelwch gyflogaeth. Rwy'n deall hynny. Ond rydym ni wedi bod yn llwyddiannus wrth ddenu buddsoddiad i Gymru na fyddem erioed wedi'i gael o'r blaen. Mae Aston Martin yn un enghraifft. Rydym wedi llwyddo i achub ein maes awyr; byddai hwnnw, i fod yn blwmp ac yn blaen, wedi cau. Yn y dyddiau cyn datganoli, ni fyddai neb wedi ei achub; erbyn hyn mae'n ffynnu. Ein diwydiant dur—rydym ni wedi gallu gweithredu fel eiriolwyr cryf dros ein diwydiant dur er mwyn sicrhau bod y swyddi hynny'n aros yng Nghymru. ProAct a ReAct: roeddynt yn gynlluniau blaenllaw gyda’r gorau yn y byd, ac fe wnaethon nhw helpu i gadw pobl mewn swyddi pan roedd y dirwasgiad ar ei gryfaf—swyddi a fyddai fel arall wedi cael eu colli.
Mae'n cyfeirio at y ffaith, ac mae’r ffaith honno’n wir, bod gwahaniaethau rhanbarthol mewn gwerth ychwanegol gros yng Nghymru. Un o'r problemau yn yr ardaloedd sy'n agos i Gaerdydd yw bod cymaint o bobl yn byw mewn siroedd eraill ond yn gweithio yng Nghaerdydd. Nawr, rwy'n byw yng ngorllewin Cymru a'r Cymoedd. Gan fy mod i'n gweithio yng Nghaerdydd, rwy'n cael fy nghyfrif yn dreth economaidd—efallai y bydd rhai pobl yn dweud bod hynny'n wir beth bynnag, ond yn dreth economaidd ar orllewin Cymru a'r Cymoedd, oherwydd fy mod yn cael fy nhalu yng Nghaerdydd ac rwy'n gweithio yng Nghaerdydd, ac mae hynny'n rhan o'r broblem. Mae cymaint o bobl yn dod i Gaerdydd i gymudo, mae’n gostwng gwerth ychwanegol gros yr ardaloedd o'i chwmpas mewn ffordd nad yw'n bodoli mewn gwirionedd mewn mannau eraill a oedd â statws Amcan 1 o'r blaen. Nid dyna'r esboniad cyfan, wrth gwrs, oherwydd sgiliau yw'r ffordd arall o gynyddu gwerth ychwanegol gros. Nawr, un o'r materion y mae darpar fuddsoddwyr yn ein holi yn ei gylch yw: ‘Os ydym ni'n dod i Gymru, a oes gan eich pobl y sgiliau y mae eu hangen arnom ni i fod yn llwyddiannus?’ Ac, yn gynyddol, gellir ateb hynny'n gadarnhaol. Yn y gorffennol, nid ystyriwyd sgiliau'n bwysig; cyflog isel oedd yn bwysig: dewch i Gymru oherwydd bod y lefelau cyflog yn isel. Wel, mae'r dyddiau hynny ar ben. Nawr, rydym ni eisiau sicrhau ein bod yn denu buddsoddiad ar y sail bod ein lefelau sgiliau yn uchel.
Ond wrth gwrs, yr her fawr i ni yw mai ein marchnad allforio fwyaf yw marchnad sengl Ewrop: mae 67 y cant o'n hallforion yn mynd yno. Ni allwn ni newid hynny. Mae'n amhosibl newid hynny. A pham y byddem ni yn dymuno newid hynny beth bynnag? Mae'n farchnad enfawr ar garreg ein drws. Ni all yr Unol Daleithiau gymryd ei le; mae'n llai ac mae’n bellach i ffwrdd. Ni all Japan gymryd ei le—eto, mae’n bellach i ffwrdd ac yn llai. Ac felly mae’n rhaid ystyried heriau Brexit—a byddwn ni’n dod atyn nhw; bydd hon yn ddadl y byddwn ni, wrth gwrs, yn ei chael am fisoedd a blynyddoedd yn y Siambr hon—trwy'r telesgop o sicrhau'r mynediad gorau posibl—cyfranogiad yn y farchnad sengl, mynediad llawn heb rwystr i’r farchnad sengl, ond y mynediad hawsaf i'r farchnad sengl y gallwn ei gael ar gyfer busnesau Cymru, oherwydd dyna eu marchnad fwyaf a ni ellir cymryd ei lle yn rhwydd.
Soniodd am ‘iach a gweithgar’—mae yna heriau ym mhob gwasanaeth iechyd. Mae Lloegr newydd gofrestru'r nifer mwyaf erioed o bobl ar restrau aros, ac mae heriau y mae Lloegr yn eu hwynebu hefyd. Gwyddom yng Nghymru ein bod wedi gweld gwelliannau mewn rhai meysydd lle mae amseroedd aros wedi gostwng. Mewn meysydd eraill, mae gwaith i'w wneud o hyd. Rydym ni bob amser wedi cydnabod hynny. Ond rydym yn gwybod bod adroddiadau annibynnol wedi dangos bod y gwasanaethau iechyd ledled y DU yn gyfartal ar y cyfan.
‘Uchelgeisiol ac sy’n dysgu’—soniodd am hynny. Wel, byddwn i'n dadlau ein bod yn gweld y gwahaniaeth nawr. Ein canlyniadau TGAU yw'r rhai gorau erioed. Roeddwn yn edrych ar y graff ar gyfer canlyniadau TGAU yn y dyddiau cyn datganoli, pan gafodd llai na hanner y bobl ifanc bump A* i C yn eu TGAU, ac mae'r ffigur hwnnw bellach wedi dringo'n bell y tu hwnt i hynny. Cafwyd gwahaniaeth enfawr yn yr amser hwnnw. Mae’r canlyniadau TGAU y gorau erioed. Rydym ni’n gweld gostyngiadau yn y bwlch cyrhaeddiad. Mae'r grant amddifadedd disgyblion wedi gwneud gwahaniaethau ledled Cymru ac mae hynny'n rhywbeth sy'n gweithio i gymaint o bobl ifanc.
Yn olaf, o ran ‘unedig a chysylltiedig’—. Wel, yr ateb yr wyf i bob amser yn ei roi pan fydd pobl yn dweud, ‘Wel, mae’r Cynulliad yng Nghaerdydd; beth mae'n ei olygu i ogledd Cymru?’—Rwy’n dweud, ‘Wel, mae tri Ysgrifennydd y Cabinet yn y Llywodraeth sy'n dod o etholaethau’r gogledd’. Mae hynny'n lefel enfawr o gynrychiolaeth. Nid oes neb yn Llywodraeth y DU o etholaeth yng ngogledd Cymru. Ond mae llais y gogledd yn gryf iawn. Mae'n rhaid iddo fod. Mae 60 ohonom ni yma. Daw o leiaf chwarter yr Aelodau, fel yr wyf yn ei gyfrif, o'r gogledd. Wrth gwrs, mae'r llais hwnnw'n gryf; yr un fath ar gyfer Cymru wledig, yr un fath ar gyfer canolbarth a gorllewin ein gwlad—llais llawer cryfach nag a fu erioed yn y dyddiau cyn datganoli. Rwy'n cydnabod yr hyn y mae'n ei ddweud ynglŷn â datganoli i'r rhanbarthau. Unwaith eto, rwy’n amau bod barn yr Ysgrifennydd Gwladol a’i ffordd o wneud hynny ychydig yn wahanol i’w un ef. Rwy'n credu mai barn yr Ysgrifennydd Gwladol yw, ‘Gadewch i ni osgoi Llywodraeth Cymru a siarad â chynghorau'n uniongyrchol’. Nid yw hynny, yn amlwg, yn farn yr ydym yn ei rannu, er ein bod yn derbyn yr egwyddor o ddatganoli cymaint â phosib.
As a Member of this National Assembly, and being frequently on the receiving end of Government strategy documents—and they do come thick and fast—you’re often oscillating between a state of confusion and a state of despair. I have to say, having speed-read this document this afternoon, I feel a mixture of both. Confusion because I think I was under the misapprehension that this was going to be the date of the publication of the new economic strategy. I’m not the only one, because I notice Lee Waters tweeted yesterday:
‘Ahead of tomorrow's launch of a new WG economic strategy I've set out some thoughts in today's Western Mail’,
and a very good article it was, too. And here we come to the despair, because there were better, more interesting, more original ideas in that single-page article than there are in this document.
What, actually, we’ve got here—. Remember that we were—[Interruption.] And if I was there, I’m sure the same would be true of Hefin David’s business briefing next week. ‘Ahead of the publication of the Welsh Government economic strategy’—you need to improve your internal communication at the very least.
What we’ve got, actually, is a kind of beefed-up version of ‘Taking Wales Forward’, published last year. It’s kind of ‘Taking Wales Forward’ on steroids, really, isn’t it? It’s gone up from 15 pages to 27, so nobody can accuse the Welsh Government of not making progress. That’s a 100 per cent increase in Welsh Government productivity.
We had four cross-cutting strategies. Now we have—what is it—five cross-cutting priorities, and four key themes and three action plans. You certainly can’t accuse them of not being comprehensive.
I don’t have the time to go after all of those, but I’d like to concentrate on one, and, seeing as we have been celebrating 20 years since 1997 and devolution, let’s concentrate on the economic, because that was meant to be the big advance, the devolution dividend. As has already been referred to, really, of course the progress there has been limited. Looking at the 18 bullet points—that’s all it is, if you’re looking for the contours of the new economic strategy, 18 bullet points across two pages—I’m trying to understand, therefore, what that tells us about the content of the new economic strategy. Maybe the First Minister will be able to help me. The first question is: is there a real acceptance of the scale of the challenge? I think there is on the backbench on the governing side. I’m not sure there is on the frontbench. Because, as was already referred to, in 1997, where were we? Seventy-four point one per cent of GVA per capita. Where are we now in the latest figures? Seventy one per cent. We’ve gone backwards. We were seventh overall, by the way, in terms of the 12 standard UK economic regions. Even on the Welsh Government’s favourite economic indicator, which is gross disposable household income per head, we’ve also gone backwards—87.8 per cent to 85.3 per cent. So, is there an acceptance of the scale of the challenge? The First Minister, in his remarks earlier this afternoon, said that in the 1990s we were a country that young people wanted to leave. Well, actually, we saw a report over the summer from the Resolution Foundation showing that Wales has a brain drain. More graduates lost to Wales between 2016—a net loss of over 20,000 graduates during that period. We’re tenth of the 12 UK standard regions in terms of the extent of graduate loss.
Secondly, are there going to be targets? We’ve had appallingly poor progress. How can we actually measure whether we’re going to have a better record of delivery in the future? Because, as Chris Kelsey said, there are few details and few specific targets in this strategy. And where is the desire, the appetite—which I do sense, to be fair, on the Labour back benches—for radical change in terms of strategy? We’ve basically followed the same strategy for 40, 50 years, which is, essentially, reliant on foreign direct investment. That’s it. We’ve ploughed that furrow. And where has it got us? Where is the appetite in these 18 bullet points for accepting that that strategy will not serve us well in the future, therefore we need radical new ideas?
Finally, on the last day of term, the Cabinet Secretary said that you were going to publish this cross-cutting strategy and then there would be an extensive stakeholder engagement programme. I think that’s jargon for ‘talking to people’. Well, I did a little bit of talking over the weekend, because I wanted to know what was going to be in this economic strategy that didn’t appear, and I spoke to some leading business people that I know and will be known to many people here; I spoke to some leading Welsh economists. Not one of them knew what was going to be in the economic strategy or in the bullet points because nobody from the Welsh Government had spoken to them. So, on what basis have you come up with these 18 bullet points? Who have you spoken to? Because I fear that what we’ll get when we finally see the economic action plan is, once again, an empty vessel with no substance.
Fel Aelod o'r Cynulliad Cenedlaethol hwn, sy’n aml yn derbyn dogfennau strategaeth y Llywodraeth—ac maen nhw'n dod yn aml iawn—byddwch yn aml yn pendilio rhwng cyflwr o ddryswch a chyflwr o anobaith. Mae'n rhaid i mi ddweud, ar ôl darllen y ddogfen hon yn gyflym y prynhawn yma, rwy'n teimlo cymysgedd o'r ddau. Dryswch oherwydd rwy’n credu fy mod wedi camddeall mai dyma fyddai dyddiad cyhoeddi'r strategaeth economaidd newydd. Nid fi yw’r unig un, oherwydd sylwais fod Lee Waters wedi trydar ddoe:
Cyn lansiad strategaeth economaidd newydd Llywodraeth Cymru yfory, rwyf wedi nodi rhai o’m meddyliau yn Western Mail heddiw,
ac erthygl dda iawn oedd hi hefyd. A dyma ble yr ydym ni'n dod at yr anobaith, oherwydd roedd syniadau gwell, mwy diddorol a mwy gwreiddiol yn yr erthygl un dudalen honno na sydd yn y ddogfen hon.
Mewn gwirionedd, yr hyn sydd gennym ni yma—. Cofiwch ein bod ni—[Torri ar draws.] Ac os oeddwn i yno, rwy'n siŵr y byddai'r un peth yn wir am friff busnes Hefin David yr wythnos nesaf. ‘Cyn cyhoeddi strategaeth economaidd Llywodraeth Cymru'—mae angen i chi wella eich cyfathrebu mewnol o leiaf.
Yr hyn sydd gennym ni, mewn gwirionedd, yw fersiwn lawnach o ‘Symud Cymru Ymlaen’, a gyhoeddwyd y llynedd. Mae'n fath o ‘Symud Cymru Ymlaen’ ar steroids, mewn gwirionedd, onid yw? Mae wedi tyfu o 15 tudalen i 27, felly ni all neb gyhuddo Llywodraeth Cymru o beidio â gwneud cynnydd. Dyna gynnydd o 100 y cant yng ngynhyrchiant Llywodraeth Cymru.
Roedd gennym ni bedair strategaeth drawsbynciol. Nawr mae gennym ni—beth yw e’—pum blaenoriaeth drawsbynciol, a phedair thema allweddol a thri chynllun gweithredu. Yn sicr, ni allwch chi eu cyhuddo o beidio â bod yn gynhwysfawr.
Nid oes gennyf yr amser i fynd ar ôl yr holl rai hynny, ond hoffwn ganolbwyntio ar un, ac, o ystyried y buom yn dathlu 20 mlynedd ers 1997 a datganoli, gadewch i ni ganolbwyntio ar yr economi, gan mai dyna oedd y cam mawr ymlaen i fod, y difidend datganoli. Fel y cyfeiriwyd ato eisoes, mewn gwirionedd, mae'r cynnydd yn y fan honno wedi bod yn gyfyngedig wrth gwrs. Gan edrych ar y 18 pwynt bwled—dyna'r cyfan ydyw, os ydych chi'n chwilio am gyfuchliniau'r strategaeth economaidd newydd, 18 pwynt bwled ar draws dwy dudalen—rwy'n ceisio deall, felly, beth y mae hynny’n dweud wrthym ni am gynnwys y strategaeth economaidd newydd. Efallai y bydd y Prif Weinidog yn gallu fy helpu. Y cwestiwn cyntaf yw: a dderbynnir graddfa’r her, mewn gwirionedd? Rwy’n credu eu bod ar feinciau cefn yr ochr sy’n llywodraethu. Nid wyf yn siŵr eu bod ar y fainc flaen. Oherwydd, fel y cyfeiriwyd ato eisoes, ym 1997, ble yr oeddem ni? Saith deg pedwar pwynt un y cant o werth ychwanegol gros y pen. Ble ydym ni nawr yn y ffigurau diweddaraf? Saith deg un y cant. Rydym ni wedi mynd ar yn ôl. Yr oeddem yn seithfed ar y cyfan, gyda llaw, o ran y 12 rhanbarth economaidd safonol yn y DU. Hyd yn oed ar hoff ddangosydd economaidd Llywodraeth Cymru, sef incwm gwario gros aelwydydd y pen, rydym ni hefyd wedi mynd ar yn ôl—87.8 y cant i 85.3 y cant. Felly, a dderbynnir graddfa'r her? Yn ei sylwadau yn gynharach y prynhawn yma, dywedodd y Prif Weinidog ein bod, yn y 1990au, yn wlad yr oedd pobl ifanc yn awyddus i’w gadael. Wel, mewn gwirionedd, gwelsom adroddiad dros yr haf gan y Resolution Foundation yn dangos bod pobl ifanc galluog yn gadael Cymru. Collodd Cymru fwy o raddedigion rhwng 2016—colled net o dros 20,000 o raddedigion yn ystod y cyfnod hwnnw. Rydym ni'n ddegfed o'r 12 rhanbarth safonol yn y Deyrnas Unedig o ran nifer y graddedigion a gollir.
Yn ail, a fydd yna dargedau? Rydym ni wedi cael cynnydd anhygoel o wael. Sut allwn ni fesur, mewn gwirionedd, a ydym ni yn mynd i fod â record well o gyflawni yn y dyfodol? Oherwydd, fel y dywedodd Chris Kelsey, ychydig iawn o fanylion a dim ond ychydig o dargedau penodol a geir yn y strategaeth hon. A lle mae'r awydd, yr awch—yr wyf yn ei synhwyro, i fod yn deg, ar feinciau cefn Llafur—am newid radicalaidd o ran strategaeth? Yn y bôn, rydym wedi dilyn yr un strategaeth am 40, 50 mlynedd, sydd, yn ei hanfod, yn dibynnu ar fuddsoddiad uniongyrchol o dramor. Dyna'r cyfan. Rydym ni wedi torri’r gwys honno. Ac i beth? Ble mae'r awydd yn y 18 pwynt bwled hyn am dderbyn na fydd y strategaeth honno'n ein gwasanaethu'n dda yn y dyfodol, ac felly bod angen syniadau newydd radicalaidd arnom?
Yn olaf, ar ddiwrnod olaf y tymor, dywedodd Ysgrifennydd y Cabinet eich bod yn bwriadu cyhoeddi'r strategaeth drawsbynciol hon ac yna y byddai rhaglen ymgysylltu helaeth â rhanddeiliaid. Rwy'n credu mai jargon yw hynny am ‘siarad â phobl’. Wel, fe wnes i ychydig o siarad dros y penwythnos, oherwydd roeddwn i eisiau gwybod beth fyddai yn y strategaeth economaidd hon nad oedd yn ymddangos, ac fe siaradais i â rhai pobl fusnes blaenllaw yr wyf yn eu hadnabod ac a fydd yn adnabyddus i lawer o’r bobl yma; Siaradais â rhai o economegwyr blaenllaw Cymru. Nid oedd yr un ohonynt yn gwybod beth fyddai yn y strategaeth economaidd nac yn y pwyntiau bwled gan nad oedd neb o Lywodraeth Cymru wedi siarad â nhw. Felly, ar ba sail ydych chi wedi llunio'r 18 pwynt bwled hyn? Pwy ydych chi wedi siarad â nhw? Oherwydd, rwy’n ofni mai’r hyn a gawn ni pan fyddwn ni'n gweld y cynllun gweithredu economaidd o’r diwedd, fydd, unwaith eto, cyfrwng gwag heb unrhyw sylwedd.
Well, let me try to assist the Member in his confusion and lift him from his despair. First of all, I thank him for his acknowledgement of the consistency that exists between the two documents that he’s referred to. They’re meant to be consistent. They’re meant to illustrate a common direction.
Now, the first thing that he referred to was, he described, appallingly poor economic performance—not so. He also said that, effectively, for the last 50 years, economic strategy had been the same—again, not so. Because I well remember in the 1990s—the late 1980s and the 1990s—the Government of the day decided that the way to, as they saw it, relieve unemployment in Wales was to reduce employment in well-paid jobs like steel and coal and replace them with badly paid jobs in unskilled sectors. That’s when our GDP started to slide, because, although unemployment seemed to be lower or getting lower, people’s wage rates were getting lower as well. We’ve rejected that. We don’t accept that Wales’s economic model is based on being the lowest-wage economy in western Europe. That’s exactly what was happening in the late 1990s particularly. We made sure that we went after high quality investment. We have Wylfa B, we have Surf Snowdonia, we have Airbus, we have Raytheon, and Cardiff Airport—we saved that, that would have closed—Aston Martin, CGI; the list goes on. We have attracted investment into Wales at a skill level that would have been unthought of in the 1990s. In time, that will see the raising of GDHI, it will see more money into people’s pockets, and that is something that we are not going to change.
He expressed regret at a reliance on foreign direct investment. We’re not going to be an autarky, we understand that. Foreign direct investment will be hugely important for us in the future; the US is by far our biggest investor. Yes—though he didn’t make the point, I suspect he wanted to make this point—we want to make sure we encourage more young, local entrepreneurs. And we see there are more businesses in Wales now that are being set up and are successful than before. I meet with young people and they are encouraged in a way now that they never were many years ago, when I was the same age as them, and they do set up in business, they have the confidence to do it, they have the confidence to grow and to work with others. I see our universities, who for a long time didn’t work with business, they didn’t see it as part of their remit—. They now are able to work with their talented graduates and researchers to set up spin-off businesses, and we see them around Swansea and around Cardiff—not exclusively, but particularly there.
Of course, we need to make sure that we are flexible, and, yes, if it’s the case we’ve produced a number of economic plans over the years, I plead guilty to that; that’s because circumstances change. The biggest challenge that we faced was the crash of 2008. That was an enormous challenge for every single economy in the developing world. With ProAct and ReAct, we made sure (a) that people kept their jobs, and (b) they were trained whilst they were in those jobs. Otherwise, unemployment would have been a lot, lot higher. We work with our businesses in order to deliver the best for our people. Now, in time, of course, he’ll have the opportunity to look at the economic action plan. I’m sure he will joust and cross swords with the Cabinet Secretary. But when it comes to comparing Wales now to what Wales was like in the 1990s—a country with high unemployment, low prospects, very low wages, a deliberate policy to bring in low-skill, low-wage jobs—we’ve come a long way since then, and we intend to go a lot further.
Wel, gadewch i mi geisio helpu'r Aelod yn ei ddryswch a'i godi o'i anobaith. Yn gyntaf oll , diolch iddo am gydnabod y cysondeb sy'n bodoli rhwng y ddwy ddogfen y cyfeiriodd atynt. Maent i fod i fod yn gyson. Maent i fod i ddangos cyfeiriad cyffredin.
Nawr, y peth cyntaf y cyfeiriodd ato, y disgrifiodd, oedd perfformiad economaidd anhygoel o wael—nid yw felly. Dywedodd hefyd, i bob pwrpas, fod y strategaeth economaidd wedi bod yr un fath dros y 50 mlynedd diwethaf —eto, nid yw felly. Oherwydd rwy’n cofio’n dda yn y 1990au—diwedd y 1980au a'r 1990au—y penderfynodd Llywodraeth bryd hynny, mai'r ffordd o leddfu diweithdra yng Nghymru, yn eu barn nhw, oedd lleihau cyflogaeth mewn swyddi â chyflogau da fel dur a glo a’u disodli â swyddi â chyflogau gwael mewn sectorau heb sgiliau. Dyna pryd y dechreuodd ein cynnyrch domestig gros lithro, oherwydd, er ei bod yn ymddangos bod diweithdra yn is neu'n mynd yn is, roedd cyfraddau cyflogau pobl yn mynd yn is hefyd. Rydym ni wedi gwrthod hynny. Nid ydym ni’n derbyn bod model economaidd Cymru wedi'i seilio ar fod yr economi cyflog isaf yng ngorllewin Ewrop. Dyna'n union beth oedd yn digwydd ar ddiwedd y 1990au, yn arbennig. Gwnaethom yn siŵr ein bod yn mynd ar ôl buddsoddiad o ansawdd uchel. Mae gennym ni Wylfa B, mae gennym ni Surf Snowdonia, mae gennym ni Airbus, mae gennym ni Raytheon, a Maes Awyr Caerdydd—fe wnaethom ni achub hwnnw, byddai wedi cau—Aston Martin, CGI; mae'r rhestr yn faith. Rydym wedi denu buddsoddiad i Gymru ar lefel sgiliau na fyddai wedi ei ystyried yn y 1990au. Yn y pen draw, bydd hynny'n cynyddu incwm gwario gros aelwydydd, bydd mwy o arian ym mhocedi pobl, ac mae hynny'n rhywbeth na fyddwn ni'n ei newid.
Mynegodd ofid am ddibyniaeth ar fuddsoddiad uniongyrchol o dramor. Nid ydym ni’n mynd i fod yn hunangynhaliol, rydym ni'n deall hynny. Bydd buddsoddiad uniongyrchol o dramor yn hynod bwysig i ni yn y dyfodol; yr Unol Daleithiau yw ein buddsoddwr mwyaf o bell ffordd. Ydym—er na wnaeth y pwynt, rwy’n amau ei fod eisiau gwneud y pwynt hwn—rydym yn dymuno sicrhau ein bod yn annog mwy o entrepreneuriaid ifanc, lleol. Ac rydym yn gweld bod mwy o fusnesau yng Nghymru yn cael eu sefydlu erbyn hyn ac yn fwy llwyddiannus nag o'r blaen. Rwy'n cwrdd â phobl ifanc ac maen nhw’n cael eu hannog nawr mewn ffordd nad oedden nhw byth flynyddoedd yn ôl, pan oeddwn i yr un oed â nhw, ac maen nhw'n sefydlu busnesau, mae ganddyn nhw yr hyder i wneud hynny, mae ganddyn nhw’r hyder i dyfu ac i weithio gydag eraill. Rwy'n gweld ein prifysgolion, nad oedden nhw am amser maith yn gweithio gyda busnesau, nid oedden nhw’n ei ystyried yn rhan o'u cylch gwaith—. Maen nhw bellach yn gallu gweithio gyda'u graddedigion ac ymchwilwyr dawnus i sefydlu busnesau cysylltiedig, ac rydym ni’n eu gweld o gwmpas Abertawe ac o gwmpas Caerdydd—nid yno’n unig, ond yno yn arbennig.
Wrth gwrs, mae angen i ni sicrhau ein bod yn hyblyg, ac, ydw, os ydyn ni wedi cynhyrchu nifer o gynlluniau economaidd dros y blynyddoedd, rwy’n pledio'n euog i hynny; mae hynny oherwydd bod amgylchiadau'n newid. Yr her fwyaf y gwnaethom ni ei hwynebu oedd chwalfa 2008. Roedd hynny'n her enfawr i bob un economi yn y byd datblygol. Gyda ProAct a ReAct, gwnaethom sicrhau (a) bod pobl yn cadw eu swyddi, a (b) eu bod yn cael eu hyfforddi yn y swyddi hynny. Fel arall, byddai diweithdra wedi bod yn llawer, llawer uwch. Rydym ni’n gweithio gyda'n busnesau i gyflawni'r gorau ar gyfer ein pobl. Nawr, yn y pen draw, wrth gwrs, bydd yn cael y cyfle i edrych ar y cynllun gweithredu economaidd. Rwy'n siŵr y bydd yn dadlau ac yn anghytuno ag Ysgrifennydd y Cabinet. Ond pan ddaw i gymharu Cymru nawr â sut yr oedd Cymru yn y 1990au—gwlad â diweithdra uchel, rhagolygon isel, cyflogau isel iawn, polisi bwriadol i ddod â swyddi sgiliau isel, cyflog isel—rydym ni wedi dod ymhell ers hynny, ac rydym ni’n bwriadu mynd llawer ymhellach.
As usual, by the time I get my opportunity in these statements, almost every decent point has been made, and Adam Price has well said that—
Fel arfer, erbyn i mi gael fy nghyfle i yn y datganiadau hyn, mae bron bob pwynt da wedi'i wneud, ac mae Adam Price wedi dweud yn dda bod—
I could say, ‘We’ll move on, then’.
Gallwn i ddweud, ‘Symudwn ymlaen, felly’.
Well, you could. I’m sure you won’t, Deputy Presiding Officer, being a fair-minded president of the Assembly. But, as Adam Price has effectively pointed out, as the document itself is merely a repetition and a rehash of material that’s been well cooked before, a repetitious criticism of it, perhaps, may not be totally out of place. When I used to go to Sunday school as a small boy, one of my favourite hymns was ‘Tell me the old, old story’, and, of course, that is what we’ve got here. I think the First Minister has, in a sense, been kind enough to admit that that is the case. Because when I went through this document and asked, ‘What’s new?’, and went through ‘Taking Wales Forward’, I struggled to find anything that was new at all. And, of course, we can all laugh at the various platitudes that are in it; all governments produce documents of this kind. I’m far from saying that the Welsh Government is responsible for everything that’s wrong with Wales and has totally failed in the course of the last 20 years, but the main point which arises, I think, from our experience of the last 20 years, is that the Welsh Government’s failure, relative to what’s been going on elsewhere in the United Kingdom and the rest of the world, is very apparent indeed. And we’ve had the various statistics bandied around by the leader of the Welsh Conservatives and by Adam Price a moment ago. It is true that the Welsh people are poorer today, relatively, than they have been for many, many years. It’s correct, as the First Minister said, that, to an extent, because of industrial change—coal and steel were well-paid jobs and those industries could not be sustained at the levels that they used to employ—we haven’t managed to attract into Wales the higher-paid jobs that should have replaced them, and that’s the key challenge for the years ahead.
The only thing that really matters in this document is the bit about building an entrepreneurial culture, because if we can’t raise the capacity of the Welsh economy to create wealth, we can’t generate the tax revenue that pays for all the public services that are the good things that we want to see and that are well set out in the rest of the document. Here, I don’t think that the Welsh Government’s story is impressive at all. Most recently, we’ve seen the fiasco over the Circuit of Wales. Here was a massive private sector project that, had it been given the go-ahead, would have brought in a very substantial amount of capital for that particular enterprise, but on the back of that, much else might have been attracted. The approach of the Welsh Government on that was so myopic I could hardly believe it, as we’ve been led up that path for the last year, or 18 months, only to be dropped off the edge of a cliff into the drain the First Minister referred to in his remarks a moment ago. That is symptomatic of the problem: a lack of vision in the Welsh Government, as Adam Price has passionately pointed out.
I can’t help reflecting, as I have reflected previously, on what’s going on 60 miles away from Cardiff to the east with James Dyson’s technology park. Why aren’t we attracting such things to Wales? It’s because the attitude of the Welsh Government is wrong. For the future, it should realise that governments can’t create an entrepreneurial culture. The Government is part of the problem here. If Wales is to become more competitive, then the regulatory burden has to become more proportionate; the tax burden has to become more proportionate. Here we do have an opportunity, and here the document is totally silent. Now that we’re getting these tax-raising and tax-varying powers, what we should be seeking to do is to make Wales more attractive than other parts of the United Kingdom to help to redress the balance that we’ve inherited from the past and the mistakes of governments of all parties, whether it be at the UK level or, indeed, here in Cardiff. On business rates, again, why is there no long-term thinking about how we can lift this burden, which is such a block upon new businesses—small businesses—getting off the ground in the first place, because the cost of premises is artificially increased by a business rates system that is antiquated and inappropriate for the modern world?
Brexit does offer challenges, obviously, and the First Minister is always talking about the challenges. What about the opportunities? The First Minister is an accomplished advocate. He defends the indefensible in a very persuasive way very frequently in this Chamber. He is an advocate for Wales in other parts of the world. But his constant jeremiads about how it’s the end of the world if we leave the single market—. The single market is not the be-all and end-all. There is no single market, actually, anyway, because as James Dyson himself—who sells manufactured goods within the European Union—pointed out only the other day, there’s a sequence of segmented markets. Yes, there is a single system of regulation, very often, and that is often misused to the disadvantage of industry. But if the First Minister could offer some sort of ray of sunshine for the future and hope and optimism for exports, not only to the European Union, but also to the rest of the world—. Of course, as he rightly says, we export more from Wales to the European Union than other parts of the United Kingdom and we’re not going to replace that overnight. We’re not going to have to replace it overnight. Exchange rate movements in the last year have more than offset any putative increase in tariffs that are likely to be imposed if there’s no deal with the EU. Real businesses in the real world are nimble and flexible. They have to be or they don’t survive, and this is the problem with Government today. It is not nimble, it is not flexible, it has no real vision for the future, and that’s why this offers us no more than any of the previous documents that it adds to—the huge pile that no doubt we’ll be adding to on an annual basis in the future.
Wel, gallech chi. Rwy'n siŵr na fyddwch chi, Dirprwy Lywydd, gan eich bod yn llywydd teg ar y Cynulliad. Ond, fel y mae Adam Price wedi nodi'n effeithiol, gan fod y ddogfen ei hun yn ailadrodd ac yn ailwampio deunydd sydd wedi cael llawer o sylw yn y gorffennol, efallai na fydd beirniadaeth ailadroddus ohono'n hollol amhriodol. Pan oeddwn i'n arfer mynd i'r ysgol Sul yn fachgen bach, un o'm hoff emynau oedd ‘Tell me the old, old story’, ac wrth gwrs, dyna sydd gennym ni yma. Rwy'n credu bod y Prif Weinidog, ar un ystyr, wedi bod yn ddigon caredig i gyfaddef bod hynny’n wir. Oherwydd pan es i drwy’r ddogfen hon a gofyn, ‘Beth sy'n newydd?’, a mynd trwy ‘Symud Cymru Ymlaen’, roedd hi’n anodd dod o hyd i unrhyw beth a oedd yn newydd o gwbl. Ac wrth gwrs, gallwn ni i gyd chwerthin ar yr ystrydebau amrywiol sydd ynddo; mae pob llywodraeth yn cynhyrchu dogfennau o'r fath. Nid wyf yn dweud o gwbl bod Llywodraeth Cymru yn gyfrifol am bopeth sydd o’i le ar Gymru a’i bod wedi methu'n llwyr yn ystod yr 20 mlynedd diwethaf, ond y prif bwynt sy'n codi, yn fy marn i, o'n profiad ni o'r 20 mlynedd diwethaf, yw bod methiant Llywodraeth Cymru, o'i gymharu â'r hyn sydd wedi bod yn digwydd mewn mannau eraill yn y Deyrnas Unedig a gweddill y byd, yn amlwg iawn yn wir. Ac mae arweinydd y Ceidwadwyr Cymreig wedi sôn am yr ystadegau amrywiol, ac Adam Price eiliad yn ôl. Mae'n wir bod pobl Cymru yn dlotach heddiw, yn gymharol, nag y maen nhw wedi bod ers blynyddoedd lawer iawn. Mae'n wir, i raddau, fel y dywedodd y Prif Weinidog, oherwydd newid diwydiannol—roedd glo a dur yn swyddi â chyflogau da ac nid oedd yn bosibl cynnal y diwydiannau hynny ar y lefelau yr oedden nhw’n arfer cyflogi—nid ydym wedi llwyddo i ddenu i Gymru y swyddi â chyflogau uwch a ddylai fod wedi dod yn eu lle, a dyna'r her allweddol ar gyfer y blynyddoedd sydd i ddod.
Yr unig beth sy'n bwysig yn y ddogfen hon yw'r darn am feithrin diwylliant entrepreneuraidd, oherwydd os na allwn ni gynyddu gallu economi Cymru i greu cyfoeth, ni allwn gynhyrchu'r refeniw treth sy'n talu am yr holl wasanaethau cyhoeddus sef y pethau da yr ydym ni eisiau eu gweld, ac sydd wedi'u nodi'n dda yng ngweddill y ddogfen. Yma, nid wyf i’n credu bod stori Llywodraeth Cymru yn rhagorol o gwbl. Yn fwyaf diweddar, rydym ni wedi gweld y llanast ynghylch Cylchffordd Cymru. Roedd hwn yn brosiect enfawr o'r sector preifat a fyddai, pe byddai wedi cael ei weithredu, wedi dod â swm sylweddol iawn o gyfalaf ar gyfer y fenter benodol honno, ond yn sgil hynny, efallai y byddai llawer mwy wedi'i ddenu. Roedd ymagwedd Llywodraeth Cymru ynghylch hynny mor ddiddychymyg fel nad oeddwn yn gallu credu’r peth, gan ein bod wedi ein harwain ar y llwybr hwnnw yn ystod y flwyddyn, neu’r 18 mis, diwethaf, dim ond i gael ein gollwng dros ochr y dibyn i’r draen fel y cyfeiriodd y Prif Weinidog ato yn ei sylwadau eiliad yn ôl. Mae hynny'n symptomatig o'r broblem: diffyg gweledigaeth Llywodraeth Cymru, fel y mae Adam Price wedi’i nodi'n angerddol.
Ni allaf ond adlewyrchu, fel yr wyf wedi’i wneud o'r blaen, ar yr hyn sy'n digwydd 60 milltir i ffwrdd i'r dwyrain o Gaerdydd gyda pharc technoleg James Dyson. Pam nad ydym ni'n denu pethau o'r fath i Gymru? Oherwydd bod agwedd Llywodraeth Cymru yn anghywir. Ar gyfer y dyfodol, dylai sylweddoli na all llywodraethau greu diwylliant entrepreneuraidd. Mae'r Llywodraeth yn rhan o'r broblem yma. Os yw Cymru i fod yn fwy cystadleuol, yna mae’n rhaid i’r baich rheoleiddio fod yn fwy cymesur; mae'n rhaid i'r baich treth fod yn fwy cymesur. Mae gennym ni gyfle yn y fan hon, ond nid oes dim am hyn yn y ddogfen. Nawr ein bod yn cael y pwerau hyn i godi trethi ac amrywio trethi, yr hyn y dylem ni fod yn ceisio ei wneud yw gwneud Cymru yn fwy deniadol na rhannau eraill o'r Deyrnas Unedig i helpu i unioni'r cydbwysedd yr ydym wedi'i etifeddu o'r gorffennol a chamgymeriadau llywodraethau o bob plaid, boed hynny ar lefel y DU neu, yn wir, yma yng Nghaerdydd. O ran cyfraddau busnes, unwaith eto, pam nad oes meddylfryd hirdymor ynghylch sut y gallwn ni godi'r baich hwn, sy'n gymaint o rwystr i fusnesau newydd—busnesau bach—wrth geisio sefydlu yn y lle cyntaf, oherwydd bod cost eiddo yn cael ei gynyddu’n artiffisial gan system ardrethi busnes sy’n hynafol ac yn amhriodol ar gyfer y byd modern?
Mae Brexit yn cynnig heriau, yn amlwg, ac mae'r Prif Weinidog bob amser yn sôn am yr heriau. Beth am y cyfleoedd? Mae'r Prif Weinidog yn eiriolwr profiadol. Mae'n amddiffyn yr anniffynadwy mewn modd darbwyllol iawn yn aml iawn yn y Siambr hon. Mae'n eiriolwr dros Gymru mewn rhannau eraill o'r byd. Ond mae ei gwynion cyson ynglŷn â sut y mae'n ddiwedd y byd os ydym yn gadael y farchnad sengl—. Nid yw’r farchnad sengl yn bopeth i ni. Nid oes marchnad sengl, mewn gwirionedd, beth bynnag, oherwydd fel y dywedodd James Dyson ei hun—sy'n gwerthu nwyddau a gynhyrchir yn yr Undeb Ewropeaidd—y diwrnod o’r blaen, mae cyfres o farchnadoedd rhanedig. Oes, mae system sengl o reoleiddio, yn aml iawn, ac mae hynny'n aml yn cael ei gamddefnyddio ac yn creu anfantais i ddiwydiant. Ond pe byddai'r Prif Weinidog yn gallu cynnig rhyw fath o lygedyn o obaith ac optimistiaeth ar gyfer allforion yn y dyfodol, nid yn unig i'r Undeb Ewropeaidd, ond hefyd i weddill y byd—. Wrth gwrs, fel y mae'n dweud, yn llygad ei le, rydym ni’n allforio mwy o Gymru i'r Undeb Ewropeaidd na rhannau eraill o'r Deyrnas Unedig ac ni fyddwn ni’n gallu llenwi’r bwlch hwnnw dros nos. Ni fydd yn rhaid i ni lenwi’r bwlch dros nos. Mae symudiadau cyfraddau cyfnewid yn ystod y flwyddyn ddiwethaf wedi mwy na gwrthbwyso unrhyw gynnydd tybiedig mewn tariffau sy'n debygol o gael eu gorfodi os na cheir unrhyw gytundeb â'r UE. Mae busnesau go iawn yn y byd go iawn yn fedrus ac yn hyblyg. Mae'n rhaid iddyn nhw fod felly neu ni fyddan nhw’n goroesi, a dyma'r broblem gyda'r Llywodraeth heddiw. Nid yw'n fedrus, nid yw'n hyblyg, nid oes ganddi wir weledigaeth ar gyfer y dyfodol, a dyna pam nad yw hyn yn cynnig mwy i ni nag unrhyw un o'r dogfennau blaenorol y mae'n ychwanegu atyn nhw—y pentwr anferth y byddwn heb os yn ychwanegu ato yn flynyddol yn y dyfodol.
Let’s try and deconstruct a stream of consciousness. Well, let’s start with the industrial change that he said occurred, under his watch, actually, a lot of it. In a sensible country it would have been understood that there were going to be job losses in coal and steel. Steel employed a lot of people, probably more than was needed. But in a sensible country, plans would have been laid out to re-employ people in good jobs, but that’s not what happened. What happened was that people were laid off in their thousands on a single day and told, ‘That’s it, there’s no job for you’. That’s why unemployment went up and that’s why our GDP declined, because of that double whammy. That wasn’t to do with industrial change on its own. That was a deliberate policy by a Government that didn’t care if people were made redundant and where they went after that.
I agree with him about the need to create an entrepreneurial culture and that’s what the document shows. But it’s hugely important—he mentioned the Circuit of Wales—that we don’t repeat the mistakes of the past. You know, LG was one of the greatest mistakes that the WDA actually—. They’d had a good track record until then, but it was one of the greatest mistakes, in hindsight, that happened. And we’ve got to be very careful about what we support and what we don’t.
He talks about what’s happening 60 miles to the east with James Dyson, of course. His argument about the EU seems to be about the regulation of vacuum cleaners, as far as I can tell. It quite clearly is a single market. Where does he manufacture? He doesn’t manufacture in the UK does he? So, there are issues there. If he is that patriotic, perhaps he should base everything that he does within the UK itself.
With regard to the regulatory burden that he talks about, what is it? If he says there is a regulatory burden, it would be interesting to know where he sees those burdens are, because he gives no examples. He talks about a tax burden. He gives an example of business rates. We are, of course, looking at how we can put in place a permanent system of relief in terms of small business rates. We are looking at how that can be done with a view to implementing that. He says that our attitude is wrong. Well, I can only refer—. I could go through a whole list of things, but I will refer him to the words that were used by Aston Martin. They came to Wales not because there was more money on the table but because of the pride and professionalism of the Welsh Government. That’s why they came to Wales and that can be repeated up and down Wales in terms of the jobs we have brought to Wales.
He talks of Brexit. He recognises there are challenges. Indeed, there are challenges that Brexit brings. The single market undoubtedly does exist, because it employs a common tariff, and as a result of that, in order to get into that market, we all have to pay the tariffs or find a way of agreement to avoid those tariffs being paid. And besides, if you have tariffs, you have a hard border in Ireland. There’s no avoiding it, because you cannot have a system of tariffs and then say, ‘Incidentally, we have a land border with the EU where there are no customs controls at all and no tariffs are payable.’ So, he doesn’t want a hard border—fine, I accept that—but you can’t have tariffs and not have a hard border; the two run together with all the consequences—tragic consequences, actually—that that might potentially bring.
If I can just deconstruct an argument he used as well early on. He said, ‘Well, it doesn’t matter about tariffs because the exchange rate has resolved that issue’. Well, of course, the drop in the pound means that goods from the European Union are now more expensive in the UK. Put tariffs on top of that and they’re even more expensive and they’re paid for by the consumer. One of the things I could never work out in the conversations I had with David Davis some months ago was that he kept on saying, ‘Well, tariffs can provide us with a pot of money that we can use to support business.’ Yes, but they’re paid by the consumer. It’s Joe Public that pays the tariffs, not businesses. Ultimately, the cost is passed on to those who buy the product that carries the tariff upon it. So, it’s hard to see how exchange rates can overcome the problem if tariffs are imposed. Surely we want to see a world where, instead of seeing the UK taking a market of 400 million people and wanting to see tariffs imposed on its goods going into the market—surely nobody wants to see that happening. So, there’s much about what he said that I cannot accept. He says that I defend the indefensible. I have to say to him I’m more than happy today to defend and advocate the very defensible.
Gadewch i ni geisio dadansoddi llif ymwybod. Wel, gadewch i ni ddechrau gyda'r newid diwydiannol y dywedodd ef a ddigwyddodd, o dan ei oruchwyliaeth ef, mewn gwirionedd, lawer ohono. Byddai gwlad synhwyrol wedi deall y byddai swyddi’n cael eu colli ym maes glo a dur. Roedd y diwydiant dur yn cyflogi llawer o bobl, mwy nag yr oedd eu hangen, mae’n debyg. Ond mewn gwlad synhwyrol, byddai cynlluniau wedi'u sefydlu i ail-gyflogi pobl mewn swyddi da, ond nid dyna a ddigwyddodd. Yr hyn a ddigwyddodd oedd diswyddo miloedd o bobl ar un diwrnod a’u bod yn cael gwybod, ‘Dyna ni, nid oes swydd i chi’. Dyna pam y cynyddodd diweithdra a dyna pam y gostyngodd ein cynnyrch domestig gros, oherwydd yr ergyd ddeuol honno. Nid oedd hynny'n ymwneud â newid diwydiannol ar ei ben ei hun. Roedd hynny'n bolisi bwriadol gan Lywodraeth nad oedd yn poeni pe bai pobl yn cael eu diswyddo a lle y byddan nhw’n mynd ar ôl hynny.
Rwy'n cytuno ag ef am yr angen i greu diwylliant entrepreneuraidd a dyna beth mae'r ddogfen yn ei ddangos. Ond mae'n hynod bwysig—soniodd am Gylchffordd Cymru—nad ydym yn ailadrodd camgymeriadau'r gorffennol. LG, gwyddoch chi, oedd un o'r camgymeriadau mwyaf y gwnaeth Awdurdod Datblygu Cymru mewn gwirionedd—. Roedd ganddyn nhw enw da tan hynny, ond hwn oedd un o'r camgymeriadau mwyaf a ddigwyddodd, o edrych yn ôl. Ac mae'n rhaid i ni fod yn ofalus iawn ynglŷn â'r hyn yr ydym ni’n ei gefnogi a’r hyn nad ydym ni’n ei gefnogi.
Mae'n sôn am yr hyn sy'n digwydd 60 milltir i'r dwyrain gyda James Dyson, wrth gwrs. Ymddengys fod ei ddadl ef am yr UE yn ymwneud â rheoleiddio sugnwyr llwch, hyd y gwelaf i. Mae'n eithaf amlwg mai marchnad sengl ydyw. Ble mae'n gweithgynhyrchu? Nid yw'n gweithgynhyrchu yn y DU, nac ydy? Felly, mae problemau yn y fan honno. Os yw mor wladgarol â hynny, efallai y dylai leoli popeth y mae'n ei wneud yn y DU ei hun.
O ran y baich rheoleiddiol y mae'n sôn amdano, beth yw hwnnw? Os yw'n dweud bod baich rheoleiddiol, byddai'n ddiddorol gwybod lle y mae'n gweld y beichiau hynny, gan nad yw'n rhoi unrhyw esiamplau. Mae'n sôn am faich treth. Mae'n rhoi enghraifft o ardrethi busnes. Rydym ni, wrth gwrs, yn ystyried sut y gallwn ni sefydlu system ryddhad barhaol o ran ardrethi busnesau bach. Rydym ni’n ystyried sut y gellir gwneud hynny gyda'r bwriad o weithredu hynny. Mae’n dweud bod ein hagwedd yn anghywir. Wel, gallaf ond cyfeirio—. Gallwn i fynd trwy restr lawn o bethau, ond fe’i cyfeiriaf at y geiriau a ddefnyddiwyd gan Aston Martin. Daethon nhw i Gymru, nid oherwydd bod mwy o arian yn cael ei gynnig, ond oherwydd balchder a phroffesiynoldeb Llywodraeth Cymru. Dyna pam y daethon nhw i Gymru a gellir ailadrodd hynny ar hyd a lled Cymru o ran y swyddi yr ydym ni wedi eu denu i Gymru.
Mae'n sôn am Brexit. Mae'n cydnabod bod yna heriau. Yn wir, mae heriau yn sgil Brexit. Mae'r farchnad sengl yn sicr yn bodoli, oherwydd ei bod yn defnyddio tariff cyffredin, ac o ganlyniad i hynny, i gael mynediad i’r farchnad honno, mae'n rhaid i bob un ohonom ni dalu'r tariffau neu ddod o hyd i ffordd o gytuno i osgoi talu'r tariffau hynny. A fodd bynnag, os oes gennych chi dariffau, mae gennych chi ffin galed yn Iwerddon. Nid oes unrhyw ffordd o osgoi hynny, oherwydd ni allwch chi gael system o dariffau ac yna dweud ‘Gyda llaw, mae gennym ni ffin tir gyda'r UE lle nad oes unrhyw reolau tollau o gwbl nac unrhyw dariffau yn daladwy’. Felly, nid yw eisiau ffin galed—iawn, rwy’n derbyn hynny—ond ni allwch chi gael tariffau a pheidio â chael ffin galed; mae'r ddau yn cyd-fynd â’i gilydd a'r holl ganlyniadau—canlyniadau trasig, mewn gwirionedd—a allai fod o ganlyniad i hynny.
Os gaf i hefyd ddadansoddi dadl y defnyddiodd ef yn gynharach. Dywedodd nad oedd ots am dariffau oherwydd bod y gyfradd gyfnewid wedi datrys y mater hwnnw. Wel, wrth gwrs, mae'r gostyngiad yn y bunt yn golygu bod nwyddau o'r Undeb Ewropeaidd bellach yn ddrutach yn y DU. Ychwanegwch dariffau ar ben hynny ac maen nhw’n ddrutach fyth a’r defnyddiwr sy’n talu amdanynt. Un o'r pethau na allwn ni byth ei ddeall yn y sgyrsiau a gefais gyda David Davis rai misoedd yn ôl oedd ei fod yn parhau i ddweud y gall tariffau roi pot o arian i ni y gallwn ni ei ddefnyddio i gefnogi busnes. Iawn, ond maen nhw'n cael eu talu gan y defnyddiwr. Y dyn cyffredin sy'n talu'r tariffau, nid y busnesau. Yn y pen draw, mae’r gost yn cael ei throsglwyddo i'r rhai sy'n prynu'r cynnyrch y mae tariff arno. Felly, mae'n anodd gweld sut y gall cyfraddau cyfnewid oresgyn y broblem os gorfodir tariffau. Siawns ein bod yn dymuno gweld byd lle, yn hytrach na gweld y DU yn cymryd marchnad o 400 miliwn o bobl ac eisiau gweld tariffau yn cael eu gorfodi ar eu nwyddau sy'n mynd i mewn i'r farchnad—siawns nad oes neb eisiau gweld hynny yn digwydd. Felly, mae llawer o’r hyn a ddywedodd na allaf ei dderbyn. Dywed fy mod i'n amddiffyn yr anniffynadwy. Mae'n rhaid i mi ddweud wrtho, rwy’n fwy na pharod heddiw i amddiffyn ac eirioli dros yr hyn y gellir ei amddiffyn yn fawr iawn.
I’d like to thank Adam Price for the lovely, kind words. I’m sure they’ll do me the absolute world of good; much appreciated. But I think, actually, it’s something to be celebrated, the freedom of expression on these Labour benches. We have been actively encouraged by the Government to have an input into what they are trying to do, and I’ve never been so encouraged to have a voice as an elected politician.
With that in mind, I’m going to have my voice. I’ve got a couple of questions with regard to the national strategy. First of all, page 25 with regard to social care: it says that the Welsh Government plans to invest in a new innovative care delivery model in the community. Would the First Minister directly answer this question? [Interruption.] Is he trying to find the document? I quote page 25:
‘invest in a new innovative care delivery model in the community’.
Would the First Minister consider the public sector creating care homes from either existing buildings or new buildings, and allowing small local not-for-profit operators to run them, therefore bringing a foundational focus to social care in our communities?
With regard to planning, on page 5 it says
‘The right planning system is critical to delivering our objectives in this strategy’.
I would argue that in the current planning system, in spite of the Planning (Wales) Act 2015 that welcomed the creation of strategic development plans that are yet to operationalise, local development plans are a manifestation of regional inequality; they are broken. We see through LDPs the overdevelopment of the south, particularly in my area along the M4 corridor, and the underdevelopment and depopulation of the north. I would argue that LDPs are totally beholden to what is viable, and by viable we mean profitable. We need to look at that and how we change that. And I was encouraged by page 24 of the document, which said that the Welsh Government will
‘unlock the potential of SMEs to build homes’.
That is a very encouraging action, but one of the things that will help SMEs is the remediation of brownfield sites. Would the Welsh Government therefore consider revisiting a policy of providing support for remediation, which would enable SMEs to develop brownfield sites, particularly in the northern areas of the areas that I represent?
And finally, a regional approach is very welcome, particularly if it’s a place-based approach, and I look forward to seeing how that may be done in the economic plan that is forthcoming. What will those regional footprints be and has the First Minister got the confidence that local government has not just the structure, but also the skills and knowledge to deliver local economic strategies? Yes, the local government Bill will develop structure, but can he be confident that skills and knowledge will also be developed alongside that, particularly with regard to procurement, for example?
Hoffwn i ddiolch i Adam Price am y geiriau hyfryd, caredig. Rwy'n siŵr y byddan nhw’n gwneud byd o les i mi; diolch yn fawr. Ond rwy'n credu, mewn gwirionedd, mai rhywbeth i'w ddathlu ydyw, y rhyddid i fynegi ar y meinciau Llafur hyn. Rydym ni wedi cael ein hannog gan y Llywodraeth i gyfrannu at yr hyn y maen nhw’n ceisio'i wneud, ac nid wyf i erioed wedi cael fy annog gymaint i leisio barn fel gwleidydd etholedig.
Gyda hynny mewn golwg, rwy’n mynd i leisio fy marn. Mae gennyf i gwestiwn neu ddau am y strategaeth genedlaethol. Yn gyntaf, ar dudalen 25 mewn cysylltiad â gofal cymdeithasol: mae'n dweud bod Llywodraeth Cymru yn bwriadu buddsoddi mewn model newydd arloesol ar gyfer darparu gofal yn y gymuned. A wnaiff y Prif Weinidog ateb y cwestiwn hwn yn uniongyrchol? [Torri ar draws.] Ydy e'n ceisio dod o hyd i'r ddogfen? Mae’n sôn ar dudalen 25 am
fuddsoddi mewn model newydd arloesol ar gyfer darparu gofal yn y gymuned.
A fyddai'r Prif Weinidog yn ystyried y sector cyhoeddus yn creu cartrefi gofal gan ddefnyddio adeiladau presennol neu adeiladau newydd, a chaniatáu i weithredwyr dielw bach, lleol eu rhedeg, gan felly roi pwyslais sylfaenol ar ofal cymdeithasol sylfaenol yn ein cymunedau?
O ran cynllunio, ar dudalen 5 mae'n dweud
bod y system gynllunio iawn yn hollbwysig i gyflawni ein hamcanion yn y strategaeth hon.
Byddwn i’n dadlau, er gwaethaf Deddf Cynllunio (Cymru) 2015 a oedd yn croesawu creu cynlluniau datblygu strategol sydd eto i’w gweithredu, bod cynlluniau datblygu lleol yn amlygu anghydraddoldeb rhanbarthol yn y system gynllunio gyfredol; maen nhw’n fethedig. Rydym ni’n gweld drwy gynlluniau datblygu lleol gorddatblygiad y de, yn enwedig yn fy ardal i ar hyd goridor yr M4, a thanddatblygiad a diboblogi y gogledd. Byddwn i’n dadlau bod cynlluniau datblygu lleol ynghlwm yn llwyr â’r hyn sy'n ddichonadwy, a’r hyn a olygir gan ddichonadwy yw proffidiol. Mae angen i ni ystyried hynny a sut yr ydym yn newid hynny. Ac roedd tudalen 24 y ddogfen yn galonogol i mi, gan ddweud y bydd Llywodraeth Cymru yn
datgloi potensial BBaChau i adeiladu cartrefi.
Mae hynny'n gam calonogol iawn, ond un o'r pethau a fydd yn helpu busnesau bach a chanolig yw adfer safleoedd tir llwyd. A fyddai Llywodraeth Cymru felly yn ystyried adolygu polisi o ddarparu cymorth ar gyfer adferiad, a fyddai'n galluogi busnesau bach a chanolig i ddatblygu safleoedd tir llwyd, yn enwedig yn rhannau gogleddol yr ardaloedd yr wyf i’n eu cynrychioli?
Ac yn olaf, mae croeso mawr i ymagwedd ranbarthol, yn enwedig os yw'n ddull sydd wedi’i seilio ar leoliad, ac edrychaf ymlaen at weld sut y gellir gwneud hynny yn y cynllun economaidd sydd i ddod. Beth fydd yr olion traed rhanbarthol hynny ac a yw'r Prif Weinidog yn ffyddiog bod gan lywodraeth leol y strwythur, a hefyd y sgiliau a'r wybodaeth i gyflwyno strategaethau economaidd lleol? Bydd, bydd y Bil llywodraeth leol yn datblygu strwythur, ond a all ef fod yn ffyddiog y bydd sgiliau a gwybodaeth hefyd yn cael eu datblygu ochr yn ochr â hynny, yn enwedig o ran caffael, er enghraifft?
First of all, the Member’s absolutely right to say that we do encourage that kind of thinking. As he knows, we’ve discussed many times how important it is to be able to harness new ideas from outside Government, and I very much welcome the comments that he made. He asked me a direct question and the answer is ‘yes’. We want to consider all potential structures in terms of running care homes, and that’s an idea that certainly can be looked at to see how viable that is.
In terms of LDPs, he is right to say that LDPs on their own are no longer sufficient. Regional planning has to become much stronger, and that is something that we intend to continue to progress with as part of the local government Bill. He’s absolutely right to say that we live in a world where, in reality, local government boundaries are not actually respected by planners, or by nature, or by geography, and it means that where one particular local authority will look at its LDP purely in the context of what happens in its own area, there can often be a knock-on effect elsewhere. And so, seeing regional planning in the future will be hugely important. The regional footprints issue is something that will be looked at as part of the local government Bill. We want to encourage local authorities to work together in order to put in place regional planning structures.
He asks me the question: do I have confidence that every local authority is able to deliver in terms of local economic strategies? The answer to that question is: no, they can’t on their own. That’s where they need to work together. I don’t believe that there’s sufficient depth in every single local authority in Wales to develop the kind of economic strategy that’s needed, but by working together on a regional footprint, that depth can be created. And, of course, we know that, again, economies don’t respect local government boundaries. It’s hugely important that Heads of the Valleys authorities can work together for the common good, rather than thinking, ‘We’re only going to look at what happens in our own area.’ We know the world doesn’t work that way. And that is something that we’re keen to do. I know that the Cabinet Secretary has worked very closely with local government leaders, and that message is understood. We can’t carry on in a way that sees Wales as 22 different areas that operate almost entirely independently of each other, and that’s why regional planning will become more important as part of that Bill.
Finally, he mentions brownfield sites. Yes, we want to see more remediation, but there’s a substantial cost to this. I know of at least one example that I dealt with when I was Minister for the environment, where just on one small site the remediation cost was £20 million. That was then, 10 years ago, because the original owners—the business no longer existed. And as a result of that, the liability ends up in the hands of the Welsh Government. It’s the same with opencast. Now, there are real issues with the remediation of opencast sites, which some of us in this Chamber will be more than familiar with, and what happens if the business that owns the site no longer exists—it goes into receivership or disappears completely. And so, these are issues that we wrestle with, but in principle, of course, we want to see more brownfield sites remediated, but we have to do that on the basis of an understanding that there is a limit of what we can afford to pay for them in the financial year.
Yn gyntaf, mae'r Aelod yn gwbl gywir i ddweud ein bod yn annog y math hwnnw o feddwl. Fel y mae’n gwybod, rydym ni wedi trafod sawl gwaith pa mor bwysig yw gallu defnyddio syniadau newydd o’r tu allan i'r Llywodraeth, ac rwy’n croesawu’r sylwadau a wnaeth. Gofynnodd gwestiwn uniongyrchol i mi a'r ateb yw 'ydym'. Rydym ni eisiau ystyried pob strwythur posibl o ran rhedeg cartrefi gofal, ac mae hwnnw’n syniad y gellir ei ystyried, yn sicr, i weld pa mor ddichonadwy ydyw.
O ran CDLlau, mae'n iawn dweud nad yw CDLlau ar eu pennau eu hunain yn ddigonol bellach. Mae’n rhaid i gynllunio rhanbarthol fod yn llawer cryfach, ac mae hynny'n rhywbeth yr ydym ni’n bwriadu parhau i symud ymlaen ag ef yn rhan o'r Bil llywodraeth leol. Mae'n hollol gywir i ddweud ein bod ni'n byw mewn byd lle nad yw ffiniau llywodraeth leol mewn gwirionedd yn cael eu parchu gan gynllunwyr, na chan natur, na chan ddaearyddiaeth, ac mae'n golygu pan fydd un awdurdod lleol penodol yn edrych ar ei CDLl yng nghyd-destun yr hyn sy'n digwydd yn ei ardal ei hun yn unig, yn aml ceir effaith ganlyniadol rywle arall. Ac felly, bydd gweld cynllunio rhanbarthol yn y dyfodol yn hynod bwysig. Mae’r mater o ôl troed rhanbarthol yn rhywbeth a fydd yn cael ei ystyried yn rhan o'r Bil llywodraeth leol. Rydym ni’n dymuno annog awdurdodau lleol i gydweithio er mwyn sefydlu strwythurau cynllunio rhanbarthol.
Mae'n gofyn y cwestiwn i mi: a ydw i’n ffyddiog y gall pob awdurdod lleol gyflawni o ran strategaethau economaidd lleol? Yr ateb i'r cwestiwn hwnnw yw: nac ydw, ni allan nhw ei wneud ar eu pennau eu hunain. Dyna lle mae angen iddyn nhw weithio gyda'i gilydd. Nid wyf yn credu bod digon o ddyfnder ym mhob awdurdod lleol unigol yng Nghymru i ddatblygu'r math o strategaeth economaidd sydd ei hangen, ond drwy gydweithio ar ôl troed rhanbarthol, gellir creu'r dyfnder hwnnw. Ac wrth gwrs, rydym ni’n gwybod hefyd nad yw economïau yn parchu ffiniau llywodraeth leol. Mae'n hynod bwysig bod awdurdodau Blaenau'r Cymoedd yn gallu gweithio gyda'i gilydd er budd pawb, yn hytrach na meddwl ‘Byddwn ni’n ymdrin â’r hyn sy'n digwydd yn ein hardal ni yn unig.’ Rydym ni’n gwybod nad yw'r byd yn gweithio fel hynny. Ac mae hyn yn rhywbeth yr ydym ni’n awyddus i'w wneud. Gwn fod Ysgrifennydd y Cabinet wedi gweithio'n agos iawn gydag arweinwyr llywodraeth leol, ac maen nhw’n deall y neges honno. Ni allwn ni barhau ar drywydd sy'n trin Cymru fel 22 o ardaloedd gwahanol sy'n gweithredu bron yn gyfan gwbl yn annibynnol ar ei gilydd, a dyna pam y bydd cynllunio rhanbarthol yn dod yn bwysicach yn rhan o'r Bil hwnnw.
Yn olaf, mae'n sôn am safleoedd tir llwyd. Ydym, rydym ni eisiau gweld mwy o adfer tir llwyd, ond mae cost sylweddol i hyn. Rwy’n gwybod am o leiaf un enghraifft y gwnes i ymdrin â hi pan oeddwn i'n Weinidog dros yr amgylchedd, pan oedd y gost o adfer un safle bach yn £20 miliwn. Yn y gorffennol oedd hynny, 10 mlynedd yn ôl, oherwydd nad oedd y busnes yn bodoli mwyach —y perchnogion gwreiddiol. Ac o ganlyniad i hynny, mae'r atebolrwydd yn dod i ddwylo Llywodraeth Cymru. Dyma’r sefyllfa gyda glo brig hefyd. Nawr, mae problemau gwirioneddol yn bodoli o ran adfer safleoedd brig glo, a bydd rhai ohonom ni yn y Siambr hon yn fwy na chyfarwydd â nhw, a beth sy'n digwydd os nad yw'r busnes sy'n berchen ar y safle yn bodoli mwyach—mae'n mynd i ddwylo’r derbynwyr neu’n diflannu yn llwyr. Ac felly, mae'r rhain yn faterion yr ydym yn ymrafael â nhw, ond mewn egwyddor, wrth gwrs, rydym ni’n dymuno gweld rhagor o safleoedd tir llwyd yn cael eu hadfer, ond mae’n rhaid i ni wneud hynny ar y sail ei bod yn glir bod cyfyngiad ar yr hyn y gallwn ni fforddio talu amdanyn nhw yn y flwyddyn ariannol.
First Minister, can I genuinely welcome the attempt to try and join up the different areas of Government activity? Governments are often criticised for silo thinking, and I think the Government deserves some credit in this document at the way that it’s tried to bring together the different strands of its programme and strategy. And I look forward, when the action plans are published, to take forward the detail of this, to seeing how that will work in practice.
The one area in particular I wanted to focus on was around automation, which does cut across a range of portfolios and areas, and will profoundly impact everything that we do. And I sense that the Government at all levels is not quite ready for the storm that is being unleashed around us. We’ve already seen the impact of the closure of the Tesco call centre in Cardiff and its move to Dundee, which I’m told was almost entirely motivated by considerations around automation. There is an acknowledgement in the strategy that the best defence will be people with the ability to work better and smarter than machines and able to solve the problems that they can’t. And, of course, skills is an important part of dealing with automation. But that does miss out the opportunities as well.
Yes, it’s right—the Bank of England formula suggests that some 700,000 jobs in Wales could be under threat, but if we harness automation, there are opportunities for us too, in terms of the manufacture, the design and the roll-out of the robotics. I had a fascinating visit to the College of Engineering at Swansea University last Friday, where there is very innovative work taking place in Wales on this agenda, and a visit the week before to EBS Automation Ltd in Dafen, who are doing some remarkable work. So, there is a positive story to tell, but the point the First Minister made just a moment ago was striking, in criticising the failure of previous Governments to respond to the anticipated job losses from the coal and steel industries in the 1980s, and the failure to plan for what they knew was likely to be an adjustment in the economy. And I think we face a similar generational shift. We know there are going to be significant disruptions to the way we organise public services and the economy, and we must get ready for it, and it must be across all Government. And I hope that he will lead that work in Wales.
Prif Weinidog, a gaf i groesawu o ddifrif yr ymdrech i geisio uno gwahanol feysydd gweithgarwch y Llywodraeth? Mae llywodraethau yn aml yn cael eu beirniadu am feddylfryd seilo, ac rwy’n credu bod y Llywodraeth yn haeddu rhywfaint o ganmoliaeth yn y ddogfen hon am y ffordd y mae wedi ceisio dod â gwahanol feysydd ei rhaglen a'i strategaeth at ei gilydd. Ac rwy’n edrych ymlaen, pan gaiff y cynlluniau gweithredu eu cyhoeddi, at fwrw ymlaen â manylion hyn, i weld sut y bydd hynny'n gweithio'n ymarferol.
Y maes penodol yr oeddwn i’n dymuno canolbwyntio arno oedd awtomeiddio, sy'n trawstorri amrywiaeth o bortffolios a meysydd, a bydd yn effeithio'n sylweddol ar bopeth a wnawn. Ac rwy’n synhwyro nad yw pob lefel o’r Llywodraeth yn ddigon parod ar gyfer y storm sy'n cael ei rhyddhau o'n cwmpas. Rydym ni eisoes wedi gweld effaith cau canolfan alwadau Tesco yng Nghaerdydd a'i symud i Dundee, ac rwyf ar ddeall bod hyn wedi’i seilio’n llwyr ar ystyriaethau ynghylch awtomeiddio. Mae cydnabyddiaeth yn y strategaeth mai'r amddiffyniad gorau fydd pobl sydd â'r gallu i weithio'n well ac yn ddoethach na pheiriannau ac sy’n gallu datrys y problemau na all peiriannau eu datrys. Ac, wrth gwrs, mae sgiliau yn rhan bwysig o ymdrin ag awtomeiddio. Ond mae hynny'n colli'r cyfleoedd hefyd.
Ydy, mae'n iawn—mae fformiwla Banc Lloegr yn awgrymu y gallai rhyw 700,000 o swyddi fod dan fygythiad yng Nghymru, ond os ydym ni’n manteisio ar awtomeiddio, mae cyfleoedd i ni hefyd, o ran gweithgynhyrchu, dylunio a chyflwyno roboteg. Es i ar ymweliad diddorol â Choleg Peirianneg Prifysgol Abertawe ddydd Gwener diwethaf, lle mae gwaith arloesol iawn yn digwydd ar yr agenda hwn yng Nghymru, ac ymweliad yr wythnos flaenorol ag EBS Automation Ltd yn Nafen, sy'n gwneud gwaith rhyfeddol. Felly, mae stori gadarnhaol i'w adrodd, ond roedd y pwynt y gwnaeth y Prif Weinidog ychydig o funudau yn ôl yn drawiadol, wrth feirniadu methiant Llywodraethau blaenorol i ymateb i'r swyddi yr oedd disgwyl eu colli yn y diwydiannau glo a dur yn y 1980au, a'r methiant i gynllunio ar gyfer yr hyn yr oedden nhw’n gwybod y byddai’n debygol o fod yn addasiad yn yr economi. Ac rwy'n credu ein bod ni’n wynebu newid tebyg o fewn cenhedlaeth. Rydym yn gwybod y bydd tarfu sylweddol ar y ffordd yr ydym ni’n trefnu gwasanaethau cyhoeddus a'r economi, ac mae’n rhaid i ni fod yn barod ar ei gyfer, ac mae’n rhaid i hyn ddigwydd ar draws y Llywodraeth gyfan. Ac rwy’n gobeithio y bydd ef yn arwain y gwaith hwnnw yng Nghymru.
The Member’s absolutely right. The big change, I think, that’s occurred in the past few years is the rapidity of change. It wouldn’t have been difficult to predict in the 1970s that coal—particularly coal—was on a trajectory downwards. I mean, no-one could have predicted the sudden job losses that occurred, but that had been the trend since 1914. What we see now is a rapidity in change that just would have been unthought of in the 1970s. Ten years ago, the pressures on the retail sector were not what they are now, in terms of competition from online sources, and that is something that the retail sector has had to adjust very painfully to, in terms of doing. Call centres are under pressure now in a way that they weren’t 10, 12 years ago, as technology has improved. The challenge for us, and other Governments, is to make sure that if job losses occur in those areas, others are created elsewhere, obviously, and that’s something we’re very much aware of.
One of the industries where we are genuinely world leaders is insurance—not just in terms of individual companies, but comparison websites. One of the challenges that insurers face is driverless cars—cars that are able to drive themselves. What does that mean in terms of assessing insurance risk? How do you calculate the premium? Who has liability? But these are things that are being looked at now, because we know that, in 10 years’ time—probably quicker than that—this will be a real issue. So, he’s absolutely right to say that there are challenges there, probably that are not even foreseen yet, which have to be recognised as quickly as possible—some that seem remote, but will be upon us in no time. We’re very much up for that challenge, to make sure that, where we see change occurring, we know that Wales is ready for that change, and we upskill our people, in order to make sure that they’re able to take advantage of those changes, in what is a rapidly changing world.
Mae'r Aelod yn hollol gywir. Y newid mawr, rwy’n credu, a ddigwyddodd yn ystod y blynyddoedd diwethaf yw cyflymder y newid. Ni fyddai wedi bod yn anodd rhagweld yn y 1970au bod glo—yn arbennig glo—yn dirywio. Ni allai neb fod wedi rhagweld y colli swyddi sydyn a ddigwyddodd, ond dyna fu’r duedd ers 1914. Yr hyn yr ydym ni’n ei weld yn awr yw cyflymder newid na fyddai wedi ei ystyried yn bosibl yn y 1970au. Ddeng mlynedd yn ôl, nid oedd y pwysau ar y sector manwerthu yr hyn y maen nhw yn awr, o ran cystadleuaeth o ffynonellau ar-lein, ac mae hynny'n rhywbeth y bu'n rhaid i'r sector manwerthu addasu iddo, yn llafurus iawn. Mae canolfannau galwadau o dan bwysau nawr mewn ffordd nad oedden nhw 10, 12 mlynedd yn ôl, wrth i dechnoleg wella. Yr her i ni, a Llywodraethau eraill, yw sicrhau, os bydd swyddi’n cael eu colli yn y meysydd hynny, bod swyddi eraill yn cael eu creu mewn mannau eraill, yn amlwg, ac mae hynny'n rhywbeth yr ydym ni’n ymwybodol iawn ohono.
Un o'r diwydiannau lle rydym ni'n arweinwyr byd mewn gwirionedd yw yswiriant—nid yn unig o ran cwmnïau unigol, ond gwefannau cymharu. Un o'r heriau y mae yswirwyr yn ei hwynebu yw ceir heb yrrwr—ceir sy'n gallu gyrru eu hunain. Beth y mae hynny'n ei olygu o ran asesu risg yswiriant? Sut ydych chi'n cyfrifo'r premiwm? Pwy sy’n atebol? Ond mae'r pethau hyn yn cael eu hystyried ar hyn o bryd, gan ein bod ni'n gwybod, ymhen 10 mlynedd—yn gynt na hynny, mae’n debyg—y bydd hon yn broblem wirioneddol. Felly, mae'n hollol gywir i ddweud bod heriau yn y fan honno, mae'n debyg nad ydyn nhw hyd yn oed wedi eu rhagweld eto, y mae'n rhaid eu cydnabod mor gyflym â phosib—rhai sy'n ymddangos yn bell, ond y byddan nhw ar ein gwarthau mewn dim o amser. Rydym ni'n barod iawn am yr her honno, er mwyn sicrhau, lle gwelwn newid yn digwydd, ein bod yn gwybod bod Cymru'n barod ar gyfer y newid hwnnw, a’n bod ni’n gwella sgiliau ein pobl, er mwyn sicrhau eu bod yn gallu manteisio ar y newidiadau hynny, mewn byd sy'n newid yn gyflym.
Like Adam Price, I also did some speed reading—I managed to read the document during one of the questions in First Minister’s questions earlier. And there were points in the document that I was pleased to see there. But I am disappointed that, today, we haven’t seen a comprehensive economic strategy. Like other Members across this Chamber, of all parties, that’s what I was expecting. But can I ask why there has been a delay in receiving this document? In July, you committed that we would see the document before the end of term. And can I ask you to provide a specific date of when we will see the specific actions for ‘prosperous and secure’ and the economic strategy? And when we do see that document, will that be a comprehensive document?
In the preparation of this strategy, can I ask how has the Welsh Government ensured that its economic policies complement the UK Government’s industrial strategy? You’ll also be aware that the industrial strategy puts great emphasis on addressing the regional disparity in the economic prosperity and skills shortages that exist across the UK. Now, I very much welcome in the document today—I note that you intend to target intervention to the economic needs of each region. That’s something I very much welcome, and I also welcome the reference that you will focus on each region’s strengths—that’s to be welcomed as well. So, how will the Government’s strategy specifically address these issues, to drive increases in productivity in north and mid Wales in particular? And can I ask in that regard what consideration the Government has given to developing an economic strategy for mid Wales in particular, and a mid Wales growth deal?
Also, there appears to be less of a focus on encouraging inward investment in this strategy. Will you, First Minister, confirm that your Government is moving away from inward investment as a key pillar of the Welsh Government’s approach to developing the economy of Wales? And if so, how will the strategy ensure that Wales takes advantage of the investment and export opportunities that will arise as a result of Brexit, in boosting trade links with other partners from all over the world?
Fel Adam Price, rwyf innau hefyd wedi gwneud rhywfaint o ddarllen yn gyflym—llwyddais i ddarllen y ddogfen yn ystod un o'r cwestiynau yng nghwestiynau'r Prif Weinidog yn gynharach. Ac roedd pwyntiau yn y ddogfen yr oeddwn yn falch o'i weld yn y fan honno. Ond rwy'n siomedig, heddiw, nad ydym ni wedi gweld strategaeth economaidd gynhwysfawr. Fel aelodau eraill ar draws y Siambr hon, o bob plaid, dyna oeddwn i'n ei ddisgwyl. Ond a gaf i ofyn pam mae oedi wedi bod wrth dderbyn y ddogfen hon? Ym mis Gorffennaf, gwnaethoch ymrwymo y byddem ni’n gweld y ddogfen cyn diwedd y tymor. A gaf i ofyn i chi ddarparu dyddiad penodol o ran pryd y byddwn ni’n gweld y camau gweithredu penodol ar gyfer 'ffyniannus a diogel' a'r strategaeth economaidd? A phan fyddwn ni’n gweld y ddogfen honno, a fydd hynny'n ddogfen gynhwysfawr?
Wrth baratoi'r strategaeth hon, a gaf i ofyn sut y mae Llywodraeth Cymru wedi sicrhau bod ei bolisïau economaidd yn ategu strategaeth ddiwydiannol Llywodraeth y DU? Byddwch chi hefyd yn ymwybodol bod y strategaeth ddiwydiannol yn rhoi pwyslais mawr ar fynd i'r afael â'r anghysondeb rhanbarthol yn y ffyniant economaidd a'r prinder sgiliau sy'n bodoli ledled y DU. Nawr, rwy’n croesawu’n fawr iawn yn y ddogfen heddiw—nodaf eich bod yn bwriadu targedu ymyrraeth i anghenion economaidd pob rhanbarth. Mae hynny'n rhywbeth yr wyf i’n ei groesawu'n fawr iawn, a chroesawaf y cyfeiriad hefyd y byddwch chi’n canolbwyntio ar gryfderau pob rhanbarth—mae hynny i'w groesawu hefyd. Felly, sut y bydd strategaeth y Llywodraeth yn mynd i'r afael â'r materion hyn yn benodol, i ysgogi cynnydd mewn cynhyrchiant yn y gogledd a'r canolbarth yn arbennig? A gaf i ofyn yn hynny o beth pa ystyriaeth y mae'r Llywodraeth wedi'i rhoi i ddatblygu strategaeth economaidd ar gyfer canolbarth Cymru yn arbennig, a bargen dwf i ganolbarth Cymru?
Hefyd, ymddengys fod llai o bwyslais ar annog buddsoddiad mewnol yn y strategaeth hon. A wnewch chi, Prif Weinidog, gadarnhau bod eich Llywodraeth yn symud i ffwrdd o fewnfuddsoddiad fel piler allweddol o ymagwedd Llywodraeth Cymru tuag at ddatblygu economi Cymru? Ac os felly, sut y bydd y strategaeth yn sicrhau bod Cymru'n manteisio ar y cyfleoedd buddsoddi ac allforio a fydd yn codi o ganlyniad i Brexit, er mwyn hybu cysylltiadau masnach â phartneriaid eraill o bob cwr o'r byd?
A number of questions there, and specific actions, particularly, were asked about. First things first: the economic action plan will be published during the course of the autumn and that will be available for Members to see.
The UK Government’s industrial strategy is unclear. It’s not the most detailed strategy. We look forward to seeing that develop over time. The big question that’s not answered over that and the shared prosperity fund is how it’ll mesh with the work of devolved Governments. A shared prosperity fund will not work if the UK Government decides its priorities alone. It won’t mesh properly with what’s happening in Wales and what’s happening in Scotland. We wait to see how that will work out.
He talks about the mid Wales growth deal—that’s something, of course, that we would want to look at over the course of the development of this document and beyond. We’re not moving away from inward investment. Inward investment is hugely important to the Welsh economy and, in keeping with that, I have, for some months, been looking at how we can boost our overseas presence given the fact that Brexit is happening. Where else can we look? What new markets can we look at? Where should we put Welsh Government officials working, usually, with officials in what was UK Trade and Investment in offices around the world? This work is important to raise Wales’s profile. We understand that and that work is ongoing, but he’s right to say that raising Wales’s profile is massively important—we know this—in terms of attracting investment. I’d argue that we’ve done that. We’ve had the investment from Qatar Airways coming in, of course, to the airport, along with many, many others from other countries, and it’s hugely important that momentum continues in the future so that the success we’ve had over the next few years is replicated when it comes to attracting foreign direct investment.
Gofynnwyd am nifer o gwestiynau yn y fan honno, a chamau penodol, yn arbennig. Y pethau pwysicaf yn gyntaf: bydd y cynllun gweithredu economaidd yn cael ei gyhoeddi yn ystod yr hydref a bydd ar gael i'r Aelodau ei weld.
Mae strategaeth ddiwydiannol Llywodraeth y DU yn aneglur. Nid dyma'r strategaeth fwyaf manwl. Edrychwn ymlaen at weld hynny yn datblygu dros amser. Y cwestiwn mawr nad yw'n cael ei ateb ynglŷn â hynny a'r gronfa ffyniant a rennir yw sut y bydd yn ymgysylltu â gwaith y Llywodraethau datganoledig. Ni fydd cronfa ffyniant a rennir yn gweithio os yw Llywodraeth y DU yn penderfynu ar ei blaenoriaethau yn unig. Ni fydd yn ymgysylltu’n iawn â'r hyn sy'n digwydd yng Nghymru a'r hyn sy'n digwydd yn yr Alban. Rydym ni’n aros i weld sut y bydd hynny'n gweithio allan.
Mae'n sôn am y cytundeb twf canolbarth Cymru—mae hynny, wrth gwrs, yn rhywbeth y byddem ni’n dymuno arno wrth ddatblygu'r ddogfen hon a thu hwnt. Nid ydym ni’n symud i ffwrdd o fuddsoddiad mewnol. Mae buddsoddiad mewnol yn hynod bwysig i economi Cymru ac, yn unol â hynny, rwyf i, ers rhai misoedd, wedi edrych ar sut y gallwn ni roi hwb i'n presenoldeb dramor o ystyried bod Brexit yn digwydd. Ble arall y gallwn ni edrych? Pa farchnadoedd newydd allwn ni edrych arnynt? Ble dylem ni roi swyddogion Llywodraeth Cymru ar waith, fel arfer, â swyddogion yn yr hyn a oedd yn Fasnach a Buddsoddi y DU mewn swyddfeydd ledled y byd? Mae'r gwaith hwn yn bwysig i godi proffil Cymru. Rydym ni’n deall hynny ac mae'r gwaith hwnnw'n mynd rhagddo, ond mae'n iawn dweud bod codi proffil Cymru yn hynod bwysig—rydym ni’n gwybod hyn—o ran denu buddsoddiad. Byddwn i’n dadlau ein bod wedi gwneud hynny. Rydym ni wedi cael y buddsoddiad gan Qatar Airways, wrth gwrs, i'r maes awyr, ynghyd â llawer o bobl eraill o wledydd eraill, ac mae'n hynod bwysig bod momentwm yn parhau yn y dyfodol fel bod y llwyddiant a gawsom yn ystod y blynyddoedd nesaf yn cael ei ailadrodd pan ddaw at ddenu buddsoddiad tramor uniongyrchol.
First Minister, I’d like to welcome the commitment in the national strategy to a new regionally focused model of economic development. I think that’s particularly important in the face of Brexit and the loss of regional funding that we’ll experience as a result of that. However, in recent announcements on the development of a network of regional growth hubs, these seem to be primarily located in the southernmost reaches of our Valleys—places like Pontypridd, Treforest and Caerphilly. So, my question is: how will the new regional focus assist the economic development of the northernmost reaches of our Valleys—places where we know that poverty, worklessness and ill health remain stubbornly high?
Secondly, in addition, as a passionate advocate for the foundational economy, I’m pleased to note the strategy’s mention of support for local businesses and the diversification of supply chains. What additional information can you give on how the Welsh Government will enable small businesses to grow and flourish, to fill the missing middle and create sustainable, good-quality and, above all, local employment?
Prif Weinidog, hoffwn i groesawu'r ymrwymiad yn y strategaeth genedlaethol i fodel newydd o ddatblygu economaidd sy'n canolbwyntio ar y rhanbarth. Rwy'n credu bod hynny'n arbennig o bwysig yn wyneb Brexit a cholli'r arian rhanbarthol y byddwn ni’n ei brofi o ganlyniad i hynny. Fodd bynnag, mewn cyhoeddiadau diweddar ar ddatblygu rhwydwaith o ganolfannau twf rhanbarthol, ymddengys bod y rhain yn bennaf yn rhannau mwyaf deheuol ein Cymoedd—mannau fel Pontypridd, Trefforest a Chaerffili. Felly, fy nghwestiwn i yw: sut y bydd y pwyslais rhanbarthol newydd yn cynorthwyo datblygiad economaidd yr ardaloedd mwyaf gogleddol yn ein Cymoedd lle yr ydym yn gwybod bod tlodi, diweithdra a salwch yn parhau i fod yn ystyfnig o uchel?
Yn ail, hefyd, fel eiriolwr angerddol ar gyfer yr economi sefydliadol, rwy'n falch o nodi bod y strategaeth yn sôn am gefnogaeth i fusnesau lleol ac arallgyfeirio cadwyni cyflenwi. Pa wybodaeth ychwanegol allwch chi ei rhoi ar sut y bydd Llywodraeth Cymru yn galluogi busnesau bach i dyfu a ffynnu, i lenwi'r canol sydd ar goll a chreu cyflogaeth gynaliadwy, o ansawdd da ac, yn anad dim, sy’n lleol?
First of all, the issue of where growth hubs can be in the northern part of the Valleys is a matter that’s being considered by the Valleys taskforce. So, that is not lost; it’s something that’s still in development. We understand the importance of being able to look at growth hubs, especially around the Heads of the Valleys road, which we know has been hugely important to unlocking economic development in Merthyr, as one example, but other communities as well.
Secondly, of course, we know that more and more people are self-employed, so them being able to access advice is hugely important. We have in place, of course, a suite of measures that are able to assist people to look for financial support where that’s appropriate, to look for advice where that’s appropriate, and one example of that is making sure that people can access fast broadband speeds. I’ve said this before in the Chamber: broadband in the twenty-first century is the equivalent of the railway lines in the nineteenth. If you’re connected, then you’re connected to the world and that’s why, of course, we’ve invested so much money in Superfast Cymru: to bring superfast broadband to so many communities that otherwise would never have it—some urban, some rural communities. We know that it’s hugely important that our communities are connected, because it means that people can set up businesses there rather than having to move down to the southern part of south Wales in order to access the speeds that they need.
Yn gyntaf, mae’r mater o le y gall canolfannau twf fod yn rhan ogleddol y Cymoedd yn fater sy'n cael ei ystyried gan Dasglu’r Cymoedd. Felly, nid yw hynny'n cael ei golli; mae'n rhywbeth sy'n dal i gael ei ddatblygu. Rydym ni’n deall pwysigrwydd y gallu i edrych ar ganolfannau twf, yn enwedig o gwmpas ffordd Blaenau'r Cymoedd, yr ydym ni'n gwybod y bu’n hynod bwysig i ddatgloi datblygiad economaidd ym Merthyr, fel un enghraifft, ond cymunedau eraill hefyd.
Yn ail, wrth gwrs, rydym ni’n gwybod bod mwyfwy o bobl yn hunangyflogedig, felly mae eu gallu i gael cyngor yn hynod bwysig. Mae gennym ni, wrth gwrs, gyfres o fesurau sy'n gallu cynorthwyo pobl i chwilio am gymorth ariannol lle bo'n briodol, i chwilio am gyngor lle bo hynny'n briodol, ac un enghraifft o hynny yw sicrhau y gall pobl gael gafael ar wasanaethau band eang cyflym. Rwyf i wedi dweud hyn o'r blaen yn y Siambr: mae band eang yn yr unfed ganrif ar hugain yn cyfateb i'r rheilffyrdd yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg. Os ydych chi'n gysylltiedig, rydych chi'n gysylltiedig â'r byd a dyna pam, wrth gwrs, rydym ni wedi buddsoddi cymaint o arian yn Cyflymu Cymru: i ddod â band eang cyflym iawn i lu o gymunedau na fydden nhw byth yn ei gael fel arall—rhai cymunedau trefol, rhai gwledig. Rydym ni’n gwybod ei bod hi'n hynod bwysig bod ein cymunedau'n gysylltiedig, gan ei bod yn golygu y gall pobl sefydlu busnesau yno yn hytrach na gorfod symud i lawr i ran ddeheuol de Cymru er mwyn cael gafael ar y cyflymderau sydd eu hangen arnynt.
Thank you very much, First Minister, and apologies to those Members who we couldn’t call in that statement.
Diolch yn fawr iawn, Brif Weinidog, ac ymddiheuriadau i'r Aelodau hynny na allem ni alw arnyn nhw yn y datganiad hwnnw.
We move on to item 4, which, again, is a statement by the First Minister—the EU (Withdrawal) Bill. I call on Carwyn Jones to introduce the statement.
Rydym yn symud ymlaen at eitem 4, sydd, unwaith eto, yn ddatganiad gan y Prif Weinidog—Bil yr UE (Ymadael). Galwaf ar Carwyn Jones i gyflwyno'r datganiad.
Thank you, Dirprwy Lywydd. I would like to update Members on matters relating to the European Union (Withdrawal) Bill, and in particular, the set of amendments that the Welsh Government and Scottish Government jointly published this morning.
Diolch, Dirprwy Lywydd. Hoffwn i roi'r wybodaeth ddiweddaraf i'r Aelodau am faterion sy’n ymwneud â Bil yr Undeb Ewropeaidd (Ymadael), ac yn benodol, y gyfres o welliannau a gyhoeddodd Llywodraeth Cymru a Llywodraeth yr Alban ar y cyd y bore hwn.
Daeth y Llywydd i’r Gadair.
The Llywydd took the Chair.
Members will be aware of our legislative consent memorandum that was published last week. That memorandum sets out in detail those aspects of the Bill that require the Assembly’s consent, and describes very clearly why we don’t accept the Bill in its current form. I don’t propose to rehearse those arguments in detail again. Rather, I’d like to focus on the constructive solution, which the amendments published represent, a solution to a problem entirely of the UK Government’s own making, and one which could have been avoided had there been any genuine attempt to engage with the devolved administrations on the content of this Bill. We don’t bite. It would have been much easier for us to have had this discussion some time ago.
Let me first be very clear about our overall approach to the matters that the Bill seeks to address. To make the first and obvious point, bringing forward these amendments is not about challenging the principle of Brexit. They don’t challenge the referendum result, but we must have a Brexit that respects devolution and these amendments are designed to secure that. We’ve always recognised the need to prepare our laws for EU withdrawal, and agree that legislation is necessary to provide clarity and certainty for citizens and businesses as we leave the EU.
We agree that it makes sense for EU law to be converted into the various laws of the UK at the moment of withdrawal, and that the legislation to enable this to happen is best enacted for the whole of the UK in the Westminster Parliament. And we agree that Ministers need delegated powers to make the very many technical amendments that will be necessary to ensure that the law continues to work properly. We’ve always accepted there will be areas of policy that will require agreement across all four Governments to ensure that, when we’re outside the EU, we do nothing to inhibit the free flow of trade within the UK. And we explained how this matter should be approached in our policy document, ‘Brexit and Devolution’, which presents a clear and workable approach, which both respects devolution and answers the questions of how to ensure a level playing field across the UK in respect of policies where, to date, EU regulatory frameworks have provided this.
But, the Bill as it currently stands simply isn’t fit for purpose. It wouldn’t secure the transfer of all EU law onto the UK statute book: the exclusion of the charter of fundamental rights is a glaring and politically driven omission. It would give UK Ministers extraordinarily sweeping powers to amend primary legislation, and it represents a fundamental assault on devolution. It would replace current constraints on this Assembly’s legislative competence, which will fall away as a consequence of the UK leaving the EU, constraints that, it should be noted, apply equally to the UK Parliament, which no more than we can legislate in ways that are incompatible with EU law, with a new set of constraints that would apply only to the devolved institutions and would be controlled by the UK Government.
So, we’ve worked with the Scottish Government to develop a set of amendments that will seek to address the Bill’s shortcomings as they relate to devolution. I’ll describe briefly what these amendments seek to achieve, but before I do so I need to say yet again that this is not about seeking in any way to frustrate or reverse the process of EU withdrawal. To those who continue to peddle this canard, I simply extend an invitation to identify which of our amendments would, if accepted, have such an effect.
Llywydd, the amendments we’ve published seek to achieve four objectives. Firstly, they remove the new restriction placed on the competence of the devolved legislatures and Governments that puts beyond our powers all of the retained EU law being converted into domestic law. This is a wholly unnecessary provision that cuts across the principles of the devolution settlement. As I’ve already highlighted, the Welsh Government has put forward a constructive alternative to this restriction, with the UK and devolved administrations agreeing common frameworks where needed in the interests of the UK as a whole. Had they chosen to engage with us on this, the already infamous clause 11 might not have been necessary.
Secondly, the amendments prevent the wide-ranging delegated powers given to UK Ministers from being used to amend the Government of Wales Act 2006 or the Scotland Act 1998, or require the devolved administration’s consent to do so. It can’t be right that Acts of such constitutional significance should be amendable by UK Ministers without the agreement either of the devolved legislatures, nor indeed the UK Parliament itself, under the existing well-established rules and conventions.
Thirdly, they require UK Ministers to seek the consent of the devolved administrations if they use their delegated powers in areas of devolved responsibility. We recognise that there may be circumstances where, for practical reasons, it makes sense for UK Ministers to use their powers in this way, but we cannot accept that they should be able to do so without our consent.
Finally, the amendments remove restrictions on the delegated powers granted to devolved administrations so that they’re brought in line with those granted to UK Ministers. There is no basis for placing limitations on the powers of devolved administrations that do not also apply to UK Ministers. Let me be clear, however: this doesn’t mean that we want the sweeping powers contained in the Bill as currently drafted. Like many others, we’ve got concerns about the breadth of the powers and the limited scrutiny of their use that the Bill provides for, and will willingly give our support to amendments brought forward in Parliament to ensure that the powers given to the UK Government and ourselves as Ministers are appropriate.
Llywydd, yesterday I spoke at an event arranged by the Institute of Welsh Affairs to mark the twentieth anniversary of the devolution referendum. There’s a bitter irony in the fact that I stand here today making a statement on a UK Bill that represents the greatest threat, I’d argue, to our devolution settlement since the day that referendum was won. I very much hope, then, that the UK Government will think again about its approach to the devolution aspects of this Bill.
I hope that they, and all Members here, will recognise that these amendments represent a constructive contribution that would deliver the clarity and certainty that we all agree is necessary, whilst respecting the hard-won devolution settlements of the UK. It’s not about stopping Brexit; it’s about protecting the interests of the people of Wales. We are ready and willing to work constructively with the UK Government to reach agreement on the Bill, but if they continue to plough on regardless, they’ll spark a constitutional crisis that they don’t need and we do not want.
Bydd yr Aelodau'n ymwybodol o'n memorandwm cydsyniad deddfwriaethol a gyhoeddwyd yr wythnos diwethaf. Mae'r memorandwm hwnnw'n nodi'n fanwl yr agweddau hynny ar y Bil sy'n gofyn am gydsyniad y Cynulliad, ac mae'n disgrifio'n glir iawn pam nad ydym yn derbyn y Bil yn ei ffurf bresennol. Nid wyf yn bwriadu cyflwyno’r dadleuon hynny'n fanwl eto. Yn hytrach, hoffwn i ganolbwyntio ar yr ateb adeiladol, y mae’r gwelliannau a gyhoeddwyd yn eu cynrychioli, sef ateb i broblem a grëwyd yn gyfan gwbl gan Lywodraeth y DU i’w hun, ac un y gellid fod wedi'i hosgoi pe bai ymgais wirioneddol i ymgysylltu â'r gweinyddiaethau datganoledig ar gynnwys y Bil hwn. Nid ydym yn brathu. Byddai wedi bod yn llawer haws inni fod wedi cael y drafodaeth hon beth amser yn ôl.
Gadewch i mi, yn gyntaf, fod yn glir iawn am ein dull cyffredinol ni o ymdrin â’r materion y mae'r Bil yn ceisio mynd i'r afael â nhw. I wneud y pwynt cyntaf ac amlwg, nid yw cyflwyno'r gwelliannau hyn yn ymwneud â herio egwyddor Brexit. Nid ydynt yn herio canlyniad y refferendwm, ond mae'n rhaid i ni fod â Brexit sy'n parchu’r datganoli, a bwriad y gwelliannau hyn yw sicrhau hynny. Rydym bob tro wedi cydnabod yr angen i baratoi ein cyfreithiau ar gyfer ymadael â’r UE, ac yn cytuno bod angen deddfwriaeth i roi eglurder a sicrwydd i ddinasyddion a busnesau wrth i ni adael yr UE.
Cytunwn ei bod yn gwneud synnwyr i gyfraith yr UE gael ei throsi i amryw gyfreithiau'r DU ar adeg yr ymadael, ac mai trwy ddeddfu ar gyfer y DU gyfan yn Senedd San Steffan y bydd hyn yn digwydd orau. Ac rydym yn cytuno bod angen pwerau dirprwyedig ar Weinidogion i wneud y gwelliannau technegol niferus iawn y bydd eu hangen i sicrhau bod y gyfraith yn parhau i weithio'n briodol. Rydym ni bob amser wedi derbyn y bydd meysydd polisi a fydd yn gofyn am gytundeb gan y pedair Llywodraeth i sicrhau, pan fyddwn ni y tu allan i'r UE, na fyddwn yn gwneud unrhyw beth i atal llif rhydd masnach yn y DU. A gwnaethom esbonio sut y dylid ymdrin â hyn yn ein dogfen bolisi, 'Brexit a Datganoli', sy'n cyflwyno dull clir ac ymarferol, sy'n parchu datganoli ac yn ateb y cwestiynau ar sut i sicrhau tegwch ledled y DU o ran polisïau lle mae fframweithiau rheoleiddio yr UE, hyd yma, wedi darparu hyn.
Ond, nid yw'r Bil fel y mae ar hyn o bryd yn addas i'w ddiben. Ni fyddai'n sicrhau y caiff holl gyfraith yr UE ei throsglwyddo i lyfr statud y DU: mae hepgor y siarter hawliau sylfaenol yn un amlwg ac wedi’i wneud am resymau gwleidyddol. Byddai'n rhoi pwerau ysgubol i Weinidogion y DU ddiwygio deddfwriaeth sylfaenol, ac mae'n ymosodiad sylfaenol ar ddatganoli. Byddai'n disodli'r cyfyngiadau presennol ar gymhwysedd deddfwriaethol y Cynulliad hwn, a fydd yn diflannu wrth i'r DU adael yr UE, cyfyngiadau, y dylid nodi, sydd yr un mor berthnasol i Senedd y DU, a dim mwy na allwn ni ddeddfu mewn ffyrdd sy'n anghydnaws â chyfraith yr UE, gyda chyfres newydd o gyfyngiadau a fyddai'n berthnasol i'r sefydliadau datganoledig yn unig ac a fyddai’n cael eu rheoli gan Lywodraeth y DU.
Felly, rydym wedi gweithio gyda Llywodraeth yr Alban i ddatblygu cyfres o welliannau a fydd yn ceisio mynd i'r afael â diffygion y Bil sy’n ymwneud â datganoli. Disgrifiaf yn fyr beth mae'r gwelliannau hyn yn ceisio'i gyflawni, ond cyn i mi wneud hynny, mae angen i mi ddweud unwaith eto nad yw hyn yn ymwneud mewn unrhyw fodd â cheisio rhwystro neu wrthdroi'r broses o ymadael â’r UE. I'r rhai hynny sy'n parhau i honni hyn, estynnaf yn syml wahoddiad iddyn nhw nodi pa rai o'n gwelliannau a fyddai, pe’u derbynnir, yn cael effaith o’r fath.
Llywydd, mae'r gwelliannau a gyhoeddwyd gennym yn ceisio cyflawni pedwar amcan. Yn gyntaf, maen nhw'n diddymu’r cyfyngiad newydd a roddir ar gymhwysedd y deddfwrfeydd a'r Llywodraethau datganoledig sy'n rhoi holl gyfraith yr UE a gedwir y tu hwnt i'n pwerau ni i gyd, trwy ei throi'n gyfraith ddomestig. Mae hon yn ddarpariaeth gwbl ddiangen sy'n torri ar draws egwyddorion y setliad datganoli. Fel y nodais eisoes, mae Llywodraeth Cymru wedi cynnig dewis arall adeiladol i'r cyfyngiad hwn, sy’n cynnwys y DU a gweinyddiaethau datganoledig yn cytuno ar fframweithiau cyffredin pan fo angen er lles y DU yn gyffredinol. Pe baent wedi dewis ymgysylltu â ni ar hyn, efallai na fyddai fod wedi angen y cymal 11 nodedig.
Yn ail, mae'r diwygiadau yn atal y pwerau dirprwyedig eang a roddir i Weinidogion y DU rhag cael eu defnyddio i ddiwygio Deddf Llywodraeth Cymru 2006 neu Ddeddf yr Alban 1998, neu’n mynnu bod angen caniatâd y weinyddiaeth ddatganoledig i wneud hynny. Ni all fod yn iawn bod modd i Weinidogion y DU ddiwygio Deddfau o’r fath arwyddocâd cyfansoddiadol heb gytundeb y deddfwrfeydd datganoledig, nac yn wir Senedd y DU ei hun, o dan y rheolau a’r confensiynau sefydledig presennol.
Yn drydydd, maen nhw'n ei gwneud yn ofynnol i Weinidogion y DU geisio caniatâd y gweinyddiaethau datganoledig os ydynt yn defnyddio eu pwerau dirprwyedig mewn meysydd sydd â chyfrifoldeb datganoledig. Rydym yn cydnabod y gallai fod amgylchiadau, am resymau ymarferol, pan fo’n gwneud synnwyr i Weinidogion y DU ddefnyddio eu pwerau yn y modd hwn, ond ni allwn dderbyn y dylent allu gwneud hynny heb ein caniatâd.
Yn olaf, mae'r gwelliannau yn dileu cyfyngiadau ar y pwerau dirprwyedig a roddir i weinyddiaethau datganoledig fel eu bod yn unol â'r rhai hynny a roddir i Weinidogion y DU. Nid oes unrhyw sail i osod cyfyngiadau ar bwerau gweinyddiaethau datganoledig nad ydynt hefyd yn berthnasol i Weinidogion y DU. Gadewch i mi fod yn glir, fodd bynnag: nid yw hyn yn golygu ein bod yn dymuno'r pwerau ysgubol sydd wedi'u cynnwys yn y Bil fel y'i drafftiwyd ar hyn o bryd. Fel llawer o bobl eraill, mae gennym bryderon ynghylch ehangder y pwerau a’r craffu prin ar eu defnydd y mae'r Bil yn ei ddarparu, a byddwn yn fodlon cefnogi gwelliannau a gyflwynwyd gerbron y Senedd i sicrhau bod y pwerau a roddir i Lywodraeth y DU, a ni ein hunain fel Gweinidogion, yn briodol.
Llywydd, ddoe, siaradais mewn digwyddiad a drefnwyd gan y Sefydliad Materion Cymreig i nodi ugeinfed pen-blwydd y refferendwm datganoli. Mae yna eironi chwerw yn y ffaith fy mod i’n sefyll yma heddiw yn gwneud datganiad ar Fil y DU sy'n cynrychioli'r bygythiad mwyaf, y byddwn i'n dadlau, i'n setliad datganoli ers y diwrnod yr enillwyd y refferendwm. Rwy’n gobeithio’n fawr iawn, felly, y bydd Llywodraeth y DU yn ailfeddwl ei dull o weithredu’r agweddau datganoli ar y Bil hwn.
Rwy'n gobeithio y byddan nhw, a'r holl Aelodau yma, yn cydnabod bod y gwelliannau hyn yn gyfraniad adeiladol a fyddai'n sicrhau'r eglurder a'r sicrwydd y mae pob un ohonom yn cytuno sy’n angenrheidiol, ac yn parchu setliadau datganoli caled y DU. Nid yw'n ymwneud ag atal Brexit; mae'n ymwneud ag amddiffyn buddiannau pobl Cymru. Rydyn ni'n fodlon ac yn barod i weithio'n adeiladol gyda Llywodraeth y DU i ddod i gytundeb ar y Bil, ond os byddan nhw’n parhau â hyn beth bynnag, byddan nhw’n ysgogi argyfwng cyfansoddiadol nad oes ei angen arnyn nhw ac nad ydym ni’n ei ddymuno.
As I said in the debate on the European Union (Withdrawal) Bill here on 18 July, the Bill is needed to ensure that the statute book is able to function on the day we leave the EU. It’s technical in nature, making inoperable legislation operable, giving both UK and devolved Governments a time-limited power to correct laws by secondary legislation that would otherwise not function properly once we left the EU, thereby ensuring that Welsh businesses, including farmers and steel producers, can continue to trade with the EU immediately after the UK leaves the EU. I therefore very much welcome your agreement that it makes sense for EU law to be converted into UK law on this basis and that legislation to enable this to happen is best enacted for the whole of the UK in the Westminster Parliament. We also, like you, have always accepted that there will be areas of policy that will require agreement across all four Governments to ensure that outside the EU we do nothing to inhibit the free flow of trade within the United Kingdom.
But then you move on to say, however, that the Bill
‘represents a fundamental assault on devolution’,
which very much reflects the comments you made on the day the Bill was published, when you described it as a, quote, ‘naked power-grab’. Why did you say that at that point, given that the next day you stated that the Welsh Secretary had assured you that you and he would work together to make the situation acceptable, and that assurance had actually already been given to you before you’d issued your ‘naked power-grab’ statement?
You state that a constructive alternative would be for the UK and devolved administrations to agree common frameworks where needed in the interests of the UK as a whole and, of course, we agree with you very strongly on that point. Clause 11, you’ve referred to, will freeze the Assembly’s current powers to pass laws after exit day, but the Bill also provides a mechanism for unfreezing or releasing these powers to the devolved legislatures at a later stage through Orders in Council. However, it doesn’t—[Interruption.] That’s a statement of fact; I’m simply giving a statement of fact. However, as I’m sure you will also agree, it doesn’t include what has become to be called—[Interruption.] That’s what it says. It doesn’t include what has become known as the ‘sunset clause’, and that’s something we also regret because we believe that we do need agreed, UK-wide frameworks that respect the devolved settlements in devolved areas such as agriculture, fisheries and environment, and also potential areas of dispute, such as areas of competence over trade, employment and, of course, areas such as state aid. Therefore, I proposed in July that we could look at a model that stated the restriction on devolved competency could end when common agreed frameworks came into force. What is the First Minister’s view on that as a model, given both his concern about the absence of, quote, ‘a sunset clause’, but also the risk that this could lead to imposition rather than agreement of the frameworks that we all apparently seek?
As I stated at the end of the July debate, let us responsibly go through the Bill, identify the amendments we can all agree upon—and clearly there are some—and engage with the UK Government and Parliament to introduce them at the Second Reading. My party’s heard nothing from you since then, First Minister. Could you tell me why we haven’t engaged together where there is some common ground and perhaps useful joint working might have helped take things forward?
I’m also advised by the Welsh Office that the issues I’ve raised with them, which reflect the comments I’ve already made and reflect key topics raised by the devolved administrations and key stakeholders in Wales, will certainly be fed into the next stages of the Bill, but they also told me there’s been a significant amount of engagement with officials in the Welsh Government and UK Government over the summer. Could you give us a little bit more detail on that engagement and the extent to which it is related to the concerns you’ve highlighted and the movement that apparently has existed between the two sets of officials, to seek a way forward on this? Thank you.
Fel y dywedais yn y ddadl ar Fil yr Undeb Ewropeaidd (Ymadael) yma ar 18 Gorffennaf, mae angen i’r Bil sicrhau y gall y llyfr statud weithredu ar y diwrnod y byddwn yn gadael yr UE. Mae'n dechnegol ei natur, yn sicrhau bod deddfwriaeth anweithredol yn weithredol, ac yn rhoi pŵer â chyfyngiad amser i lywodraeth y DU a’r llywodraethau datganoledig i gywiro deddfau yn ôl is-ddeddfwriaeth na fyddai’n gweithredu’n iawn fel arall ar ôl i ni adael yr UE, gan sicrhau y gall busnesau Cymru, gan gynnwys ffermwyr a chynhyrchwyr dur, barhau i fasnachu yn yr UE yn syth ar ôl i'r DU adael yr UE. Felly, croesawaf eich cytundeb yn fawr ei bod yn gwneud synnwyr i gyfraith yr UE gael ei throsi'n gyfraith y DU ar y sail hon ac mai trwy ddeddfu ar gyfer y DU gyfan yn Senedd San Steffan y bydd hyn yn digwydd orau. Rydym ni hefyd, fel chi, bob amser wedi derbyn y bydd meysydd polisi a fydd yn gofyn am gytundeb gan y pedair Llywodraeth i sicrhau, pan fyddwn ni y tu allan i'r UE, nad ydym yn gwneud unrhyw beth i atal y llif rhydd o fasnach yn y Deyrnas Unedig.
Ond wedyn rydych yn parhau i ddweud, fodd bynnag, bod y Bil
'yn cynrychioli ymosodiad sylfaenol ar ddatganoli',
sy'n adlewyrchu'n fawr iawn y sylwadau a wnaethoch ar y diwrnod y cyhoeddwyd y Bil, pan wnaethoch chi ei ddisgrifio, ac rwy’n dyfynnu, fel ‘ymgais hyf i fachu pŵer’. Pam wnaethoch chi ddweud hynny bryd hynny, o gofio eich bod wedi dweud y diwrnod wedyn bod Ysgrifennydd Cymru wedi eich sicrhau y byddech chi a fe yn cydweithio i greu sefyllfa dderbyniol, a’ch bod wedi cael y sicrwydd hwnnw eisoes cyn cyhoeddi eich sylw am 'ymgais hyf i fachu pŵer’?
Rydych chi’n datgan mai'r dewis adeiladol arall fyddai i'r DU a gweinyddiaethau datganoledig gytuno ar fframweithiau cyffredin pan fo angen er lles y DU yn gyffredinol, ac wrth gwrs, rydym yn cytuno â chi’n gyfan gwbl ar y pwynt hwnnw. Bydd Cymal 11, yr ydych wedi cyfeirio ato, yn rhewi pwerau cyfredol y Cynulliad i basio deddfau ar ôl diwrnod yr ymadael. Ond mae'r Bil hefyd yn darparu mecanwaith ar gyfer dadrewi neu ryddhau'r pwerau hyn i'r deddfwrfeydd datganoledig yn ddiweddarach trwy Orchmynion yn y Cyngor. Fodd bynnag, nid yw'n—[Torri ar draws.] Datganiad o ffaith yw hynny; rwy'n datgan ffaith yn syml. Fodd bynnag, rwy’n siŵr y byddwch chi hefyd yn cytuno nad yw'n cynnwys yr hyn a elwir—[Torri ar draws.] Dyna mae'n ei ddweud. Nid yw'n cynnwys yr hyn a elwir yn 'gymal machlud', ac mae hynny'n rhywbeth yr ydym ni’n ei resynu hefyd oherwydd ein bod yn credu bod angen fframweithiau cytûn ar gyfer y DU gyfan, sy'n parchu'r setliadau datganoli mewn meysydd datganoledig megis amaethyddiaeth, pysgodfeydd a'r amgylchedd, a bod meysydd anghydfod posibl hefyd, megis meysydd cymhwysedd dros fasnach, cyflogaeth ac, wrth gwrs, feysydd megis cymorth gwladwriaethol. Felly, cynigiais ym mis Gorffennaf y gallem ni edrych ar fodel a nododd y gallai'r cyfyngiad ar gymhwysedd datganoledig ddod i ben pan ddaw fframweithiau cytûn cyffredin i rym. Beth yw barn y Prif Weinidog ar y model hwnnw, o ystyried ei bryder ynghylch absenoldeb, rwy’n dyfynnu, 'cymal machlud', ond hefyd y risg y gallai hyn arwain at orfodaeth yn hytrach na chytundeb y fframweithiau y mae pob un ohonom yn ei geisio?
Fel y dywedais ar ddiwedd dadl mis Gorffennaf, gadewch i ni fynd drwy'r Bil yn gyfrifol, nodi'r newidiadau y gallwn ni i gyd gytuno arnynt—ac yn amlwg mae rhai—ac ymgysylltu â Llywodraeth y DU a'r Senedd i'w cyflwyno yn yr Ail Ddarlleniad. Nid yw fy mhlaid i wedi clywed dim oddi wrthych ers hynny, Brif Weinidog. A wnewch chi ddweud pam nad ydym ni wedi ymgysylltu â’n gilydd ar dir cyffredin ac efallai y byddai gweithio ar y cyd yn ddefnyddiol o bosibl wedi helpu i symud pethau ymlaen?
Rwyf hefyd yn clywed gan y Swyddfa Gymreig y bydd y materion yr wyf wedi'u codi gyda nhw, sy'n gyson â’r sylwadau yr wyf eisoes wedi'u gwneud a phynciau allweddol a godwyd gan y gweinyddiaethau datganoledig a rhanddeiliaid allweddol yng Nghymru, yn sicr yn cael eu bwydo i gamau nesaf y Bil. Ond dywedasant wrthyf hefyd fod llawer o ymgysylltu wedi bod â swyddogion Llywodraeth Cymru a Llywodraeth y DU yn ystod yr haf. A wnewch chi roi ychydig mwy o fanylion i ni am yr ymgysylltiad hwnnw ac i ba raddau y mae'n gysylltiedig â'r pryderon yr ydych wedi'u hamlygu a'r symud sydd wedi digwydd, yn ôl pob tebyg, rhwng y ddau grŵp o swyddogion, i geisio ffordd ymlaen ar hyn? Diolch.
A number of issues there. Can I thank the Member for putting forward a view that is different to the view that we’ve heard from his party in Westminster? The Scottish Conservatives said the same thing, actually, in their debate, and I think that is an important development in terms of the way this is seen in this Chamber. The key principle here is that we believe that the way forward is through agreement not by imposition. That’s it; that’s the fundamental principle. The destination may well be the same, but there’s a fundamental disagreement here as to how that should be arrived at.
It is true to say that it has been said that the powers that will not come here and be taken to Whitehall will only rest there temporarily, but there is no sunset clause, as he said. I have no faith that those powers won’t rest there permanently. For me, at this moment in time, to introduce an LCM to this Chamber and ask this Chamber to support it would mean that I would have to stand up and ask Members to support a motion that would prevent powers coming here from Brussels that would automatically come to rest here, and accept that, instead, we should allow those powers to go to Whitehall and stay there indefinitely. No First Minister, surely, could possibly accept a situation like that. The UK Government would never accept that themselves, so why on earth would they expect that of us?
He talks about the need for common frameworks; we are agreed on that. We’re also agreed on the need for nothing to change until common frameworks are agreed. I’m with him on that, but the way it’s being done is that basically the UK Government dictates when it thinks a common framework should be produced and what it should look like. That’s the problem. If there are going to be restrictions, let there be restrictions on UK Ministers as well—not just on devolved Ministers. It surely must be one rule for everybody or no rules, and in that sense there would need to be an agreement for nothing to change until there was an agreement for a common framework on, let’s say, agriculture or fisheries in the future. That is the problem here. The Bill, as it’s drafted, intercepts powers on their way to Wales and drags them off to Whitehall for an unlimited period of time. That’s the problem on the face of the Bill, and that’s why the Bill needs to change in order to provide the kind of comfort that we need and the people of Wales need.
Why is that important? Because the UK Government has a conflict of interest in so many areas. If we take agriculture and fisheries, the UK Government has for many years been, in effect, the English Government, if I can put it that way. It’s been in charge of English agriculture, English fisheries. How does it resolve that conflict of interest? For years, we have had a dispute over quota when it comes to a certain section of our fisheries, where it is argued by the Department for Environment, Food and Rural Affairs that they should have a larger slice of the quota and that we should give them part of that slice. Who resolves that now? They do, in their own favour. How on earth do you resolve that conflict? We have to have a way of being sure that we will not see a situation where—I put it bluntly, but it’s the only way I can express it—England can do what it wants and Wales, Scotland, and Northern Ireland can’t. That’s the problem that we face here, that conflict of interest.
Yes, officials have engaged with the Wales Office. And there’s no problem, no reason why we shouldn’t engage with them, but what influence does the Wales Office have, I have to say. We need to be talking to the Prime Minister on this. This is a serious issue that goes to the very heart of the UK and its future that is resolvable, and resolvable, to my mind, fairly easily. But is the Wales Office a lobbying organisation or is it able to take decisions itself? I suspect it’s not the latter, unfortunately.
Mae nifer o faterion yno. Diolch i'r Aelod am gyflwyno barn sy'n wahanol i'r farn yr ydym wedi'i chlywed gan ei blaid yn San Steffan. Dywedodd Ceidwadwyr yr Alban yr un peth, mewn gwirionedd, yn eu dadl nhw, a chredaf fod hynny'n ddatblygiad pwysig o ran y modd y gwelir hyn yn y Siambr hon. Yr egwyddor allweddol yma yw ein bod yn credu mai'r ffordd ymlaen yw trwy gytundeb, nid trwy orfodaeth. Dyna hi; dyna'r egwyddor sylfaenol. Efallai fod gennym yr un nod, ond mae anghytundeb sylfaenol yma ynglŷn â sut y dylid cyrraedd y nod.
Mae'n wir dweud y dywedwyd y bydd y pwerau na fyddant yn dod yma ac a fydd yn mynd i Whitehall, yno dros dro yn unig, ond nid oes cymal machlud, fel y dywedodd. Nid oes gennyf unrhyw ffydd na fydd y pwerau hynny yn aros yno yn barhaol. I mi, ar hyn o bryd, byddai cyflwyno cynnig cydsyniad deddfwriaethol i'r Siambr hon a gofyn i'r Siambr hon ei gefnogi yn golygu y byddai'n rhaid i mi sefyll i fyny a gofyn i'r Aelodau gefnogi cynnig a fyddai'n atal pwerau rhag dod yma o Frwsel, a fyddai'n dod yma’n awtomatig, a derbyn, yn lle hynny, y dylem ganiatáu i'r pwerau hynny fynd i Whitehall ac aros yno am gyfnod amhenodol. Ni allai unrhyw Brif Weinidog, does bosib, dderbyn y sefyllfa honno. Ni fyddai Llywodraeth y DU byth yn derbyn hynny eu hunain, felly pam ar y ddaear bydden nhw’n disgwyl hynny ohonom ni?
Mae'n sôn am yr angen am fframweithiau cyffredin; rydym yn cytuno ar hynny. Rydym hefyd yn cytuno nad oes angen i ddim byd newid nes cytuno ar fframweithiau cyffredin. Rydw i’n cytuno ag ef yn hynny o beth, ond mae’r ffordd y mae'n cael ei wneud, wrth i Lywodraeth y DU, yn y bôn, bennu pryd y mae'n credu y dylid llunio fframwaith cyffredin a sut y dylai edrych. Dyna'r broblem. Os bydd cyfyngiadau, gadewch i’r cyfyngiadau fod ar Weinidogion y DU hefyd—nid dim ond ar Weinidogion datganoledig. Mae'n rhaid iddo fod yn un rheol i bawb neu ddim rheolau o gwbl, ac yn yr ystyr hwnnw byddai angen cytundeb i ddim byd newid nes y cytunwyd ar fframwaith cyffredin ar, dyweder, amaethyddiaeth neu bysgodfeydd yn y dyfodol. Dyna'r broblem yma. Mae'r Bil, fel y'i drafftiwyd, yn tynnu’r pwerau ar eu ffordd i Gymru ac yn eu llusgo i Whitehall am gyfnod diderfyn. Dyna'r broblem ar wyneb y Bil, a dyna pam y mae angen i'r Bil newid er mwyn darparu'r math o gysur sydd ei angen arnom ni ac sydd ei angen ar bobl Cymru.
Pam mae hynny'n bwysig? Oherwydd bod gan Lywodraeth y DU wrthdaro buddiannau mewn cynifer o feysydd. Os ydym yn ystyried amaethyddiaeth a physgodfeydd, bu Llywodraeth y DU ers blynyddoedd lawer, mewn gwirionedd, yn Llywodraeth Lloegr, os caf ddweud hynny. Mae wedi bod yn gyfrifol am amaethyddiaeth Lloegr, pysgodfeydd Lloegr. Sut mae'n datrys y gwrthdaro buddiannau hwnnw? Ers blynyddoedd, rydym wedi dadlau dros gwota wrth sôn am adran benodol o'n pysgodfeydd, lle mae Adran yr Amgylchedd, Bwyd a Materion Gwledig yn dadlau y dylai gael cyfran fwy o'r cwota ac y dylem ni roi’r gyfran honno iddyn nhw. Pwy sy'n datrys hynny nawr? Nhw, ac o’u plaid nhw eu hunain. Sut ar y ddaear ydych chi'n datrys y gwrthdaro hwnnw? Mae’n rhaid i ni gael ffordd o fod yn siŵr na cheir sefyllfa lle—i fod yn ddiflewyn ar dafod, ond dyma'r unig ffordd y gallaf ei fynegi—gall Lloegr wneud yr hyn a fynn ond ni all Cymru, yr Alban a Gogledd Iwerddon. Dyna'r broblem yr ydym yn ei hwynebu, y gwrthdaro buddiannau hwnnw.
Oes, mae swyddogion wedi ymgysylltu â’r Swyddfa Gymreig. Ac nid oes problem, dim rheswm pam na ddylem ni ymgysylltu â nhw, ond pa ddylanwad sydd gan y Swyddfa Gymreig, mae'n rhaid i mi ei ddweud. Mae angen i ni fod yn siarad â Phrif Weinidog y DU ynglŷn â hyn. Mae hwn yn fater difrifol sy'n mynd i wraidd y DU a'i dyfodol, ac mae modd ei ddatrys, ac, yn fy marn i, yn eithaf hawdd ei ddatrys. Ond a yw’r Swyddfa Gymreig yn sefydliad lobïo neu a yw'n gallu gwneud penderfyniadau ei hun? Rwy’n amau mai’r diwethaf sy’n wir, yn anffodus.
Mark Isherwood a gododd—
Mark Isherwood rose—
Yes.
Ie.
I actually—
Rwyf i mewn gwirionedd—
This—
Mae hyn yn—
It’s a statement, isn’t it?
Mae'n ddatganiad, onid ydyw?
This is a statement. It’s not intervenable.
Datganiad yw hwn. Ni cheir ymyrryd.
[Interruption.] Discuss. Discuss. So, it’s hugely important that we have that level of engagement from the UK Government. We have not yet had a Joint Ministerial Committee plenary. It’s right to say that other JMCs are planned, but, on this most important issue, nothing—no agreement to a meeting, even. Now that, clearly, is not helpful as far as the future is concerned, particularly as we look to develop structures that will enable us to agree common ways forward in the future. On a side issue, but just to give Members a flavour of the difficulties we’re facing at the moment, ourselves and the Scottish Government have argued that there is a dispute that needs to be resolved between us and the UK Government over the financial settlement to Northern Ireland. We argue that it drives a coach and horses, we think, quite reasonably, in terms of the argument, through the Barnett formula, in providing extra money, extra revenue funding, for health and education for Northern Ireland outside of that formula. We argue there’s a dispute. The UK Government does not accept there is a dispute, and so the dispute resolution process, they argue, can’t even be triggered. So, if we have a dispute with the UK Government and they disagree there’s a dispute at all, they win every single time. Now that can’t possibly be right. That’s why we need to put in place a structure that’s more robust, a structure that recognises the fact that there are four nations within the UK. We need to see more engagement from the UK Government to make sure that we are able to protect the interests of Wales. The offer is made by the Member for there to be cross-party engagement. I have no difficulty in working in that way with him. I’ve seen that that’s happened in Scotland. I see no reason why we shouldn’t move ahead with this in Wales. There will be disagreements—of course there will—over certain aspects, but, when it comes to the fundamental rights of this institution, elected by the people of Wales, I believe that there really should be common ground between us, and that is that powers should rest where they’re meant to rest, and that means those powers coming back to Wales without the need for interception from Whitehall.
[Torri ar draws.] Trafodwch. Trafodwch. Felly, mae'n hynod bwysig bod gennym y lefel honno o ymgysylltiad gan Lywodraeth y DU. Nid ydym eto wedi cael cyfarfod llawn o'r Cydbwyllgor Gweinidogion. Mae'n iawn dweud bod cyfarfodydd eraill o’r Cydbwyllgor Gweinidogion yn cael eu trefnu, ond, ar y mater pwysig iawn hwn, dim byd—dim cytundeb i gyfarfod, hyd yn oed. Nawr, yn amlwg, nid yw hynny’n ddefnyddiol ar gyfer y dyfodol, yn enwedig wrth i ni geisio datblygu strwythurau a fydd yn ein galluogi i gytuno ar ffyrdd ymlaen cyffredin yn y dyfodol. Ar fater ymylol, ond i roi blas i'r Aelodau o’r anawsterau yr ydym yn eu hwynebu ar hyn o bryd, rydym ni a Llywodraeth yr Alban wedi dadlau bod anghydfod y mae angen ei ddatrys rhyngom ni a Llywodraeth y DU dros y setliad ariannol i Ogledd Iwerddon. Rydym ni’n dadlau ei fod yn chwalu a diystyru, yn ein barn ni, yn eithaf rhesymol, o ran y ddadl, fformiwla Barnett, wrth ddarparu arian ychwanegol, cyllid refeniw ychwanegol, ar gyfer iechyd ac addysg i Ogledd Iwerddon y tu allan i'r fformiwla honno. Rydym ni’n dadlau bod anghydfod. Nid yw Llywodraeth y DU yn derbyn bod anghydfod, ac felly maen nhw’n dadlau na ellir sbarduno’r broses o ddatrys anghydfod. Felly, os oes gennym anghydfod â Llywodraeth y DU ac maen nhw'n anghytuno bod anghydfod o gwbl, maen nhw’n ennill bob tro. Nawr ni all hynny fod yn iawn. Dyna pam mae angen i ni roi strwythur sy'n fwy cadarn ar waith, strwythur sy'n cydnabod y ffaith bod pedair gwlad yn y DU. Mae angen i ni weld mwy o ymgysylltiad gan Lywodraeth y DU i sicrhau ein bod yn gallu amddiffyn buddiannau Cymru. Gwneir y cynnig gan yr Aelod am gael ymgysylltiad trawsbleidiol. Nid oes gennyf unrhyw anhawster yn gweithio gydag ef yn y ffordd honno. Rwyf wedi gweld bod hynny'n digwydd yn yr Alban. Ni welaf unrhyw reswm pam na ddylem wneud hyn yng Nghymru. Bydd anghytuno—wrth gwrs—ar rai agweddau, ond, pan ddaw i hawliau sylfaenol y sefydliad hwn, sydd wedi’i ethol gan bobl Cymru, credaf fod yna dir cyffredin rhyngom ni, sef y dylai'r pwerau orffwys lle maen nhw i fod i orffwys, ac mae hynny'n golygu bod y pwerau hynny yn dod yn ôl i Gymru heb fod angen mynd trwy Whitehall.
Today’s statement represents another important update on the EU withdrawal Bill and the Welsh response. We, in Plaid Cymru, have had a consistent position since the EU referendum was announced that the Welsh national interest must be defended. That means an ‘all hands on deck’ approach from those committed to protecting the powers of this Assembly and this country, and I say that regardless of disagreements between our parties on what specific action must be taken.
In January this year, I urged the Welsh Government to work with the Scottish Government on a joint approach, in line with our common interests, and I’m glad to see that the development of joint amendments has taken place, fulfilling what Plaid Cymru has called for. We, of course, intend to support those amendments at the appropriate stage. Plaid Cymru will also be tabling our own amendments throughout the passage of the EU withdrawal Bill at Westminster, and I can assure this Chamber that our MPs, and Dafydd Wigley in the second Chamber, will use every opportunity that they have to push amendments that prevent a future Westminster power grab. We’re also tabling amendments that aim to protect our membership of the single market and customs union, and which aim to prevent deregulation and a race to the bottom when the UK leaves the various EU regulatory agencies.
I’ll repeat something that I’ve said in this Chamber in the past. The EU withdrawal Bill and the attempts to improve it will be highly technical, and we wouldn’t expect it to be the talk of the pub or the workplace, but, 20 years since the first ‘yes’ vote, there is one thing that people do understand and that they are talking about. They know that there have been two votes to confirm the powers of this Assembly, and citizens of Wales don’t support those powers being constrained or reduced. So, I’d like to ask the First Minister if he’s given any thought to that LCM process in the Assembly and exactly how it’ll work. Would he agree that the UK Government should make a commitment to accept the outcome of an LCM in this place, as well as in any other parliament? There is, of course, a precedent from the LCM on the Wales Bill, which the UK Government committed to recognising. I wonder if he will outline what steps can be taken if a vote to deny consent is ignored by the UK Government.
Mae datganiad heddiw yn cynrychioli diweddariad pwysig arall ar Fil ymadael â’r UE ac ymateb Cymru. Rydym ni, ym Mhlaid Cymru, wedi bod yn gyson ein safbwynt ers cyhoeddi refferendwm yr UE bod yn rhaid amddiffyn buddiant cenedlaethol Cymru. Mae hynny'n golygu dull o weithredu y mae pawb sydd wedi ymrwymo i warchod pwerau'r Cynulliad hwn a'r wlad hon yn cyfrannu ato, a hynny er gwaethaf yr anghytuno rhwng ein pleidiau ynghylch pa gamau penodol y mae'n rhaid eu cymryd.
Ym mis Ionawr eleni, anogais Lywodraeth Cymru i weithio gyda Llywodraeth yr Alban ar ddull gweithredu ar y cyd, yn unol â'n buddiannau cyffredin, ac rwy'n falch o weld datblygiad cyd-welliannau, gan gyflawni yr hyn y mae Plaid Cymru wedi galw amdano. Rydym ni, wrth gwrs, yn bwriadu cefnogi'r gwelliannau hynny ar y cam priodol. Bydd Plaid Cymru hefyd yn cyflwyno ein gwelliannau ein hunain drwy hynt y Bil ymadael â’r UE yn San Steffan, a gallaf sicrhau'r Siambr hon y bydd ein ASau, a Dafydd Wigley yn yr ail Siambr, yn defnyddio pob cyfle sydd ganddynt i wthio gwelliannau sy'n atal San Steffan rhag bachu pŵer yn y dyfodol. Rydym hefyd yn cyflwyno gwelliannau sy'n ceisio amddiffyn ein haelodaeth o'r farchnad sengl a’r undeb tollau, ac sy'n ceisio atal dadreoleiddio a’r ras i'r gwaelod pan fydd y DU yn gadael asiantaethau rheoleiddio amrywiol yr UE.
Rwyf am ailadrodd rhywbeth yr wyf wedi'i ddweud yn y Siambr hon yn y gorffennol. Bydd Bil ymadael â’r UE a'r ymdrechion i'w wella yn dechnegol iawn, ac ni fyddem yn disgwyl iddo fod yn sgwrs yn y dafarn neu'r gweithle, ond, 20 mlynedd ers y bleidlais 'ie' gyntaf, mae un peth y mae pobl yn ei ddeall ac yn siarad amdano. Maen nhw’n gwybod y bu dwy bleidlais i gadarnhau pwerau'r Cynulliad hwn, ac nid yw dinasyddion Cymru yn cefnogi’r cyfyngu ar y pwerau hynny na’u lleihau. Felly, hoffwn i ofyn i'r Prif Weinidog a yw wedi rhoi unrhyw ystyriaeth i'r broses cynnig cydsyniad deddfwriaethol honno yn y Cynulliad ac yn union sut y bydd yn gweithio. A fyddai'n cytuno y dylai Llywodraeth y DU ymrwymo i dderbyn canlyniad cynnig cydsyniad deddfwriaethol yn y lle hwn, yn ogystal ag mewn unrhyw senedd arall? Wrth gwrs, mae cynsail o'r cynnig cydsyniad deddfwriaethol ar Fil Cymru, yr ymrwymodd Llywodraeth y DU i’w gydnabod. Tybed a wnaiff amlinellu pa gamau y gellir eu cymryd os yw Llywodraeth y DU yn anwybyddu pleidlais i wrthod caniatâd.
First of all, we’ve been working with the Scottish Government now for many months, and that work has resulted in the amendments we’ve seen today. Also, of course, we’ve talked to Governments such as Gibraltar, who are in a slightly different position in the sense that they are in the EU but outside of the customs union, but, nevertheless, very concerned about Brexit and what it might mean for them. The Isle of Man, Jersey and Guernsey—we’ll see them at the British-Irish Council. Again, they’re in a position where they’re outside the EU but inside the customs union, and they will be taken out of the customs union without their consent if the UK does choose to leave the customs union. We argue, of course, as she does, that that is not actually necessary.
In terms of the LCM process, David Davis has said that he wants the consent of the devolved legislatures. That consent cannot be on the basis that it can only be consent the UK Government agrees with. It must be a fully informed consent, and they must accept that, if this Assembly does not consent, they will have to accept that. What we’ve offered, of course, is a way to try to avoid that—to talk and to get to a position where the obstacles that prevent us from giving consent from a devolution angle are removed, and so the LCM becomes more palatable to Members than it is now. So far, those discussions haven’t taken place and there have been—well, they have taken place, but no progress has occurred as a result.
If this Assembly decides to refuse consent, well, the UK Government could override it. That creates a severe constitutional crisis in my view. How can it be possible to respect devolution on the one hand, and to say to us, ‘Well, we want your consent, but, if you don’t give it, we’ll ignore you anyway’? There are many in the House of Commons in all parties who will take a view on that; I’m sure the Scottish Conservatives will take a view on that. And I’m sure there’ll be many in the Lords who will view with grave concern the idea that constitutional change should be—no, not constitutional change, but the removal of powers from Wales and Scotland should go ahead despite the opposition of the democratic parliaments of Wales and Scotland. So, there is much here that can lead to a crisis. It’s a crisis that I’m particularly keen to avoid. It’s a crisis that can be avoided. I don’t think that the current UK Government strategy, it seems to me, of fighting as many people on as many fronts as possible, is the sensible way of dealing with Brexit. We have offered a way of looking at these issues, coming to an agreement on the journey and the destination, which I believe can be done, whilst protecting, of course, the devolution settlement. That is an important principle as far as I am concerned, as far as she is concerned, and, I’m sure, all Members are concerned. Brexit’s going to happen; we know that. But it was never intended, surely, that Brexit would interfere with the natural movement of powers between Brussels and Wales, and that’s exactly what we are trying to avoid while, at the same time, of course, creating the certainty that we understand that businesses and citizens need.
Yn gyntaf, buom yn gweithio gyda Llywodraeth yr Alban nawr ers sawl mis, ac mae'r gwaith hwnnw wedi arwain at y gwelliannau a welwyd heddiw. Hefyd, wrth gwrs, rydym wedi siarad â Llywodraethau megis Gibraltar, sydd mewn sefyllfa ychydig yn wahanol yn yr ystyr eu bod yn yr UE ond y tu allan i'r undeb tollau, ond, serch hynny, yn bryderus iawn am Brexit a’r goblygiadau iddyn nhw. Ynys Manaw, Jersey a Guernsey—byddwn ni’n eu gweld yn y Cyngor Prydeinig-Gwyddelig. Unwaith eto, maen nhw mewn sefyllfa lle maen nhw y tu allan i'r UE ond y tu mewn i'r undeb tollau, a byddan nhw’n cael eu tynnu allan o'r undeb tollau heb eu caniatâd os bydd y DU yn dewis gadael yr undeb tollau. Rydym yn dadlau, wrth gwrs, fel y gwna hithau, nad yw hynny'n angenrheidiol mewn gwirionedd
O ran y broses cynnig cydsyniad deddfwriaethol, dywedodd David Davis ei fod yn dymuno cael caniatâd y deddfwrfeydd datganoledig. Ni all y caniatâd hwnnw fod ar y sail na all fod yn ganiatâd heb fod Llywodraeth y DU yn cytuno ag ef. Mae’n rhaid iddo fod yn ganiatâd cwbl wybodus, ac mae’n rhaid iddyn nhw dderbyn, os na fydd y Cynulliad hwn yn rhoi caniatâd, y bydd yn rhaid iddyn nhw dderbyn hynny. Mae'r hyn yr ydym wedi'i gynnig, wrth gwrs, yn ffordd o geisio osgoi hynny—i siarad a chael sefyllfa pan ddilëir y rhwystrau sy'n ein hatal rhag rhoi caniatâd o safbwynt datganoli, ac felly mae'r cynnig cydsyniad deddfwriaethol yn dod yn fwy derbyniol i’r Aelodau nag ydyw yn awr. Hyd yn hyn, ni chynhaliwyd y trafodaethau hynny a bu—wel, maen nhw wedi digwydd, ond ni wnaed unrhyw gynnydd o ganlyniad iddyn nhw.
Os bydd y Cynulliad hwn yn penderfynu gwrthod caniatâd, wel, gallai Llywodraeth y DU ei anwybyddu. Mae hynny'n creu argyfwng cyfansoddiadol difrifol yn fy marn i. Sut y gall fod yn bosibl parchu datganoli ar y naill law, a dweud wrthym, 'Wel, rydym ni eisiau eich caniatâd, ond, os na fyddwch chi'n ei roi, byddwn ni’n eich anwybyddu chi beth bynnag'? Mae yna lawer yn Nhŷ'r Cyffredin ym mhob plaid a fydd â barn ar hynny; rwy'n siŵr y bydd gan Geidwadwyr yr Alban farn ar hynny. Ac rwy'n siŵr y bydd llawer yn Nhŷ’r Arglwyddi a fydd yn pryderu’n fawr am y syniad o newid cyfansoddiadol—na, nid newid cyfansoddiadol, ond y dylai tynnu pwerau oddi ar Gymru a'r Alban fynd rhagddo er gwaethaf gwrthwynebiad seneddau democrataidd Cymru a'r Alban. Felly, mae llawer yma a all arwain at argyfwng. Mae'n argyfwng yr wyf i’n arbennig o awyddus i'w osgoi. Mae'n argyfwng y gellir ei osgoi. Ni chredaf mai strategaeth bresennol Llywodraeth y DU, yn fy marn i, o ymladd cynifer o bobl o gynifer o gyfeiriadau â phosibl, yw'r ffordd synhwyrol o ymdrin â Brexit. Rydym ni wedi cynnig ffordd o edrych ar y materion hyn, dod i gytundeb ar y daith a'r nod terfynol, a chredaf y gellir gwneud hynny, wrth warchod, wrth gwrs, y setliad datganoli. Mae hynny'n egwyddor bwysig yn fy marn i, ac, rwy'n siŵr ym marn yr holl Aelodau. Bydd Brexit yn digwydd; gwyddom hynny. Ond nid oedd yn fwriad byth, does bosib, y byddai Brexit yn ymyrryd â symudiad naturiol y pwerau rhwng Brwsel a Chymru. Dyna'r union beth yr ydym yn ceisio ei osgoi ac, ar yr un pryd, wrth gwrs, yn creu'r sicrwydd yr ydym yn deall y mae ei angen ar fusnesau a dinasyddion.
I’m broadly in sympathy with what the First Minister wants to see achieved at the end of the day, but I do think that this is making a mountain out of a molehill. I find it quite extraordinary that the leader of Plaid Cymru should be talking about the powers of this Assembly being constrained or reduced. The powers that we are talking about here we don’t currently enjoy, and there was no complaint whatsoever from Plaid Cymru or most of the Labour Party, the SNP, and certainly not the Liberals, when powers that used to reside in the popularly elected United Kingdom Parliament were sent to Brussels to be decided upon by unelected commissioners, over whose power there is very little democratic control at all. So, what Brexit for me is all about, and has always been about, is actually the recovery of democratic control over technocratic decisions that are taken by people whom you very often can’t even name, let alone elect or dismiss.
So, we should embrace this as a reinvigoration of parliaments, this one included. And, yes, I strongly agree with the First Minister that all the powers that currently reside within our devolved areas, but currently reside in Brussels, should come to the Welsh Government and to this Assembly. I’ve said that many times here, and he’ll have my strong support for ensuring that that does happen. But there is, of course, in other parties, explicitly Plaid Cymru and the Liberals, and, indeed, the SNP as well, a policy of wanting to reverse the entire Brexit process. And to create a new weapon whereby this could be frustrated, despite the outcome of the referendum in June last year, is, for me, completely unacceptable. Although I don’t think that Theresa May has handled relations with the devolved administrations in a very sensible way, and I agree with the First Minister that there has been too much of a dictatorial attitude and not enough attempt to engage and persuade, I don’t think that it’s worth paying the price that we might have to pay if we were to engage in a kind of trench warfare in Parliament over the process by means of which we recover powers that currently we don’t have. So, I don’t see this is in any way an assault upon the devolution process.
In the statement, the First Minister referred to the exclusion of the charter of fundamental rights. I well remember, in the year 2000, when this was being discussed, the Blair Government at the time said that it would veto any attempt to legislate for that, and Keith Vaz, of course, very famously said it had no more legal power than a copy of the ‘Beano’. And yet, now, this is being elevated to something of supreme importance. And, yes, I understand why Members say that things like employment rights are vitally important, but, at the end of the day, if we believe in democracy, we have to accept that parliaments ought to have the right to do things that we don’t like. We may not think they’re very sensible to do so, but, ultimately, the test is: can you get the people at the ballot box to support you in your policies? It’s not, I think, for judges or civil servants, or, indeed, corpuses of law, to remove from the people their power to decide what legislative changes should or should not take place, and I believe that the attempt, described by the leader of Plaid Cymru a moment ago, to try to mark out areas of law that can never be changed, because they become fundamental, is quite contrary to the entire democratic process. So, I’d say to the First Minister that, yes, I do sympathise with him in what he has said. I think he’s quite right, actually, on the objective, but I am very wary about the means whereby he seeks to obtain that objective, and so we will look very carefully at these amendments before we decide whether we’ll support them or not.
Rydw i, yn fras, yn cydymdeimlo â'r hyn y mae'r Prif Weinidog yn dymuno’i gyflawni yn y pen draw, ond credaf fod hyn yn gwneud môr a mynydd o bethau. Mae’n eithaf rhyfeddol fod arweinydd Plaid Cymru yn sôn am gyfyngu ar bwerau'r Cynulliad hwn neu eu lleihau. Nid oes gennym y pwerau yr ydym yn sôn amdanyn nhw yma, ar hyn o bryd, ac nid oedd unrhyw gŵyn o du Plaid Cymru na'r rhan fwyaf o'r Blaid Lafur, yr SNP, ac yn sicr nid y Rhyddfrydwyr, pan anfonwyd y pwerau a oedd yn arfer bod gan Senedd y Deyrnas Unedig etholedig boblogaidd i Frwsel i'w penderfynu gan gomisiynwyr anetholedig, ac nad oes fawr ddim rheolaeth ddemocrataidd ganddyn nhw o gwbl ar eu pŵer. Felly, mewn gwirionedd, i mi mae Brexit yn ymwneud, ac erioed wedi ymwneud, ag adfer rheolaeth ddemocrataidd dros benderfyniadau technocrataidd a gaiff eu gwneud gan bobl na allwch chi hyd yn oed eu henwi, yn aml, heb sôn am eu hethol neu eu gwrthod.
Felly, dylem groesawu hyn fel adfywiad seneddol, gan gynnwys hon. Ac, ydw, rwy’n cytuno'n gryf â'r Prif Weinidog y dylai'r holl bwerau yn y meysydd datganoledig sydd gennym ar hyn o bryd, ond y mae’r pwerau ym Mrwsel ar hyn o bryd, ddod i Lywodraeth Cymru ac i'r Cynulliad hwn. Rwyf wedi dweud hynny lawer tro yma, a bydd ganddo fy nghefnogaeth gref i sicrhau bod hynny'n digwydd. Ond, wrth gwrs, mewn pleidiau eraill, yn benodol Plaid Cymru a'r Rhyddfrydwyr, ac, yn wir, yr SNP hefyd, gwelir polisi o awydd i wrthdroi'r broses Brexit gyfan. Ac mae creu arf newydd i allu rhwystro hyn, er gwaethaf canlyniad y refferendwm fis Mehefin y llynedd, i mi, yn gwbl annerbyniol. Er nad wyf yn credu bod Theresa May wedi trafod cysylltiadau â'r gweinyddiaethau datganoledig mewn ffordd synhwyrol iawn, ac rwy’n cytuno â'r Prif Weinidog y bu gormod o agwedd unbenaethol heb ymdrech ddigonol i ymgysylltu a dwyn perswâd, nid wyf yn credu ei bod yn werth talu'r pris y gallai fod yn rhaid i ni ei dalu os ydym yn cychwyn math o ryfel ffosydd yn y Senedd ynglŷn â’r broses i adennill pwerau nad oes gennym ar hyn o bryd. Felly, nid wyf yn ystyried bod hyn yn ymosodiad ar y broses ddatganoli mewn unrhyw ffordd.
Yn y datganiad, cyfeiriodd y Prif Weinidog at hepgor siarter hawliau sylfaenol. Cofiaf yn dda, yn y flwyddyn 2000, pan drafodwyd hyn, dywedodd Llywodraeth Blair ar y pryd y byddai'n rhoi feto ar unrhyw ymgais i ddeddfu ar gyfer hynny. Ac wrth gwrs, dywedodd Keith Vaz, yn gofiadwy iawn, nad oedd ganddo ddim mwy o bŵer cyfreithiol na chopi o'r 'Beano'. Ac eto, erbyn hyn, mae hyn yn cael ei ddyrchafu yn rhywbeth o bwys mawr. Ac, ydw, rwy’n deall pam mae’r Aelodau'n dweud bod pethau fel hawliau cyflogaeth yn hanfodol bwysig, ond, ar ddiwedd y dydd, os ydym ni’n credu mewn democratiaeth, mae'n rhaid i ni dderbyn y dylai fod gan seneddau yr hawl i wneud pethau nad ydym ni'n eu hoffi. Efallai na fyddwn yn credu eu bod yn synhwyrol iawn yn gwneud hynny, ond, yn y pen draw, y prawf yw: a allwch chi gael y bobl i gefnogi eich polisïau ger y blwch pleidleisio? Yn fy marn i, ni ddylai barnwyr neu weision sifil, neu, yn wir, gyrff cyfreithiol, dynnu pŵer oddi ar y bobl i benderfynu pa newidiadau deddfwriaethol y dylid neu na ddylid eu rhoi ar waith, ac rwyf i’n credu bod yr ymgais, a ddisgrifiwyd gan arweinydd Plaid Cymru foment yn ôl, i geisio nodi meysydd y gyfraith na ellir byth eu newid, oherwydd eu bod yn mynd yn rhai sylfaenol, yn groes i'r broses ddemocrataidd gyfan. Felly, dywedaf wrth y Prif Weinidog, ydw, rwy’n cydymdeimlo ag ef yn yr hyn a ddywedodd. Rwy'n credu ei fod yn hollol gywir, mewn gwirionedd, o ran ei amcan, ond rwy’n hynod bryderus ynghylch y modd y mae'n ceisio cyflawni’r amcan hwnnw, ac felly byddwn ni’n edrych yn ofalus iawn ar y gwelliannau hyn cyn i ni benderfynu a fyddwn ni'n eu cefnogi ai peidio.
Well, I cannot surely be blamed for the UK joining the European Community in 1972, given that I was five years old, in the same way as I was asked which way I’d voted in the 1979 referendum. Clearly, I need to look a little younger, because I was only 12. Nevertheless, we have to remember that the UK joined the EEC because it was desperate to do so. But that is perhaps for another day.
This is not about reversing Brexit. I’ve said that many, many times. Surely, it is not a case of ‘Brexit has to occur only on the terms put forward by the UK Government’. Because that is what they are saying: ‘Our Brexit or tough luck’. Now, that is not a sensible way of dealing with issues when it comes to devolution. The UK is not what it was in 1972. It’s not a unitary state with one Government. It is a partnership of four nations where there are different responsibilities allocated to different Governments according to whether they’re devolved or non-devolved.
I come back to the point I made earlier on, just to remind the leader of UKIP. What I am being asked to do here as First Minister, if the UK Government has its way, is to stand up before the Assembly and say to the Assembly that powers that would automatically come to the Assembly should instead go to London for an unlimited period of time and that we as an Assembly should support it. I mean, surely, nobody would want to support a scenario—well, some might, but nobody here would want to support a scenario like that, where powers that would come to us are intercepted. Yes, they’re not powers we exercise at the moment, but they will be if they come naturally to rest here. What difference does it make—he complains about Brussels—if they then go and disappear into the Whitehall machinery, and then we find ourselves in a situation where we find it difficult to shape agriculture, to shape economic development, to shape our fisheries policy in a way that we would want? Of course it can’t be a free for all. I understand that. We’ve got to make sure that there’s a single market within the UK, and that we don’t not have any control at all over how subsidies are paid. We can’t win that battle. England is very big. We can’t win that battle. So, there have to be rules. We understand that. But this should be done by consent and not by imposition. That’s the key.
This Bill—the offending clauses of this Bill that deal with devolution can be removed. That removes an obstacle, as far as devolution is concerned, in terms of this Bill moving forward. There are other issues that will be debated in Parliament, I’m sure, and within this Chamber. There is no penalty to the UK Government for this. It doesn’t cost them anything. There’s no downside to it at all. All they have to do is to work with us to come to an acceptable agreement, and it removes a problem for them. I just cannot understand the strategic sense in saying, ‘Let’s fight a battle with everybody we can’, rather than saying, ‘Let’s focus on the issues. This is a problem for Wales and Scotland. It’s not really a problem for us. Let’s come to an agreement on it and that matter is dealt with’. So far there’s been no suggestion that they’ve been able to do that, but it is something that we want to see in the future, and that’s the fundamental issue here. In some ways it’s not about Brexit. It’s actually about powers resting where they’re meant to rest, and the principle of consent when it comes to creating common frameworks in devolved areas rather than the imposition that this Bill, on the face of it—. I hear what’s said by UK Ministers, but what’s on the face of the Bill is quite different. What the Bill would do would be to deprive the people of Wales of powers that they are entitled to for an indefinite period of time, and in no way could I suggest to the Assembly that the Assembly should vote in favour of that.
Wel, ni ellir rhoi’r bai arnaf i am i'r DU ymuno â'r Gymuned Ewropeaidd ym 1972, o gofio fy mod i’n bump oed ar y pryd, yn yr un modd ag y gofynnwyd i mi pa ffordd yr oeddwn wedi pleidleisio yn refferendwm 1979. Yn amlwg, mae angen i mi edrych ychydig yn iau, oherwydd dim ond 12 oed oeddwn i. Serch hynny, mae'n rhaid i ni gofio bod y DU wedi ymuno â'r Gymuned Economaidd Ewropeaidd oherwydd ei fod yn dyheu am wneud hynny yn fawr iawn. Ond trafodaeth ar gyfer diwrnod arall yw honno o bosibl.
Nid yw hyn yn ymwneud â gwrthdroi Brexit. Rwyf wedi dweud hynny dro ar ôl tro. Siawns bod hyn yn achos o 'Mae’n rhaid i Brexit ddigwydd ar y telerau a gyflwynir gan Lywodraeth y DU yn unig'. Oherwydd dyna'r hyn maen nhw'n ei ddweud: 'Ein Brexit ni neu hen dro i chi'. Nawr, nid yw hynny'n ffordd synhwyrol o ymdrin â materion pan ddaw i ddatganoli. Nid yw’r DU fel yr oedd ym 1972. Nid yw'n wladwriaeth unedol gydag un Llywodraeth. Mae'n bartneriaeth o bedair gwlad lle mae gwahanol gyfrifoldebau wedi'u dyrannu i’r gwahanol lywodraethau yn unol ag a ydyn nhw wedi'u datganoli neu heb eu datganoli.
Dychwelaf at y pwynt y gwnes i’n gynharach, i atgoffa arweinydd UKIP. Yr hyn y gofynnir i mi ei wneud yma fel Prif Weinidog, os caiff Llywodraeth y DU ei ffordd, yw sefyll gerbron y Cynulliad a dweud wrth y Cynulliad y dylai'r pwerau a fyddai'n dod yn awtomatig i'r Cynulliad fynd i Lundain am gyfnod diderfyn ac y dylem ni fel Cynulliad gefnogi hynny. Does bosib na fyddai neb yn dymuno cefnogi sefyllfa o’r fath—wel, mae’n bosibl y byddai rhai, ond ni fyddai neb yma eisiau cefnogi sefyllfa o’r fath, lle mae pwerau a fyddai'n dod atom ni yn cael eu cipio. Yn wir, nid ydyn nhw’n bwerau yr ydym yn eu harfer ar hyn o bryd, ond yn naturiol, byddan nhw’n dod atom ni. Pa wahaniaeth y mae'n ei wneud—mae'n cwyno am Frwsel—os ydyn nhw wedyn yn mynd i Whitehall ac yn diflannu i’w fecanweithiau, ac wedyn rydym mewn sefyllfa lle rydym yn ei chael yn anodd llunio amaethyddiaeth, llunio datblygiad economaidd, llunio ein polisi pysgodfeydd yn y ffordd y byddem yn ei dymuno? Wrth gwrs, ni ellir rhoi rhyddid i bawb. Rwy'n deall hynny. Mae'n rhaid i ni sicrhau bod marchnad sengl yn y DU, ac nad oes gennym unrhyw reolaeth o gwbl dros sut y telir cymorthdaliadau. Ni allwn ennill y frwydr honno. Mae Lloegr yn fawr iawn. Ni allwn ennill y frwydr honno. Felly, mae'n rhaid cael rheolau. Rydym yn deall hynny. Ond dylid gwneud hyn trwy ganiatâd ac nid trwy orfodaeth. Hynny sy’n allweddol.
Y Bil hwn—gellir dileu'r cymalau dadleuol o'r Bil hwn sy'n ymdrin â datganoli. Mae hynny'n dileu rhwystr, o ran datganoli, wrth symud y Bil hwn ymlaen. Mae yna faterion eraill a drafodir yn y Senedd, rwy'n siŵr, ac yn y Siambr hon. Nid oes pris i Lywodraeth y DU am hyn. Nid oes unrhyw gost iddyn nhw. Nid oes unrhyw anfantais iddyn nhw o gwbl. Y cyfan y mae'n rhaid iddyn nhw ei wneud yw gweithio gyda ni i ddod i gytundeb derbyniol, ac mae'n dileu problem iddyn nhw. Ni allaf ddeall y synnwyr strategol o ddweud, 'Gadewch i ni frwydro yn erbyn pawb posibl', yn hytrach na dweud, 'Gadewch i ni ganolbwyntio ar y materion. Mae hon yn broblem i Gymru a'r Alban. Nid yw'n broblem i ni mewn gwirionedd. Gadewch i ni ddod i gytundeb ar y mater ac ymdrin ag ef’. Hyd yn hyn, ni fu unrhyw awgrym eu bod wedi gallu gwneud hynny, ond mae'n rhywbeth yr ydym ni’n dymuno ei weld yn y dyfodol, a dyna'r mater sylfaenol yma. Mewn rhai ffyrdd, nid yw'n ymwneud â Brexit. Mewn gwirionedd, mae'n ymwneud â sicrhau bod y pwerau lle maen nhw i fod, a’r egwyddor o ganiatâd wrth sôn am greu fframweithiau cyffredin mewn meysydd datganoledig, yn hytrach na gorfodi’r Bil hwn, ar yr wyneb—. Rwy’n clywed yr hyn a ddywedir gan Weinidogion y DU, ond mae'r hyn sydd ar wyneb y Bil yn eithaf gwahanol. Yr hyn y byddai'r Bil yn ei wneud fyddai amddifadu pobl Cymru o’r pwerau y mae ganddyn nhw’r hawl iddynt am gyfnod amhenodol, ac ni allwn i awgrymu i’r Cynulliad, mewn unrhyw fodd, y dylai'r Cynulliad bleidleisio o blaid hynny.
Could I just begin by welcoming the, I believe, genuinely constructive way in which the First Minister has laid out the amendments he’s put forward, and the way in which he’s willing to work with the UK Government not to thwart the voice that was clear within the referendum, nor to thwart the EU withdrawal Bill, but to make it fit legally and constitutionally as well?
The First Minister may be aware that yesterday a large group of cross-party Assembly Members constituting our two committees—the committee of David Rees, the External Affairs and Additional Legislation Committee, and my Constitutional and Legislative Affairs Committee—sat for many hours with over 60 eminent authorities, both from a UK perspective and a Welsh perspective, looking at the legal and constitutional issues. It will probably come as no surprise to find that the shape of the amendments put forward by the First Minister reflect and respond to many of the concerns that were picked up by those people, and these included people from the Hansard Society and the Institute for Government in Westminster as well as Welsh authorities. There was no voice of dissent that there are genuine threats. To respond to Neil’s point, they recognise that this is indeed a mountain, not a molehill. It’s not technical issues that we are dancing over, but fundamental constitutional issues that should concern—and I think do concern, with some thought—all of us here within the Assembly.
So, the question I’d like to ask the First Minister in the amendments that he has put forward—. By the way, before I ask that question, it was interesting to note that, at one point, with no dissent, it was put forward by one participant yesterday that there would have been a different way to do this Bill, which would have been to actually shape it in a way recognising that there was no legal impediment to a very different EU withdrawal Bill—one that gave to Wales fully and clearly that which, on withdrawal from the EU, lies within our existing competence. It was seen that there was no legal impediment to doing a very different Bill. But let’s put that to one side. What it’d like to ask the First Minister is: does he feel, having said already that he cannot recommend an affirmative response to an LCM on the Bill as it currently is—does he regard it as essential that all of the amendments that he has put forward must be accepted, or brought forward in some shape by the Government, satisfactorily, all of them, in order to make, in the First Minister’s opinion, this EU withdrawal Bill fit for purpose? Secondly, does he also think that those additional mechanisms, both to resolve disputes in future and to seek agreement in future, are also essential as part of saying yes to this EU withdrawal Bill.
Hoffwn i ddechrau trwy groesawu ffordd wirioneddol adeiladol, yn fy marn, y Prif Weinidog o ddisgrifio’r gwelliannau y mae wedi eu cyflwyno, a'r ffordd y mae'n fodlon gweithio gyda Llywodraeth y DU i beidio â rhwystro'r llais a oedd yn glir yn y refferendwm, nac i rwystro’r Bil ymadael â’r UE, ond i'w wneud yn addas yn gyfreithiol ac yn gyfansoddiadol hefyd?
Efallai y bydd y Prif Weinidog yn ymwybodol bod grŵp mawr o Aelodau’r Cynulliad o’n dau bwyllgor trawsbleidiol—pwyllgor David Rees, y Pwyllgor Materion Allanol a Deddfwriaeth Ychwanegol, a'm Pwyllgor Materion Cyfansoddiadol a Deddfwriaethol i—wedi eistedd am oriau lawer ddoe yng nghwmni dros 60 o awdurdodau amlwg, o safbwynt y DU ac o safbwynt Cymru, i ystyried y materion cyfreithiol a chyfansoddiadol. Mae'n debyg na fydd yn syndod cael gwybod bod siâp y gwelliannau a gyflwynwyd gan y Prif Weinidog yn adlewyrchu ac yn ymateb i lawer o'r pryderon a godwyd gan y bobl hynny, a bod y rhain yn cynnwys pobl o Gymdeithas Hansard a'r Sefydliad Llywodraeth yn San Steffan yn ogystal ag awdurdodau Cymru. Nid oedd unrhyw anghytundeb bod yna fygythiadau gwirioneddol. I ymateb i bwynt Neil, maen nhw’n cydnabod pwysigrwydd hyn. Nid materion technegol yr ydym ni'n eu tafod, ond materion cyfansoddiadol sylfaenol a ddylai fod yn destun pryder—ac rwy’n credu eu bod yn destun pryder, gyda rhywfaint o feddwl—i bob un ohonom yma yn y Cynulliad.
Felly, y cwestiwn yr hoffwn i ei ofyn i'r Prif Weinidog ynghylch y gwelliannau y mae wedi eu cyflwyno—. Gyda llaw, cyn i mi ofyn y cwestiwn hwnnw, yr oedd yn ddiddorol nodi ddoe, ar un adeg, heb unrhyw anghytuno, fod un cyfranogwr wedi awgrymu ddoe y byddai ffordd wahanol o gyflwyno’r Bil hwn wedi gweithio, sef ei lunio mewn ffordd a oedd yn cydnabod nad oedd unrhyw rwystr cyfreithiol i Fil ymadael â'r UE gwahanol iawn—un a fyddai’n rhoi i Gymru yn llwyr ac yn glir, yr hyn sydd, ar ôl ymadael â’r UE, yn rhan o’n cymhwysedd presennol. Gwelwyd nad oedd unrhyw rwystr cyfreithiol i lunio Bil tra gwahanol. Ond gadewch i ni roi hynny o’r neilltu. Yr hyn yr hoffwn i ei ofyn i'r Prif Weinidog yw hyn: a yw o’r farn, ar ôl dweud eisoes na all argymell ymateb yn gadarnhaol i’r cynnig cydsyniad deddfwriaethol ar y Bil fel y mae ar hyn o bryd—a yw'n ei ystyried yn hanfodol bod yn rhaid derbyn yr holl welliannau y mae wedi eu cyflwyno, neu y mae’r Llywodraeth wedi eu cyflwyno mewn rhyw fodd, yn foddhaol, bob un, er mwyn gwneud y Bil ymadael â’r UE hwn yn addas at ei ddiben, ym marn y Prif Weinidog? Yn ail, a yw hefyd yn credu bod y mecanweithiau ychwanegol hynny, i ddatrys anghydfod yn y dyfodol a cheisio cytundeb yn y dyfodol, hefyd yn hanfodol ac yn rhan o ddweud ie i'r Bil ymadael â’r UE hwn.
First of all, we’ve tabled all the amendments with the objective of having them all accepted. We believe that they deal with the issues that affect devolution particularly and they would remove the obstacles with regard to devolution that the Bill currently represents.
He asked the question: is support for the LCM dependent on a mechanism? At this moment in time, I would say ‘no’. I think the acceptance of the amendments might represent sufficient progress, but there’s no doubt that the adoption of a mechanism is now imminent. It’s needed. If the principle is accepted that it is a matter for the Governments to agree a common way forward, then it also must be the case that it’s accepted that a mechanism must be created in order for that to happen, and that means creating a UK council of Ministers.
The difficulty, I believe, is that there are many in Government at present in London who take the view that that would put the UK Government on a level of parity that they don’t want to see. They do not see themselves as being on a par with the devolved Governments, even in devolved areas, and find that difficult to accept. But, we live in times where we need new solutions and new approaches.
The reality is, when it comes to devolved areas, we are equal governments in reality. We would never accept the scenario where the UK Government, even though legally they can do it, would have some kind of right to interfere or change Welsh law and Welsh policy. That’s not the job of the UK Government in devolved areas and the Welsh people have decided on two occasions that that’s not their role either.
But I think the establishment of a mechanism is a natural corollary of an acceptance of the amendments. And this can be done quickly. The structure is there already. It wouldn’t take long to change the JMC into a proper council of Ministers. All of this could be done pretty easily before the UK finally leaves the EU, whatever date that might be.
The first job of the council of Ministers would be to agree what to freeze, jointly; there’s sense in that if you look at farming and fisheries. The second job would be to look at how to develop a system of state aid rules within the UK that affect the UK and an independent adjudicator to police those rules. That, I’d argue, is pretty easy: you say it’s the Supreme Court. The Supreme Court acts as the adjudicator of the single market, as the ECJ does in the European single market, as the US Supreme Court does with inter-state commerce in the US. That’s not difficult to do.
The question of state aid rules is more difficult. There are different views on whether there should be any at all among some of the administrations—or one of the previous administrations, anyway—within the UK. But that’s the forum where these things should be decided. I accept the amendments, but to my mind it leads on naturally to a much better way of working together to develop common frameworks within the UK and to produce that certainty that we accept that businesses want.
Yn gyntaf, rydym wedi cyflwyno'r holl welliannau gyda'r amcan o’u derbyn i gyd. Credwn eu bod yn ymdrin â'r materion sy'n effeithio ar ddatganoli yn benodol ac y byddent yn dileu'r rhwystrau o ran datganoli y mae'r Bil yn eu cynnwys ar hyn o bryd.
Gofynnodd y cwestiwn: a yw cefnogaeth i'r cynnig cydsyniad deddfwriaethol yn dibynnu ar fecanwaith? Ar hyn o bryd, byddwn i’n dweud 'nag ydyw'. Rwy'n credu y gallai derbyn y gwelliannau olygu digon o gynnydd, ond nid oes amheuaeth bod mabwysiadu mecanwaith ar fin digwydd. Mae ei angen. Pe derbynnir yr egwyddor ei bod yn fater i'r Llywodraethau gytuno ar ffordd gyffredin ymlaen, mae'n rhaid ei bod hefyd yn wir y derbynnir bod yn rhaid creu mecanwaith er mwyn i hynny ddigwydd, ac mae hynny'n golygu creu cyngor o Weinidogion y DU.
Yr anhawster, yn fy marn i, yw bod llawer yn y Llywodraeth yn Llundain ar hyn o bryd sydd o'r farn y byddai hynny'n rhoi Llywodraeth y DU ar lefel o gydraddoldeb nad ydyn nhw’n dymuno ei gweld. Nid ydyn nhw’n ystyried eu bod yn gydradd â'r Llywodraethau datganoledig, hyd yn oed mewn meysydd datganoledig, ac maen nhw’n ei chael yn anodd derbyn hynny. Ond, rydym ni’n byw mewn cyfnod pan fo angen atebion newydd a dulliau newydd arnom.
Wrth sôn am feysydd datganoledig, y realiti yw ein bod yn llywodraethau cyfartal mewn gwirionedd. Ni fyddem byth yn derbyn sefyllfa lle byddai gan Lywodraeth y DU, er y gallan nhw wneud hynny’n gyfreithlon, ryw fath o hawl i ymyrryd neu newid cyfraith Cymru a pholisi Cymru. Nid dyna swyddogaeth Llywodraeth y DU mewn meysydd datganoledig ac mae pobl Cymru wedi penderfynu ar ddau achlysur nad honno yw eu swyddogaeth chwaith.
Ond rwy'n credu bod sefydlu mecanwaith yn ganlyniad naturiol i dderbyn y gwelliannau. A gellir gwneud hyn yn gyflym. Mae'r strwythur ar gael eisoes. Ni fyddai'n cymryd llawer o amser i newid y Cyd-bwyllgor Gweinidogion yn gyngor priodol o Weinidogion. Gellid gwneud hyn i gyd yn eithaf hawdd cyn i'r DU adael yr UE yn y diwedd, ni waeth pryd fyddai hynny.
Tasg gyntaf y cyngor Gweinidogion fyddai cytuno ar beth i’w rewi, ar y cyd; mae synnwyr yn hynny o beth wrth ystyried ffermio a physgodfeydd. Yr ail dasg fyddai ystyried sut i ddatblygu system o reolau cymorth gwladwriaethol o fewn y DU sy'n effeithio ar y DU a chael dyfarnwr annibynnol i oruchwylio’r rheolau hynny. Mae hynny, byddwn i’n dadlau, yn eithaf hawdd: rydych chi’n dweud mai’r Goruchaf Lys ydyw. Mae'r Goruchaf Lys yn gweithredu fel dyfarnwr y farchnad sengl, yn yr un modd ag y mae Llys Cyfiawnder Ewrop yn gwneud hynny ym marchnad sengl Ewrop, fel y mae Goruchaf Lys yr Unol Daleithiau yn gwneud hynny gyda masnach ryng-daleithiol yn yr Unol Daleithiau. Nid yw’n anodd gwneud hynny.
Mae’r cwestiwn ynghylch rheolau cymorth gwladwriaethol yn anoddach. Mae gwahanol safbwyntiau ynghylch a ddylai fod unrhyw reolau o gwbl ymysg rhai o'r gweinyddiaethau—neu un o'r gweinyddiaethau blaenorol, beth bynnag—yn y DU. Ond dyna'r fforwm lle dylid penderfynu ar y pethau hyn. Rwy’n derbyn y gwelliannau, ond yn fy marn i, mae'n arwain yn naturiol at ffordd well o lawer o gydweithio i ddatblygu fframweithiau cyffredin yn y DU ac o gael y sicrwydd hwnnw yr ydym yn derbyn y mae busnesau ei eisiau.
A gaf i ddiolch i’r Prif Weinidog am ei ymdrech i esbonio i’r Cynulliad hwn ac i bobl Cymru beth y mae Llywodraeth y Deyrnas Unedig wedi bod yn ceisio ei wneud? Ond, a all fy helpu ychydig ymhellach? A all roi arwydd o wybodaeth i’r Cynulliad yma pa mor gynnar y cafodd o ragwybodaeth o fwriadau Llywodraeth y Deyrnas Unedig i ddeddfu yn y ffordd hon? Oherwydd yr hyn sydd yn ‘bygio’ fi—fel rydym yn ei ddweud yn Llanrwst—yw pam fod deddfwriaeth ddatganoli wedi cael ei gosod mewn deddfwriaeth Ewropeaidd yn lle ei bod wedi cael ei thrin fel deddfwriaeth ddatganoli. Ar ôl yr holl amser a wastraffom ni ar Ddeddf Cymru, fel y mae erbyn hyn, yn ceisio datblygu strwythur newydd o bwerau, mae’r cyfan i gyd yn cael ei dynnu o dan ein traed ni, fel petai—y map datganoli—gan farn a ffordd y Deyrnas Unedig o ddeddfu. Rwy’n amau mai wedi methu â drafftio mewn ffordd gallach y maen nhw. Hynny yw’r gwendid yn fan hyn yn sylfaenol.
May I thank the First Minister for his attempt to explain to this Assembly and to the people of Wales what the UK Government have been endeavouring to do? But could he just assist me a little further? Can he tell this Assembly how soon was he given notice of the intention of the UK Government to legislate in this particular way? Because what bugs me—as we say in Llanrwst—is why the legislation of devolution is placed in European legislation, rather than being dealt with as devolved legislation. After all of the time that we wasted on the Wales Act, as it is now, in endeavouring to develop a new structure of powers, then all of that is pulled from under us—the devolved map—because of the UK’s modus operandi in legislating here. Now, I believe that they failed to draft this properly, and that is the fundamental weakness here.
Y ffordd synhwyrol o wneud hyn fyddai i siarad gyda ni yn gynnar, cyn drafftio’r Mesur ei hunan, er mwyn gweld os gallwn ni gael unrhyw fath o gytundeb ynglŷn â’r ffordd ymlaen. Nid felly oedd hi. Fe gawsom ni rai rhannau o’r Mesur o flaen llaw, cwpwl o wythnosau—dim popeth, ond rhai o’r cymalau—ond nid digon i gael unrhyw fath o synnwyr o beth oedd y darlun llawn. So, nid oedd hwnnw’n help. Ac, wrth gwrs, fe ddywedom ni ar y pryd, ‘Wel, nid yw’r Bil fel y mae wedi cael ei ddrafftio ar hyn o bryd yn rhywbeth y gallwn ni gytuno arno’. Ond, er eu bod nhw’n gwybod taw dyna beth oedd ein safbwynt ni fel Llywodraeth, nid felly oedd y sefyllfa pan aethon nhw, wrth gwrs, i gyhoeddi’r Mesur eu hunan. Y trueni yw, wrth gwrs, nad yw hyn wedi cael ei wneud mewn ffordd ynglŷn â gweithio mewn partneriaeth. Nid ydw i’n gwybod os oedden nhw’n ofn beth oedd yn mynd i ddigwydd yn yr Alban, yn ofn beth fyddai Gogledd Iwerddon yn ei wneud, ond nawr, wrth gwrs, maen nhw’n mynd i fod mewn sefyllfa lle mae yna gyfle wedi cael ei golli—ddim yn gyfan gwbl, achos mae’r cyfle yn dal i fod yna ar y ford. Beth sy’n hollbwysig nawr yw bod y cyfle’n cael ei gymryd gan Lywodraeth y Deyrnas Unedig er mwyn i ni weithio ar beth rydym ni’n gallu cytuno arno, ac rydw i’n credu bod yna lawer yna y gallwn ni gytuno arno ynglŷn â strwythur y Deyrnas Unedig yn y pen draw a’r ffordd y mae penderfyniadau yn cael eu gwneud yn y meysydd datganoledig. Dyna fe; mae’r cynnig yn dal i fod yna. Fe gawn ni weld beth fydd yr ateb.
Well, the sensible way of doing this would have been to talk to us early on in the process, before drafting the Bill itself, to see whether we could have any kind of agreement about the way forward. But that wasn’t the way it happened. We did receive some parts of the Bill a few weeks ahead of time—not everything, but some clauses, ahead of time—but not enough to have any kind of idea or sense of what the full picture was. So, that wasn’t helpful. And, of course, we said at the time, ‘Well, the Bill as it’s currently drafted isn’t something that we can agree to.’ But, even though they knew that, and they knew what our stance was as a Government, they went ahead with publishing the Bill itself. It’s a shame that this hasn’t been done in a way where we’ve worked in partnership. I don’t know whether they were afraid of what was going to happen in Scotland or what Northern Ireland would do, but now we’re in a situation where the opportunity has been missed—not entirely, because there is still an opportunity to act. But it’s important now that the opportunity is taken by the UK Government so that we can work on what we can agree on, and I’m sure that there is much that we can agree on about the structure of the United Kingdom, ultimately, and the way that the decisions are made and the devolved areas. Now, the proposal is still there. We’ll see what the response will be.
Would the First Minister concur with many, including the stakeholders highlighted by my colleague Huw Irranca, that an unamended European withdrawal Bill would be an unequivocal and fundamental assault on devolution, and further, that UK Ministers, post devolution, could enact, and therefore fundamentally destabilise hard-won democratic devolution of 20 years, and, like Neil Hamilton, understand that this Bill is therefore of very great constitutional significance to Wales, and therefore the Welsh people?
A wnaiff y Prif Weinidog gytuno â llawer, gan gynnwys y rhanddeiliaid a nodwyd gan fy nghyd-Aelod Huw Irranca, y byddai Bil Ymadael Ewropeaidd heb ei ddiwygio yn ymosodiad annheg a sylfaenol ar ddatganoli, ac yn ogystal â hyn, y gallai Gweinidogion y DU, ar ôl datganoli, ddeddfu, ac felly ansefydlogi, i bob pwrpas, yr 20 mlynedd o ddatganoli democrataidd, ac, fel Neil Hamilton, ddeall bod y Bil hwn felly o arwyddocâd cyfansoddiadol mawr iawn i Gymru, ac felly pobl Cymru?
It is. I mean, from the UK Government perspective, this is seen as a minor issue. From our perspective it’s a very major issue. As I say, there’s no—. An agreement on their part doesn’t cost them anything at all; there’s no penalty. But there’s an enormous penalty as far as Wales is concerned.
Part of the difficulty here lies in the fact that there’s a difficulty on the part of the UK Government at the moment in understanding how important this issue is to us and Scotland. I don’t think they get it, but, certainly, we get it, and the people of Wales get it. That is the fundamental principle that powers should come to rest in those places that are appropriate when it comes to devolved areas: in the devolved institutions. From our perspective, it cannot be right that UK Ministers can interfere with or change Welsh law passed by this Assembly, potentially, without reference to this Assembly, nor, indeed, to the UK Parliament. I well remember some of the arguments that were being rehearsed during the referendum to bring powers back to—they said ‘parliament’ as if it was one: ‘to Parliament’. Then, of course, the first thing that happens as part of the repeal Bill is that Parliament doesn’t get those powers; it just sits in the hands of the Government. There are issues for us as a Welsh Government, because as powers return to us, it’s hugely important that those powers return, as far as they possibly can do, to this institution, and not to Government, as the elected institution. The Government’s powers necessarily need to be as limited as they can be, given the fact that the institution here, of course, is elected. But the opposite approach has been taken by the UK Government, where it went to court to fight on this point. But the powers should rest with the executive and not with the legislature. That, surely, must be wrong in principle as well.
One of the themes that has arisen today from so many speakers is that there were many better ways of doing this than the way that has been produced currently by the UK Government. It’s fair to say, I think, that there are many on the Conservative benches who recognise that. I can understand that there’s a time and a place for saying things; I understand that. This is an issue that can be resolved, but we need the UK Government to get engaged, and that does mean the Prime Minister, it does mean those people who are taking these decisions. The Welsh Office is not the decision taker in this regard; the Welsh Office, effectively, is—I’m saying it myself; it was the Welsh Office 20 years ago—The Wales Office itself is a kind of advocate in that sense. If this was in the hands of the Wales Office, then perhaps we could have better engagement, but it isn’t. This is a fundamental junction in the journey of devolution. Either we move to a situation where powers are kept by the UK Government in areas that we currently control, or we move to a situation where powers come to rest where they should and we have a better structure, not just for Wales, but the whole of the UK, that represents the partnership of nations that exists within the UK.
Ydy. Hynny yw, o safbwynt Llywodraeth y DU, mater bach yw hwn. O'n safbwynt ni mae'n fater pwysig iawn. Fel y dywedais, nid oes—. Nid yw cytundeb ar eu rhan nhw yn costio dim iddyn nhw o gwbl; nid oes unrhyw bris i’w dalu ganddyn nhw. Ond mae pris enfawr i Gymru.
Rhan o'r anhawster yma yw’r ffaith bod Llywodraeth y DU ar hyn o bryd yn ei chael yn anodd deall pa mor bwysig yw'r broblem hon i ni a'r Alban. Nid wyf i’n credu eu bod nhw’n deall, ond, yn sicr, rydym ni’n deall, ac mae pobl Cymru yn deall. Dyna'r egwyddor sylfaenol, sef y dylai pwerau ddod i’r mannau hynny sy'n briodol o ran meysydd datganoledig: yn y sefydliadau datganoledig. O'n safbwynt ni, ni all fod yn iawn i Weinidogion y DU allu ymyrryd â chyfraith Cymru a basiwyd gan y Cynulliad hwn, neu ei newid, o bosibl, heb gyfeirio at y Cynulliad hwn, nac, yn wir, at Senedd y DU. Rwy’n cofio’n dda rai o'r dadleuon a oedd yn cael eu hymarfer yn ystod y refferendwm i ddod â phwerau yn ôl i’r—'senedd' meddan nhw, fel pe bai'n un: 'i'r Senedd'. Yna, wrth gwrs, y peth cyntaf sy'n digwydd yn rhan o'r Bil diddymu yw nad yw'r Senedd yn cael y pwerau hynny; maen nhw’n aros yn nwylo'r Llywodraeth. Mae yna faterion i ni fel Llywodraeth Cymru, oherwydd wrth i bwerau ddychwelyd atom ni, mae'n hynod bwysig bod y pwerau hynny yn dychwelyd, i'r graddau y mae’n bosibl gwneud hynny, i'r sefydliad hwn, ac nid i'r Llywodraeth, fel y sefydliad etholedig. O reidrwydd, mae angen i bwerau'r Llywodraeth fod mor gyfyngedig â phosibl, o ystyried y ffaith bod y sefydliad hwn, wrth gwrs, wedi ei ethol. Ond mae Llywodraeth y DU wedi mynd yn groes i hyn, drwy fynd i'r llys i ymladd y pwynt hwn. Ond dylai'r pwerau fod yn nwylo’r weithrediaeth, nid yn nwylo’r ddeddfwrfa. Mae'n rhaid bod hynny yn anghywir mewn egwyddor.
Un o'r themâu sydd wedi codi heddiw gan gynifer o siaradwyr yw bod llawer o ffyrdd gwell o wneud hyn na'r ffordd y mae Llywodraeth y DU wedi’i chymryd ar hyn o bryd. Mae'n deg dweud, rwy'n credu, bod llawer ar feinciau y Ceidwadwyr sy'n cydnabod hynny. Gallaf ddeall bod amser a lle ar gyfer dweud pob peth; rwy'n deall hynny. Mae hwn yn fater y gellir ei ddatrys, ond mae angen i Lywodraeth y DU ymgysylltu, ac mae hynny yn cynnwys Prif Weinidog y DU, mae’n cynnwys y bobl hynny sy'n gwneud y penderfyniadau hyn. Nid y Swyddfa Gymreig sy'n penderfynu ar hyn; y Swyddfa Gymreig, i bob pwrpas, yw—rwy'n dweud hyn fy hun; y Swyddfa Gymreig 20 mlynedd yn ôl—Mae’r Swyddfa Gymreig ei hun yn fath o eiriolwr yn yr ystyr hwnnw. Pe bai hyn yn nwylo’r Swyddfa Gymreig, efallai y gallai fod gwell ymgysylltiad, ond nid dyna’r sefyllfa. Mae hwn yn gyffordd sylfaenol ar daith datganoli. Rydym naill ai yn symud tuag at sefyllfa lle mae Llywodraeth y DU yn cadw pwerau mewn meysydd yr ydym yn eu rheoli ar hyn o bryd, neu rydym yn symud tuag at sefyllfa lle mae pwerau'n dod i’r man priodol ac mae gennym well strwythur, nid yn unig i Gymru, ond i'r DU gyfan, sy'n cynrychioli partneriaeth y cenhedloedd sy'n bodoli yn y DU.
Diolch i’r Prif Weinidog. Datganiad nawr gan Ysgrifennydd y Cabinet dros Gyllid a Llywodraeth Leol ar Brexit a thegwch o ran symudiad pobl. Mark Drakeford.
Thank you, First Minister. Now a statement by the Cabinet Secretary for Finance and Local Government on Brexit and fair movement of people. Mark Drakeford.
Wel, Lywydd, bythefnos yn ôl, fe gyhoeddom ni ‘Brexit a Thegwch o ran Symudiad Pobl’, y diweddaraf mewn cyfres o ddogfennau polisi sy’n edrych yn fanwl ar oblygiadau ymadael â’r Undeb Ewropeaidd i Gymru. Yn ein dogfen rydym yn edrych ar rôl mudo yng Nghymru, gan ganolbwyntio ar fudo o Ewrop. Rydym ni’n dadansoddi’r modelau posibl y gallai Llywodraeth y Deyrnas Unedig eu mabwysiadu ar gyfer system fudo yn y dyfodol ac yn ystyried effaith bosibl rhain ar Gymru.
Rydym yn cynnig ffordd hyblyg, ond dan reolaeth o edrych ar fudo, lle gallai pobl o Ewrop symud i’r Deyrnas Unedig ar yr amod eu bod nhw eisoes wedi cael cynnig swydd, neu fod modd iddyn nhw ddod o hyd i swydd yn gyflym. Ar yr un pryd, rydym yn dadlau dros gymryd camau cryfach i orfodi deddfwriaeth i herio camfanteisio ar weithwyr.
Llywydd, we’ve published this document to provide clear, evidence-informed articulation of Wales’s interests, for our people and our economy. With only 18 months to go until the UK’s exit date from the European Union, the UK Government is yet to set out its proposals for how future migration from Europe to the UK will be managed. Our document is timed to ensure that Welsh views and interests are known and understood in that discussion. And, Llywydd, these views are significant.
Welsh employers are worried about whether they will be able to recruit and retain workers from the European Union. The sustainability of their businesses often depends on those workers from the EU, just as does the job security of the Welsh workers in those same businesses. And, Llywydd, they are right to be worried, when we see the recent increase in the number of EU citizens who are leaving the United Kingdom. The latest migration statistics, published in August, show that net migration decreased by 81,000 people compared to the previous year, and that two thirds of this was due to a decrease in EU net migration. This was driven by an increase in people leaving the United Kingdom, particularly from countries that joined the EU in 2004. Now, the UK Government could have provided a unilateral guarantee of rights for such EU citizens in the UK. It has, lamentably, failed to do so. No wonder EU citizens are leaving the United Kingdom when the UK Government has failed to take the actions needed to make them feel valued and welcome.
Here in Wales we celebrate the contribution that EU citizens bring to the Welsh economy and society, and the fact that many EU citizens have chosen to build their lives here in Wales. And, Llywydd, because that immigration directly affects many of our devolved responsibilities, the staffing of our health service and our universities and the success of our economy is why we have published our paper. The analysis and evidence in our document clearly shows the importance of EU citizens to the Welsh workforce. Here in Wales 7 per cent of NHS doctors, 5 per cent of tourism industry workers, 27 per cent of workers in food and drink manufacturing and 7 per cent of our university staff are all from the European Union. That is why our priority is for a UK immigration system that supports our ambition for full and unfettered participation in the single market—a market of 500 million people, free of tariff and non-tariff barriers, which is of such vital importance to businesses and jobs across Wales. Achieving that ambition will only be possible if our future migration system is flexible enough to allow people to move, for the purposes of employment, between the UK and the EU. That, above all, is the reason why we believe that our future special relationship with Europe should include a differentiated and preferential approach to immigration for European Economic Area and Swiss nationals, while preserving the common travel area with the Republic of Ireland and the rest of the British isles. And we welcome the commitments from the UK Government and the European Union that the common travel area should be preserved.
Llywydd, let me absolutely clear: we do not believe that a system based on arbitrary net migration targets is in Wales’s interests, nor is it in the interests of the rest of the UK. Such an approach leads to the absurdity of counting students within the net migration target, based on what we now know is a grossly overstated estimate for the number of students overstaying their visas. We have consistently said that we do not agree with this policy, and our fair movement of people document sets out both the evidence and the analysis that lead us to oppose a restrictive numbers-and-sectors approach to immigration from the EU and the rest of the EEA. But if the UK Government does choose such a path, the Welsh Government will press, as we’ve set out in our document, for a full and fair Welsh migration quota where we could determine our priorities for migration to Wales. Our evidence shows that the sectors in Wales that depend on migrant workers are different from those in the rest of the UK. There is a strong risk that our migration needs would not be addressed when pitted, for example, against demand in the south-east of England.
Now, Llywydd, of course we realise that many people in Wales at the time of the referendum were concerned about some aspects of immigration and what this might mean for their communities, for their employment prospects and for wages and working conditions. We believe that connecting migration more closely to employment will help to alleviate those concerns and create a climate in which the facts can get a hearing, because, Llywydd, those facts and the evidence we set out clearly demonstrate that the overall effect of migration here in Wales is a positive one. The Institute for Fiscal Studies, for example, reports that migration creates a net benefit to public finances. The Department for Work and Pensions’s own data shows that in Wales 4 per cent of working-age EU migrants claim working-age benefits, compared to 17 per cent of UK-born nationals.
And, Llywydd, it is also a fact that eight years into the flawed and failing policies of austerity far too many Welsh citizens have had the collective protections of the state withdrawn from them through cuts to legal aid, attacks on trade unions and draconian policing of an ever-reducing benefit system. Little wonder that those whose daily circumstances are so precarious add exploitation in the workplace to their fears about the future. Our paper addresses this issue head on, while also challenging the dangerous perception that somehow immigration is responsible. Exploitation is caused by unscrupulous employment practices, not by immigration, but migrant workers are particularly vulnerable to the instruments of exploitation—tied accommodation, tied transport, false self-employment and so on—which then gives rise to the risk of exploitation of others. The evidence we set out demonstrates that, since 2010, the UK Government simply hasn’t done enough to enforce the laws that are meant to protect workers from exploitation. They have the responsibility to ensure that all workers are aware of their rights, and have access to support from trade unions, so that those workers are better able to identify exploitation and take action when it happens to them, without fear of repercussions.
And there is more that we as a Welsh Government can do to build further on our ethical procurement policies, on making the Welsh Government itself and the Welsh NHS living wage employers and in the passing of our Trade Union (Wales) Act 2017. We will continue to find ways, working with trade union partners and others, to identify and tackle worker exploitation and create greater compliance amongst employers in Wales.
Thus, Llywydd, we are proposing a fair and realistic system for migration between the European Union and the United Kingdom. This is not only right for Wales, but, we believe, right for the UK. And crucially, this is a constructive basis for the UK’s negotiation with the EU-27. We hope, of course, that the UK Government will give serious consideration to our proposals, and I look forward to hearing the views of Assembly Members this afternoon.
Llywydd, two weeks ago we published ‘Brexit and Fair Movement of People’, the latest in a series of policy documents examining in detail the implications for Wales of leaving the European Union. In our document, we explore the role of migration in Wales, focusing on migration from Europe. We analyse the potential models that the UK Government might adopt for a future migration system, and we consider what impact these could have in Wales.
We propose a flexible but managed approach to migration, where people from Europe would be able to move to the UK if they had a prior job offer, or if they have the ability to find a job quickly. Coupled with this, there needs to be stronger enforcement of legislation to tackle exploitation of workers.
Llywydd, rydym ni wedi cyhoeddi'r ddogfen hon i roi mynegiant eglur, sy’n seiliedig ar dystiolaeth, o fuddiannau Cymru, er lles ein pobl a'n heconomi. Gyda 18 mis yn unig ar ôl tan y dyddiad y bydd y DU yn ymadael â'r Undeb Ewropeaidd, nid yw Llywodraeth y DU wedi nodi ei chynigion hyd yn hyn ynglŷn â sut y bydd mudo o Ewrop i'r DU yn cael ei reoli yn y dyfodol. Amserwyd ein dogfen i sicrhau bod barn a buddiannau Cymru yn hysbys ac yn ddealladwy yn y drafodaeth honno. A, Llywydd, mae'r safbwyntiau hyn yn bwysig.
Mae’n ofid i gyflogwyr yng Nghymru a fyddan nhw yn gallu recriwtio a chadw gweithwyr o'r Undeb Ewropeaidd. Mae cynaliadwyedd eu busnesau yn dibynnu’n aml ar y gweithwyr hynny o'r UE, yn union fel y mae diogelwch swyddi gweithwyr Cymru yn yr union fusnesau hynny. A, Llywydd, maen nhw’n iawn i ofidio, o ystyried y cynnydd diweddar a welwn yn nifer dinasyddion yr UE sy'n ymadael â’r Deyrnas Unedig. Mae'r ystadegau diweddaraf ar fudo, a gyhoeddwyd ym mis Awst, yn dangos bod mudiad net wedi gostwng ar gyfradd o 81,000 o bobl o'i gymharu â'r flwyddyn flaenorol, a bod dwy ran o dair o hynnny yn sgil gostyngiad ym mudo net yr UE. Cafodd hyn ei achosi gan gynnydd yn nifer y bobl sy'n gadael y Deyrnas Unedig, yn arbennig felly o wledydd a ymunodd â'r UE yn 2004. Nawr, gallasai Llywodraeth y DU fod wedi rhoi gwarant unochrog o hawliau i ddinasyddion tebyg o’r UE sydd yn y DU. Er mawr siom, ni wnaeth hynny. Nid oes rhyfedd fod dinasyddion yr UE yn gadael y Deyrnas Unedig pan nad yw Llywodraeth y DU wedi cymryd y camau angenrheidiol i greu’r ymdeimlad eu bod yn cael eu gwerthfawrogi a bod croeso iddyn nhw yma.
Yng Nghymru, rydym yn dathlu'r cyfraniad y mae dinasyddion yr Undeb Ewropeaidd yn ei wneud i economi a chymdeithas Cymru, a'r ffaith bod llawer o ddinasyddion yr UE wedi dewis adeiladu bywyd iddyn nhw eu hunain yma yng Nghymru. A, Llywydd, oherwydd bod y mewnfudo hwnnw yn effeithio'n uniongyrchol ar lawer o'n cyfrifoldebau datganoledig, staffio ein gwasanaeth iechyd a'n prifysgolion a llwyddiant ein heconomi, dyna’r rheswm dros gyhoeddi ein papur. Mae'r dadansoddiad a'r dystiolaeth yn ein dogfen yn dangos yn glir bwysigrwydd dinasyddion yr UE i weithlu Cymru. Yma yng Nghymru, mae 7 y cant o feddygon y GIG, 5 y cant o weithwyr y diwydiant twristiaeth, 27 y cant o weithwyr mewn gweithgynhyrchu bwyd a diod a 7 y cant o'n staff prifysgol i gyd yn dod o'r Undeb Ewropeaidd. Dyna pam mai ein blaenoriaeth ni yw system fewnfudo yn y DU sy'n cefnogi ein huchelgais o gyfranogiad llawn a dilyffethair yn y farchnad sengl—marchnad o 500 miliwn o bobl, yn rhydd o rwystrau tariff a rhwystrau nad ydynt yn rhai tariff, sy'n hanfodol bwysig i fusnesau a swyddi ledled Cymru. Ni fydd yr uchelgais hwnnw’n bosibl oni bai i’n system fudo fod yn ddigon hyblyg yn y dyfodol i ganiatáu i bobl symud, at ddibenion cyflogaeth, rhwng y DU a'r Undeb Ewropeaidd. Hwn, yn anad dim, yw’r rheswm y credwn y dylai ein perthynas arbennig ag Ewrop yn y dyfodol gynnwys dull gwahaniaethol a ffafriol o ymdrin â mewnfudo o ran trigolion yr Ardal Economaidd Ewropeaidd a Swistir, gan gadw’r ardal deithio gyffredin â Gweriniaeth Iwerddon a gweddill ynysoedd Prydain. Ac rydym yn croesawu’r ymrwymiadau o du Llywodraeth y DU a'r Undeb Ewropeaidd y dylid cadw'r man teithio gyffredin.
Llywydd, gadewch i mi fod yn gwbl eglur : nid ydym yn credu bod system sydd wedi ei seilio ar dargedau mudo net mympwyol o fudd i Gymru, nac o fudd i weddill y DU ychwaith. Mae system o'r fath yn arwain at ffolineb cyfrif myfyrwyr yn y targed mudo net, yn seiliedig ar yr hyn y gwyddom bellach sydd yn amcangyfrif wedi ei orbwysleisio’n fawr iawn o nifer y myfyrwyr sy'n aros y tu hwnt i gyfnod eu fisâu. Rydym wedi dweud yn gyson nad ydym yn cytuno â'r polisi hwn, ac mae ein dogfen tegwch o ran symudiad pobl yn nodi'r dystiolaeth a'r dadansoddiad sy'n ein harwain at wrthwynebu’r dull o gyfyngu ar niferoedd a sectorau o ran mewnfudo o'r UE a gweddill yr AEE. Ond os bydd Llywodraeth y DU yn dewis llwybr tebyg i hwnnw, bydd Llywodraeth Cymru yn pwyso, fel y nodwyd gennym yn ein dogfen, am gwota mudo llawn a theg yng Nghymru er mwyn i ni allu pennu ein blaenoriaethau o ran mudo i Gymru. Mae ein tystiolaeth yn dangos bod y sectorau yng Nghymru sy'n ddibynnol ar weithwyr mudol yn wahanol i'r rhai yng ngweddill y DU. Mae yna berygl mawr na fyddai ein hanghenion mudo ni yn cael sylw pan fyddan nhw, er enghraifft, yn cael eu gosod yn erbyn y galw yn ne-ddwyrain Lloegr.
Yn awr, Llywydd, wrth gwrs, rydym yn sylweddoli bod llawer o bobl yng Nghymru adeg y refferendwm yn pryderu am rai agweddau ar fewnfudo a’r hyn y gallai hynny ei olygu i'w cymunedau nhw, o ran rhagolygon eu cyflogaeth ac o ran cyflogau ac amodau gwaith. Credwn y bydd mwy o gysylltiad rhwng mudo a chyflogaeth yn helpu i liniaru'r pryderon hynny a chreu hinsawdd lle gall y ffeithiau gael gwrandawiad, oherwydd, Llywydd, mae’r ffeithiau hynny a'r dystiolaeth yr ydym wedi ei nodi yn amlwg yn dangos mai cadarnhaol yw effaith gyffredinol mudo yma yn Nghymru. Mae'r Sefydliad Astudiaethau Cyllid, er enghraifft, yn dweud bod mudo yn creu budd net i gyllid cyhoeddus. Mae data gan yr Adran Gwaith a Phensiynau ei hunan yn dangos bod 4 y cant o fewnfudwyr o’r UE o oedran gwaith yng Nghymru yn hawlio budd-daliadau oedran gwaith, o'i gymharu â 17 y cant o’r rhai sydd wedi eu geni yn y DU.
Llywydd, mae hi hefyd yn ffaith, ar ôl wyth mlynedd o lymder gyda pholisïau diffygiol ac ofer, fod gormod o lawer o ddinasyddion Cymru wedi colli camau diogelwch cyfunol y wladwriaeth yn sgil toriadau i gymorth cyfreithiol, ymosodiadau ar undebau llafur a gorfodaeth lem y system fudd-daliadau sy'n fythol grebachu. Pa ryfedd fod y rhai y mae eu hamgylchiadau beunyddiol mor enbydus yn cynnwys camfanteisio yn y gweithle at eu hofnau ynglŷn â’r dyfodol? Mae ein papur ni yn mynd i'r afael â'r mater hwn ar ei ben, gan hefyd herio'r syniad peryglus mai mewnfudo sy’n gyfrifol amdano mewn rhyw ffordd. Mae camfanteisio yn cael ei achosi gan arferion cyflogaeth diegwyddor, nid gan fewnfudo, ond mae gweithwyr mudol yn arbennig o agored i gyfryngau camfanteisio—llety ynghlwm â gwaith, cludiant ynghlwm â gwaith, hunan-gyflogaeth ffals ac yn y blaen—sy'n arwain wedyn at y risg o fanteisio ar eraill. Mae'r dystiolaeth a gyflwynwyd gennym yn dangos nad yw Llywodraeth y DU, ers 2010, wedi gwneud digon i orfodi'r deddfau sydd wedi eu bwriadu i warchod gweithwyr rhag dioddef camfanteisio. Mae’r cyfrifoldeb arnyn nhw i sicrhau bod yr holl weithwyr yn ymwybodol o'u hawliau, a bod ganddyn nhw gefnogaeth yr undebau llafur, fel y gall y gweithwyr hynny adnabod camfanteisio a chymryd camau pan fydd yn digwydd iddyn nhw, heb ofni’r canlyniadau.
Ac mae rhagor y gallwn ninnau yn Llywodraeth Cymru ei wneud i adeiladu ymhellach ar ein polisïau caffael moesegol, drwy wneud Llywodraeth Cymru ei hunan a GIG Cymru yn gyflogwyr cyflog byw a phasio Deddf yr Undebau Llafur (Cymru) 2017. Byddwn yn parhau i ddod o hyd i ffyrdd, gan weithio gyda phartneriaid yr undebau llafur ac eraill, i nodi a mynd i'r afael â chamfanteisio ar weithwyr a chreu mwy o gydymffurfiaeth ymysg cyflogwyr yng Nghymru.
Felly, Llywydd, rydym yn cynnig system deg a realistig ar gyfer mudo rhwng yr Undeb Ewropeaidd a'r Deyrnas Unedig. Nid yn unig y bydd hynny’n gyfiawn i Gymru, ond, yn ein barn ni, yn gyfiawn i'r DU. Ac yn dyngedfennol, mae hyn yn sail adeiladol ar gyfer trafod telerau'r DU gyda'r UE-27. Rydym yn gobeithio, wrth gwrs, y bydd Llywodraeth y DU yn ystyried ein cynigion yn ddifrifol, ac edrychaf ymlaen at glywed barn Aelodau'r Cynulliad y prynhawn yma.
I’ll avoid an attempt to enter into a debate on economics; I’ll wait for the next economy debate in order to give in to that temptation. But as a UK Government Minister said last week, we’ll have an immigration system
‘that suits the UK, not slamming the door—but welcoming the talent we need, from the EU and around the world. Of course we will make sure that business gets the skills it needs, but business will no longer be able to use immigration as an excuse not to invest in the young people of this country.’
And they’ve said that they’ll be setting out their initial proposals for a new immigration system in the autumn of this year.
Given, as I referred earlier that confirmation by the Wales Office that there’s been a significant amount of engagement with officials in Welsh Government and officials in the UK Government—and I stress UK Government and not just the Wales Office—over the summer, as to what, other than this paper, has been subject to discussions, what developments, if any, have resulted thus far from that?
Like you, we support action to ensure payment of the minimum wage and to enforce legislation to tackle exploitation of employees wherever they come from. Much of that, clearly, is non-devolved but there’s much that might fall within areas of devolved responsibility, not least intelligence gathering. What role, or greater role, whatever the outcome of the future model of immigration adopted may be, do you feel the Welsh Government might play in taking that forward?
This statement, clearly, is around migration, not about the entirely separate issue of refugees and asylum seekers in Wales, as I know you strongly understand and believe. Will you make a clear statement, for public understanding, that that is the case and that we all support Wales becoming a nation of sanctuary—a separate matter from the issues of migration being discussed today?
You state that your proposal links migration to work and supports your ambition for full and unfettered access to the single market. However, as the Prime Minister said in January, this would, to all intents and purposes, mean not leaving the EU at all, which is why both sides in the referendum campaign made it clear that a vote to leave the EU would be a vote to leave the single market. She said:
‘Instead, we seek the greatest possible access to it through a new, comprehensive, bold and ambitious free trade agreement’.
How, therefore, do you respond to the statements last week by the Labour mayor of Greater Manchester, Andy Burnham, that Labour risks losing touch with northern Brexit voters if the party fails to crack down on freedom of movement and risks an angry backlash from northern ‘leave’ voters who may feel ignored? Although he supported ‘remain’ in the referendum, he said he was worried about Labour’s proposals to stay in the single market, stating this would almost certainly stop us controlling immigration policy. He said this would become very divisive if it looks like there’s backlash from the establishment, to almost deny the referendum result and warn against a London-centric Brexit. So, do you believe, like I do, that Wales should stand with northerners or with Londoners? Although, clearly, I have great affection for both.
You state that the UK Government could’ve provided a unilateral guarantee of rights for such EU citizens in the UK and it lamentedly failed to do so. In fact, only last Thursday, for example, UK finance Minister Philip Hammond said that Britain is very close to reaching an agreement with the EU on how to protect the rights of EU citizens in the UK and UK citizens in the EU after it leaves the bloc. Negotiations are maybe on a four-weekly cycle, but discussion and dialogue is continuous, and fortunately the positions taken by both sides are moving towards agreement on a resolution within the so-called divorce settlement.
We share with you the recognition of the need to preserve the common travel area with the Republic of Ireland and the rest of the British isles, and welcome the commitments of the UK Government and the EU that the common travel area should be preserved. You say you’ve pressed for a full and fair Welsh migration quota, where you could determine your priorities for migration to Wales. Is this not completely unworkable without installing border controls at, metaphorically, Offa’s Dyke? And finally, noting of course that Schengen in the context of Ireland means there is—. Ireland and UK exclusion by choice from Schengen means that there is an external border from Ireland, if that’s what you might be saying, but internally within the UK, quotas would be impossible to enforce.
And finally, given that Wales has the lowest employment rate in Britain, and the latest figures showing an increase of 18,000 in economic inactivity to 460,000, meaning that 525,000 working-age people in Wales are currently unemployed, many of whom want to work but are facing cultural and physical barriers, after 18 years, what can the Welsh Government do differently to tackle those high levels of economic inactivity and help those people remove the barriers to work so that the skills and strengths they have to offer can also help contribute to filling the skills gap?
Byddaf yn osgoi ymgais i ddechrau dadl ar economeg; arhosaf am y ddadl nesaf ar yr economi er mwyn ildio i'r demtasiwn honno. Ond fel y dywedodd Gweinidog Llywodraeth y DU yr wythnos diwethaf, bydd gennym ni system fewnfudo
sy'n gweddu i'r DU, nid yn cau'r drws yn glep—ond yn croesawu'r doniau sydd eu hangen arnom ni, o'r UE ac o’r holl fyd. Wrth gwrs, byddwn yn sicrhau bod busnes yn cael y sgiliau sydd eu hangen arno, ond ni fydd busnes yn gallu defnyddio mewnfudo yn esgus i beidio â buddsoddi ym mhobl ifanc y wlad hon.
Ac maen nhw wedi dweud y byddan nhw’n cyflwyno eu cynigion cychwynnol am system fewnfudo newydd yn yr hydref eleni.
O ystyried, fel y cyfeiriais ato yn gynharach fod cadarnhad gan Swyddfa Cymru fod llawer iawn o ymgysylltiad â swyddogion Llywodraeth Cymru a swyddogion yn Llywodraeth y DU wedi digwydd—ac rwy’n pwysleisio Llywodraeth y DU ac nid Swyddfa Cymru yn unig—dros yr haf, o ran yr hyn, ac eithrio'r papur hwn, sydd wedi cael ei drafod, pa ddatblygiadau, os o gwbl, sydd wedi deillio hyd yn hyn o hynny?
Fel chwithau, rydym o blaid gweithredu i sicrhau talu'r isafswm cyflog a gorfodi deddfwriaeth i fynd i'r afael â chamfanteisio ar gyflogeion, ni waeth o ble y maen nhw’n dod. Mae llawer o hynny, yn amlwg, heb ei ddatganoli ond mae llawer a allai fod o fewn meysydd cyfrifoldeb datganoledig, ac nid yn lleiaf gasglu tystiolaeth yn y dirgel. Pa swyddogaeth, neu swyddogaeth ehangach, beth bynnag fyddo canlyniad y model mewnfudo a fabwysiedir yn y dyfodol, yr ydych chi'n teimlo y gallai Llywodraeth Cymru ei chyflawni wrth symud hynny ymlaen?
Mae'r datganiad hwn, yn amlwg, yn ymwneud â mudo, ac nid â mater hollol wahanol ffoaduriaid a cheiswyr lloches yng Nghymru, fel y gwn y deallwch chi ac y credwch yn gryf ynddo. A wnewch chi ddatganiad clir, er mwyn i’r cyhoedd gael gwybod, fod hynny’n wir a bod pawb ohonom yn cefnogi gweld Cymru yn dod yn genedl noddfa—mater gwahanol i'r materion mudo sy'n cael eu trafod heddiw?
Rydych yn dweud bod eich cynnig chi yn cysylltu mudo â gwaith ac yn cefnogi eich uchelgais o fynediad llawn a dilyffeithair i'r farchnad sengl. Serch hynny, fel y dywedodd y Prif Weinidog ym mis Ionawr, byddai hynny, i bob diben a phob pwrpas, yn golygu peidio ag ymadael â’r UE o gwbl. A dyna pam y gwnaeth y ddwy ochr yn yr ymgyrch refferendwm hi'n glir y byddai pleidlais i ymadael â’r UE yn bleidlais i adael y farchnad sengl. Dywedodd hi:
Yn lle hynny, rydym yn ceisio’r mynediad gorau posibl iddi trwy gytundeb masnach rydd newydd, cynhwysfawr, hyderus ac uchelgeisiol.
Sut, felly, yr ydych chi'n ymateb i'r datganiadau yr wythnos diwethaf gan faer Llafur Manceinion Fwy, Andy Burnham, fod y Blaid Lafur mewn perygl o golli cyswllt â phleidleiswyr Brexit gogledd Lloegr pe bai’r blaid yn methu â chymryd camau i dorri i lawr ar ryddid symudiad, ac yn peryglu adlach ffyrnig gan bleidleiswyr ‘gadael’ gogledd Lloegr a allai deimlo eu bod yn cael eu hanwybyddu? Er mai cefnogi 'aros' a wnaeth ef yn y refferendwm, dywedodd ei fod yn gofidio am gynigion Llafur i aros yn y farchnad sengl, gan ddweud y byddai hyn bron yn sicr yn ein hatal rhag rheoli polisi mewnfudo. Dywedodd y byddai hynny’n achosi ymraniad mawr iawn os yw'n edrych yn debyg bod yna adlach o du’r sefydliad, byddai’n golygu gwrthod canlyniad y refferendwm bron ac yn rhybuddio yn erbyn Brexit Llundain-ganolog. Felly, a ydych chi'n credu, fel y gwnaf innau, y dylai Cymru sefyll gyda thrigolion gogledd Lloegr neu gyda thrigolion Llundain? Er fy mod yn hoff iawn o’r naill a’r llall ohonyn nhw, mae’n amlwg.
Rydych yn dweud y gallasai Llywodraeth y DU fod wedi rhoi yn unochrog warant o hawliau i ddinasyddion o’r fath o’r UE yn y DU, a’i bod yn anffodus wedi pallu â gwneud hynny. Mewn gwirionedd, dim ond dydd Iau diwethaf, er enghraifft, dywedodd Gweinidog cyllid y DU, Philip Hammond, fod Prydain yn agos iawn at ddod i gytundeb â'r UE ar sut i amddiffyn hawliau dinasyddion yr UE yn y DU a dinasyddion y DU yn yr UE wedi iddi adael y bloc. Efallai y bydd trafodaethau yn digwydd bob pedair wythnos, ond mae trafodaethau a deialog yn digwydd yn barhaus, ac yn ffodus mae'r safbwyntiau a gymerir gan y ddwy ochr yn symud tuag at gytundeb ar ddatrysiad i setliad yr ysgariad fel y’i gelwir.
Rydym ni o’r un farn â chi o ran cydnabod yr angen am ddiogelu'r ardal deithio cyffredin â Gweriniaeth Iwerddon a gweddill ynysoedd Prydain, ac rydym yn croesawu ymrwymiadau Llywodraeth y DU a'r UE i gadw'r ardal deithio gyffredin. Rydych yn sôn eich bod wedi pwyso am gwota mudo llawn a theg i Gymru, fel y gallech bennu eich blaenoriaethau ar gyfer mudo i Gymru. Onid yw hyn yn gwbl anymarferol heb osod rheolaethau ffin ar Glawdd Offa, fel petai? Ac yn olaf, gan nodi wrth gwrs bod Schengen yng nghyd-destun Iwerddon yn golygu bod yna—. Mae dewis Iwerddon a'r DU i eithrio o Schengen yn golygu bod yna ffin allanol o Iwerddon, os mai dyna'r hyn y gallech fod yn ei ddweud, ond yn fewnol yn y DU, byddai cwotâu yn amhosibl eu gorfodi.
Ac yn olaf, rhaid cofio bod gan Gymru'r gyfradd gyflogaeth isaf ym Mhrydain. Mae’r ffigurau diweddaraf yn dangos cynnydd o 18,000 mewn anweithgarwch economaidd i 460,000, sy'n golygu bod 525,000 o bobl o oedran gweithio yng Nghymru yn ddi-waith ar hyn o bryd. Mae llawer ohonyn nhw yn dymuno gweithio ond yn wynebu rhwystrau diwylliannol a chorfforol. Felly, ar ôl 18 mlynedd, beth all Llywodraeth Cymru ei wneud yn wahanol i fynd i'r afael â'r lefelau uchel hynny o anweithgarwch economaidd a helpu'r bobl hynny i gael gwared ar y rhwystrau i weithio er mwyn i'r sgiliau a'r cryfderau sydd ganddynt helpu hefyd i gyfrannu at lenwi’r bwlch sgiliau?
Well, Llywydd, let me begin by trying to find some areas of common ground with the Member. I’m very happy to put on record, as he did, that this is not a paper about asylum seekers and refugees, and the strong support of the Welsh Government to asylum and refugee policies that welcome people to Wales who have faced such awful experiences elsewhere in the world and who come here for sanctuary. Let me say as well that we are proud in Wales of our record post devolution. We have had a faster drop in economic inactivity in Wales than across the United Kingdom as a whole, and of course there is nothing in our document at all that suggests that we will not go on doing everything we can to build up the skills of people who live in Wales already, to create new opportunities for people who have been outside the workplace and who wish to return to it. But we do not for a moment align ourselves with those people who, as Mark Isherwood began, suggest that somehow immigration and the presence of people from the European Union in our midst is because employers have used that as an excuse not to invest in young people.
The employers that I have met over this summer have gone out of their way to explain to me the actions that they take, working with their local further education colleges and so on, to try and prepare people who live in their communities to take up job opportunities that are available. But even when they have done that to the maximum extent, they still need to be able to attract people from beyond their own boundaries in order to secure the continued employment of people from those local areas. Llywydd, the First Minister gave a very telling example when he introduced this paper a couple of weeks ago, of a hotel in a part of rural Wales that employs 100 people: 80 of those people come from the local community already, and 20 people come from other parts of the European Union. And the person who runs that hotel said absolutely clearly, ‘The jobs of the 80 people depend on my ability to be able to attract the 20 people to come in to support this business. If I can’t get the 20 people, then the 80 people who live here already won’t have jobs either.’ That’s why our proposals are proposals that are right for Wales, and this Government and our responsibilities are the focus, not what might be right in other parts, but what is right for Wales. And we believe that this paper, which is in the pragmatic mainstream of proposals, we believe, provides a blueprint to do exactly that.
Is there more that we can do as a Government to ensure the rights that ought to be there to protect people who come into the workplace through entry-level jobs and so on? Well, I said in my statement that there is more that we can do and intend to do, building on our success, with a code of practice on ethical employment, on the two-tier code on our social partnership model, and I can say to the Member that our actions in this area are very carefully observed and challenged where necessary in the workforce partnership council and other places where people who work with us on this agenda come to advise the Welsh Government.
Finally, in relation to the migration quota issue, let me say again, Llywydd, that is not our preferred policy. It’s absolutely set out in the document. That is not what we think would work best for Wales or the United Kingdom, but if the UK Government is determined to put migration controls ahead of the needs of the UK economy and does decide to do this by net migration quotas, then we are convinced that a system in which we have a quota for Wales will be in our best interests. It’s the policy advocated by the City of London Corporation for London and by the all-party parliamentary group on social integration at the House of Commons. It can be made to work if we have to make it work. It’s not the approach that we would choose for Wales or for the UK.
Wel, Llywydd, gadewch mi ddechrau trwy geisio dod o hyd i feysydd cyffredin gyda'r Aelod. Rwy'n falch iawn o’i roi ar gofnod, fel y gwnaeth ef, nad papur am geiswyr lloches a ffoaduriaid yw hwn, a chefnogaeth gref Llywodraeth Cymru i bolisïau lloches a ffoaduriaid sy'n croesawu pobl i Gymru sydd wedi wynebu profiadau mor ofnadwy mewn mannau eraill yn y byd ac sy'n dod yma am noddfa. Gadewch imi ddweud hefyd ein bod yn falch o'n hymddygiad yng Nghymru yn dilyn datganoli. Rydym wedi gweld gostyngiad cyflymach o ran anweithgarwch economaidd yng Nghymru nag a welwyd ar draws y Deyrnas Unedig yn ei chyfanrwydd, ac wrth gwrs nid oes dim o gwbl yn ein dogfen ni sy'n awgrymu na fyddwn yn parhau i wneud popeth o fewn ein gallu i feithrin sgiliau pobl sy'n byw yng Nghymru eisoes, i greu cyfleoedd newydd i bobl sydd wedi bod y tu allan i'r gweithle ac sy'n dymuno dychwelyd iddo. Ond nid ydym yn cyd-fynd am eiliad â'r bobl hynny sydd, fel y crybwyllodd Mark Isherwood i ddechrau, yn awgrymu rywsut bod mewnfudo a phresenoldeb pobl o'r Undeb Ewropeaidd yn ein plith oherwydd bod cyflogwyr wedi defnyddio hynny yn esgus i beidio â buddsoddi mewn pobl ifanc.
Mae'r cyflogwyr yr ydw i wedi cwrdd â nhw yn ystod yr haf hwn wedi mynd allan o'u ffordd i egluro i mi y camau y maent yn eu cymryd, gan weithio gyda'u colegau addysg bellach lleol ac ati, i geisio paratoi pobl sy'n byw yn eu cymunedau i fanteisio ar y cyfleoedd am swyddi sydd ar gael. Ond hyd yn oed pan fyddan nhw wedi gwneud hynny hyd eithaf eu gallu, mae'n rhaid iddyn nhw allu denu pobl o'r tu hwnt i'w ffiniau eu hunain er mwyn sicrhau cyflogaeth barhaus y bobl sydd o'r ardaloedd lleol hynny. Llywydd, rhoddodd y Prif Weinidog enghraifft dda iawn pan gyflwynodd y papur hwn ychydig wythnosau yn ôl, o westy yng nghefn gwlad Cymru sy'n cyflogi 100 o bobl: mae 80 o'r bobl hynny yn dod o'r gymuned leol eisoes, ac mae 20 o bobl yn dod o rannau eraill o'r Undeb Ewropeaidd. Dywedodd y sawl sy'n rhedeg y gwesty hwnnw'n hollol glir fod swyddi'r 80 o bobl hynny yn dibynnu ar ei allu i i ddenu 20 o bobl i ddod i gefnogi'r busnes. A heb yr 20 hynny, ni fyddai gan yr 80 o bobl sy'n byw yma eisoes swyddi chwaith. Dyna pam mae ein cynigion yn gynigion sy'n iawn i Gymru, a'r Llywodraeth hon a'n cyfrifoldebau ni sy’n ganolbwynt, nid yr hyn a allai fod yn iawn mewn ardaloedd eraill, ond yr hyn sy'n iawn i Gymru. Ac rydym o'r farn fod y papur hwn, sydd ym mhrif ffrwd bragmataidd cynigion, yn ein barn ni, yn rhoi glasbrint i wneud yn union fel hynny.
A oes yna fwy y gallwn ni ei wneud fel Llywodraeth i sicrhau'r hawliau a ddylai fod yno i amddiffyn pobl sy'n dod i'r gweithle trwy gyfrwng swyddi lefel mynediad ac yn y blaen? Wel, dywedais yn fy natganiad fod mwy y gallwn ei wneud ac yr ydym yn bwriadu ei wneud, gan adeiladu ar ein llwyddiant, gyda chod ymarfer ar gyflogaeth foesegol, gyda’r cod dwy haen ar ein model partneriaeth gymdeithasol, a gallaf ddweud wrth yr Aelod bod ein gweithredoedd yn yr ardal hon yn cael eu harsylwi'n ofalus a’u herio lle bo angen yng nghyngor partneriaeth y gweithlu ac mewn mannau eraill lle mae pobl sy'n gweithio gyda ni ar yr agenda hon yn dod i gynghori Llywodraeth Cymru.
Yn olaf, o ran mater y cwota mudo, gadewch imi ddweud eto, Llywydd, nad hwn yw ein polisi dewisol. Nodir hynny yn bendant yn y ddogfen. Nid dyna'r hyn y credwn y byddai'n gweithio orau i Gymru na'r Deyrnas Unedig. Ond os yw Llywodraeth y DU yn benderfynol o roi rheolaethau mudo o flaen anghenion economi'r DU ac yn penderfynu gwneud hynny trwy gwotâu mudo net, yna rydym yn argyhoeddedig y bydd system o fod â chwota i Gymru er ein lles gorau ni. Dyma'r polisi a argymhellir gan Gorfforaeth Dinas Llundain ar gyfer Llundain a chan y grŵp senedd hollbleidiol ar integreiddio cymdeithasol yn Nhŷ'r Cyffredin. Gall weithio os bydd yn rhaid inni ei roi ar waith. Nid dyma'r dull y byddem yn ei ddewis ar gyfer Cymru na'r DU.
I thank the Cabinet Secretary for his statement today and the publication of the fair movement of people document, which, of course, elaborates on the joint White Paper that was published between Welsh Government and Plaid Cymru recently. I, like him, perhaps in vain, look forward to a time when we can have an honest and serious debate on immigration that considers the facts and the true impact that migration has had on our community and our economy. And safe to say that Plaid Cymru again reiterates its appreciation to those who come from all over the world to contribute to Welsh communities and Welsh businesses and to Welsh public services, and they are welcome here and they are cherished here.
The model suggested in this publication would allow Wales and the United Kingdom to continue to participate in the European single market, which is a vital consideration for Plaid Cymru, linking work with movement of people for EU nationals and Swiss nationals. I agree with the Cabinet Secretary, of course, that this is a pragmatic approach, and as we see the British negotiators unravel at the negotiating table in Brussels, goodness knows we need pragmatism at this crucial point. Just 18 months away from separation day and what a shambles the British Government finds itself in.
In terms of the specifics of the publication today, I’d like to ask two questions to the Cabinet Secretary. Firstly, the First Minister, I think, suggested during First Minister’s question time this afternoon that a copy of this document had been sent to the British Government, but there was a reluctance to meet with the Welsh Government to discuss it. I wonder if the Cabinet Secretary can elaborate further on that—whether this is a diary issue or whether it is a case of us Welsh people knowing our place in this wonderful family of nations and how dare we suggest a way forward for the UK as a whole on a policy matter that we shouldn’t dare discuss.
But secondly—and the point of disagreement between the Cabinet Secretary and myself and between Plaid Cymru and the Government—is the question of a quota or work permit system that is regionalised or nationalised across the United Kingdom, because I think we can see, as the Cabinet Secretary himself mentioned in his statement, the trend that is happening now, because of the signal being sent out from the UK Government to the rest of the world, that we are struggling to attract the numbers of people into our economy that we need. And he mentioned in his previous answer to a previous question the work of the City of London Corporation in modelling the way that a work permit for London could operate post separation. We can well imagine, I think, with the experience that we have in Welsh politics, a situation where we get to separation day and the British Government, in its desperation to keep the City of London afloat as a global financial centre and as the only geographic bit of the UK that provides it with just enough income to sustain itself, will permit London a special status within the UK, but no-one else. Again, I go back to this. I don’t mean to gibe at unionist Members of this Chamber, but you are unionists and this is something that perhaps you need to consider over the coming period: if this is truly a family of equals and a family of nations, then it will not be acceptable, surely, for London, the one region of the UK that already gets an enormous economic and political advantage over everyone else—. The entire economic construction of the United Kingdom is based upon that one corner. If they’re allowed to have work permits of their own, and not the rest of us, that will be devastating for a country like Wales that is already approaching full employment and will not have the ability, then, to meet shortages in its public or private sectors whilst London can boom even further forward. That would be unacceptable. I’m disappointed that the Welsh Government is not modelling now, and publishing now, the impact on the Welsh economy of the London city state having preferential treatment in terms of regional work permits and not Wales. And actually, even if we were to get to a position where EEA nationals would have the right to come to the UK to work, I still believe that might not be enough to sustain the needs of the Welsh economy in terms of the skills shortages that are already now being exacerbated by the separation process that has only just begun.
So, I would ask the Cabinet Secretary to take time, perhaps, to reflect a little more on publishing further information and modelling on not just how a work permit system among the nations and regions of the UK could function—. Because we don’t suggest that it can’t function; we know it functions. Every federal state you can think of—. With some exceptions, but many federal states you can think of already have different quotas and work permit systems. So, it can function—it does function—but not only that, let us not lose sight of the opportunity we have to make the case for it now, in the next 18 months, before it is too late and before, yet again, the British state sells Wales down the Swanee.
Diolchaf i Ysgrifennydd y Cabinet am ei ddatganiad heddiw ac am gyhoeddiad y ddogfen tegwch o ran symudiad pobl, sydd, wrth gwrs, yn ymhelaethu ar y Papur Gwyn ar y cyd a gyhoeddwyd rhwng Llywodraeth Cymru a Phlaid Cymru yn ddiweddar. Rwyf fi, fel yntau, yn ofer o bosibl, yn edrych ymlaen at yr amser pan fyddwn yn gallu cynnal dadl onest a difrifol ar fewnfudo sy'n ystyried y ffeithiau a'r gwir effaith y mae mewnfudo wedi ei chael ar ein cymdeithas a'n heconomi. Ac afraid dweud bod Plaid Cymru yn ailadrodd eto ei gwerthfawrogiad o'r rhai sy'n dod o bob cwr o'r byd i gyfrannu at gymunedau Cymru a busnesau Cymru a gwasanaethau cyhoeddus Cymru. Mae croeso iddyn nhw yma ac maen nhw'n cael eu gwerthfawrogi yma.
Byddai'r model a awgrymir yn y cyhoeddiad hwn yn caniatáu i Gymru a'r Deyrnas Unedig barhau i gymryd rhan yn y farchnad sengl Ewropeaidd, sy'n ystyriaeth hollbwysig gan Blaid Cymru, wrth gysylltu gwaith gyda symudiad pobl ar gyfer gwladolion yr UE a’r Swisdir. Rwy'n cytuno ag Ysgrifennydd y Cabinet, wrth gwrs, mai dull pragmataidd yw hwn, ac wrth inni weld y negodwyr Prydeinig yn ymddatod wrth y bwrdd trafod ym Mrwsel, dyn a ŵyr fod angen pragmatiaeth arnom ni ar y pwynt hollbwysig hwn. Dim ond 18 mis i fynd tan ddiwrnod y gwahanu a'r fath annibendod y mae Llywodraeth Prydain ynddo.
O ran manylion y cyhoeddiad hwn heddiw, hoffwn ofyn dau gwestiwn i Ysgrifennydd y Cabinet. Yn gyntaf, awgrymodd y Prif Weinidog, rwy’n credu, yn ystod amser cwestiynau'r Prif Weinidog y prynhawn yma, fod copi o'r ddogfen hon wedi ei hanfon at Lywodraeth Prydain, ond roeddent yn amharod i gwrdd â Llywodraeth Cymru i'w thrafod hi. Tybed a all Ysgrifennydd y Cabinet ymhelaethu ar hynny—a yw hwn yn fater o drefnu dyddiad neu o gael pobl Cymru i ystyried eu safle yn y teulu aruchel hwn o genhedloedd a sut y meiddiwn ni awgrymu ffordd ymlaen ar gyfer y DU gyfan ar fater polisi na ddylem ni feiddio ei drafod.
Ond yn ail—a phwynt yr anghytundeb rhwng Ysgrifennydd y Cabinet a minnau a rhwng Plaid Cymru a'r Llywodraeth—yw cwestiwn y gyfundrefn cwota neu drwydded waith sydd yn rhanbarthol neu’n wladol ledled y Deyrnas Unedig. Rwy’n credu y gwelwn ni, fel y crybwyllodd Ysgrifennydd y Cabinet ei hun yn ei ddatganiad, y duedd sy'n digwydd yn awr, oherwydd yr arwydd a roddir gan Lywodraeth y DU i weddill y byd, ein bod yn ei chael hi'n anodd denu nifer y bobl sydd ei angen arnom i’n heconomi. A soniodd yn ei ateb blaenorol i gwestiwn blaenorol am waith Corfforaeth Dinas Llundain wrth fodelu’r ffordd y gallai trwydded gwaith yn Llundain weithredu wedi’r gwahanu. Da y gallwn ddychmygu, credaf i, gyda'r profiad sydd gennym yng ngwleidyddiaeth Cymru, sefyllfa pan gyrhaeddwn ddiwrnod y gwahanu a bydd Llywodraeth Prydain, yn daer am gadw Dinas Llundain yn ganolfan ariannol fyd-eang a’i phen uwch y dŵr ac fel yr unig fan yn naearyddiaeth y DU sy'n darparu digon o incwm i’w chynnal ei hun, yn caniatáu i Lundain gael statws arbennig yn y DU, ond neb arall. Unwaith eto, dof yn ôl at hyn. Does gen i ddim bwriad i wawdio Aelodau unoliaethol y Siambr hon, ond unoliaethwyr ydych chi ac mae hyn yn rhywbeth y bydd yn rhaid i chi ei ystyried efallai dros y cyfnod sydd i ddod: os yw hwn yn deulu gwirioneddol gyfartal ac yn deulu o genhedloedd, yn sicr ni fydd yn dderbyniol i Lundain, yr unig ranbarth o'r DU sydd eisoes yn cael mantais economaidd a gwleidyddol enfawr dros bawb arall—. Mae holl adeiladwaith economaidd y Deyrnas Unedig gyfan yn seiliedig ar yr un gornel honno. Os caniateir iddyn nhw gael eu trwyddedau gwaith eu hunain, ac nid y gweddill ohonom ni, bydd hynny'n niweidiol iawn i wlad fel Cymru sydd eisoes yn agosáu at gyflogaeth lawn ac ni fydd ganddi’r gallu, wedyn, i wynebu’r diffygion yn ei sectorau cyhoeddus na phreifat, tra gall Llundain fynd o nerth i nerth yn barhaus. Byddai hynny'n annerbyniol. Rwy'n siomedig nad yw Llywodraeth Cymru yn modelu ar hyn o bryd, nac yn cyhoeddi ar hyn o bryd, yr effaith ar economi Cymru pe byddai triniaeth ffafriol i ddinas Llundain o ran trwyddedau gwaith rhanbarthol ac nid i Gymru. Ac mewn gwirionedd, hyd yn oed pe byddem yn cyrraedd y sefyllfa lle byddai gan ddinasyddion yr AEE yr hawl i ddod i'r DU i weithio, rwy'n dal i gredu na allai hynny fod yn ddigon i gynnal anghenion economi Cymru o ran y prinder sgiliau sydd eisoes yn cael eu gwaethygu gan y broses wahanu sydd ond megis dechrau.
Felly, byddwn yn gofyn i Ysgrifennydd y Cabinet gymryd amser, efallai, i roi mwy o ystyriaeth i gyhoeddi rhagor o wybodaeth a modelu ar nid yn unig sut y gallai system drwyddedau gwaith ymhlith cenhedloedd a rhanbarthau'r DU weithredu—. Oherwydd nid ydym yn awgrymu na allai weithredu; rydym yn gwybod ei fod yn gweithredu. Mae gan bob gwladwriaeth ffederal y gallwch chi feddwl amdani—. Gyda rhai eithriadau, ond mae gan lawer o wladwriaethau ffederal y gallwch chi feddwl amdanyn nhw eisoes gwotâu gwahanol a systemau trwyddedau gwaith. Felly, fe all weithredu—mae yn gweithredu—ond nid yn unig hynny, gadewch inni beidio â cholli golwg ar y cyfle y mae'n rhaid inni ddadlau drosto nawr, yn ystod y 18 mis nesaf, cyn iddi fod yn rhy hwyr a chyn, unwaith yn rhagor, i’r wladwriaeth Brydeinig fynd â Chymru i ddistryw.
Steffan Lewis was absolutely right to start by saying that the proposals in this document are an elaboration of the basic position that we set out in the document that we published jointly between our two parties. I wanted to make sure I’d acknowledged that.
There were two specific questions that Steffan Lewis raised. Copies of our document have been sent widely to the UK Government and shared with colleagues in the Scottish Government as well. Sometimes you have to ask more than once to make sure that you get to discuss the content of these documents with people to whom you think it would be of interest. I have by no means given up the effort to secure such a discussion, both with the Home Secretary and with other Ministers in the Home Office, but also with the Secretary of State for Exiting the European Union, and if we succeed in getting a meeting of the Joint Ministerial Committee on Exiting the European Union, then I’d certainly expect to see this document on the agenda there so that it could be properly shared and discussed with the component parts of the UK.
On the second question, I don’t think we are so very far apart. It’s a question of what you think you should put first, and it still is the clear priority for this Government to have a single migration system that works for all parts of the UK, and we think we outline one that could achieve that here. If that is not to be the preferred option of the United Kingdom, then we’re very much in the same position that Steffan Lewis outlined. Of course we would not want to be in a position where the needs of the City of London were put ahead of the needs of the economies in other parts of the UK, or where a sectoral approach to quotas meant that economic needs of other parts of the economy not reflected in the nature of the Welsh economy would get preferential treatment in the way that quotas were dispersed. If we are in that position, we argue for the Welsh Government to have a quota for Wales that we could disperse.
This document is a work in progress. There is more to be done to elaborate some of the practicalities of that, and we will continue to give thought both to what’s been said this afternoon but to other things that we need to do in order to help shape the future.
Roedd Steffan Lewis yn hollol gywir i ddechrau trwy ddweud bod y cynigion yn y ddogfen hon yn ymhelaethu ar y sefyllfa sylfaenol y gwnaethom ni ei nodi yn y ddogfen a gyhoeddwyd ar y cyd rhwng ein dwy blaid. Roeddwn i’n dymuno gwneud yn siŵr fy mod wedi cydnabod hynny.
Cododd Steffan Lewis ddau gwestiwn penodol. Anfonwyd copïau o'n dogfen at Lywodraeth y DU a'u rhannu â chydweithwyr yn Llywodraeth yr Alban hefyd. Weithiau mae'n rhaid i chi ofyn mwy nag unwaith i wneud yn siŵr eich bod yn cael trafod cynnwys y dogfennau hyn gyda phobl yr ydych chi'n credu y byddai o ddiddordeb iddyn nhw. Nid wyf wedi rhoi'r gorau i ymdrechu i sicrhau trafodaeth o'r fath, gyda'r Ysgrifennydd Cartref a chyda Gweinidogion eraill yn y Swyddfa Gartref, ond hefyd gyda'r Ysgrifennydd Gwladol ar gyfer Ymadael â'r Undeb Ewropeaidd. Ac os ydym yn llwyddo i gael cyfarfod o’r Cyd-bwyllgor Gweinidogion ar Adael yr Undeb Ewropeaidd, yna byddwn yn sicr yn disgwyl gweld y ddogfen hon ar yr agenda yno fel y gellid ei rhannu a'i thrafod yn iawn gyda chydrannau'r DU.
Ar yr ail gwestiwn, nid wyf i o’r farn ein bod mor bell oddi wrth ei gilydd. Mae’n fater o'r hyn yr ydych chi'n ystyried y dylid rhoi blaenoriaeth iddo, a blaenoriaeth glir y Llywodraeth hon o hyd yw cael un system fudo sy'n gweithio i bob rhan o'r DU, ac rydym yn credu ein bod yn amlinellu un a allai gyflawni hynny yn y fan hon. Os nad hynny fydd hoff ddewis y Deyrnas Unedig, yna rydym i raddau helaeth iawn yn yr un sefyllfa ag y gwnaeth Steffan Lewis ei hamlinellu. Wrth gwrs, ni fyddem yn dymuno bod mewn sefyllfa lle rhoddir anghenion Dinas Llundain o flaen anghenion yr economïau mewn rhannau eraill o'r DU. Nid ydym chwaith yn dymuno gweld dull sectoraidd o weithredu cwotâu yn golygu y byddai anghenion economaidd rhannau eraill o'r economi nad ydynt yn cael eu hadlewyrchu yn natur economi Cymru yn cael triniaeth ffafriol yn y modd y byddai cwotâu yn cael eu gwasgaru. Os ydym yn y sefyllfa honno, rydym yn dadlau y dylai Llywodraeth Cymru gael cwota ar gyfer Cymru y gallem ni ei wasgaru.
Gwaith sy’n mynd rhagddo yw'r ddogfen hon. Mae mwy eto i'w wneud i ymhelaethu ar ymarferoldeb rhannau ohoni, a byddwn yn parhau i roi ystyriaeth i'r hyn a ddywedwyd y prynhawn yma a hefyd i bethau eraill y mae angen inni eu gwneud i helpu i lunio'r dyfodol.
Well, this is a useful document and a valuable contribution to this debate, but, from the way in which the finance Secretary and others talk about immigration and its importance to the economy, I wonder how on earth we ever managed to survive before the year 2004, when restrictions on movement for eastern European countries were substantially relaxed or removed. The fact, which is inconvenient to their argument, of course, is that, for many decades up to the millennium, average net migration into the United Kingdom was about 50,000 a year. Since 2004, the average has been 225,000 a year for net migration. Now, that is a massive annual increase over and above what we’ve experienced throughout the rest of our lifetimes. I think nobody can credibly deny that immigration on such a scale and at such a speed is bound to create stresses and strains on public services, on land use, on transport, on jobs. At the moment, we’re in a relatively benign economic period, but, when the cycle turns, as inevitably it will, perhaps things will turn again. With the collapse in the exchange rates in recent months, that has already had a decisive impact upon these net migration figures, which were last, a few months ago, at a third of a million or more—now down to 0.25 million, but they’re still at 0.25 million. When the Office for Budget Responsibility did a study only three years ago, that was the figure they chose for the long-term future for net migration into Britain. It’s a fallacy to say, as the Cabinet Secretary said in his statement, or, not in a statement, in response to somebody earlier on, I think, that immigrants make a great net contribution to economic prosperity in Britain. That can only take a short-term view. Because migrants tend to be young, they tend to be at the earning part of their lifetime and they don’t make as much use of public services, particularly health services, as when they get older, and they certainly, of course, don’t qualify for pensions. If you discount the cash flow over an immigrant’s lifetime, we know from other studies that have been done, and I referred to one earlier on in my question to the First Minister by the Office for Budget Responsibility, that 225,000 net migrants a year, that adds 0.4 per cent to GDP but also adds 0.4 per cent to our population, and so there’s no net contribution at all in GDP per capita.
So, I’m not saying that immigrants are a cost to the country over the long term, but I am also saying that they aren’t actually a measurable benefit. So, in terms of national well-being there is no argument either way. But to ignore the scale and speed of current immigration, I think, is to risk instability in politics, which we’ve seen in other parts of Europe in a rather unpleasant way, and that’s the principal reason why I believe that we do need to have a proper system of immigration control. The paradox is that, of course, we do have this for the rest of the world that isn’t part of the European Union. Now, if the argument is, as I infer from what Steffan Lewis was saying a moment ago, that immigration is good, we should have more of it, and we shouldn’t put restrictions on it from the EU, why don’t we just open the floodgates to the rest of the world? Because the same arguments that apply to Europe will apply to the rest of the world too. Europe is 450 million people, taking the United Kingdom out of it. We’ve got billions of people around the world who could come and make contributions to the British economy if we had the same system of non-control that we have within the EU extended to the rest of the world. You can’t have it both ways. Either you’re in favour of control or you are not in favour of control. If we are in favour of control from the rest of the world, why should we not extend that to the European Union in a sensible way? I’m not entirely opposed, in principle, to having regional and national quota systems if they can be made to work. The complication is, of course, that we have a shambles of an immigration control system in this country. We’ve no idea who is coming into the country or, even more so, who is leaving it, and we can’t control movements within the United Kingdom. So—[Interruption.] Well, of course it’s true; we have no means of knowing where people are. In the last census just a few years ago, well over 0.5 million more people were found than the Office for National Statistics was expecting, and the census itself is not foolproof. So, until we have administrative systems that are capable of coping with the complications that this would bring in, I need to be convinced.
But I do think that this is a valuable contribution to debate, and I do think it’s something that the United Kingdom Government should consider. If it says that this can’t be made to work and explains why, then I will be opposed to this. But, if it can be made to work, and without undermining the fundamentals of what we need to achieve by controlling our borders, which I would have thought is the very essence of nationhood, independent nationhood, being able to control and decide who comes into your own country and on what terms. Otherwise, if you open the floodgates to the rest of the world as well, by having—[Interruption.] Well—
Wel, mae hon yn ddogfen ddefnyddiol ac yn gyfraniad gwerthfawr i'r ddadl hon. Ond, o'r ffordd y mae'r Ysgrifennydd cyllid ac eraill yn siarad am fewnfudo a'i bwysigrwydd i'r economi, tybed sut y gwnaethom ni lwyddo i oroesi cyn y flwyddyn 2004, pan gafodd cyfyngiadau ar symudiadau o wledydd dwyrain Ewrop eu llacio’n sylweddol neu eu diddymu. Y ffaith yw, sy'n anghyfleus i'w dadl nhw, wrth gwrs, am sawl degawd hyd at y mileniwm, roedd mudo net cyfartalog i'r Deyrnas Unedig tua 50,000 y flwyddyn. Ers 2004, mae'r cyfartaledd wedi bod yn 225,000 y flwyddyn ar gyfer mudo net. Nawr, mae hynny'n gynnydd blynyddol enfawr yn ychwanegol at yr hyn yr ydym wedi'i brofi trwy weddill ein hoes. Credaf na all neb ddadlau’n gredadwy nad yw mewnfudo ar y fath raddfa a chyflymder yn sicr o roi pwysau a straen ar wasanaethau cyhoeddus, ar ddefnydd tir, ar drafnidiaeth, ar swyddi. Ar hyn o bryd, rydym mewn cyfnod economaidd cymharol ddiniwed, ond, pan fydd y rhod yn troi, fel y dichon y bydd, efallai y bydd pethau'n troi eto. Gyda chwymp yn y cyfraddau cyfnewid yn ystod y misoedd diwethaf, effeithiwyd yn gadarnhaol ar y ffigurau mudo net hyn yn barod, a oedd, ychydig fisoedd yn ôl, hyd draean o filiwn neu fwy—erbyn hyn i lawr i 0.25 miliwn, ond maen nhw’n dal i fod ar 0.25 miliwn. Pan gafwyd astudiaeth gan y Swyddfa Cyfrifoldeb Cyllideb dair blynedd yn ôl yn unig, dyna'r ffigwr a ddewison nhw ar gyfer y dyfodol hirdymor ar gyfer mudo net i Brydain. Camsyniad yw dweud, fel y gwnaeth Ysgrifennydd y Cabinet yn ei ddatganiad, neu, nid mewn datganiad, mewn ymateb i rywun yn gynharach, rwy'n credu, fod mewnfudwyr yn gwneud cyfraniad net ardderchog i ffyniant economaidd ym Mhrydain. Dim ond golwg tymor byr y gall hynny fod. Gan fod ymfudwyr yn tueddu i fod yn bobl ifanc, maen nhw'n dueddol o fod yn y cyfnod pan maent yn ennill eu bywoliaeth ac nid ydynt yn gwneud cymaint o ddefnydd o wasanaethau cyhoeddus, yn enwedig gwasanaethau iechyd, fel ag y gwnânt wrth fynd yn hŷn, ac yn sicr, wrth gwrs, pan fyddant yn derbyn eu pensiwn. Os ystyriwch lif arian dros oes mewnfudwr, gwyddom o astudiaethau eraill a wnaed, a chyfeiriais at un yn gynharach yn fy nghwestiwn i'r Prif Weinidog gan y Swyddfa ar gyfer Cyfrifoldeb y Gyllideb, fod 225,000 o fewnfudwyr net y flwyddyn, mae hynny’n ychwanegu 0.4 y cant i’r GDP ond hefyd yn ychwanegu 0.4 y cant i'n poblogaeth, ac felly does dim cyfraniad net o gwbl o ran GDP y pen.
Felly, nid wyf yn honni bod mewnfudwyr yn gost i'r wlad dros y tymor hir. Ond rwyf yn dweud hefyd nad ydyn nhw o fantais fesuradwy mewn gwirionedd. Felly, o ran lles cenedlaethol nid oes dadl y naill ffordd na'r llall. Ond mae anwybyddu graddfa a chyflymder mewnfudo presennol, rwy'n credu, yn peryglu ansefydlogrwydd mewn gwleidyddiaeth. Rydym wedi ei weld mewn rhannau eraill o Ewrop mewn ffordd annifyr, a dyna'r prif reswm pam yr wyf yn credu bod angen inni gael system briodol o reolaeth dros fewnfudo. Y paradocs yw, wrth gwrs, fod hyn yn ei le gennym ar gyfer gweddill y byd nad yw'n rhan o'r Undeb Ewropeaidd. Nawr, os mai'r ddadl yw, gan fy mod yn tybio o'r hyn yr oedd Steffan Lewis yn ei ddweud funud yn ôl, mai peth da yw mewnfudo, a dylem gael mwy ohono, ac na ddylem roi cyfyngiadau arno o’r UE, pam na wnawn ni ond agor y llifddorau i weddill y byd? Bydd yr un dadleuon sy'n berthnasol i Ewrop yn berthnasol i weddill y byd hefyd. Mae yn Ewrop 450 miliwn o bobl, gan dynnu’r Deyrnas Unedig allan ohono. Mae gennym filiynau o bobl ar draws y byd a allai ddod i gyfrannu at economi Prydain pe byddem yn ymestyn yr un system o ddim rheolaeth sydd gennym ni o fewn yr UE i weddill y byd. Ni allwch ei chael hi’r ddwy ffordd. Naill ai rydych chi o blaid rheoli neu nid ydych o blaid rheoli. Os ydym o blaid rheolaeth o ran gweddill y byd, pam na ddylem ymestyn hynny i'r Undeb Ewropeaidd mewn modd synhwyrol? Nid wyf yn gwrthwynebu'n llwyr, mewn egwyddor, i gael systemau cwota rhanbarthol a chenedlaethol os oes modd eu gweithredu. Y cymhlethdod, wrth gwrs, yw bod y system o reoli mewnfudo sydd gennym yn y wlad hon yn anniben iawn. Nid oes gennym syniad pwy sy'n dod i mewn i'r wlad neu, hyd yn oed yn fwy felly, pwy sy'n ei gadael, ac ni allwn reoli symudiadau o fewn y Deyrnas Unedig. Felly—[Torri ar draws.] Wel, wrth gwrs, mae’n wir; nid oes gennym unrhyw fodd o wybod ble mae pobl. Yn y cyfrifiad diwethaf ychydig flynyddoedd yn ôl, nodwyd dros 0.5 miliwn yn fwy o bobl nag yr oedd y Swyddfa Ystadegau Gwladol yn ei ddisgwyl, ac nid yw'r cyfrifiad ynddo’i hun yn dal dŵr. Felly, hyd nes y cawn ni systemau gweinyddol sy'n gallu ymdopi â'r cymhlethdodau y byddai hynny’n eu cyflwyno, mae angen i mi gael fy argyhoeddi.
Ond rwy'n credu bod hwn yn gyfraniad gwerthfawr i'r ddadl, a chredaf ei bod yn rhywbeth y dylai Llywodraeth y Deyrnas Unedig ei ystyried. Os yw'n dweud na ellir rhoi hyn ar waith ac yn egluro pam, yna byddaf yn gwrthwynebu hynny. Ond, os gellir ei weithredu, a heb danseilio hanfodion yr hyn y mae angen inni ei gyflawni trwy reoli ein ffiniau, yr ystyriaf i’n hanfodol i genedligrwydd, cenedl annibynnol, sef bod yn alluog i reoli a phenderfynu pwy sy'n dod i mewn i’ch gwlad chi ac ar ba delerau. Fel arall, byddwch yn agor y llifddorau i weddill y byd hefyd, drwy gael—[Torri ar draws.] Wel—
Come on. The mask is slipping again.
Dewch, dewch. Mae'r mwgwd yn llithro eto.
No, it’s nothing to do with a mask slipping at all, Llywydd. If we’re in favour of immigration control for the rest of the world, why are we not in favour of it for Europe? Why do we want to discriminate against the rest of the world? I’m not the one who is racist. The current immigration policy that we have is a racist one, because we apply restrictions to those with different colour faces that we don’t to those who are overwhelmingly white.
Nac ydyw, nid oes gan hynny ddim byd i'w wneud â mwgwd yn llithro o gwbl, Llywydd. Os ydym o blaid rheoli mewnfudo o weddill y byd, pam nad ydym ni o blaid hynny ar gyfer Ewrop? Pa reswm sydd gennym i wahaniaethu yn erbyn gweddill y byd? Nid y fi sy'n hiliol. Mae'r polisi mewnfudo presennol sydd gennym yn un hiliol, oherwydd rydym yn rhoi cyfyngiadau ar y rhai sydd â wynebau o wahanol liw nad ydym yn eu rhoi ar y rhai lle mae’r mwyafrif llethol yn wyn.
Well, let me start with the final point, because I set out very specifically in my statement the reasons why we believe that our future special relationship with Europe should include a differentiated and preferential approach to immigration for EEA and Swiss nationals. We do that because of the 40-year history that we have with the European Union. It is possible—it is possible intellectually and in policy terms—to differentiate between a policy that you would wish to have in relation to those countries and the policy that you would have with the rest of the world, and we do that in our paper.
Let me say, Llywydd, that our paper does not for a moment ignore the stresses and strains that some communities feel that the scale and speed of immigration has created. We try to take that head on. We try to set out the facts of the matter. We try to explain why, in our view, people from the rest of the world make a substantial net contribution to life here in Wales. They do so economically, and I thought that the Member had to work incredibly hard to try and find an argument that tried to undermine that proposition. We’ll all be older one day, Llywydd, and not making the economic contribution we make. But, here and now, people from the European Union who are here today undoubtedly make a net contribution to our national wealth, and they do far more than that. It’s not just the economic contribution they make; it’s the contribution they make in all sorts of other ways. But we don’t ignore the anxieties that people have faced, even when you set out the facts, which is why we put such an emphasis in our paper on making sure that the protections that ought to be there for people who do live precarious economic lives and have anxieties that freedom of movement has been too easily turned into freedom to exploit—. We say that the safeguards that those people need and deserve and ought to have need to be strengthened and made more effective.
I thank the Member for what he said at the end about hoping that the UK Government responds seriously to this paper. I believe that if they do, and if they are interested in putting the needs of the United Kingdom’s economy at the very top of their list when it comes to negotiations as we leave the European Union, they will find much in here that allows them to secure that outcome.
Wel, gadewch imi ddechrau gyda'r pwynt olaf, oherwydd nodais yn benodol yn fy natganiad y rhesymau pam rydym yn credu y dylai ein perthynas arbennig yn y dyfodol ag Ewrop gynnwys dull gwahaniaethol a ffafriol o ymdrin â mewnfudo i wladolion yr AEE a Swistir. Gwnawn hynny oherwydd y 40 mlynedd o hanes sydd gennym gyda'r Undeb Ewropeaidd. Mae'n bosibl—mae'n bosibl yn ddeallusol ac o ran polisi—i wahaniaethu rhwng polisi yr hoffech ei gael mewn cysylltiad â'r gwledydd hynny a'r polisi a fyddai gennych gyda gweddill y byd, ac rydym yn gwneud hynny yn ein papur.
Gadewch imi ddweud, Llywydd, nad yw ein papur yn anwybyddu am funud y pwysau na'r straen a grewyd, ym marn rhai cymunedau gan raddfa a chyflymder mewnfudo Rydym yn ceisio mynd i’r afael â hynny’n uniongyrchol. Rydym yn ceisio nodi ffeithiau'r mater. Rydym yn ceisio esbonio pam, yn ein barn ni, mae pobl o weddill y byd yn gwneud cyfraniad net sylweddol i fywyd yma yng Nghymru. Maen nhw'n gwneud hynny'n economaidd, a chredwn fod yn rhaid i'r Aelod weithio'n hynod o anodd i geisio dod o hyd i ddadl oedd yn ceisio tanseilio'r cynnig hwnnw. Byddwn i gyd yn hŷn ryw ddiwrnod, Llywydd, a heb fod yn gwneud yr un cyfraniad economaidd ag a wnawn ni nawr. Ond, yma ac yn awr, mae pobl o'r Undeb Ewropeaidd sydd yma heddiw yn sicr yn gwneud cyfraniad net i'n cyfoeth cenedlaethol, ac maen nhw’n gwneud llawer mwy na hynny. Ac nid y cyfraniad economaidd yn unig y maen nhw’n ei wneud; ond y cyfraniad y maen nhw'n ei wneud ym mhob math o ffyrdd eraill. Ond nid ydym yn anwybyddu'r pryderon y mae pobl wedi eu hwynebu, hyd yn oed pan oeddech yn nodi'r ffeithiau, a dyna pam rydym ni'n rhoi pwyslais mor gryf yn ein papur ar sicrhau bod y camau diogelu a ddylai fod yno i bobl sy'n byw bywydau bregus yn economaidd a bod ganddyn nhw amheuon fod rhyddid symudiad wedi troi mor rhwydd yn rhyddid i gamfanteisio—. Rydym ni o’r farn bod angen cryfhau a gwneud yn fwy effeithiol y mesurau i ddiogelu'r bobl sydd eu hangen ac yn eu haeddu.
Rwy’n diolch i'r Aelod am yr hyn a ddywedodd ar y diwedd ynghylch gobeithio y bydd Llywodraeth y DU yn ymateb o ddifrif i'r papur hwn. Rwy’n credu os gwnân nhw ac os oes ganddyn nhw ddiddordeb mewn rhoi anghenion economi’r Deyrnas Unedig ar frig eu rhestr pan ddaw yn fater o drafodaethau wrth inni adael yr Undeb Ewropeaidd, y byddan nhw’n dod o hyd i lawer yma a fyddai’n eu galluogi i sicrhau'r canlyniad hwnnw.
Ac, yn olaf, Julie Morgan.
And, finally, Julie Morgan.
Thank you very much, Presiding Officer. I welcome this statement. I think it is good that it does celebrate the contribution made by European workers here in Wales. I think it’s a positive statement and, as many have said, a real, practical contribution to the debate that is going on.
Personally, I think the debate so far in Westminster does look as if the Westminster Government is putting the aim of bringing down immigration beyond the economic needs of the country, and I think that this all relates to Theresa May’s disastrous time at the Home Office, when she totally failed to bring down immigration in the way that she pledged to, and that has carried on until now. I think it would be unfortunate if we had to follow any types of quotas, but I understand why the Cabinet Secretary is putting forward the possibility of regional quotas if we did reach that situation where it was needed.
I think that the documents that the Welsh Government has produced are very valuable documents to the debate, and I think there is a lot of really interesting information in here that is very important for us to learn from. I thought one of the very important points coming out of this document is the figures that show that the vast majority of EU citizens are not young, single people, but are part of a family unit. I think it did say in there that there were more than 20,000 children resident in Welsh households where at least one parent is an EU citizen. I might declare an interest, because three of my grandchildren are in that position. But I think, you know, we are discussing the debate about Brexit and the fair movement of people largely in economic terms and, obviously, I think we have to look at the big social impact it is having on the lives of families where there is an EU member who is uncertain of the future. I wondered whether the Welsh Government is doing anything in relation to that. I don’t think it’s surprising, as the Cabinet Secretary said in his statement, that many EU citizens are now leaving the country, because they don’t feel welcome.
One of the things I wanted to ask him was about the process of producing these documents, because I know that one of the groups that have felt very strongly about all these issues are young people, and I know that, in the Eisteddfod, I think, the Cabinet Secretary made a commitment that there would be consultation with young people about these documents and about how they could fit in, and obviously the Welsh Government has a duty to consult with young people. So, I wondered if you could tell us whether young people have been involved in the production of this document. I mean, they didn’t have a chance to vote, the 16 and 17-year-olds. We hope we may be able to do something about that in the future, but, obviously, that is what the position is at the moment.
And, finally, I think it’s a very important point that the document is making, that immigration is not responsible for driving down wages; it is unscrupulous employers who do exploit vulnerable people. And so I support the commitment in the statement.
Diolch yn fawr iawn, Llywydd. Rwy’n croesawu’r datganiad hwn. Rwy'n credu mai da o beth yw ei fod yn dathlu'r cyfraniad a wneir gan weithwyr Ewropeaidd yma yng Nghymru. Rwy'n credu ei fod yn ddatganiad cadarnhaol ac fel y mae llawer un wedi dweud, yn gyfraniad ymarferol, gwirioneddol i'r ddadl sy'n mynd rhagddi.
Yn bersonol, rwy'n credu bod y ddadl hyd yn hyn yn San Steffan yn edrych fel bod Llywodraeth San Steffan yn rhoi’r nod o dynnu mewnfudo i lawr y tu hwnt i anghenion economaidd y wlad, a chredaf fod hyn i gyd yn ymwneud ag amser trychinebus Theresa May yn y Swyddfa Gartref, pan fethodd hi’n llwyr â gostwng mewnfudo yn y modd yr addawodd ei wneud, ac mae hynny wedi parhau hyd heddiw. Rwy’n credu y byddai'n anffodus inni orfod dilyn unrhyw fathau o gwotâu, ond rwy’n deall pam mae Ysgrifennydd y Cabinet yn bwrw ymlaen â'r posibilrwydd o gwotâu rhanbarthol pe byddem yn cyrraedd y sefyllfa lle byddai’n angenrheidiol.
Rwy'n credu bod y dogfennau y mae Llywodraeth Cymru wedi'u cynhyrchu yn ddogfennau gwerthfawr iawn i'r ddadl. Credaf fod gwybodaeth ddiddorol iawn yma y mae’n bwysig iawn i ni ddysgu ohoni. Roeddwn i o’r farn mai un o'r pwyntiau pwysig iawn yn y ddogfen hon yw'r ffigurau sy'n dangos nad yw mwyafrif helaeth dinasyddion yr UE yn bobl ifanc, sengl, ond mai rhan o uned deuluol ydyn nhw. Rwy'n credu ei fod yn dweud yno bod mwy na 20,000 o blant yn byw mewn cartrefi yng Nghymru lle mae un rhiant o leiaf yn ddinesydd yr UE. Efallai y buaswn i’n datgan diddordeb yma, oherwydd y mae tri o'm hwyrion i yn y sefyllfa honno. Ond rwy'n amau, wyddoch chi, ein bod ni yn trafod y ddadl am Brexit a symudiad teg pobl mewn termau economaidd yn bennaf ac, yn amlwg, rwy'n credu ei bod yn rhaid inni edrych ar yr effaith gymdeithasol enfawr y mae hynny'n ei chael ar fywydau teuluoedd lle mae un o’u haelodau o'r UE ac yn ansicr o'r dyfodol. Holi wyf i a yw Llywodraeth Cymru yn gwneud unrhyw beth o ran hynny. Nid yw’n syndod i mi, fel y dywedodd Ysgrifennydd y Cabinet yn ei ddatganiad, fod llawer o ddinasyddion yr UE yn gadael y wlad erbyn hyn, am nad ydyn nhw yn teimlo bod croeso iddyn nhw.
Un o'r pethau yr oeddwn i am ofyn iddo oedd ynglŷn â’r broses o gynhyrchu'r dogfennau hyn, oherwydd gwn mai un o'r grwpiau sydd wedi teimlo i’r byw am yr holl faterion hyn yw pobl ifanc, a gwn, yn yr Eisteddfod, rwy'n credu, fod Ysgrifennydd y Cabinet wedi gwneud ymrwymiad y byddai’n ymgynghori â phobl ifanc ynghylch y dogfennau hyn a sut y byddai rhan iddyn nhw i’w chwarae, ac mae’n amlwg fod dyletswydd ar Lywodraeth Cymru i ymgynghori â phobl ifanc. Felly, rwy’n gofyn a allech chi ddweud wrthym ni a oedd pobl ifanc wedi bod â rhan yng nghynhyrchu'r ddogfen hon. Hynny yw, ni chawsant gyfle i bleidleisio, y rhai 16 ac 17 oed. Gobeithio y gallwn ni wneud rhywbeth am hynny yn y dyfodol, ond, yn amlwg, dyna’r sefyllfa ar hyn o bryd.
Ac, yn olaf, rwy'n credu ei fod yn bwynt pwysig iawn yn y ddogfen, sef nad yw'r mewnfudo hwnnw'n gyfrifol am dynnu cyflogau i lawr; cyflogwyr diegwyddor sydd yn manteisio ar bobl sy’n agored i niwed. Ac felly rwy'n cefnogi'r ymrwymiad yn y datganiad.
The process of producing the documents, the series of documents, is one in which we do our best to include the views and perspectives of a wide range of people who have a particular interest in this field. This document is particularly influenced by views from employers, from trade unions and from the university sector. It was discussed at the European advisory group that I chair. I know that the programme monitoring committee that Julie Morgan chairs has also contributed to the development of the suite of documents that we are producing, and I was very grateful for the chance to be able to speak at the Eisteddfod at an event chaired by Llyr Huws Gruffydd to an audience of young people and young people’s organisations about Brexit, and Carl Sargeant, my colleague, has committed to fund a series of events, with the help of Children in Wales, at which the views and perspectives of young people can be more directly fed into the process of the Welsh Government’s thinking on Brexit as a whole.
I’ll end just by echoing what Julie Morgan said: it’s just not good enough for the Government, as we were told by Mark Isherwood, to be saying now that we’re not very far off concluding an agreement on the status of people from the European Union in the future. We’re well over a year after the referendum. It would have been possible—. I was told by David Davis, the Secretary of State for Exiting the European Union, many, many months ago that this was one of the easiest things to agree with the European Union, and here we are, all those months later, and still no agreement on the ground. That means that people who are living in families, trying to shape their lives, trying to find a future for themselves, have lived with that uncertainty, and it is no surprise that people who have skills that are highly sought after and are very mobile are deciding that they’d rather go somewhere else where the ground is firmer under their feet and they know that the welcome is properly there for them. The UK Government could and should have made sure that we were not in that position here in the United Kingdom.
Professor Jonathan Portes, the leading expert in this field in the whole of the United Kingdom, said on the day that our report was published that
‘Welsh govt immigration paper everything Home Office paper wasn't: positive, constructive, evidence-based’,
and that’s why we hope that it will have an impact on the debate here in Wales, but more widely in the United Kingdom.
Mae'r broses o gynhyrchu'r dogfennau, y gyfres o ddogfennau, yn un yr ydym yn gwneud ein gorau ynddi i gynnwys barn a safbwyntiau ystod eang o bobl sydd â diddordeb arbennig yn y maes hwn. Mae'r ddogfen hon yn cael ei dylanwadu'n arbennig gan farn cyflogwyr, undebau llafur a sector y prifysgolion. Cafodd hyn ei drafod yn y grŵp cynghori Ewropeaidd yr wyf i'n ei gadeirio. Gwn fod y pwyllgor monitro rhaglenni y mae Julie Morgan yn ei gadeirio hefyd wedi cyfrannu at ddatblygiad y gyfres o ddogfennau yr ydym yn eu cynhyrchu, ac roeddwn yn ddiolchgar iawn am y cyfle i siarad yn yr Eisteddfod mewn digwyddiad dan gadeiryddiaeth Llyr Huws Gruffydd gerbron cynulleidfa o bobl ifanc a sefydliadau pobl ifanc am Brexit, ac mae Carl Sargeant, fy nghyd - Aelod, wedi ymrwymo i ariannu cyfres o ddigwyddiadau, gyda chymorth Plant yng Nghymru, lle gall barn a safbwyntiau pobl ifanc gael eu bwydo yn fwy uniongyrchol i broses ystyriaeth Llywodraeth Cymru o Brexit yn ei chyfanrwydd.
Rwy’n gorffen drwy adleisio'r hyn a ddywedodd Julie Morgan: nid yw’n ddigon da i'r Llywodraeth, fel y dywedodd Mark Isherwood wrthym ni, ddweud nawr nad ydym yn bell iawn oddi wrth gael cytundeb ar statws pobl o’r Undeb Ewropeaidd yn y dyfodol. Roedd y refferendwm ymhell dros flwyddyn yn ôl. Byddai hi wedi bod yn bosibl—. Dywedodd David Davis, yr Ysgrifennydd Gwladol ar gyfer Ymadael â’r Undeb Ewropeaidd, lawer o fisoedd yn ôl wrthyf i mai hwn oedd un o'r pethau rhwyddaf i gytuno â'r Undeb Ewropeaidd arno, a dyma ni, fisoedd lawer yn ddiweddarach, heb gytundeb ar y maes byth. Mae hynny'n golygu bod pobl sy'n byw mewn teuluoedd, yn ceisio cael siâp ar eu bywydau, yn ceisio dod o hyd i ddyfodol iddyn nhw eu hunain, wedi byw gyda'r ansicrwydd hwnnw, ac nid oes syndod bod pobl sydd â sgiliau y mae galw mawr arnynt ac sy’n rhydd iawn i symud yn penderfynu y byddai'n well ganddyn nhw fynd i rywle arall lle maen nhw’n fwy diogel eu safle ac y maen nhw’n gwybod fod y croeso yn iawn yno ar eu cyfer nhw. Gallai ac fe ddylai Llywodraeth y DU fod wedi gwneud yn siŵr nad oeddem ni yn y sefyllfa honno yn y fan hon yn y Deyrnas Unedig.
Dywedodd yr Athro Jonathan Portes, arbenigwr mwyaf blaenllaw y maes hwn yn y Deyrnas Unedig gyfan, ar y diwrnod y cyhoeddwyd ein hadroddiad:
Roedd papur Llywodraeth Cymru ar fewnfudo yn bopeth nad oedd papur y Swyddfa Gartref : cadarnhaol, adeiladol, seiliedig ar dystiolaeth,
a dyna pam yr ydym yn gobeithio y bydd yn cael effaith ar y ddadl yma yng Nghymru, a hefyd yn ehangach yn y Deyrnas Unedig.
Diolch i’r Ysgrifennydd Cabinet.
I thank the Cabinet Secretary.
Yr eitem nesaf, felly, yw’r datganiad gan Weinidog Iechyd y Cyhoedd a Gwasanaethau Cymdeithasol ar y cynllun gweithredu rheoli tybaco. Felly, rydw i’n galw ar y Gweinidog, Rebecca Evans.
The next item is the statement by the Minister for Social Services and Public Health on the tobacco control delivery plan. Therefore I call on the Minister, Rebecca Evans.
Thank you. I am pleased to launch our tobacco control delivery plan for Wales 2017-20. The actions contained in this plan have been developed to address tobacco use in Wales, and will ensure our work remains on track to reduce smoking prevalence levels to 16 per cent by 2020.
Cigarette smoking is the greatest single cause of premature death in Wales, causing around 5,450 deaths a year. Smoking-related disease is preventable, and costs the NHS in Wales an estimated £302 million every year. Smoking is also one of the main causes of inequalities in health, with smoking rates in poorer areas more than double those in affluent areas.
Diolch. Rwy'n falch o lansio ein cynllun cyflawni Cymru ar reoli tybaco ar gyfer 2017-20. Datblygwyd y camau a gynhwysir yn y cynllun hwn i fynd i'r afael â’r defnydd o dybaco yng Nghymru, a bydd yn sicrhau bod ein gwaith yn parhau ar y trywydd cywir i leihau lefelau ysmygu i 16 y cant erbyn 2020.
Ysmygu sigaréts sy’n achosi’r nifer mwyaf o farwolaethau cynamserol yng Nghymru, gan achosi rhyw 5,450 o farwolaethau y flwyddyn. Mae clefydau sy'n gysylltiedig ag ysmygu yn ataliadwy, ac maent yn costio tua £302 miliwn i’r GIG yng Nghymru bob blwyddyn. Mae ysmygu hefyd yn un o’r prif bethau sy’n achosi anghydraddoldebau iechyd, gyda chyfraddau ysmygu mewn ardaloedd tlotach fwy na dwywaith yn uwch nag mewn ardaloedd cyfoethog.
Daeth y Dirprwy Lywydd i’r Gadair.
The Deputy Presiding Officer took the Chair.
Reducing smoking levels in Wales remains a priority for our Government. In 2012, we published our tobacco control action plan for Wales. The plan set a target to reduce smoking levels from 23 per cent in 2010 to 16 per cent by 2020. It also expressed a vision of a smoke-free society for Wales in which the harm from tobacco is eradicated. I am pleased to say that our 2012 plan has resulted in a range of health improvements for the people of Wales. These include a reduction in exposure to second-hand smoke, increased support for those wanting to quit smoking, and action to help prevent the uptake of smoking amongst young people. The smoking prevalence rate has fallen to 19 per cent. This is encouraging, but our work does not end there. We need to ensure that we take the steps we need to take if we are to maintain this momentum if we are to achieve our 16 per cent target in just three years’ time.
With that in mind, a tobacco control strategic board was established last year. The board, chaired by the chief medical officer, and its sub-groups for cessation, prevention and reducing exposure to smoking, have worked hard to develop and finalise this delivery plan, which will guide action up to 2020, and I would like to thank them for that work.
The plan I am launching today sets out the individual actions the Welsh Government and our stakeholders will take to invigorate activity and help us achieve the target and vision set out in the 2012 plan. It builds on the progress to date and will be supported by new powers contained in the Public Health (Wales) Act 2017 to enable us to extend the smoking ban to certain outdoor settings such as hospital grounds and places where children play. It will also enable us to introduce other measures to discourage tobacco use and improve health outcomes, such as the introduction of a register of retailers of tobacco and nicotine products. It will also make it an offence to hand over tobacco or nicotine products to those under 18 when using home delivery and collection services.
The actions in the delivery plan will support people to give up smoking and help to prevent people from taking up smoking in the first place. There are also a number of actions included to reduce exposure to smoking so that it’s not perceived as a normal, everyday behaviour. These actions and the new regulations to extend the smoking ban to areas that children frequent are intended to protect children and young people. This will help give them the best start in life.
Our intention is for people to choose smoke-free living as their aspirational goal and the plan is launched today under our overarching brand Choose Smokefree. The brand has been developed as one that will be recognised and used for all strands of tobacco control work in Wales. Its name is very clear about what it stands for. This will ensure consistency and signposting to cessation services for those who seek it. Earlier this year, I was pleased to launch our Help Me Quit cessation service, which is the first service to sit under our new brand. The service is designed to make it easier for smokers to access help to quit smoking. Over 40 per cent of smokers make at least one quit attempt every year, so it’s important that as many of those as possible seek help to quit as this significantly increases their chances of a successful quit attempt.
This delivery plan is consistent with the goals of the Well-being of Future Generations (Wales) Act 2015 and was developed by adopting the ways of working underpinning the Act. It’s also one of the responses to our national strategy, ‘Prosperity for All’. It aims to improve the health and well-being of people in Wales and to provide a greater emphasis on prevention.
During the lifetime of the plan, our tobacco control strategic board and its sub-groups will remain focused on progress and be alive to new and emerging tobacco products that threaten what we have worked so hard to successfully achieve in Wales since the introduction of the smoking ban 10 years ago. The board will ensure that we continue to plan beyond 2020 and will set further goals to achieve a smoke-free society.
Mae lleihau lefelau ysmygu yng Nghymru yn parhau i fod yn flaenoriaeth i'n Llywodraeth. Yn 2012, gwnaethom gyhoeddi ein cynllun cyflawni Cymru ar reoli tybaco. Pennodd y cynllun darged i leihau lefelau ysmygu o 23 y cant yn 2010 i 16 y cant erbyn 2020. Roedd hefyd yn cyfleu gweledigaeth o gymdeithas ddi-fwg i Gymru lle caiff y niwed a achosir gan dybaco ei ddileu. Rwy'n falch o ddweud bod cynllun 2012 wedi arwain at ystod o welliannau iechyd i bobl Cymru. Mae'r rhain yn cynnwys lleihau effaith mwg ail-law, mwy o gefnogaeth i'r rhai sydd eisiau rhoi'r gorau i ysmygu, a gweithredu er mwyn helpu i atal pobl rhag ifanc rhag dechrau ysmygu. Mae’r gyfradd ysmygu wedi gostwng i 19 y cant. Mae hyn yn galonogol, ond mae rhagor o waith i’w wneud. Mae angen inni sicrhau ein bod yn cymryd y camau angenrheidiol os ydym ni’n bwriadu cynnal y momentwm hwn er mwyn cyflawni ein targed o 16 y cant ymhen dim ond tair blynedd.
Gan gofio hynny, sefydlwyd y bwrdd strategol rheoli tybaco y llynedd. Mae'r bwrdd, sydd dan gadeiryddiaeth y prif swyddog meddygol, a'i is-grwpiau ar gyfer rhoi'r gorau iddi, atal a lleihau effaith ysmygu, wedi gweithio'n galed i ddatblygu a chwblhau'r cynllun cyflawni hwn, a fydd yn arwain y gweithgarwch hyd at 2020, a hoffwn ddiolch iddyn nhw am y gwaith hwnnw.
Mae'r cynllun yr wyf yn ei lansio heddiw yn nodi'r camau gweithredu unigol y bydd Llywodraeth Cymru a'n rhanddeiliaid yn eu cymryd i hybu gweithgarwch a'n helpu ni i gyrraedd y targed a'r weledigaeth a nodir yng nghynllun 2012. Mae'n adeiladu ar y cynnydd a wnaed hyd yn hyn a bydd yn cael ei gefnogi gan bwerau newydd sydd wedi'u cynnwys yn Neddf Iechyd y Cyhoedd (Cymru) 2017 i'n galluogi ni i ymestyn y gwaharddiad ar ysmygu i rai lleoliadau awyr agored, megis tiroedd ysbytai a mannau lle mae plant yn chwarae. Bydd hefyd yn ein galluogi ni i gyflwyno mesurau eraill i annog pobl i beidio â defnyddio tybaco a gwella canlyniadau iechyd, megis cyflwyno cofrestr o fanwerthwyr o gynhyrchion tybaco a nicotin. Bydd hefyd yn ei gwneud hi'n drosedd i roi cynhyrchion tybaco neu nicotin i bobl dan 18 oed wrth ddefnyddio gwasanaethau casglu a dosbarthu i gartrefi.
Bydd y camau gweithredu yn y cynllun cyflawni yn cefnogi pobl i roi'r gorau i ysmygu ac yn helpu i atal pobl rhag dechrau ysmygu yn y lle cyntaf. Mae nifer o gamau hefyd wedi'u cynnwys i leihau cysylltiad ag ysmygu, ac felly cael gwared ar y canfyddiad bod ysmygu yn ymddygiad arferol, bob dydd. Nod y camau hyn a'r rheoliadau newydd i ymestyn y gwaharddiad ysmygu i ardaloedd y mae plant yn eu defnyddio’n aml yw amddiffyn plant a phobl ifanc. Bydd hyn yn helpu i roi'r dechrau gorau iddynt mewn bywyd.
Ein bwriad yw bod gan bobl uchelgais i fyw yn ddi-fwg a bydd y cynllun yn cael ei lansio heddiw o dan ein brand trosfwaol Dewiswch fod yn Ddi-fwg. Datblygwyd y brand fel un a fydd yn cael ei gydnabod a'i ddefnyddio ar gyfer pob elfen o waith rheoli tybaco yng Nghymru. Mae ei enw yn cyfleu’n glir iawn yr hyn y mae'n ei olygu. Bydd hyn yn sicrhau cysondeb ac yn sicrhau bod y bobl sydd eisiau rhoi’r gorau i ysmygu yn cael eu cyfeirio at y gwasanaethau priodol. Yn gynharach eleni, roeddwn yn falch o lansio ein gwasanaeth rhoi'r gorau i ysmygu, Helpa Fi i Stopio, sef y gwasanaeth cyntaf i weithredu o dan ein brand newydd. Mae'r gwasanaeth wedi'i gynllunio i'w gwneud hi'n haws i smygwyr gael gafael ar help i roi'r gorau i ysmygu. Mae dros 40 y cant o’r smygwyr yn gwneud o leiaf un cais i roi’r gorau iddi bob blwyddyn, felly mae'n bwysig bod cynifer â phosibl o'r rhai hynny yn gofyn am help i roi'r gorau iddi gan fod hyn yn cynyddu’n sylweddol y posibilrwydd i’w hymgais i roi'r gorau iddi fod yn llwyddiannus.
Mae'r cynllun cyflawni hwn yn gyson â nodau Deddf Llesiant Cenedlaethau’r Dyfodol (Cymru) 2015 a datblygwyd drwy fabwysiadu'r dulliau o weithio sy'n sail i'r Ddeddf. Mae hefyd yn un o'r ymatebion i'n strategaeth genedlaethol, 'Ffyniant i Bawb'. Ei nod yw gwella iechyd a lles pobl yng Nghymru a rhoi mwy o bwyslais ar atal.
Yn ystod oes y cynllun, bydd ein bwrdd strategol ar reoli tybaco a'i is-grwpiau yn parhau i ganolbwyntio ar gynnydd a byddant ar wyliadwriaeth am gynhyrchion tybaco newydd a chynhyrchion sy’n datblygu, sy'n bygwth yr hyn yr ydym wedi gweithio mor galed i'w gyflawni yng Nghymru ers cyflwyno'r gwaharddiad ar ysmygu 10 mlynedd yn ôl. Bydd y bwrdd yn sicrhau ein bod yn parhau i gynllunio y tu hwnt i 2020 a bydd yn gosod nodau pellach i sicrhau cymdeithas ddi-fwg.
Minister, thank you for your statement today. I welcome the delivery plan. I’m pleased that it continues to set out a number of ambitious targets to cut smoking rates. I think it does remain shocking that up to two thirds of long-term smokers will die from smoking-related diseases, and I think it is worth reminding ourselves that the US Food and Drug Administration actually summed it up by saying cigarettes are
‘the only legal consumer product that, when used as intended, will kill half of all long-term users’.
So, I do congratulate you on achieving the target of getting down to 19 per cent. I would like to understand, Minister, a realistic assessment from you as to whether or not you believe the 16 per cent target will be met by 2020, because I do note in your plan that you say that it’s going to be a very challenging target. And off the back of that, I’d be very interested to hear your opinion as to whether you consider the Cancer Research UK aim of seeing a less than 5 per cent smoking rate across all socioeconomic groups by 2035 in Wales achievable, because there’s no point in setting a wholly unachievable target, but maybe it’s something we can get towards.
You talk in your statement of the Help Me Quit programme, and yet in 2016-17 only 2.9 per cent of the smoking population was seen by a smoking cessation service and no health board met the target. Indeed, in Cardiff and Vale university health board, only 1.3 per cent of the smoking population made a quit attempt. Minister, I would be interested to know why you think it has taken so long for the health boards to get on side with this. Do you have any plans again to look at the targets or to provide extra resources to ensure they are achievable?
I understand that mass media campaigns are very effective and you talk about it quite a lot in the delivery, but with figures from the Public Health Wales Observatory showing significant differences in smoking rates across Welsh counties, can you tell us what is being done to ensure that the resource is targeted at the areas where it can make the most difference? Whilst it’s very fashionable, and I know some of the population are very much into social media, a huge number of the people who smoke are not social media savvy, they’re not necessarily having access to computers, or they live in areas of poor internet connection. So, I wonder if you can let us know how you’re going to ensure that those sections are not being ignored.
Two final areas. People with mental health issues smoke significantly more than the general population. What plans do you have in place—because I couldn’t spot it in the delivery plan—to try to educate those people as to the need to give up smoking or to try to cut down on their smoking? Because it is a significantly higher number of people who smoke who have mental health issues. And the other figures that really shocked me were the figures available for expectant mothers who smoke during pregnancy. The delivery plan says that the data isn’t available for this sub-group, but the Public Health Wales Observatory did publish data last year that showed over 18 per cent of mothers smoked during pregnancy, and there were disparities across the health boards and across the socioeconomic boundary. So, I wondered, Minister, what plans you might have to tackle those two groups.
And finally, Deputy Presiding Officer, over the summer, Minister, I backed calls for UK health officials to consider new rules enforcing a reduction of nicotine in tobacco products to non-addictive levels following an announcement of a landmark consultation in the United States by the US Food and Drug Administration. I think we have to do something radical to try to stop the curse of smoking, and I would like to ask for your thoughts on that kind of initiative. If you think it is worth taking forward, would you be able to try and liaise with the health department officials at Westminster to see if we can actually look at some comprehensive legislation that might try to make some of these toxic products less toxic to those who do choose to use them? Thank you.
Gweinidog, diolch am eich datganiad heddiw. Croesawaf y cynllun cyflawni. Rwy'n falch ei fod yn parhau i osod nifer o dargedau uchelgeisiol i leihau cyfraddau ysmygu. Rwy’n credu ei bod hi’n dal i fod yn gywilyddus y bydd hyd at ddwy ran o dair o smygwyr hirdymor yn marw o glefydau sy'n gysylltiedig ag ysmygu, ac rwy'n credu ei bod yn werth atgoffa ein hunain bod Gweinyddiaeth Bwyd a Chyffuriau yr Unol Daleithiau wedi dweud yn blwmp ac yn blaen mai sigaréts yw
yr unig gynnyrch defnyddwyr cyfreithiol a fydd, pan gaiff ei ddefnyddio fel y bwriedir, yn lladd hanner yr holl ddefnyddwyr hirdymor.
Felly, rwy’n eich llongyfarch ar gyrraedd y targed o ostwng y defnydd i 19 y cant. Hoffwn ddeall, Gweinidog, a ydych chi o’r farn ei bod yn realistig y bydd y targed o 16 y cant yn cael ei gyrraedd erbyn 2020, gan fy mod yn nodi yn eich cynllun eich bod yn dweud y bydd hyn yn darged heriol iawn. Ac o ystyried hyn, byddai gennyf ddiddordeb mawr i glywed eich barn ynghylch pa un a ydych chi'n ystyried y gellir cyrraedd nod Cancer Research UK o weld cyfradd ysmygu sy’n llai na 5 y cant ar draws yr holl grwpiau economaidd-gymdeithasol erbyn 2035 yng Nghymru, oherwydd nid oes pwrpas i ni osod targed hollol amhosibl, ond efallai ei bod yn rhywbeth y gallwn ni anelu ato.
Rydych chi’n siarad yn eich datganiad am y rhaglen Helpa Fi i Stopio, ac er hynny yn 2016-17, dim ond 2.9 y cant o'r boblogaeth sy’n ysmygu a gafodd eu gweld gan wasanaeth rhoi'r gorau i ysmygu, ac ni chyflawnodd unrhyw fwrdd iechyd y targed. Yn wir, ym Mwrdd Iechyd Prifysgol Caerdydd a'r Fro, dim ond 1.3 y cant o'r boblogaeth sy’n ysmygu a wnaeth gais i roi'r gorau iddi. Gweinidog, byddai gennyf ddiddordeb cael gwybod pam yr ydych chi’n meddwl ei bod wedi cymryd cymaint o amser i'r byrddau iechyd ddod i gefnogi hyn. A oes gennych chi unrhyw gynlluniau i edrych ar y targedau eto neu i ddarparu adnoddau ychwanegol i sicrhau eu bod yn gyraeddadwy?
Rwy'n deall bod ymgyrchoedd cyfryngau torfol yn effeithiol iawn ac rydych chi'n siarad cryn dipyn am hynny yn y cyflwyniad, ond mae ffigurau Arsyllfa Iechyd Cyhoeddus Cymru yn dangos gwahaniaethau sylweddol yn y cyfraddau ysmygu ar draws siroedd Cymru. A wnewch chi ddweud wrthym ni beth sy'n cael ei wneud i sicrhau bod yr adnodd yn cael ei dargedu at y meysydd lle gall wneud y gwahaniaeth mwyaf? Er ei bod yn ffasiynol iawn, ac rwy’n gwybod bod rhyw ran o'r boblogaeth yn hoff iawn o’r cyfryngau cymdeithasol, nid yw nifer fawr o'r bobl sy'n ysmygu yn gyfarwydd â’r cyfryngau cymdeithasol, nid ydyn nhw o reidrwydd yn gallu cael gafael ar gyfrifiaduron, neu maen nhw’n byw mewn ardaloedd a chysylltiad rhyngrwyd gwael. Felly, tybed a wnewch chi roi gwybod i ni sut y byddwch yn sicrhau nad yw'r carfannau hynny yn cael eu hanwybyddu.
Dau beth yn olaf. Mae pobl â phroblemau iechyd meddwl yn ysmygu mwy o lawer na'r boblogaeth gyffredinol. Pa gynlluniau sydd gennych ar waith—oherwydd ni welais unrhyw rai yn y cynllun cyflawni—i geisio addysgu'r bobl hynny am yr angen i roi'r gorau i ysmygu neu geisio lleihau faint y maen nhw’n ei ysmygu? Gan fod y nifer o bobl sydd â phroblemau iechyd meddwl sy'n ysmygu yn sylweddol uwch. A’r ffigurau eraill a oedd yn fy synnu'n fawr oedd y ffigurau ar gyfer mamau beichiog sy’n ysmygu yn ystod eu beichiogrwydd. Dywed y cynllun cyflawni nad yw'r data ar gael ar gyfer yr is-grŵp hwn, ond cyhoeddodd Arsyllfa Iechyd Cyhoeddus Cymru ddata y llynedd yn dangos bod dros 18 y cant o famau yn ysmygu yn ystod beichiogrwydd, ac roedd anghysondebau ar draws y byrddau iechyd ac ar draws y ffin economaidd-gymdeithasol. Felly, tybed, Gweinidog, pa gynlluniau sydd gennych chi i fynd i'r afael â'r ddau grŵp hynny.
Ac yn olaf, Dirprwy Lywydd, dros yr haf, Gweinidog, fe wnes i gefnogi galwadau i swyddogion iechyd y DU ystyried rheolau newydd sy'n gorfodi gostwng lefel y nicotin mewn cynhyrchion tybaco i lefelau di-gaethiwus yn dilyn cyhoeddiad am ymgynghoriad nodedig yn yr Unol Daleithiau gan Weinyddiaeth Bwyd a Chyffuriau yr Unol Daleithiau. Rwy'n credu bod yn rhaid inni wneud rhywbeth radical i geisio atal y felltith o ysmygu, a hoffwn ofyn am eich barn ar fenter o’r fath. Os ydych chi'n credu y byddai’n werthfawr bwrw ymlaen â rhywbeth felly, a fyddai modd i chi geisio cysylltu â swyddogion yr adran iechyd yn San Steffan i weld a allwn edrych ar ddeddfwriaeth gynhwysfawr a fyddai’n ceisio gwneud rhai o'r cynhyrchion gwenwynig hyn yn llai gwenwynig i'r rhai hynny sy’n dewis eu defnyddio? Diolch.
Thank you very much. I thank you very much for your welcome for the plan, but also for those important questions as well. You began by talking about how shocking it is that so many people are still smoking and the impact that has on families. In my statement, I said that smoking kills over 5,000 individuals every year. So, that’s 5,000 families impacted terribly by smoking. It is the main cause of preventable death and, of course, that keeps driving us forward to reach our targets. Actually, one of the facts that drives me forward on this particularly is that it really is an issue of health inequalities as well, because we know that people in poorer communities are much more likely to smoke, and, as a result, are much more likely to have those poor health impacts as a result of it. So, it really is an equalities and a social justice issue as well. So, this really does drive us forward in pursuit of those targets.
You asked about the 16 per cent target. I will put my neck on the line and say that, yes, I think we will be able to achieve that target with the help of the various new actions set out in our plan, and also with the help of our public health Bill—or public health Act now—which was passed recently by this Assembly. It is a challenging target; there’s absolutely no doubt about that. But, equally, I think that there is the drive to get there. You asked about future targets, and, of course, our ultimate ambition is for a smoke-free Wales. It will be something that I will be asking the tobacco control delivery board to look at setting new targets when we look to review things in 2020, when this plan comes to an end. So, I would certainly want to have continuous targets to take us to our smoke-free place where we want to be.
You’re absolutely right to say that we need to redouble our efforts within the NHS in terms of the support that’s offered through the NHS to people to quit smoking. There are some really important actions within this particular delivery plan, one of which, actually, is improvement against those cessation services by the design and development of an integrated ‘stop smoking’ service. Now, we’ve started that with our new brand, and the new service that I described that has been launched, Help Me Quit. But actually, there’s a lot more that we need to be doing there. One of the things we’re doing will be strengthening the referral pathway for maternity services to include referrals for all women who smoke to cessation services—who are pregnant—and also strengthening referral pathways to include referral to smoking cessation services for all smokers who are either preoperative patients, because we know the impact that that will have on the likelihood of a positive outcome after surgery, people with lung disease, and also people who have mental health conditions as well. So, that’s a specific action here. There are also actions in here for primary health care clusters in terms of defining how many referrals they will need to make in order to see a year-on-year reduction in smoking as well. So, we know primary care has a very important part to play in this. And actions for pharmacy as well. So, we’ll be looking to ensure that all pharmacists are able to offer smoking cessation services as part of their training pre-registration. So, this would be a new development as well. And, again, we’ll be looking to enhance the role that dentists play in terms of offering smoking cessation services as well. So, lots of work in development and lots of new approaches within the NHS as well.
You referred specifically to the fact that social media is fantastic in terms of getting the message out, but not everybody is able to access social media. So, as part of our Help Me Quit campaign we did have some television advertising and also some billboards as well. Going on a visit to stand by a billboard was one of the strangest things I’ve done as a Minister, but that’s where we launched the campaign because we felt it was important to have a very, very public and visible presence in communities as well.
We will be consulting with mental health service users, staff and stakeholders on the removal of the exemption in spring 2018 for those smoke-free places within mental health units. And I’m really keen that we have the views of people who have experience of stays in mental health units for that. Those are the people who more than anyone else I need to be listening to in these circumstances as well.
Lastly, and I did refer to it briefly, but you did mention support for pregnant women. The results from our smoking in pregnancy pilot, models for access to maternal smoking cessation support, which rather conveniently can be shortened to MAMSS, has shown that pregnant women are more likely to engage with smoking cessation services when using support that is embedded within those maternity services. And it’s also important to know that children are 70 per cent more likely to smoke if their mother smokes and actually three times more likely to smoke if both parents smoke as well. So, these are the kind of short interventions that healthcare professionals, both midwives and healthcare workers, can be having with families through the work that they are doing as part of the Healthy Child Wales and 10 Steps to a Healthy Weight schemes as well.
Diolch yn fawr iawn. Hoffwn ddiolch yn fawr iawn am y croeso y mae’r cynllun wedi’i gael, ond hefyd ar gyfer y cwestiynau pwysig hynny hefyd. Dechreuoch chi drwy sôn am ba mor gywilyddus ydyw hi bod cymaint o bobl yn dal i ysmygu a'r effaith y mae hyn yn ei chael ar deuluoedd. Yn fy natganiad, dywedais fod ysmygu yn lladd mwy na 5,000 o unigolion bob blwyddyn. Felly, mae hynny'n 5,000 o deuluoedd sydd wedi’u heffeithio’n ofnadwy gan ysmygu. Dyma’r prif beth sy’n achosi marwolaethau ataliadwy ac, wrth gwrs, mae hynny'n ein hysgogi i gyrraedd ein targedau. Mewn gwirionedd, un o'r ffeithiau sy'n fy sbarduno ymlaen yn arbennig ar hyn yw ei fod mewn gwirionedd yn broblem o anghydraddoldebau iechyd hefyd, oherwydd y gwyddom fod pobl mewn cymunedau tlotach yn llawer mwy tebygol o ysmygu, ac o ganlyniad, mae’n llawer mwy tebygol o gael yr effeithiau iechyd gwael hynny sy’n ganlyniad iddo. Felly, mewn gwirionedd, mae'n fater o gydraddoldeb a chyfiawnder cymdeithasol hefyd. Felly, mae hyn yn wir yn ein sbarduno ymlaen i geisio cyflawni'r targedau hynny.
Gwnaethoch chi ofyn am y targed o 16 y cant. Rwy’n fodlon mentro a dweud, ydw, rwy'n credu y byddwn ni’n gallu cyflawni'r targed hwnnw gyda chymorth y gwahanol gamau gweithredu newydd a nodir yn ein cynllun, a hefyd gyda chymorth Bil iechyd y cyhoedd—neu Ddeddf Iechyd y Cyhoedd erbyn hyn—a basiwyd yn ddiweddar gan y Cynulliad hwn. Mae'n darged heriol; nid oes unrhyw amheuaeth ynglŷn â hynny. Ond, ar yr un pryd, credaf fod yr egni ar gael i gyrraedd yn y fan honno. Gwnaethoch ofyn am dargedau yn y dyfodol, ac, wrth gwrs, ein huchelgais pennaf yw Cymru ddi-fwg. Bydd hyn yn rhywbeth y byddaf yn gofyn i'r bwrdd strategol ar reoli tybaco edrych arno, gosod targedau newydd pan fyddwn yn adolygu pethau yn 2020, pan ddaw'r cynllun hwn i ben. Felly, byddwn yn sicr yn dymuno cael targedau parhaus er mwyn mynd â ni i’r sefyllfa ddi-fwg yr ydym yn dyheu amdani.
Rydych chi'n hollol gywir i ddweud bod angen inni gynyddu ein hymdrechion o fewn y GIG o ran y gefnogaeth a gynigir i bobl drwy'r GIG er mwyn rhoi'r gorau i ysmygu. Mae rhai camau gwirioneddol bwysig o fewn y cynllun cyflawni arbennig hwn, ac un ohonynt, mewn gwirionedd, yw gwelliant i’r gwasanaethau ar gyfer rhoi'r gorau i smygu trwy ddylunio a datblygu gwasanaeth 'stopio ysmygu' integredig. Nawr, rydym ni wedi dechrau hynny gyda'n brand newydd, a'r gwasanaeth newydd y gwnes ei ddisgrifio, Helpa Fi i Stopio, sydd eisoes wedi’i lansio. Ond mewn gwirionedd, mae angen i ni wneud llawer mwy. Un o'r pethau yr ydym yn ei wneud yw cryfhau'r llwybr atgyfeirio ar gyfer gwasanaethau mamolaeth i gynnwys atgyfeirio pob menyw feichiog sy'n ysmygu i wasanaethau rhoi'r gorau iddi, a hefyd cryfhau llwybrau atgyfeirio i gynnwys atgyfeirio i wasanaethau rhoi'r gorau i ysmygu i bawb sy'n ysmygu sy'n naill ai yn gleifion cyn llawdriniaeth, oherwydd ein bod yn gwybod yr effaith y bydd hynny'n ei gael ar y tebygolrwydd o gael canlyniad cadarnhaol ar ôl llawdriniaeth, pobl â chlefyd yr ysgyfaint, a phobl sydd â chyflyrau iechyd meddwl hefyd. Felly, mae hynny’n gam gweithredu penodol yn y fan hon. Mae yna gamau gweithredu hefyd ar gyfer clystyrau gofal iechyd sylfaenol o ran diffinio faint o atgyfeiriadau y bydd angen iddynt eu gwneud er mwyn gweld gostyngiad mewn ysmygu o flwyddyn i flwyddyn hefyd. Felly, rydym ni’n gwybod bod gan ofal sylfaenol ran bwysig iawn i'w chwarae yn hyn o beth. A chamau gweithredu ar gyfer fferyllfeydd hefyd. Felly, byddwn yn ceisio sicrhau bod pob fferyllydd yn gallu cynnig gwasanaethau rhoi'r gorau i ysmygu fel rhan o'u hyfforddiant cyn cofrestru. Felly, byddai hwn yn ddatblygiad newydd hefyd. Ac, unwaith eto, byddwn yn ceisio gwella'r rhan y mae deintyddion yn ei chwarae o ran cynnig gwasanaethau rhoi'r gorau i ysmygu hefyd. Felly, mae llawer o waith ar y gweill a llawer o ddulliau newydd o fewn y GIG hefyd.
Gwnaethoch gyfeirio yn benodol at y ffaith bod cyfryngau cymdeithasol yn wych o ran lledu’r neges, ond nid yw pawb yn gallu cael mynediad at gyfryngau cymdeithasol. Felly, yn rhan o'n hymgyrch Helpa Fi i Stopio, roedd gennym ni rai hysbysebion teledu a rhai hysbysfyrddau hefyd. Roedd mynd ar ymweliad i sefyll ger hysbysfwrdd yn un o’r pethau mwyaf rhyfedd yr wyf wedi eu gwneud ers i mi fod yn Weinidog, ond dyna ble y gwnaethom lansio’r ymgyrch oherwydd ein bod ni'n teimlo ei bod yn bwysig bod gennym ni bresenoldeb cyhoeddus iawn a gweladwy mewn cymunedau hefyd.
Yn ystod gwanwyn 2018, byddwn ni’n ymgynghori â defnyddwyr, staff a rhanddeiliaid y gwasanaeth iechyd meddwl ar ddileu'r esemptiad ar gyfer y lleoedd hynny sy'n ddi-fwg o fewn unedau iechyd meddwl. Ac rwy'n wirioneddol awyddus i ni gael barn pobl sydd â phrofiad o aros mewn unedau iechyd meddwl yn hynny o beth. Dyna'r bobl y mae angen i mi fod yn gwrando arnynt yn fwy nag unrhyw un arall yn yr amgylchiadau hyn.
Yn olaf, a chyfeiriais ato yn fyr, ond gwnaethoch chi sôn am gefnogaeth i fenywod beichiog. Mae canlyniadau ein cynllun peilot ysmygu yn ystod beichiogrwydd, modelau ar gyfer cael gafael ar gefnogaeth i roi'r gorau i ysmygu ar gyfer mamau, sydd â’r acronym cyfleus iawn MAMSS, wedi dangos bod menywod beichiog yn fwy tebygol o ymgysylltu â gwasanaethau rhoi'r gorau i ysmygu wrth ddefnyddio cymorth sydd wedi'i fewnosod yn y gwasanaethau mamolaeth hynny. Ac mae hefyd yn bwysig gwybod bod plant 70 y cant yn fwy tebygol o ysmygu os yw eu mam yn ysmygu, a thair gwaith yn fwy tebygol o ysmygu os yw'r ddau riant yn ysmygu hefyd. Felly, dyma'r math o ymyriadau byr y gall gweithwyr gofal iechyd proffesiynol, bydwragedd a gweithwyr gofal iechyd eu defnyddio gyda theuluoedd drwy'r gwaith y maent yn ei wneud yn rhan o gynlluniau Plant Iach Cymru a 10 Cam i Bwysau Iach hefyd.
Mi hoffwn innau groesawu cyhoeddi’r cynllun gweithredu. Mi allem ni gyd, rwy’n siŵr, groesawu unrhyw ymrwymiad i barhau i geisio gostwng cyfraddau ysmygu ac yn arbennig, rwy’n meddwl, y camau i geisio atal pobl rhag dechrau ysmygu yn y lle cyntaf, achos rwy’n grediniol mai dyna’r elfen fwyaf arwyddocaol a mwyaf allweddol yn y frwydr i ostwng cyfraddau ysmygu yn yr hirdymor.
Os gallaf edrych yn benodol ar ambell bwynt sy’n codi yng ngham gweithredu 2 yn y strategaeth newydd—mae’n sôn am edrych ar ddefnyddio technoleg, er enghraifft, cyfryngau cymdeithasol, mewn camau i atal ysmygu ymhlith yr ifanc yn benodol. Hefyd, mae’n sôn am edrych ar dystiolaeth ryngwladol ynglŷn â thargedu’r ifanc a phobl sydd mewn perig o ddechrau ysmygu. Yn y ddwy enghraifft hynny mae sôn am ddechrau’r gwaith yma erbyn mis Mawrth, mis Ebrill, y flwyddyn nesaf. Tybed a fyddai’r Gweinidog yn cytuno â mi nad oes yna amser i oedi yn fan hyn ac y dylai’r mathau yna o gamau, siawns, eisoes fod ar waith?
O ran y brand newydd, ‘Dewiswch fod yn ddi-fwg’, mi edrychaf ymlaen at weld a ydy hwnnw’n taro deuddeg efo pobl ac, wrth gwrs, rydym yn gobeithio y bydd o. Ond tybed faint o arian—. A oes yna fanylion ynglŷn â’r cyllid a fydd yn mynd i mewn i farchnata’r cynllun yna a’r camau newydd sy’n rhan o’r strategaeth yma?
Mi oeddwn innau hefyd yn eiddgar i wneud y pwynt ynglŷn ag ysmygu a chyfraddau ysmygu ymhlith y rheini sydd â phroblemau iechyd meddwl. Rwy’n meddwl bod 36 y cant o bobl sydd â phroblemau iechyd meddwl yn ysmygu, o’i gymharu ag 19 y cant o’r boblogaeth yn gyffredinol. Mae tystiolaeth yn dangos bod rhoi’r gorau i ysmygu yn gallu bod yn rhan effeithiol o driniaeth iechyd meddwl. Felly, er bod y Gweinidog wedi gwneud sylwadau ynglŷn â hyn yn barod, mi fyddwn yn annog y Llywodraeth i wneud mwy o waith yn y maes yma.
Yn olaf, targedau. Rwy’n croesawu’r sylwadau wnaeth y Gweinidog wrth ymateb i gwestiynau Angela Burns ynglŷn â’i pharodrwydd i edrych ar addasu a chryfhau targedau hirdymor ar gyfer lleihau cyfraddau ysmygu. Mi grybwyllwyd yn benodol y targed yma sydd gan Cancer Research UK o anelu am 5 y cant o’r boblogaeth erbyn y flwyddyn 2035. A ydy’r Gweinidog, tybed, wedi ystyried yn barod, er y bydd hi’n edrych ymhellach ar hyn, fod hwnnw yn darged y gallai hi fod â diddordeb yn ei fabwysiadu, achos mae o’n darged y mae Cancer Research UK yn sicr yn gobeithio y gallwn ni ei ystyried fel un realistig, er yn uchelgeisiol? A’r targed arall yna wedyn o drin 5 y cant neu gynnig gwasanaethau i 5 y cant o’r rheini sydd yn smygu, a ninnau yn cyrraedd llai na 3 y cant ar hyn o bryd—erbyn pa bryd mae’r Llywodraeth yn hyderus y byddwch chi’n gallu taro y 5 y cant yna?
I’d like to welcome the publication of this delivery plan, and I’m sure that we can all welcome any commitment to continue to try to reduce the smoking rates, and especially those steps to try to prevent people from starting smoking in the first instance, because I do believe that that is the most significant element of the battle to reduce smoking rates in the long term.
If I can look specifically at some points that arise in step 2 in this new strategy—it talks about looking at the use of technology, for example, social media, in steps taken to prevent smoking amongst the young, and also looks at international evidence with regard to targeting younger people and people who are at risk of starting smoking. In both examples there, it is talking about starting this work by April or March of next year. I wonder whether the Minister would agree with me that there’s no time to waste here and that those kinds of steps should perhaps already be being taken.
In terms of this new brand, ‘choose smoke-free’, I look forward to seeing whether that does reach its aim. I hope that it very much does that. I wonder how much funding—. Are there any details about how much funding will be available to market that scheme and the new steps that are part of that strategy?
I was also eager to make the point about smoking rates amongst those who have mental health issues. I understand that 36 per cent of people who have mental health issues smoke, as compared to 19 per cent of the general population. The evidence shows that smoking cessation can be a very effective part of treatment for those conditions. So, even though the Minister has made comments on this already, I would encourage the Government to do more work in that particular area.
Finally, targets. I welcome the comments that the Minister made in response to Angela Burns’s questions with regard to her willingness to look at adapting and strengthening the long-term targets for the reduction of smoking rates. She mentioned this target that Cancer Research UK has of aiming for 5 per cent of the population by the year 2035. Has the Minister considered already, even though she’ll be looking at this further, whether this could be a target that she would be willing to adopt, because it is a target that Cancer Research UK certainly hopes that we can consider as a realistic one, and an ambitious one? And that other target then of treating 5 per cent or offering services for 5 per cent of those who do smoke, whilst we reach less than 3 per cent at the moment—by when is the Government confident that it can hit that target?
Thank you very much for those questions, and particularly for the focus that you gave at the start in terms of what we can do to prevent children and young people from taking up smoking in the first place. And our recent public health Act, as you know, extends the smoking ban to places where children and young people often frequent. And there’s a commitment within that Act that Ministers will be able to add other places to the list of smoke-free settings in due course as well. So, there’s a commitment within our plan to consider what other settings can be added to that as well, and I’ll be looking in the first instance at the tobacco control delivery group and its sub-groups to advise, although I was very aware that there were lots of ideas that came forward during the scrutiny of the Act. And, of course, we talked a lot about how we’re essentially banning a legal act in a public place, so there are lots of human rights considerations to be taken into account. But, of course, this is about the health of the children and young people of Wales.
There are some actions that have already started in terms of our action plan that we launched today, one of which is reviewing the tobacco criteria within the national quality award for the Welsh network of healthy schools scheme, and that’s to ensure that it does reflect the best practice and the best evidence that we have about young people and tobacco. That also includes other tobacco products such as e-cigarettes as well. We know that we have to be very responsive and agile in terms of the new ways in which tobacco is able to be administered to people, and we’re very clear within the action plan that our tobacco control delivery board and its sub-groups are going to be very active in terms of monitoring the latest trends, the latest technologies and the latest use and so on.
We’re also keen to be using the curriculum to see what we can do to further ensure that correct messages are getting through to young people about the dangers of smoking. And also within our action plan we have actions for further education and higher education settings because these are times when young people might think about starting smoking, but also times when it’s actually a good opportunity to reach out to them and provide the information that they need and the support that they need in a different setting to give up smoking as well.
I share your concerns about the high level of smoking amongst people who are experiencing mental ill health, and again this comes back to that social justice issue that we shouldn’t be accepting worse for people who are suffering from mental ill health, we shouldn’t be accepting worse for people who are living in poorer communities—we should be expecting good health and good services for all of these people. So, I’m pleased that this is addressed in the plan but, again, I would say the tobacco control delivery board as well is very open to any further ideas that people might have in terms of how we can strengthen our approach, and I’m keen to talk, as we go about looking again at the regulations on smoking in mental health units, to have a wider discussion, really, with people with mental ill health and the organisations who represent them as well.
And on that, I should have at the end of my comments in response to Angela mentioned the issue of the nicotine levels. And I’d be keen to have a meeting with you to further discuss that, if that would be helpful as well.
There are lots of targets and lots of opportunities to monitor the delivery of the plan. You’ll see that within it we have indicators from the national survey of health behaviour in school-age children, School Health Research Network studies, Public Health Wales’s maternity indicators, other Public Health Wales indicators, and other performance targets as well. So, it should be very clear to people as to what extent we are meeting our targets and our aspirations within the plan.
In terms of that longer term plan and that longer term aspiration for a smoke-free Wales, I’m aware of the Cancer Research UK and World Health Organization aspiration for a smoke-free society by 2035, and this will certainly be something that the tobacco control delivery board thinks about when advising on the next targets. Although, I would imagine that they would want to set a closer target. So, if we were republishing a new plan in 2020, then I imagine that we’d be looking towards, say, a 2025 target and so on. But, ultimately, obviously, our vision is for a smoke-free Wales.
Diolch yn fawr iawn am y cwestiynau hynny, ac yn arbennig am y pwyslais y gwnaethoch ei roi ar y dechrau o ran yr hyn y gallwn ni ei wneud i atal plant a phobl ifanc rhag dechrau ysmygu yn y lle cyntaf. Ac mae ein Deddf Iechyd y Cyhoedd diweddar, fel y gwyddoch, yn ymestyn y gwaharddiad ar ysmygu i leoedd y mae plant a phobl ifanc yn eu defnyddio’n aml. Ac mae ymrwymiad yn y Ddeddf honno y bydd Gweinidogion yn cael ychwanegu lleoedd eraill i'r rhestr o leoliadau di-fwg maes o law hefyd. Felly, mae ymrwymiad yn ein cynllun i ystyried pa leoliadau eraill y gellir eu hychwanegu at hynny hefyd, a byddaf yn troi yn y lle cyntaf at y grŵp darparu rheoli tybaco a'i is-grwpiau i gynghori, er fy mod yn ymwybodol iawn y cafodd llawer o syniadau eu cyflwyno wrth graffu ar y Ddeddf. Ac wrth gwrs, buom yn trafod yn helaeth am sut yr ydym ni yn ei hanfod yn gwahardd gweithred gyfreithiol mewn man cyhoeddus, felly mae llawer o ystyriaethau hawliau dynol i feddwl amdanynt. Ond wrth gwrs, mae hyn yn ymwneud ag iechyd plant a phobl ifanc Cymru.
Mae rhai camau sydd eisoes wedi dechrau o ran ein cynllun gweithredu a lansiwyd gennym ni heddiw, ac mae un ohonynt yn adolygu'r meini prawf tybaco o fewn y wobr ansawdd genedlaethol ar gyfer cynllun rhwydwaith ysgolion iach Cymru, ac mae hynny er mwyn sicrhau ei fod yn adlewyrchu'r arfer gorau a'r dystiolaeth orau sydd gennym ni o ran pobl ifanc a thybaco. Mae hynny hefyd yn cynnwys cynhyrchion tybaco eraill megis e-sigaréts. Rydym ni’n gwybod bod yn rhaid i ni fod yn ymatebol ac yn graff iawn o ran y ffyrdd newydd y gall tybaco gael ei weinyddu i bobl, ac rydym yn glir iawn o fewn y cynllun gweithredu y bydd ein bwrdd strategol ar reoli tybaco a'i is-grwpiau yn weithgar iawn o ran monitro'r tueddiadau diweddaraf, y technolegau diweddaraf a'r defnydd diweddaraf ac yn y blaen.
Rydym hefyd yn awyddus i ddefnyddio'r cwricwlwm i weld yr hyn y gallwn ei wneud i sicrhau bod pobl ifanc yn cael y negeseuon cywir am beryglon ysmygu. A hefyd yn ein cynllun gweithredu, mae gennym ni gamau gweithredu ar gyfer addysg bellach a lleoliadau addysg uwch gan fod y rhain yn adegau pan fydd pobl ifanc yn meddwl am ddechrau ysmygu, ond hefyd adegau pan fydd cyfle da mewn gwirionedd i ymgysylltu â nhw a darparu'r wybodaeth sydd ei hangen arnynt a'r gefnogaeth sydd eu hangen arnynt mewn lleoliad gwahanol i roi'r gorau i ysmygu hefyd.
Rwy'n rhannu eich pryderon ynghylch y lefel uchel o ysmygu ymhlith pobl sy'n dioddef o salwch meddwl, ac unwaith eto mae hyn yn dod yn ôl at y mater cyfiawnder cymdeithasol hwnnw na ddylem fod yn derbyn amodau gwaeth ar gyfer pobl sy'n dioddef o salwch meddwl, ni ddylem fod yn derbyn amodau gwaeth ar gyfer pobl sy'n byw mewn cymunedau tlotach—dylem fod yn disgwyl iechyd da a gwasanaethau da i'r holl bobl hyn. Felly, rwy'n falch bod hyn yn cael sylw yn y cynllun ond, unwaith eto, byddwn yn dweud bod y bwrdd strategol ar reoli tybaco hefyd yn agored iawn i unrhyw syniadau pellach y gallai fod gan bobl o ran sut y gallwn ni gryfhau ein hymagwedd, ac rwy'n awyddus i siarad, wrth inni edrych eto ar y rheoliadau ar ysmygu mewn unedau iechyd meddwl, i gael trafodaeth ehangach, mewn gwirionedd, â phobl sydd â salwch meddwl a'r sefydliadau sy'n eu cynrychioli hefyd.
Ac ar y pwynt hwnnw, dylai fod gennyf ar ddiwedd fy sylwadau ymateb i Angela, a soniodd am y mater o lefelau nicotin. A byddwn yn awyddus i gynnal cyfarfod gyda chi i drafod hynny ymhellach, pe byddai hynny'n ddefnyddiol hefyd.
Mae llawer o dargedau a llawer o gyfleoedd i fonitro'r broses o gyflawni'r cynllun. Fe welwch fod gennym ni ddangosyddion o'r arolwg cenedlaethol o ymddygiad iechyd mewn plant oedran ysgol, astudiaethau Rhwydwaith Ymchwil Iechyd yr Ysgol, dangosyddion mamolaeth Iechyd Cyhoeddus Cymru, dangosyddion eraill Iechyd Cyhoeddus Cymru, a thargedau perfformiad eraill hefyd. Felly, dylai fod yn glir iawn i bobl i ba raddau yr ydym yn cyrraedd ein targedau a'n uchelgeisiau o fewn y cynllun.
O ran y cynllun tymor hirach hwnnw a’r dyhead tymor hirach hwnnw ar gyfer Cymru ddi-fwg, rwy'n ymwybodol o uchelgais Cancer Research UK a Sefydliad Iechyd y Byd i gael Cymdeithas ddi-fwg erbyn 2035, ac yn sicr bydd hyn yn rhywbeth y mae'r bwrdd strategol ar reoli tybaco yn ei ystyried wrth ymgynghori ar y targedau nesaf. Er hynny, byddwn yn dychmygu y byddent yn dymuno gosod targed agosach. Felly, pe byddwn yn ailgyhoeddi cynllun newydd yn 2020, yna rwy'n dychmygu y byddem yn edrych tuag at, dyweder, targed 2025 ac yn y blaen. Ond, yn y pen draw, yn amlwg, ein gweledigaeth ni yw Cymru ddi-fwg.
Thank you for your statement, Minister. I welcome the delivery plan. Since the implementation of the smoking ban, it is good news that smoking in the home has reduced from 80 per cent to 46 per cent. ASH Wales says that this suggests that there is a better understanding of the dangers of second-hand smoke, especially around children and families. Therefore, although we look at this as a 34 per cent decrease in smoking in the home, we must remember that the other people in the home are benefitting from not being exposed to this second-hand smoke also.
As mentioned, smoking is one of the main causes of inequalities in health, and smoking rates in poorer areas are more than double those in affluent areas. So, I wonder how we are going to deal with this inequality aspect.
Whilst visiting hospitals within my region, I was alarmed by the amount of people outside of the hospital, but in the public area, who are still smoking. So, I am pleased that the statement acknowledges this and plans to extend the ban to include areas such as these. It would seem that all the information in the world would not help some people beat this addiction, and I’m not criticising, but trying to understand that when people become hooked on cigarettes, it must be awful if you cannot beat the addiction. Despite knowing the dangers of smoking, and that, in Wales, it contributes to 5,450 deaths per annum, people are still smoking. So, this is a concern and we must do all that we can to combat this and help people more.
My concern is the second-hand smoking surrounding babies and children. I have watched programmes on television about how an unborn baby reacts to smoke, and this is very disturbing to watch, but I’d like to, sort of, see more of it advertised. Parents who smoke are highly likely to influence the children who live with them, so it’s disturbing to read that 64 per cent of secondary school pupils reported being exposed to second-hand smoke. So, I wonder if you agree with me that this area does need consideration.
As 19 per cent of Welsh adults are still smoking, what research and information has the Welsh Government undertaken to assist with reducing this number? Also, ASH has stated that in prisons the ban has been 100 per cent successful, but I understand that since this ban, the number of self-harm incidents in prison has increased among prisoners, as has violence, prisoner on prisoner and prisoner on staff. Is this due to frustration—the improvisation of a cigarette through trying to smoke teabags in order to make up for the non-access to a cigarette? So, these people have mental health issues, and, coupled with being locked up, it is adding stress. So, I wonder if we could ask that some research is undertaken regarding the above statement—that ASH states a 100 per cent compliance to this—and whether we can re-evaluate, if necessary, the success claims regarding these prisons.
The banning of smoking anywhere near playgrounds and children’s areas is a must, and I’m pleased to see that the plan is making provisions to stop this. I’m pleased that the statement acknowledges the harm that second-hand smoking has caused and the plans to deal with it. Also, I’d like to ask about the collaboration with other services, such as Cancer Research, ASH and other areas. Thank you very much.
Diolch ichi am eich datganiad, Gweinidog. Rwy’n croesawu’r cynllun cyflawni. Ers gweithredu'r gwaharddiad ar ysmygu, mae'n newyddion da bod ysmygu yn y cartref wedi gostwng 80 y cant i 46 y cant. Dywed ASH Cymru fod hyn yn awgrymu bod gwell dealltwriaeth o beryglon mwg ail-law, yn enwedig o amgylch plant a theuluoedd. Felly, er ein bod yn edrych ar hyn fel gostyngiad o 34 y cant mewn ysmygu yn y cartref, rhaid inni gofio bod y bobl eraill yn y cartref yn elwa ar y ffaith nad ydynt yn dioddef effeithiau'r mwg ail-law hwn hefyd.
Fel y crybwyllwyd, ysmygu yw un o brif achosion anghydraddoldebau iechyd, ac mae cyfraddau ysmygu mewn ardaloedd tlotach fwy na dwywaith yn uwch na’r rhai mewn ardaloedd cyfoethog. Felly, tybed sut yr ydym yn mynd i'r afael â'r agwedd anghydraddoldeb.
Wrth ymweld ag ysbytai yn fy rhanbarth, cefais fy syfrdanu gan nifer y bobl y tu allan i'r ysbyty, ond yn y man cyhoeddus, sy'n dal i ysmygu. Felly, rwy’n falch bod y datganiad yn cydnabod hyn ac mae'n bwriadu ymestyn y gwaharddiad i gynnwys meysydd fel y rhain. Ymddengys na fyddai'r holl wybodaeth yn y byd yn helpu rhai pobl i guro'r ddibyniaeth hon, ac nid wyf yn beirniadu, ond yn ceisio deall, pan fo pobl yn dod yn gaeth i sigaréts, mae'n rhaid bod yn ofnadwy os na allwch guro'r ddibyniaeth. Er eu bod yn ymwybodol o beryglon ysmygu, a’i fod yn cyfrannu at 5,450 o farwolaethau’r flwyddyn yng Nghymru, mae pobl yn dal i ysmygu. Felly, mae hyn yn destun pryder ac mae’n rhaid inni wneud popeth a allwn ni i fynd i'r afael â hyn a gwneud mwy i helpu pobl.
Fy mhryder i yw'r ysmygu ail-law sy'n gysylltiedig â babanod a phlant. Rwyf wedi gwylio rhaglenni ar y teledu ynglŷn â sut y mae babi yn y groth yn ymateb i ysmygu, ac mae hyn yn peri pryder mawr i’w wylio, ond hoffwn i, mewn ffordd, ei weld yn cael ei hysbysebu mwy. Mae rhieni sy'n ysmygu yn debygol iawn o ddylanwadu ar y plant sy'n byw gyda nhw, felly mae'n syfrdanol i ddarllen bod 64 y cant o ddisgyblion ysgol uwchradd yn dweud eu bod yn dioddef effeithiau fwg ail-law. Felly, tybed a ydych yn cytuno â mi fod angen ystyried y maes hwn.
Gan fod 19 y cant o oedolion Cymru yn dal i ysmygu, pa ymchwil a gwybodaeth sydd eisoes gan Lywodraeth Cymru i gynorthwyo i leihau'r nifer hwn? Hefyd, mae ASH wedi datgan bod y gwaharddiad yn llwyddiannus 100 y cant mewn carchardai, ond rwy’n deall, ers y gwaharddiad hwn, bod nifer y digwyddiadau hunan-niweidio yn y carchar wedi cynyddu ymhlith carcharorion, fel y mae trais, a hynny carcharor ar garcharor a charcharor ar staff. A yw hyn oherwydd rhwystredigaeth—dyfeisio sigarét drwy geisio ysmygu bagiau te er mwyn cyflenwi lle’r sigarét nad yw’n gallu mynd i mewn? Felly, mae gan y bobl hyn broblemau iechyd meddwl, ac, ynghyd â chael eu cloi, mae hyn yn ychwanegu straen. Felly, tybed a gawn ofyn i rywfaint o ymchwil gael ei wneud ynghylch y datganiad uchod—bod ASH yn nodi cydymffurfiad o 100 y cant i hyn—ac a allwn ni ail-werthuso, os oes angen, yr hawliadau am lwyddiant ynglŷn â'r carchardai hyn.
Mae'n hanfodol bod gwahardd ysmygu yn agos at feysydd chwarae ac ardaloedd plant, ac rwy'n falch o weld bod y cynllun yn gwneud darpariaethau i atal hyn. Rwy'n falch bod y datganiad yn cydnabod y niwed y mae ysmygu ail-law wedi'i achosi a'r cynlluniau i ddelio ag ef. Hefyd, hoffwn ofyn am y cydweithrediad â gwasanaethau eraill, megis Cancer Research, ASH a meysydd eraill. Diolch yn fawr iawn.
Thank you very much for those questions. I’ll begin where you finished in terms of talking about collaboration with other organisations with a keen interest in this area. ASH Wales have been funded for three years to support us in the delivery of our plan, but they play a really important role as well in terms of having wider discussions with all of those people with an interest in tobacco control in Wales—across the third sector as well. So, there is good dialogue, I think, in terms of all of those organisations who have an interest. And also, at the back of the delivery plan you’ll be able to see a list of all of the members of the tobacco control delivery board, and also the sub-groups that support that work, and I hope that you’d agree that they are a diverse section who do capture the views of our society in that regard.
You were right to remind us, actually, that smoking is an awful addiction because, I think, as a non-smoker it’s often quite easy to forget that actually it is a real addiction. It’s an extremely expensive addiction, and six out of 10 smokers actually at the moment, today, would like to give up. So we need to be there to support those six out of 10 and also to provide the right messages and education for the other four in terms of helping them understand the damage and then make choices in that regard.
You did mention the work that’s going on in prisons; it has been very successful in terms of the fact that prisons now in Wales are all smoke free. I’m really keen to ensure that, when Welsh-domiciled prisoners are released from prison back into the community, that they actually still have support to stay on that smoke-free journey, and that’s reflected in our action plan as well.
You mentioned, as others have done, the importance of supporting parents to give up smoking. We know that, as I mentioned earlier, children who see their parents smoke are much more likely to take up smoking themselves, and the latest research shows that most adult smokers actually start smoking before the age of 18. So, the parental role and the parental role models are a really important factor in this as well.
Second-hand smoke is an extremely important issue as well, and you did talk about the danger that that can pose to children and young people. One of the big successes, I think, has been the ban on smoking in cars with children. I think it has been well observed as a ban because it’s a difficult thing, as you can imagine, in terms of policing that ban, but it has been well observed. And I suppose those kinds of culture changes, you know, it takes a while to change culture, but actually I think we are getting there now with a multipronged approach, with many partners working together.
Diolch yn fawr iawn am y cwestiynau hynny. Byddaf yn dechrau o’r man lle gwnaethoch orffen o ran trafod cydweithio â sefydliadau eraill sydd â diddordeb brwd yn y maes hwn. Ariannwyd ASH Cymru am dair blynedd i'n cefnogi ni wrth gyflwyno ein cynllun, ond mae ganddynt ran bwysig iawn hefyd o ran cael trafodaethau ehangach â'r holl bobl hynny sydd â diddordeb mewn rheoli tybaco yng Nghymru—ar draws y trydydd sector hefyd. Felly, mae yna ddeialog dda, rwy'n credu, o ran yr holl sefydliadau hynny sydd â diddordeb. A hefyd, ar waelod y cynllun cyflawni, gallwch weld rhestr o holl aelodau'r bwrdd strategol ar reoli tybaco, a hefyd yr is-grwpiau sy'n cefnogi'r gwaith hwnnw, a gobeithio y byddech yn cytuno eu bod yn adran amrywiol sy'n adlewyrchu barn ein cymdeithas yn hynny o beth.
Roeddech chi’n iawn i’n hatgoffa, mewn gwirionedd, bod ysmygu yn ddibyniaeth ofnadwy oherwydd, yn fy marn i, fel rhywun nad yw'n ysmygu, mae'n eithaf hawdd anghofio yn aml ei fod yn gaethiwed gwirioneddol. Mae'n ddibyniaeth ddrud iawn, ac mae chwech o bob 10 o smygwyr ar hyn o bryd, heddiw, yn dymuno rhoi'r gorau iddi. Felly mae angen inni fod yn y fan honno i gefnogi'r chwech allan o 10 hynny a hefyd i ddarparu'r negeseuon a'r addysg gywir ar gyfer y pedwar arall o ran eu helpu i ddeall y difrod ac yna gwneud dewisiadau yn hynny o beth.
Gwnaethoch sôn am y gwaith sy'n digwydd mewn carchardai; bu'n llwyddiannus iawn o ran y ffaith bod yr holl garchardai yng Nghymru yn ddi-fwg erbyn hyn. Rwy'n awyddus iawn i sicrhau, pan gaiff carcharorion sy'n hanu o Gymru, eu rhyddhau o'r carchar yn ôl i'r gymuned, eu bod mewn gwirionedd yn dal i gael cefnogaeth i aros ar y siwrnai ddi-fwg honno, ac mae hynny'n cael ei adlewyrchu yn ein cynllun gweithredu hefyd.
Gwnaethoch sôn, fel y gwnaeth eraill, am ba mor bwysig yw hi i gefnogi rhieni i roi'r gorau i ysmygu. Gwyddom, fel y soniais yn gynharach, fod plant sy'n gweld eu rhieni yn ysmygu yn llawer mwy tebygol o ddechrau ysmygu eu hunain, ac mae'r ymchwil ddiweddaraf yn dangos bod y rhan fwyaf o smygwyr sy'n oedolion yn dechrau ysmygu mewn gwirionedd cyn 18 oed. Felly, mae’r rhieni a'r rhieni sy’n fodelau rôl yn ffactor pwysig iawn yn hyn hefyd.
Mae mwg ail-law yn fater hynod o bwysig hefyd, ac fe wnaethoch chi siarad am y perygl y gall hynny ei achosi i blant a phobl ifanc. Un o'r llwyddiannau mawr, rwy’n credu, yw’r gwaharddiad ar ysmygu mewn ceir gyda phlant. Rwy'n credu bod pobl wedi dilyn y gwaharddiad yn dda, oherwydd mae plismona’r gwaharddiad yn beth anodd, fel y gallwch chi ddychmygu, ond mae pobl wedi ymlynu ato. Ac am wn i mae’r mathau hynny o newidiadau diwylliannol, wyddoch chi, mae'n cymryd amser i newid diwylliant, ond mewn gwirionedd rwy'n credu ein bod ni'n agos ati nawr gan ddefnyddio amryw wahanol ddulliau, ac wrth i lawer o bartneriaid weithio gyda’i gilydd.
And if you can just ask a question very quickly and the Minister can answer it very quickly, I’ll allow it. Russell George.
Ac os gallwch chi ofyn cwestiwn yn gyflym iawn ac os gall y Gweinidog ei ateb yn gyflym iawn, byddaf yn ei ganiatáu. Russell George.
Thank you. Minister, can I ask: have you given any consideration, and if not will you, to banning smoking in all hotel rooms in Wales?
Diolch. Gweinidog, a gaf i ofyn: a ydych chi wedi rhoi unrhyw ystyriaeth, ac os naddo, a wnewch chi, i wahardd ysmygu mewn ystafelloedd gwely gwestai yng Nghymru?
I thank you for that question. Under the current smoke-free premises regulations 2007, managers of hotels, guest houses, bed and breakfasts, inns and members’ clubs with residential accommodation are allowed to designate bedrooms for smoking. There’s no legal obligation for them to do so, as it’s up to the manager to decide whether or not smoking rooms are to be allocated. But, when taking forward regulations under the Public Health (Wales) Act 2017, all of the smoke-free provisions will be reviewed in line with good practice, and a full consultation will be held on those draft regulations. So, in terms of what does that mean for hotels, bed and breakfasts and so on, as I say—I think I’ve done a written answer to you very recently on this issue as well—currently it is a choice for the hotel or the business manager, but they have to be absolutely confident, and it has to be demonstrated, that the smoking room doesn’t have any effect on the surrounding rooms, for example, from vents and so on as well.
Diolch i chi am y cwestiwn hwnnw. O dan y rheoliadau presennol ar gyfer safleoedd di-fwg 2007, mae rheolwyr gwestai, tai llety, llety gwely a brecwast, canolfannau preswyl a chlybiau aelodau â llety preswyl yn cael dynodi ystafelloedd gwely lle caniateir ysmygu. Nid oes unrhyw rwymedigaeth gyfreithiol arnynt i wneud hynny, gan mai’r rheolwr sy’n penderfynu pa un a ydynt am ddyrannu ystafelloedd ysmygu. Ond, wrth symud ymlaen â rheoliadau o dan Ddeddf Iechyd y Cyhoedd (Cymru) 2017, bydd yr holl ddarpariaethau di-fwg yn cael eu hadolygu yn unol ag arferion da, a bydd ymgynghoriad llawn yn cael ei gynnal ar y rheoliadau drafft hynny. Felly, o ran yr hyn y mae hynny'n ei olygu i westai, gwely a brecwast ac yn y blaen, fel y dywedais—rwy'n credu fy mod wedi ateb yn ysgrifenedig ar y mater hwn yn ddiweddar iawn hefyd—ar hyn o bryd y gwesty neu'r rheolwr busnes sy’n dewis, ond mae'n rhaid iddyn nhw fod yn hollol hyderus, ac mae'n rhaid dangos, nad yw'r ystafell ysmygu yn effeithio mewn unrhyw ffordd ar yr ystafelloedd cyfagos, er enghraifft, o awyrellau ac yn y blaen.
Okay, thank you very much, Minister, for that.
Iawn, diolch yn fawr iawn, Gweinidog, am hynny.
We move on to the next item, which is the debate on the parliamentary review of health and social care, the interim report. I call on the Cabinet Secretary for Health, Well-being and Sport to move the motion. Vaughan Gething.
Symudwn ymlaen at yr eitem nesaf, sef y ddadl ar yr adolygiad seneddol o iechyd a gofal cymdeithasol, yr adroddiad interim. Galwaf ar Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Lles a Chwaraeon i gynnig y cynnig. Vaughan Gething.
Cynnig ND6504 Jane Hutt
Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:
Yn nodi adroddiad interim yr Adolygiad Seneddol o Iechyd a Gofal Cymdeithasol yng Nghymru.
Motion ND6504 Jane Hutt
To propose that the National Assembly for Wales:
Notes the interim report of the Parliamentary Review of Health and Social Care in Wales.
Cynigiwyd y cynnig.
Motion moved.
Thank you, Deputy Presiding Officer. I’m happy to formally move the motion before us today. To go back to where we were in June, I’m still pleased to have received the interim report of the parliamentary review of health and social care in Wales that we shared with Members, sorry, in July, not June, this year, but I tabled this debate today to allow more discussion now that Members have had further time to consider the interim report.
There is, of course, a political reference group that is regularly briefed on progress with the review, and will meet again this month, but this is an opportunity for all Members to comment directly. The independent panel we’ve put together has looked at data, taken evidence and drawn on extensive international experience to develop its own view on health and social care here in Wales. The interim report defines key issues facing health and social care. It sets out the case for change, and identifies areas where improvements are needed. The report signals areas the panel wants to explore further over the next few months before concluding the review and delivering a final report with recommendations to me by the end of the calendar year.
I ought to say that the interim report sets out that there is a compelling case for change, with a general consensus among stakeholders and the people who have given evidence to date on the need for further integration and services that are more available within the community. The report is also clear that inaction is not an option going forward, and the report challenges all of us: are we prepared to support change and to meet those difficult challenges? That requires us to make choices for health and care services in Wales or we will simply allow choices to be made for us. So, the future is a collective effort across political parties and it will require a continuing level of maturity and leadership across parties that led to this review being established in the first place.
Wales, of course, is not alone in facing the challenges set out in the interim report. We need to look at how we can design a way of working in the future that is both sustainable and continues to deliver good outcomes. The report provides us with a renewed urgency for discussion and decision, a need to engage citizens and the workforce in deciding the type of services that will be available in communities in the future. The national strategy launched by the First Minister today, ‘Prosperity for All’, aligned with the direction for travel set out in the parliamentary review and its interim report. It commits us as a Government to respond to the review and publish a long-term plan for health and social care next year.
The panel, though, in their report, have recognised the important legislation that Wales has already developed—the Well-being of Future Generations (Wales) Act 2015 and the Social Services and Well-being (Wales) Act 2014 being two particular Acts that, taken together with prudent healthcare, offer us a powerful set of principles that can apply equally to NHS Wales and social care, and they do enjoy a high level of support. Widespread and comprehensive use of these principles should help us to transform health and social care in Wales, however the scale of the challenge means concerted action is required and at some pace. The messages in the interim report are frequently repeated back to me as I move around the country listening to both staff and patients, and especially the point about the voice of the patient and the service user, because the report recognises the need to involve staff, service users and carers more in the design, implementation, evaluation and subsequent development of new models of care, and to ensure that there are clearer, shared roles and responsibilities.
I recognise that the best results frequently come through active co-production and it’s something that I want to see more of. One of the key interim review proposals focuses on developing new models of care to be trialled, evaluated and then scaled up rapidly. The references to local citizens’ needs are of course important in this, and I know from speaking to the chair of the review that the stakeholder forum that has been established to help progress this work aims to frame the principles and standards that characterise successful models that can then be used to develop and test newer models of working. That should give us some assurance about our consistency at a national level with the freedom and space to adapt to local needs, especially in rural and/or urban contexts.
I note that the review has now been working over the summer recess to gather examples of successful models of integrated care, and I understand there has been a good response to continuing engagement from stakeholders across the country, but they are also looking at examples from outside Wales too. The models, of course, are just one element to this. I do look forward to recommendations that will be framed around the triple aim of improving population health, improving the quality of care and, of course, improving the value and productivity.
The workforce will of course be key to making the changes needed, so it’s good to see a reference to large-scale planning for the skills and career paths required for the health and social care workforce to deliver these new models—these new ways of working. The report states that the current workforce shortages inhibit change and need to be addressed, and that’s something that I recognise. In particular, there are some medical specialities and some geographical areas of Wales where there are particular struggles and, again, we can recognise a similar pattern in other parts of the United Kingdom. That’s why we remain committed to continuing to take action to attract and to train and to keep more GPs, nurses and other healthcare professionals here in Wales.
We launched a campaign to encourage doctors, including GPs, to come to Wales to train, work and live and, as I’ve said previously, that’s had a significant and positive early impact, with a 91 per cent GP trainee fill rate compared to 68 per cent last year, and that includes a 100 per cent fill rate in some of our hardest-to-recruit areas, in particular more rural parts of Wales on GP training. It’s also important that we’re running the Train, Work, Live campaign not just for doctors, but for nurses, and later on this year there will be further campaigns for therapists and pharmacists as well.
The report signals for us the need for the streamlining and alignment of governance, finance and accountability arrangements across health and social care. Closely linked to that is the drive for a more systematic and effective approach to continuous quality improvement and how we encourage and develop a culture that creates a supporting and engaging environment for our staff and, of course, the Government shares that ambition; you would expect us to. That helps to underpin our approach to our White Paper ‘Services Fit for the Future’. It’s framed around how we unlock the potential for local health boards to demonstrate that they govern and behave strategically with quality at the heart of all that they do.
The interim report also highlights for us the need to spread innovation and to make better use of data and information to design and monitor the progress of change. This is a crucial area for us, and I look forward to seeing how this can be supported further. There is, of course, a balance to be struck between national direction and local autonomy in generating change, and that is part of our challenge of continuous improvement, based on outcomes for citizens across the whole health and care system, and within that the pace of change that is needed, with clear and accountable decision making.
The report again rehearses for us the drivers for change: advances in healthcare, rising public expectation despite the reality that there is reducing public expenditure as austerity continues—that is an unavoidable challenge regardless of our party political positions. In addition to that, though, we know that demand continues to rise. Part of that is because, unfortunately, we have a less healthy population than in decades past, and that is not a cause for celebration. What is, though, a cause for celebration is the fact that we can all expect to live longer, but that provides us with different challenges and different additional demands coming into our system. That does, though, mean that we can’t pretend to ourselves or the wider public that simply carrying on with the health and care system that we have today will do for the future. If we allow that to happen, our system will become overtopped and we will allow real harm to be done to our citizens before then having to change our system at a time of crisis, rather than trying to plan a way forward to develop and deliberately deliver a changed, reformed and improved system that is genuinely sustainable.
But we should take comfort from the fact that there are genuinely talented people in Wales already delivering change to improve services and offer better care, because I regularly see local innovation that makes a real difference for patients. I’m sure Members do in their constituencies and regions as well. For us, it’s imperative that we understand what could and should be scaled up quickly so that benefits are delivered system wide, and we need leaders with local health and care to be champions for improvement—not just with the public, but with their peers as well.
So, the message of the interim report, I believe, is clear: we cannot make the improvement in quality and experience that we all want to without seeing change in the way our service works. The interim report, I believe, is balanced, and it’s an independent assessment of where we are now. I recognise the progress that we have made, but a faster change is needed so our health and care system is sustainable in the future. I look forward to receiving the final report before the end of this calendar year, and to continue to work constructively with all parties to help implement as many of its recommendations as possible, and I look forward to hearing the views of Members in today’s debate.
Diolch, Dirprwy Lywydd. Rwy'n falch o gynnig y cynnig sydd ger ein bron heddiw yn ffurfiol. I fynd yn ôl i'r man lle'r oeddem ni ym mis Mehefin, rwy'n dal i fod yn falch o fod wedi cael adroddiad interim yr adolygiad seneddol o iechyd a gofal cymdeithasol yng Nghymru y gwnaethom ei rannu gydag Aelodau, mae’n ddrwg gennyf, ym mis Gorffennaf, nid ym mis Mehefin eleni, ond cyflwynais y ddadl hon heddiw i ganiatáu mwy o drafodaeth gan fod Aelodau wedi cael mwy o amser i ystyried yr adroddiad interim erbyn hyn.
Ceir grŵp cyfeirio gwleidyddol, wrth gwrs, sy'n cael diweddariad rheolaidd ar gynnydd gyda'r adolygiad, a bydd yn cyfarfod eto y mis yma, ond mae hwn yn gyfle i bob Aelod wneud sylwadau yn uniongyrchol. Mae'r panel annibynnol yr ydym wedi ei ffurfio wedi edrych ar ddata, wedi casglu tystiolaeth ac wedi defnyddio profiad rhyngwladol helaeth i ddatblygu ei farn ei hun ar iechyd a gofal cymdeithasol yma yng Nghymru. Mae'r adroddiad interim yn diffinio materion allweddol sy'n wynebu iechyd a gofal cymdeithasol. Mae'n cyflwyno’r achos dros newid, ac yn nodi meysydd lle mae angen gwelliannau. Mae'r adroddiad yn dynodi meysydd yr hoffai’r panel eu harchwilio ymhellach dros y misoedd nesaf cyn cwblhau'r adolygiad a chyflwyno adroddiad terfynol gydag argymhellion i mi erbyn diwedd y flwyddyn galendr.
Dylwn ddweud bod yr adroddiad interim yn nodi bod achos cryf dros newid, gyda chonsensws cyffredinol ymhlith rhanddeiliaid a'r bobl sydd wedi rhoi tystiolaeth hyd yma ar yr angen am integreiddio pellach ac am wasanaethau sydd ar gael yn fwy hwylus yn y gymuned. Mae'r adroddiad hefyd yn glir nad yw diffyg gweithredu yn ddewis wrth symud ymlaen, ac mae'r adroddiad yn herio pob un ohonom: a ydym ni'n barod i gefnogi newid ac i oresgyn yr heriau anodd hynny? Mae hynny'n ei gwneud yn ofynnol inni wneud dewisiadau ar gyfer gwasanaethau iechyd a gofal yng Nghymru neu y cwbl y byddwn yn ei wneud fydd caniatáu i ddewisiadau gael eu gwneud drosom. Felly, mae'r dyfodol yn ymdrech ar y cyd ar draws pleidiau gwleidyddol a bydd angen y lefel barhaus o aeddfedrwydd ac arweinyddiaeth ar draws y pleidiau a arweiniodd at sefydlu’r adolygiad hwn yn y lle cyntaf.
Nid yw Cymru, wrth gwrs, ar ei phen ei hun o ran wynebu'r heriau a nodir yn yr adroddiad interim. Mae angen inni edrych ar sut y gallwn ni lunio ffordd o weithio yn y dyfodol sy'n gynaliadwy ac yn parhau i gyflawni canlyniadau da. Mae cyhoeddi’r adroddiad yn golygu bod brys o’r newydd arnom ni i drafod a phenderfynu, a bod angen ennyn ymgysylltiad dinasyddion a'r gweithlu wrth benderfynu ar y math o wasanaethau a fydd ar gael mewn cymunedau yn y dyfodol. Mae’r strategaeth genedlaethol a lansiwyd gan y Prif Weinidog heddiw, 'Ffyniant i Bawb', yn cyd-fynd â'r llwybr arfaethedig a nodir yn yr adolygiad seneddol a'i adroddiad interim. Mae'n ein hymrwymo ni fel Llywodraeth i ymateb i'r adolygiad a chyhoeddi cynllun hirdymor ar gyfer iechyd a gofal cymdeithasol y flwyddyn nesaf.
Mae'r panel, fodd bynnag, yn ei adroddiad, wedi cydnabod y ddeddfwriaeth bwysig y mae Cymru eisoes wedi ei datblygu—mae Deddf Llesiant Cenedlaethau’r Dyfodol (Cymru) 2015 a Deddf Gwasanaethau Cymdeithasol a Llesiant (Cymru) 2014 yn ddwy Ddeddf benodol sydd, ynghyd â gofal iechyd darbodus, yn cynnig set bwerus o egwyddorion i ni y gellir eu cymhwyso’n gyfartal i GIG Cymru a gofal cymdeithasol, ac mae cryn gefnogaeth iddynt. Dylai defnydd eang a chynhwysfawr o'r egwyddorion hyn ein helpu i weddnewid iechyd a gofal cymdeithasol yng Nghymru. Fodd bynnag, mae maint yr her yn golygu bod angen gweithredu ar y cyd a chydag elfen o frys. Rwy’n cael fy atgoffa’n gyson o’r negeseuon yn yr adroddiad interim wrth i mi deithio’r wlad yn gwrando ar staff a chleifion, yn enwedig o ran llais y claf a'r defnyddiwr gwasanaeth, oherwydd bod yr adroddiad yn cydnabod yr angen cynnwys mwy ar staff, defnyddwyr gwasanaeth a gofalwyr wrth lunio, gweithredu, gwerthuso a datblygu modelau gofal newydd dilynol, a sicrhau bod swyddogaethau a chyfrifoldebau ar y cyd mwy eglur.
Rwy'n cydnabod bod y canlyniadau gorau yn aml yn dod trwy gydgynhyrchu gweithredol ac mae hyn yn rhywbeth yr hoffwn weld mwy ohono. Mae un o'r cynigion adolygu interim allweddol yn canolbwyntio ar ddatblygu modelau gofal newydd i'w treialu, eu gwerthuso ac yna eu cynyddu’n gyflym. Wrth gwrs, mae'r cyfeiriadau at anghenion dinasyddion lleol yn bwysig yn hyn o beth, a gwn o siarad â chadeirydd yr adolygiad bod y fforwm rhanddeiliaid a sefydlwyd i helpu i ddatblygu'r gwaith hwn yn ceisio llunio’r egwyddorion a'r safonau sy'n nodweddu modelau llwyddiannus y gellir eu defnyddio wedyn i ddatblygu a phrofi modelau mwy newydd o weithio. Dylai hynny roi elfen o sicrwydd inni am ein cysondeb ar lefel genedlaethol gyda'r rhyddid a'r lle i addasu i anghenion lleol, yn enwedig yn y cyd-destunau gwledig a / neu drefol.
Nodaf fod y grŵp adolygu bellach wedi bod yn gweithio dros doriad yr haf i gasglu enghreifftiau o fodelau gofal integredig llwyddiannus, a deallaf y bu ymateb da i ymgysylltu parhaus gan randdeiliaid ar draws y wlad, ond maen nhw’n edrych ar enghreifftiau o'r tu allan i Gymru hefyd. Dim ond un elfen o hyn yw'r modelau, wrth gwrs. Edrychaf ymlaen at yr argymhellion a gânt eu llunio o amgylch y nod driphlyg o wella iechyd y boblogaeth, gwella ansawdd y gofal ac, wrth gwrs, gwella gwerth a chynhyrchedd.
Wrth gwrs, bydd y gweithlu yn allweddol i wneud y newidiadau sydd eu hangen, felly mae'n dda gweld cyfeiriad at gynllunio ar raddfa fawr ar gyfer y sgiliau a'r llwybrau gyrfa sydd eu hangen er mwyn i'r gweithlu iechyd a gofal cymdeithasol ddarparu'r modelau newydd hyn—y ffyrdd newydd hyn o weithio. Mae'r adroddiad yn nodi bod y prinder yn y gweithlu presennol yn llesteirio newid ac mae angen mynd i'r afael â hynny, a dyna rywbeth yr wyf yn ei gydnabod. Yn arbennig, mae rhai arbenigeddau meddygol a rhai ardaloedd daearyddol yng Nghymru lle y ceir anawsterau arbennig ac, unwaith eto, gallwn weld patrwm tebyg mewn rhannau eraill o'r Deyrnas Unedig. Dyna pam yr ydym yn parhau i fod yn ymrwymedig i barhau i weithredu i ddenu a hyfforddi a chadw mwy o feddygon teulu, nyrsys a gweithwyr gofal iechyd proffesiynol eraill yma yng Nghymru.
Fe wnaethom ni lansio ymgyrch i annog meddygon, gan gynnwys Meddygon Teulu, i ddod i Gymru i hyfforddi, gweithio a byw ac, fel yr wyf wedi ei ddweud o’r blaen, mae hynny wedi cael effaith gychwynol sylweddol a chadarnhaol gyda 91 y cant o swyddi gweigion i feddygon teulu dan hyfforddiant yn cael eu llenwi o'i gymharu â 68 y cant y llynedd, ac mae hynny'n cynnwys cyfradd lenwi o 100 y cant mewn rhai o'n hardaloedd anoddaf i recriwtio iddynt o ran hyfforddiant Meddygon Teulu, yn enwedig rhannau mwy gwledig o Gymru. Mae hefyd yn bwysig ein bod ni'n cynnal yr ymgyrch Hyfforddiant, Gweithio, Byw, nid yn unig i feddygon, ond i nyrsys, ac yn ddiweddarach eleni bydd ymgyrchoedd eraill ar gyfer therapyddion a fferyllwyr hefyd.
Mae'r adroddiad yn arwydd i ni o’r angen i symleiddio a chyfochri trefniadau llywodraethu, cyllid ac atebolrwydd ym mhob agwedd ar iechyd a gofal cymdeithasol. Yn gysylltiedig yn agos â hynny ceir y dyhead am ymagwedd fwy systematig ac effeithiol at wella ansawdd yn barhaus a sut yr ydym yn annog a datblygu diwylliant sy'n creu amgylchedd cefnogol a deniadol i'n staff ac, wrth gwrs, mae'r Llywodraeth yn rhannu'r uchelgais hwnnw; byddech chi'n disgwyl i ni wneud hynny. Mae hynny o gymorth i ategu ein hymagwedd at ein Papur Gwyn 'Gwasanaethau sy’n Addas i’r Dyfodol'. Mae’n ymwneud â sut y byddwn yn rhyddhau’r potensial i fyrddau iechyd lleol ddangos eu bod yn llywodraethu ac yn ymddwyn yn strategol a bod ansawdd wrth wraidd popeth a wnant.
Mae'r adroddiad interim hefyd yn tynnu ein sylw at yr angen i ledaenu arloesedd a gwneud defnydd gwell o ddata a gwybodaeth i ddylunio a monitro cynnydd y newid. Mae hwn yn faes hanfodol i ni, ac edrychaf ymlaen at weld sut y gellir cefnogi hyn ymhellach. Wrth gwrs, ceir cydbwysedd rhwng cyfeiriad cenedlaethol ac ymreolaeth leol wrth sbarduno newid, ac mae hynny'n rhan o'n her o gyflawni gwelliant parhaus, yn seiliedig ar ganlyniadau i ddinasyddion ar draws yr holl system iechyd a gofal, ac o fewn hynny pa mor gyflym mae angen newid, gydag eglurder ac atebolrwydd wrth wneud penderfyniadau.
Mae'r adroddiad eto yn ailadrodd i ni y ffactorau sy'n arwain at newid: datblygiadau mewn gofal iechyd, disgwyliadau cyhoeddus cynyddol er gwaethaf y ffaith bod gwariant cyhoeddus yn lleihau wrth i’r cyni barhau—mae hynny yn peri her anochel, ni waeth beth yw safbwyntiau ein pleidiau gwleidyddol .Yn ychwanegol at hynny, fodd bynnag, gwyddom fod y galw yn parhau i godi. Mae hynny’n rhannol oherwydd, yn anffodus, bod gennym ni boblogaeth llai iach nag oedd gennym ni yn y degawdau a fu, ac nid yw hynny yn achos dathlu. Fodd bynnag, beth sydd yn achos dathlu yw'r ffaith y gallwn ni i gyd ddisgwyl byw yn hwy, ond mae hynny'n rhoi inni heriau gwahanol a gwahanol ofynion ychwanegol sy'n dod i'n system. Fodd bynnag, mae hynny'n golygu na allwn ni esgus i’n hunain na'r cyhoedd ehangach y bydd gwneud dim ond parhau â'r system iechyd a gofal sydd gennym ni heddiw yn addas ar gyfer y dyfodol. Os byddwn ni’n caniatáu i hynny ddigwydd, bydd ein system yn mynd yn bendrwm a byddwn yn caniatáu niwed gwirioneddol i'n dinasyddion cyn gorfod wedyn newid ein system ar adeg o argyfwng, yn hytrach na cheisio cynllunio ffordd ymlaen i ddatblygu a chyflwyno'n fwriadol system sydd wedi ei haddasu, ei diwygio a’i gwella sy'n wirioneddol gynaliadwy.
Ond dylem lawenhau yn y ffaith bod pobl wirioneddol ddawnus yng Nghymru sydd eisoes yn cyflwyno newidiadau i wella gwasanaethau a chynnig gofal gwell, oherwydd yr wyf yn aml yn gweld arloesedd lleol sy'n gwneud gwahaniaeth gwirioneddol i gleifion. Rwy'n siŵr bod Aelodau'n gweld hynny yn eu hetholaethau a'u rhanbarthau hefyd. I ni, mae'n hanfodol ein bod yn deall yr hyn y gellid ac y dylid ei gynyddu’n gyflym fel bod y buddiannau’n cael eu darparu ar draws y system, ac mae angen arweinwyr lleol yn y maes iechyd a gofal arnom ni i hyrwyddo gwelliannau—nid dim ond gyda'r cyhoedd, ond gyda'u cymheiriaid hefyd.
Felly, mae neges yr adroddiad interim, rwy'n credu, yn glir: ni allwn wneud y gwelliannau y mae arnom ni i gyd eisiau eu gweld o ran ansawdd a phrofiad heb weld newid yn y modd y mae ein gwasanaeth yn gweithio. Mae'r adroddiad interim, rwy'n credu, yn gytbwys, ac mae'n asesiad annibynnol o ble yr ydym ni nawr. Rwy'n cydnabod y cynnydd yr ydym ni wedi ei wneud, ond mae angen newid yn gyflymach fel bod ein system iechyd a gofal yn gynaliadwy yn y dyfodol. Edrychaf ymlaen at dderbyn yr adroddiad terfynol cyn diwedd y flwyddyn galendr hon, ac i barhau i weithio'n adeiladol gyda'r holl bartïon er mwyn helpu i weithredu cymaint o'i argymhellion ag sy'n bosibl, ac edrychaf ymlaen at glywed barn Aelodau yn y ddadl heddiw.
The Welsh Conservatives will support today’s motion to note the interim report by the parliamentary review of health and social care. The interim report makes for thought-provoking reading. It lays out, with a degree of frankness not often allowed, the scale of the challenge that faces our country in terms of how we sustain and renew both the Welsh national health service and the care sector.
The panel have made great strides in talking to users, patients, clinicians, experts, management and—for this I’m most grateful—us politicians, but it is only an interim report, and we have discussed this interim report in committees and in a Plenary statement, so I don’t want to rehearse all my previous commentary. The reality is that we need stage 2. The final report will, I hope, give suggestions as to how we might resolve some of the more intractable challenges. Some of these challenges are self-evident, and I am concerned that we may not strive to meet those challenges because we’re waiting with bated breath for the concluding document.
I would like to know what areas, if any, that were identified by the interim report have already been taken forward by the Welsh Government. For example, we all know that the Welsh care sector is very fragile. The employed care force are not always paid fairly or treated well; training is not always available or is minimal; the turnover of staff is high; we have a high reliance on temporary workers; there is little or no career progression available to the employed carer; the unpaid care force is exhausted and often ignored; there’s no cavalry coming to rescue the desperate carer at home who longs for support, for respite, for recognition. It’s a profession that’s often deemed as semi-skilled or unskilled, which is the unkindest cut of all when, actually, to care for another human being goes to the essence of our humanity.
The interim report recognises this fragility and lack of skill base. The report heard that informal carers need to be involved in planning and developing the workforce, that we need to increase skills and develop a career path. These conclusions simply reinforce a situation we’re aware of and that we could start addressing now. I’d be interested to know, Cabinet Secretary, what can be taken. Of course, in the NHS, the position is, if anything, more difficult. We all know of the recruitment issue that is hindering the delivery of first-class care consistently and comprehensively across Wales. We know that we need more doctors and nurses and more allied healthcare workers. But let me give you yet another example where lack of staff is proving problematic. I have an e-mail from an eminent consultant and he says,
‘The difficulty now is that I have no secretary for the foreseeable future, meaning that I cannot organise appointments or tests. I’ve been without a functioning secretary for one and a half years, and I’ve exhausted what I can do to get them to sort this out.’
So, because he doesn’t have his own secretary, he can’t get on and do his job to the top level. He’s unproductive and costly. Therefore, we pay intelligent people lots of money to perform complex tasks and then render them unproductive. This individual is from a health board in south Wales, but I’ve also had this complaint from clinicians across Wales. So, for me, the real strength of this report lies in the recognition of the commitment and intent of the individual within the NHS and the acknowledgement of the difficulties within the system, of which this is a prime example.
I’m pleased that the panel have identified that one of the key barriers to the successful implementation of change is centred around the how. How do we fill the gap between good policies and outstanding local initiatives? How do we ensure that the green shoots of success in local areas are scaled up and applied coherently and with consistency? How do we look at users holistically from illness to housing to end-of-life care? The history of the Welsh Government is littered with reports and policies that have not translated successfully to the front line, and why? It’s because of the how. We need to change some of the culture as well as some of the practices. We need to understand that successful transformation cannot sweep through everything and all at once, but that it needs to be measured and tested. We need a coherent framework and skilled people. Yet the Organisation for Economic Co-operation and Development, in a recent report, identified that Wales lacked the capacity to exploit the innovative practices that we have developed.
The health debate is usually framed around numbers of front-line staff, hospital locations or where the services are. So, I was relieved to find that the interim report challenges culture and process. It identified issues with maturity and flexibility, and skills and training. It’s not all about new policies, new programmes and new initiatives, Minister. I believe this report lays out a vision and a canvas, but stage 2 must now sketch in the details. We need a clear identification of the barriers to change and imaginative proposals to bridge the gap between idea and action.
Bydd y Ceidwadwyr Cymreig yn cefnogi cynnig heddiw i nodi'r adroddiad interim gan yr adolygiad seneddol o iechyd a gofal cymdeithasol. Mae'r adroddiad interim yn cynnig digon i feddwl amdano. Mae'n nodi, gydag elfen o onestrwydd na chaniateir yn aml, maint yr her sy'n wynebu ein gwlad o ran sut yr ydym yn cynnal ac yn adnewyddu gwasanaeth iechyd cenedlaethol Cymru a'r sector gofal.
Mae'r panel wedi gwneud camau breision o ran siarad â defnyddwyr, cleifion, clinigwyr, arbenigwyr, rheolwyr ac—rwy'n ddiolchgar iawn am hyn—gyda ni wleidyddion. Er hynny, dim ond adroddiad interim yw hwn, ac rydym ni wedi trafod yr adroddiad interim hwn mewn pwyllgorau ac mewn datganiad Cyfarfod Llawn, felly nid wyf eisiau ailadrodd fy holl sylwadau blaenorol. Y gwir amdani yw bod angen cam 2 arnom. Bydd yr adroddiad terfynol, rwy’n gobeithio, yn rhoi awgrymiadau ynghylch sut y gallem ddatrys rhai o'r heriau mwy anodd eu trin. Mae rhai o'r heriau hyn yn amlwg, ac rwy’n pryderu na fyddwn ni o bosib yn ymdrechu i oresgyn yr heriau hynny oherwydd ein bod yn dal ein gwynt wrth aros am y ddogfen derfynol.
Hoffwn wybod pa feysydd, os o gwbl, a nodwyd gan yr adroddiad interim y mae Llywodraeth Cymru eisoes wedi eu datblygu. Er enghraifft, rydym ni i gyd yn gwybod bod sector gofal Cymru yn fregus iawn. Nid yw'r gweithlu gofalwyr cyflogedig bob amser yn cael eu talu'n deg nac yn cael eu trin yn dda; nid yw hyfforddiant bob amser ar gael neu nid oes fawr ohono; mae trosiant staff yn uchel; rydym ni’n dibynnu’n helaeth iawn ar weithwyr dros dro; nid oes fawr ddim neu ddim dilyniant gyrfa ar gael i'r gofalwr cyflogedig; mae'r gofalwyr di-dâl wedi ymlâdd ac yn aml yn cael eu hanwybyddu; nid oes neb yn dod i gartref gofalwyr sydd ar ben eu tennyn ac sy’n dyheu am gefnogaeth, am seibiant, am gydnabyddiaeth. Mae'n broffesiwn sydd yn aml yn cael ei ystyried yn un heb sgiliau neu heb fawr o sgiliau, sef yr ergyd greulonaf un, oherwydd, mewn gwirionedd, mae gofalu am fod dynol arall yn mynd at hanfod ein dynoliaeth.
Mae'r adroddiad interim yn cydnabod y bregusrwydd hwn a’r diffyg sylfaen sgiliau. Clywodd yr adroddiad bod angen i ofalwyr anffurfiol ymwneud â chynllunio a datblygu'r gweithlu, bod angen inni gynyddu sgiliau a datblygu llwybr gyrfa. Y cwbl y mae’r casgliadau hyn ei wneud yw atgyfnerthu sefyllfa yr ydym yn ymwybodol ohoni ac y gallem ddechrau mynd i'r afael â hi nawr. Byddai gennyf ddiddordeb mewn cael gwybod, Ysgrifennydd y Cabinet, beth y gellir ei ddysgu. Wrth gwrs, yn y GIG, mae'r sefyllfa o bosib yn fwy anodd. Rydym ni i gyd yn gwybod am y mater recriwtio sy'n rhwystro darparu gofal o'r radd flaenaf yn gyson ac yn gynhwysfawr ledled Cymru. Gwyddom fod angen mwy o feddygon a nyrsys arnom ni a mwy o weithwyr gofal iechyd perthynol. Ond gadewch imi roi enghraifft arall i chi lle mae diffyg staff yn peri problemau. Mae gennyf e-bost gan ymgynghorydd amlwg ac mae e'n dweud,
Yr anhawster nawr yw na fydd gennyf neb yn gwneud fy ngwaith ysgrifenyddol yn y dyfodol rhagweladwy , sy'n golygu na allaf drefnu apwyntiadau na phrofion. Rwyf wedi bod heb ysgrifennydd gweithredol ers blwyddyn a hanner, ac nid oes unrhyw beth arall y gallaf ei wneud i’w cael i ddatrys hyn
Felly, oherwydd nad oes ganddo ei ysgrifennydd ei hun, ni all fynd ymlaen a gwneud ei swydd i eithaf ei allu. Mae'n anghynhyrchiol ac yn gostus. Felly, rydym yn talu llawer o arian i bobl ddeallus wneud tasgau cymhleth ac yna yn eu gwneud yn anghynhyrchiol. Mae'r unigolyn hwn yn dod o fwrdd iechyd yn y de, ond rwyf hefyd wedi cael y gŵyn hon gan glinigwyr ledled Cymru. Felly, i mi, mae gwir gryfder yr adroddiad hwn yn y gydnabyddiaeth o ymrwymiad a bwriad yr unigolyn o fewn y GIG a chydnabod yr anawsterau yn y system, ac mae hyn yn enghraifft dda o hynny.
Rwy'n falch bod y panel wedi nodi bod un o'r rhwystrau allweddol i weithredu newid yn llwyddiannus yn canolbwyntio ar y sut. Sut yr ydym ni'n llenwi'r bwlch rhwng polisïau da a mentrau lleol rhagorol? Sut yr ydym ni'n sicrhau bod llwyddiannau cychwynnol mewn ardaloedd lleol yn cael eu cynyddu a'u cymhwyso mewn modd cydlynol a chyson? Sut yr ydym ni'n edrych ar ddefnyddwyr mewn modd cyfannol gan roi sylw i salwch, tai a gofal diwedd oes? Mae hanes Llywodraeth Cymru yn gyforiog o adroddiadau a pholisïau nad ydynt wedi eu trosi’n llwyddiannus i weithredu ar y rheng flaen, a pham? Mae oherwydd y sut. Mae angen inni newid rhywfaint o’r diwylliant ynghyd â rhywfaint o’r arferion. Mae angen inni ddeall na ellir gweddnewid popeth yn llwyddiannus ar yr un pryd, ond bod angen bod yn ystyriol a rhoi prawf ar bethau. Mae angen fframwaith cydlynol a phobl fedrus arnom ni. Eto, nododd y Sefydliad ar gyfer Cydweithrediad a Datblygiad Economaidd, mewn adroddiad diweddar, nad oedd gan Gymru y gallu i fanteisio ar yr arferion arloesol yr ydym wedi'u datblygu.
Fel arfer mae'r ddadl ynghylch iechyd yn seiliedig ar nifer y staff rheng flaen, lleoliadau ysbytai neu ble mae'r gwasanaethau. Felly, roeddwn i'n falch o weld bod yr adroddiad interim yn herio diwylliant a phrosesau. Roedd yn nodi materion gydag aeddfedrwydd a hyblygrwydd, a sgiliau a hyfforddiant. Nid yw’n ymwneud yn gyfan gwbl â pholisïau newydd, rhaglenni newydd a mentrau newydd, Gweinidog. Rwy'n credu bod yr adroddiad hwn yn gosod gweledigaeth a chynfas glân, ond mae'n rhaid i gam 2 ddarlunio’r manylion. Mae angen inni nodi'n glir y pethau hynny sy’n rhwystro newidiadau a llunio cynigion dychmygus i bontio'r bwlch rhwng syniad a gweithredu.
A gaf i yn gyntaf groesawu yr adroddiad interim yma? Mae o’n adroddiad trylwyr, ag ôl gwaith ymchwil ac ymgynghori trylwyr arno fo. Mae o’n rhoi cryn fanylion i ni am gyflwr a heriau yr NHS a’r sector gofal yng Nghymru heddiw, ond mae’n rhaid dweud hefyd nad ydy’r canfyddiadau yn rhai a ddylai ein synnu ni ryw lawer. Beth sydd gennym ni ydy darlun o bwysau ariannol, pwysau demograffig, yn gymysg efo cynllunio gweithlu gwael, tanberfformiad a diffyg integreiddio rhwng gwasanaethau iechyd a gofal cymdeithasol. Rydym ni’n gweld yn glir y rhagoriaeth sydd yna ymhlith y staff proffesiynol yn yr NHS a’r sector gofal, ond yn gweld y straen a’r pwysau sydd arnyn nhw wrth iddyn nhw geisio gweithredu hyd at eithaf eu gallu.
Mae’r dystiolaeth yn glir yn barod, felly, rydw i’n meddwl, er mai adroddiad interim ydy hwn, na allwn ni barhau fel yr ydym ni. Mae hynny hefyd yn golygu rhoi’r gorau i dwyllo y gall Llywodraeth Prydain barhau â’i pholisïau llymder tra bod Llywodraeth Cymru, ar yr un pryd, yn parhau i wasgu ar gyllid awdurdodau lleol ac felly ar ofal cymdeithasol, ac nad yw hynny rhywsut am gael effaith wirioneddol andwyol ar ein gallu i ddarparu gwasanaethau gofal ac iechyd fel y mae pobl yn eu disgwyl ac yn eu haeddu.
Mae’n glir o’r adroddiad bod angen i gyllid y gwasanaeth iechyd gynyddu wrth i anghenion y boblogaeth gynyddu, ond, ar yr un pryd, fod angen buddsoddi mwy fyth mewn gofal cymdeithasol. Rydym ni yn gwybod bod gofynion ar wasanaethau yn mynd i gynyddu, er bod faint y byddant yn cynyddu yn dibynnu ar faint, o ddifri, y bydd y Llywodraeth yma yn ymateb i wahanol heriau—heriau gordewdra, er enghraifft; yr angen i annog byw yn iach. Mae elfennau eraill hefyd: safon tai, yr amgylchedd ac, wrth gwrs, toriadau i’r wladwriaeth les, pan mae’r gwannaf yn ein cymdeithas yn cael eu gwasgu gan y polisïau mwyaf creulon. Rydym ni’n gwybod bod digartrefedd ar gynnydd, bod hunanladdiad ar gynnydd, bod defnydd o wasanaethau iechyd ar gynnydd. Felly, mae’r achos dros newid yn gryf, a newid yn y ffordd y mae Llywodraethau yma ac yn Llundain yn edrych ar, ac yn cefnogi, yr holl ecosystem o wasanaethau iechyd a gofal a chefnogaeth gymdeithasol.
Mi allaf gyfeirio at ambell elfen benodol sy’n cael ei phwysleisio yn yr adroddiad yma—cynllunio gweithlu, er enghraifft. Mae gwell cynllunio gweithlu o fewn ein cyrraedd ni, os gwelwn ni'r Llywodraeth yn cymryd camau priodol, fel cyflwyno canolfan addysg feddygol ym Mangor ac annog rhagor o bobl ifanc o Gymru ac o wahanol gefndiroedd, gan gynnwys y cefndiroedd mwy difreintiedig, i astudio meddygaeth. Mae hyn yn golygu cymryd y camau angenrheidiol i gynyddu faint o nyrsys yr ydym yn eu hyfforddi a rhoi’r gefnogaeth sydd ei hangen i’r nyrsys dan hyfforddiant er mwyn gwneud hwn yn broffesiwn sy’n ddeniadol o hyd iddyn nhw.
Mae’r adroddiad yn tanlinellu’r sgôp i ddefnyddio technoleg i gynnig ffyrdd gwahanol—ffyrdd gwell, a ffyrdd rhatach yn aml iawn—o drin ac ymgeleddu cleifion. Ond mae hynny’n golygu cael gwasanaethau a sefydliadau iechyd a gofal sy’n hyblyg ac yn gallu ymateb i ddatblygiadau newydd. Mi fydd rhai o’r datblygiadau yma sy’n dod yn gyflym tuag atom ni yn rhai gwirioneddol chwyldroadol, ac allwn ni yng Nghymru ddim cael ein gadael ar ôl. Felly, mae yna heriau sylweddol ond cyfleoedd sylweddol hefyd.
We have major challenges ahead of us, but real opportunities too, if Wales has the ambition and has the positivity to take advantage of those opportunities, rather than pretend our job is to manage a decline and moan about things that we can’t do anything about. It’s about Welsh Government, more specifically, showing that it is ready to step up to the plate. A core problem, the elephant in the room, is this: Labour in Government has always run the NHS since the people of Wales decided to devolve it nearly exactly 20 years ago. Wales cannot afford any longer to have a Government refusing to admit to the depths of some of the NHS’s and the care sector’s problems, because to do so would be to admit that they are responsible for those problems. The people of Wales need to see a real gear change in how Welsh Government runs health and social care in Wales and thinks about the delivery of health and social care in Wales. We have an interim report now highlighting some of the main challenges. We will soon have a completed review and, hopefully, a set of recommendations that can spur some real action.
May I first of all welcome the interim report, as it is very thorough and shows a great deal of research and consultation? It gives us a great deal of detail on the state and challenges facing the NHS and the care sector in Wales today, but we must also say that the findings aren’t ones that should surprise us too much. What we have is a picture of financial pressures, demographic pressures, mixed with poor workforce planning, underperformance and a lack of integration between health and social care. We see clearly the excellence that exists among the professional staff of the NHS and the care sector but also see the stress and pressures they face as they try and work to the greatest of their ability.
Now, the evidence is already clear, therefore, although this is an interim report, that we cannot continue as we are. That also means that we should cease saying that the UK Government can continue with austerity policies whilst the Welsh Government continues to put pressures on local authority funding and social care and that that isn’t going to have a truly detrimental impact on the ability to provide health and care services as people would expect and would deserve.
It’s clear from the report that health service funding needs to increase as needs increase among the population, but that we also need to invest more in social care, and we do know that the demands on the services are going to increase, although the scale of that increase will depend on how this Government responds to these various challenges—obesity, for example, and the need to encourage healthier lifestyles. There are other elements too: the quality of housing, the environment and, of course, cuts in the welfare state, when the weakest in our society are being squeezed by the cruellest policies. We know that homelessness is on the increase, that suicide is on the increase and that the use of health services is also on the increase. Therefore, the case for change is strong and a change in the way that Governments, both here and in London, look at and support the whole ecosystem surrounding health and care services and social support services.
I could refer to some specific elements that are highlighted in this report—workforce planning, for example. Improved workforce planning is attainable if we see the Government taking the appropriate steps, such as introducing a centre for medical education in Bangor and encouraging more young people from Wales, from various backgrounds, including the more disadvantaged backgrounds, to study medicine. It does mean that those necessary steps have to be taken to increase the number of nurses that we train and to provide the support that those trainee nurses need to make this a profession that remains attractive to them.
The report highlights the scope to use technology to provide alternative ways—better and, very often, cheaper ways—of treating patients, but that does mean having services and health and care institutions that are flexible and can respond to new developments. Some of those developments, which are emerging very quickly, will be truly revolutionary, and we in Wales cannot be left behind. So, there are significant challenges, but also significant opportunities.
Mae gennym ni heriau sylweddol o'n blaenau, ond mae cyfleoedd gwirioneddol hefyd, os oes gan Gymru yr uchelgais a’r meddylfryd cadarnhaol i fanteisio ar y cyfleoedd hynny, yn hytrach nag esgus mai ein gwaith ni yw rheoli dirywiad a chwyno am bethau na allwn ni wneud unrhyw beth yn eu cylch. Mae a wnelo hyn, yn fwy penodol, â Llywodraeth Cymru, yn dangos ei bod yn barod i dderbyn yr her. Problem graidd, yr eliffant yn yr ystafell yw hyn: Mae Llafur mewn Llywodraeth wedi rhedeg y GIG byth ers i bobl Cymru benderfynu ei ddatganoli bron yn union 20 mlynedd yn ôl. Ni all Cymru fforddio bellach cael Llywodraeth sy’n gwrthod cyfaddef dyfnder rhai o broblemau'r GIG a'r sector gofal, oherwydd byddai gwneud hynny yn cyfaddef mai nhw sy’n gyfrifol am y problemau hynny. Mae angen i bobl Cymru weld newid gwirioneddol ynglŷn â sut mae Llywodraeth Cymru yn rhedeg gofal iechyd a chymdeithasol yng Nghymru ac yn meddwl am ddarparu iechyd a gofal cymdeithasol yng Nghymru. Mae gennym ni adroddiad interim nawr sy’n tynnu sylw at rai o'r prif heriau. Bydd gennym ni adolygiad cyflawn yn fuan a, gobeithio, cyfres o argymhellion a all ysgogi rhywfaint o weithredu o ddifrif.
We welcome the interim report and the frankness of it, and we will support the report today. As the NHS is a major employer in Wales and therefore plays a significant role in the Welsh economy, it is important that this budget is spent wisely, so that patients can, in their time of need, receive care and support that will be delivered in a confident, efficient and caring manner. With wise spending comes the opportunity for change and innovation. We must look at how the demand for our services is changing and how we can best meet this demand. Therefore, the issues facing the NHS must now be identified and a clear vision on how solutions and changes can be met effectively—changes that are sustainable, and changes that we will receive in more detail in the second part of the report.
Wales has the fastest and largest growing proportion of older people in the UK, and so there is a greater emphasis on care. The demographic change has been under way for some time, and my question here is: how will this change be met? Perhaps through the reinvention and reformed version of community hospitals. In contrast to this increase, it is anticipated that there will be a decrease of working-age adults in the same period, and the knock-on effect of this is a potentially shrinking tax base. So, taking into consideration these factors so far, how will care be provided and by whom? We often forget the unpaid carers in our communities and the massive contribution they make. So, it is fair to mention them today.
With people living longer, we are expecting people to work longer, but look at the Women Against State Pension Inequality situation, which has caused much anxiety and uncertainty, with Guy Opperman, pensions Minister, offering people of 64 to retrain for new skills, to enable them to gain employment. As many of my constituents have told me, at 60 plus, you can attend interviews, but there is a 99 per cent chance of no job.
Patients’ involvement and feedback randomly taken is of paramount importance. How can this be achieved in the most cost-effective and efficient way? There is much talk about elderly and frail patients being kept in hospital when they could be discharged but have no persons to look after them. And in these circumstances, integration of services is essential to provide the best outcome for the individual. However, my recent experience of integration between health and social services has left me with mixed feelings as to the care and support we give to our elderly and our vulnerable. There is the case of a constituent who is known to me, who, at the age of 83, went into hospital for a triple heart bypass. He was placed in the hands of a wonderful surgeon who successfully operated. He was then cared for by two hospitals. One hospital was well organised, with staff who were mostly happy, with good humour, clearly enjoying their work. The second hospital exhibited low staff morale and discharged the patient knowing he lived alone and needed just a couple of days or weeks of TLC to get him over this operation. I asked why he had not received a care package upon being discharged, and the answer was that he could walk up some steps, was compos mentis and didn’t ask for one. He was discharged without the supposed phone call to the person he had put to be contacted on his discharge, but simply was taken home in a car, asked if he had some food and then was left. There was no-one to take him to subsequent appointments, and he was left with a huge number of tablets to work out for himself.
His GP, he says, is wonderful. The surgeon he cannot thank enough. His immediate aftercare in hospital was wonderful. And he says he now has a new lease of life, and in six months he’s off to Benidorm. My concern is that aftercare, I feel, was not forthcoming for this person, and the difference in care from one hospital to another has to be highlighted. We need to look at best practice and ensure that it is carried out in all hospitals. A care package would have made a lot of difference in this case, and we need to ensure that all staff are properly trained. Communication between services is important, and the ability to deal compassionately with our elderly or vulnerable patients is a must.
If we are to adopt a change, we need to look at recruitment and retention of front-line staff, the issues of which have been well documented in past years. Staff shortages have led to increased workloads, which become unmanageable for many staff. This has led to stress-related illness and low staff morale. We must remember that support and administrative staff need also to have full complement to carry out, as Angela Burns said, diagnostic tests, nurse people back to health, and ensure surgeries are run efficiently. My question is: how can we incentivise clinicians to train and stay in Wales? Some aspiring clinicians are falling just short of the entry qualifications to become a GP, and we are turning away good people for this reason. It is time to review this aspect.
Finally, we know there is a need for change, but how can we best achieve this? Prevention before cure: how do we tackle social detriments of health, which affect people of all ages? How can we ensure that, as life expectancy is increasing, so too is quality of life? The more information we give people on healthy living, which may involve lifestyle changes, and must be easily accessible and available to all—. People are then free to make informed choices about change. Therefore, our infrastructure and future technology must be fit for purpose and in tune with our future needs. Diolch, Llywydd.
Rydym yn croesawu'r adroddiad interim a’i natur ddiflewyn ar dafod, a byddwn yn cefnogi'r adroddiad heddiw. Gan fod y GIG yn gyflogwr mawr yng Nghymru ac felly’n chwarae rhan arwyddocaol yn economi Cymru, mae'n bwysig bod y gyllideb hon yn cael ei gwario'n ddoeth, fel y gall cleifion, pan eu bod angen hynny, gael gofal a chefnogaeth a gaiff ei darparu mewn modd hyderus, effeithlon a gofalgar. Gyda gwariant doeth daw’r cyfle i newid ac arloesi. Mae’n rhaid inni edrych ar sut y mae'r galw am ein gwasanaethau yn newid a sut y gallwn ni fodloni'r galw hwn orau. Felly, mae'n rhaid nodi'r materion sy'n wynebu'r GIG nawr a llunio gweledigaeth glir ynglŷn â sut y gellir darparu atebion a newidiadau yn effeithiol—newidiadau sy'n gynaliadwy, a newidiadau y cawn fwy o fanylion yn eu cylch yn ail ran yr adroddiad.
Cymru sydd â'r gyfran sy’n tyfu fwyaf a chyflymaf o bobl hŷn yn y DU, ac felly mae mwy o bwyslais ar ofal. Mae’r newid demograffig hwn wedi bod yn digwydd ers peth amser, a fy nghwestiwn i yma yw: sut mae ymateb i'r newid hwn? Efallai trwy ailddyfeisio a diwygio ysbytai cymuned. Mewn cyferbyniad â'r cynnydd hwn, rhagwelir y bydd llai o oedolion oedran gweithio yn yr un cyfnod, ac effaith hyn yw’r posibilrwydd y bydd y sylfaen drethi yn lleihau. Felly, o ystyried y ffactorau hyn hyd yma, sut y bydd gofal yn cael ei ddarparu a chan bwy? Rydym yn aml yn anghofio y gofalwyr di-dâl yn ein cymunedau a'r cyfraniad enfawr a wnânt. Felly, mae'n deg eu crybwyll heddiw.
Oherwydd bod pobl yn byw'n hwy, rydym yn disgwyl i bobl weithio'n hwy, ond edrychwch ar sefyllfa Menywod yn erbyn Anghydraddoldeb Pensiwn y Wladwriaeth, sydd wedi achosi llawer o bryder ac ansicrwydd, gyda Guy Opperman, y Gweinidog dros Bensiynau, yn cynnig bod pobl o 64 yn ailhyfforddi ar gyfer sgiliau newydd, i’w galluogi i gael gwaith. Fel y mae llawer o'm hetholwyr wedi ei ddweud wrthyf, pan eich bod chi’n 60 oed neu’n hŷn, gallwch fynd i gyfweliadau, ond mae’r siawns o beidio â chael swydd yn 99 y cant.
Mae cyfranogiad a sylwadau cleifion wedi eu cymryd ar hap o'r pwys mwyaf. Sut mae modd cyflawni hyn yn y ffordd fwyaf cost-effeithiol ac effeithlon? Mae llawer o sôn am gleifion bregus ac oedrannus yn cael eu cadw yn yr ysbyty pryd y gellid eu rhyddhau ond nad oes ganddynt neb i ofalu amdanynt. Ac yn yr amgylchiadau hyn, mae integreiddio gwasanaethau yn hanfodol er mwyn darparu'r canlyniad gorau i'r unigolyn. Fodd bynnag, mae fy mhrofiad diweddar o integreiddio rhwng iechyd a’r gwasanaethau cymdeithasol wedi fy ngadael gyda theimladau cymysg ynghylch y gofal a'r gefnogaeth a roddwn i'n henoed a'n pobl fregus. Mae achos etholwr yr wyf i’n gyfarwydd ag ef, a aeth, yn 83 oed, i'r ysbyty i gael llawdriniaeth ddargyfeiriol driphlyg ar y galon. Fe'i rhoddwyd yn nwylo llawfeddyg gwych a gyflawnodd y llawdriniaeth yn llwyddiannus. Yna cafodd ofal mewn dau ysbyty. Roedd un ysbyty wedi'i drefnu'n dda, gyda staff a oedd gan fwyaf yn hapus a hwyliog ac a oedd yn amlwg yn mwynhau eu gwaith. Yn yr ail ysbyty roedd ysbryd y staff yn isel ac fe wnaethon nhw ryddhau’r claf yn gwybod ei fod yn byw ar ei ben ei hun a bod angen ychydig ddyddiau neu wythnosau o ofal arno i’w helpu i ddod ato’i hun ar ôl y llawdriniaeth. Gofynnais pam nad oedd wedi derbyn pecyn gofal ar ôl cael ei ryddhau, a’r ateb oedd y gallai gerdded i fyny’r grisiau, ei fod o gwmpas ei bethau ac nad oedd wedi gofyn am becyn. Fe'i rhyddhawyd heb alw’r person a oedd wedi ei nodi fel y person i gysylltu ag ef ar adeg ei ryddhau, ond aethpwyd ag ef adref mewn car, gofynnwyd iddo a oedd ganddo rywfaint o fwyd ac yna fe’i gadawyd. Nid oedd neb i fynd ag ef i apwyntiadau dilynol, ac fe'i gadawyd gyda nifer fawr o dabledi i geisio eu datrys drosto'i hun.
Mae ei feddyg teulu, meddai, yn wych. Ni all ddiolch ddigon i’r llawfeddyg. Roedd yr ôl-ofal a gafodd yn yr ysbyty yn union wedyn yn wych. Ac mae'n dweud ei fod bellach wedi cael blas newydd ar fyw, ac mewn chwe mis mae’n mynd i Benidorm. Fy mhryder i yw nad oedd ôl-ofal ar gael ar gyfer y person hwn, ac mae’n rhaid pwysleisio'r gwahaniaeth mewn gofal rhwng un ysbyty a’r llall. Mae angen inni edrych ar arferion gorau a sicrhau eu bod yn digwydd ym mhob ysbyty. Byddai pecyn gofal wedi gwneud llawer o wahaniaeth yn yr achos hwn, ac mae angen inni sicrhau bod yr holl staff wedi'u hyfforddi'n briodol. Mae cyfathrebu rhwng gwasanaethau yn bwysig, ac mae'n rhaid i ni allu ymdrin â'n cleifion hŷn neu fregus mewn modd trugarog.
Os ydym ni am fabwysiadu newid, mae angen inni edrych ar recriwtio a chadw staff rheng flaen, a chafwyd llawer o dystiolaeth o’r problemau hynny yn ystod y blynyddoedd diwethaf. Mae prinder staff wedi arwain at fwy o faich gwaith, ac mae llawer o staff yn methu ag ymdopi â hynny. Mae hyn wedi arwain at ysbryd isel ymhlith staff a salwch sy'n gysylltiedig â straen. Mae’n rhaid inni gofio bod angen digon o staff cymorth a gweinyddol hefyd, fel y dywedodd Angela Burns, i gynnal profion diagnostig, nyrsio pobl yn ôl i iechyd, a sicrhau bod cymorthfeydd yn cael eu rhedeg yn effeithlon. Fy nghwestiwn i yw: sut y gallwn ni ysgogi clinigwyr i hyfforddi ac aros yng Nghymru? Mae rhai darpar glinigwyr brwdfrydig yn methu â chael y cymwysterau mynediad i fod yn feddyg teulu o drwch blewyn, ac rydym ni’n gwrthod pobl dda am y rheswm hwn. Mae'n bryd adolygu'r agwedd hon.
Yn olaf, gwyddom fod angen newid, ond sut allwn ni gyflawni hyn orau? Atal cyn gwella: sut ydym ni'n mynd i'r afael ag anfanteision cymdeithasol salwch, sy'n effeithio ar bobl o bob oed? Sut gallwn ni sicrhau, wrth i ddisgwyliad oes gynyddu, bod ansawdd bywyd yn cynyddu hefyd? Po fwyaf yr wybodaeth yr ydym ni'n ei rhoi i bobl ar fyw'n iach, a allai gynnwys newidiadau mewn ffordd o fyw, ac mae’n rhaid i hynny fod yn hwylus ac ar gael i bawb—.Yna mae pobl yn rhydd i wneud dewisiadau gwybodus am newid. Felly, mae'n rhaid i'n seilwaith a thechnoleg yn y dyfodol fod yn addas i'w ddiben ac yn gyson â'n hanghenion ar gyfer y dyfodol. Diolch, Llywydd.
I was delighted to hear the Cabinet Secretary say that inaction is not an option, and I absolutely agree with that, because there’s rising demand for primary care particularly, and clear evidence that there is a bit of strain in the system, with a significant number of GPs handing in the keys, but also rising public expectations that health services should operate just like any other service that people want to have immediate access to. But I think that there is a need for a shift in the relationship between the citizen and the service to ensure that it is a real partnership, which—. It isn’t about a demand service. It’s not like going into a shop and saying, ‘I want this’; it is a partnership.
Often, people on the Conservative benches—. I have in the past heard them say that this is all because the Welsh NHS is underfunded, but the facts contradict that. The public expenditure statistical analysis for 2015-16, published by the UK Treasury, shows spending on health and social care per person in Wales is 6 per cent higher than in England, and spending on health alone in Wales is 1 per cent higher than in England—so, that’s £21 more per person. So, it is not about money. It is about the way we organise the services, and, in my view, it is important to see a shift in resources away from secondary care, which we constantly talk about, to primary care, which is where 90 per cent of all NHS services are delivered.
It’s good to see there’s a lot of agreement on the direction of travel. Last week, I chaired a meeting about the shape and services that need to go into a new health centre in Llanedeyrn. The building is clearly in need of replacement, as the cladding is falling off the walls and it has a disastrous energy rating. But some of the points that citizens made were really clear about what people ought to expect, as well as some of the things that we need to do in collaboration with citizens.
I think that one of the reasons that GPs are under such stress is because the access to your GP is, if you like, the last open-door service. Many other public services have shrunk, and the GP is the last place you are entitled to go. Often people are going for entirely the wrong reasons to see a GP about something they could be seeing other people for, whether that’s a simple remedy for a minor health problem that could easily be responded to over the telephone, or whether it’s through the pharmacist, who is obviously available during shop hours. We have to see the GP as, if you like, the co-ordinator of primary care, and ensure that they’re using the other members of the multidisciplinary team in a way that will enable them to free up their time and ensure that, for example, working people can actually get a standard appointment with their GP without actually having to take time off work.
I was struck by the—. The Socialist Health Association have written a paper recently suggesting we should trial different models of GP services—on the one hand, independent contractors, on the other hand, salaried GPs. I’d be interested to hear what the Cabinet Secretary has in mind for possibly looking at different models of primary care where things are breaking down.
I think co-production is essential, because it’s completely pointless offering a liver transplant to an alcoholic unless they’ve got their addiction under control. I think one of the greatest roles for government is ensuring that citizens are enabled to get food that is not going to poison them, and contribute to their health. Over the weekend, I was reading a book called ‘How Not to Die’ by Michael Greger, and the chapter on Parkinson’s, something that a friend of mine has, makes you realise that it’s all too late for those of us who’ve already been consuming these toxic substances in our diet. But it is our job as legislators to ensure that the poisons that eventually end up in the sea are not going to contaminate the next generation. Our diet is the No. 1 cause of premature death and disability, he asserts, and that brings me to, obviously, the very important issue of ensuring that we’re tackling health inequalities. It’s completely shocking that less than 3 per cent of all children bicycle to school, which would seem to me a basic right of all children, whereas over a third are taken to school by car, which means they are completely disempowered, unable to choose who they go to school with, what time they go to school, and they’re just dependent on an adult to take them anywhere.
Roeddwn i wrth fy modd o glywed Ysgrifennydd y Cabinet yn dweud nad yw diffyg gweithredu yn ddewis, ac rwyf yn llwyr gytuno â hynny, oherwydd mae galw cynyddol am ofal sylfaenol yn enwedig, a thystiolaeth glir bod rhywfaint o straen yn y system, gyda nifer sylweddol o feddygon teulu yn rhoi’r gorau iddi, ond hefyd mae cynnydd yn nisgwyliadau'r cyhoedd y dylai gwasanaethau iechyd weithredu yn union fel unrhyw wasanaeth arall y mae pobl yn dymuno ei gael ar unwaith. Ond rwy'n credu bod angen newid y berthynas rhwng y dinesydd a'r gwasanaeth i sicrhau ei bod yn bartneriaeth wirioneddol, sef—. Nid yw'n ymwneud â gwasanaeth ar alw. Nid yw yr un fath â mynd i mewn i siop a dweud, 'Rwyf eisiau hyn’; partneriaeth yw hi.
Yn aml, mae pobl ar feinciau'r Ceidwadwyr—. Fe’u clywais nhw’n dweud yn y gorffennol bod hyn i gyd oherwydd bod y GIG yng Nghymru wedi ei danariannu, ond mae'r ffeithiau yn gwrthddweud hynny. Mae'r dadansoddiad ystadegol ar gyfer gwariant cyhoeddus ar gyfer 2015-16, a gyhoeddwyd gan Drysorlys y DU, yn dangos bod gwariant ar iechyd a gofal cymdeithasol fesul person yng Nghymru 6 y cant yn fwy nag yn Lloegr, ac mae gwario ar iechyd yn unig yng Nghymru 1 y cant yn fwy nag yn Lloegr felly, mae hynny'n £21 yn fwy y pen. Felly, nid yw'n ymwneud ag arian. Mae'n ymwneud â'r ffordd yr ydym ni’n trefnu'r gwasanaethau, ac yn fy marn i, mae'n bwysig dargyfeirio adnoddau o ofal eilaidd, yr ydym ni’n sôn amdano'n gyson, i ofal sylfaenol, lle mae 90 y cant o holl wasanaethau’r GIG yn cael eu darparu.
Mae'n dda gweld bod llawer o gytuno ynglŷn â’r cyfeiriad y dylem ni fod yn teithio iddo. Yr wythnos diwethaf, cadeiriais gyfarfod ynglŷn â ffurf y ganolfan iechyd newydd yn Llanedeyrn a’r gwasanaethau sydd angen bod yno. Mae'n amlwg bod angen adeilad newydd, gan fod y cladin yn disgyn oddi ar y waliau ac mae ganddi sgôr ynni trychinebus. Ond roedd rhai o'r pwyntiau a wnaeth dinasyddion yn glir iawn ynghylch yr hyn y dylai pobl ei ddisgwyl, yn ogystal â rhai o'r pethau y mae angen inni eu gwneud ar y cyd â dinasyddion.
Credaf mai un o'r rhesymau y mae Meddygon Teulu o dan gymaint o straen yw oherwydd mai gweld eich meddyg teulu, os mynnwch chi, yw’r gwasanaeth drws agored olaf. Mae llawer o wasanaethau cyhoeddus eraill wedi crebachu, a'r meddyg teulu yw'r lle olaf y mae gennych hawl i fynd iddo. Yn aml, mae pobl yn mynd am y rhesymau anghywir i weld meddyg teulu am rywbeth y gallent fod yn gweld pobl eraill, boed hynny'n ateb syml ar gyfer mân broblem iechyd y gellid ymateb iddi yn hawdd dros y ffôn, neu drwy'r fferyllydd, sydd ar gael yn amlwg yn ystod yr oriau pan fo’r siop ar agor. Mae’n rhaid inni weld y meddyg teulu fel, os mynnwch chi, cydlynydd gofal sylfaenol, a sicrhau ei fod yn defnyddio aelodau eraill y tîm amlddisgyblaethol mewn ffordd a fydd yn ei alluogi i wneud yn fawr o’i amser a sicrhau, er enghraifft, y gall pobl sy'n gweithio gael apwyntiad safonol gyda'u meddyg teulu heb, mewn gwirionedd, orfod cymryd amser i ffwrdd o'r gwaith.
Fe'm trawyd gan y—. Mae'r Gymdeithas Iechyd Sosialaidd wedi ysgrifennu papur yn ddiweddar yn awgrymu y dylem dreialu modelau gwahanol o wasanaethau meddygon teulu͏—ar y naill law, contractwyr annibynnol, ac ar y llaw arall, meddygon teulu cyflogedig. Byddai gennyf ddiddordeb mewn clywed yr hyn sydd gan Ysgrifennydd y Cabinet mewn golwg o ran y posibilrwydd o edrych ar wahanol fodelau gofal sylfaenol pan fo pethau'n methu.
Rwy'n credu bod cydgynhyrchu yn hanfodol, oherwydd nid oes diben o gwbl mewn cynnig trawsblaniad yr iau i alcoholig oni bai bod ei ddibyniaeth o dan reolaeth ganddo. Rwy'n credu mai un o'r swyddogaethau pwysicaf i'r llywodraeth yw sicrhau y galluogir dinasyddion i gael bwyd na fydd yn eu gwenwyno, ac a fydd yn cyfrannu at eu hiechyd. Dros y penwythnos, roeddwn yn darllen llyfr o'r enw 'How Not to Die' gan Michael Greger, ac mae'r bennod ar Parkinson's, rhywbeth y mae cyfaill i mi yn dioddef ohono, yn gwneud i chi sylweddoli ei bod hi'n rhy hwyr i'r rhai ohonom sydd eisoes wedi bod yn bwyta'r sylweddau gwenwynig hyn yn ein diet. Ond dyma'n gwaith ni fel deddfwyr i sicrhau na fydd y gwenwynau a fydd yn y pen draw yn gwneud eu ffordd i’r môr yn halogi'r genhedlaeth nesaf. Ein diet yw prif achos marwolaeth ac anabledd cynamserol, mae'n honni, a daw hyn â mi, yn amlwg, at y mater pwysig iawn o sicrhau ein bod yn mynd i'r afael ag anghydraddoldebau iechyd. Mae'n hollol syfrdanol fod llai na 3 y cant o blant yn beicio i'r ysgol, sy'n ymddangos i mi i fod yn hawl sylfaenol i bob plentyn, tra bod dros draean yn cael eu cludo i'r ysgol mewn car, sy'n golygu eu bod yn gwbl ddibynnol ar eraill, heb gael dewis pwy maent yn mynd i'r ysgol gyda nhw, pa bryd y maent yn mynd i'r ysgol, ac maen nhw’n llwyr ddibynnol ar oedolyn i fynd â nhw i bobman.
Like others, I welcome the interim report and the opportunity to speak on the hugely important issues that are identified in it. I do hope that the final report of this parliamentary review provides a basis for this whole Assembly to find some fresh political consensus that helps us to deliver the continuing changes that we need to make in order to deliver the ever-improving health and social care across Wales in the future. It’s what people will expect of us and I include in that those staff who are central to delivering those vital services on a daily basis for 365 days of the year.
In spite of the challenges that we face, and many of them are described in the interim report, there are still so many experts who acknowledge that our NHS remains the shining example of the best healthcare system in the world. But I acknowledge that sections of this important review do highlight the significant shifts that still need to be made in the ways that we deliver services, in the places that we deliver services, and in preparing and leading staff to make those changes.
So, I wanted to direct my specific comments today on the issues of workforce planning, on skills gaps, on staff engagement in the future of these services. I’m pleased that the interim report’s recognised the importance of effective workforce planning, interdisciplinary training, and engagement with staff, because I know from personal experience that we have made some progress in these areas but we still have a long way to go, and I know how long these changes can take to bed in. It’s only when some real values on social partnership working are adopted that we see people embrace an agenda for change and actually welcome the opportunity to become part of the solution.
As I’ve said, change takes time. It takes sensitive leadership, and it requires effective workforce planning to deliver those solutions. It also remains a constant case of work in progress, because, by the very nature of the demands on these services, it means ongoing change across all the disciplines and all the service areas in both health and social services will be required in the years ahead.
So, the recognition in this report of a need for stronger strategic and integrated workforce planning is very welcome. It will also become increasingly necessary as technological change drives the need for the reskilling of the workforce and presents opportunities for the upskilling of staff that will also help to deliver the integration process that we wish to see.
In making my second point, I would echo the comments of the Cabinet Secretary on the need for more consensus as we face some of these fundamental challenges. So, in the spirit of constructive debate, I will for now put to one side the debate around austerity budgets that have marked the last seven years. But all of us as AMs, taxpayers, and the users of these services, need to reflect on how we can best meet the service demands of the future and whether that is to overcome staff and skills shortages, to face the shortages that many colleagues raise about services in our rural communities, or to meet the complex health and care demands in many Valleys communities, which I am more than familiar with.
We must ask ourselves how will we overcome these challenges if we find, for example, that staff in social services can find better paid and probably less demanding employment, for example, in the local retail sector. So, I continue to advocate that ongoing engagement with staff and their trade unions is vital to address these challenges.
The final point I want to make today is about the information exchange and best practice. I can only imagine, Cabinet Secretary, that it must drive you just a little bit mad when you see in these reports examples of best practice that we don’t seem to learn from. In spite of all the technological changes, and in spite of the speed at which news can travel, it remains frustrating that we cannot get best practice adopted quickly across our services. That’s not a new thing, but I do hope that we can look to this review to help speed up that process in Wales. Of course, we already know about a number of the issues that were identified in the interim report, and they were clearly also a feature in the final report at the end of the year. So, I hope we continue pushing forward and strengthening those actions we are already taking in order to secure progress in these important matters and not let the grass grow under our feet in those areas where we know that we can take action now.
Fel eraill, croesawaf yr adroddiad interim a'r cyfle i drafod y materion hynod bwysig a nodir ynddo. Rwyf yn gobeithio y bydd adroddiad terfynol yr adolygiad seneddol hwn yn rhoi sail i'r Cynulliad cyfan hwn ddod i gonsensws gwleidyddol newydd sy'n ein helpu i gyflawni'r newidiadau parhaus y mae angen inni eu gwneud er mwyn darparu gwasanaethau iechyd a gofal cymdeithasol sy'n gwella’n barhaus ledled Cymru yn y dyfodol. Dyma'r hyn y bydd pobl yn ei ddisgwyl gennym ni ac yr wyf yn cynnwys yn hynny yr aelodau staff hynny sy’n ganolog i ddarparu'r gwasanaethau hanfodol hynny yn feunyddiol am 365 diwrnod y flwyddyn.
Er gwaethaf yr heriau yr ydym yn eu hwynebu, a disgrifir llawer ohonynt yn yr adroddiad interim, mae yna lawer o arbenigwyr o hyd sy'n cydnabod bod ein GIG yn parhau i fod yn esiampl wych o'r system gofal iechyd orau yn y byd. Ond rwy’n cydnabod bod adrannau o'r adolygiad pwysig hwn yn tynnu sylw at y newidiadau sylweddol y mae angen eu gwneud o hyd i’r ffordd yr ydym ni’n darparu gwasanaethau, yn y mannau yr ydym ni’n darparu gwasanaethau ynddynt, ac wrth baratoi ac arwain staff i wneud y newidiadau hynny.
Felly, roeddwn i eisiau cyfeirio fy sylwadau penodol heddiw at faterion cynllunio gweithlu, at fylchau mewn sgiliau, at gymell staff i fod yn rhan o ddyfodol y gwasanaethau hyn. Rwy'n falch bod yr adroddiad interim wedi cydnabod pwysigrwydd cynllunio gweithlu effeithiol, hyfforddiant rhyngddisgyblaethol, ac ymgysylltu â staff, oherwydd gwn o brofiad personol ein bod wedi gwneud rhywfaint o gynnydd yn y meysydd hyn ond mae gennym ffordd bell eto i fynd, ac fe wn i ba mor hir y gall y newidiadau hyn gymryd i ymwreiddio. Dim ond wrth fabwysiadu rhai gwerthoedd gwirioneddol ar weithio mewn partneriaeth gymdeithasol y gwelwn ni bobl yn croesawu agenda ar gyfer newid ac yn croesawu’r cyfle mewn difrif i fod yn rhan o'r ateb.
Fel y dywedais, mae newid yn cymryd amser. Mae'n gofyn am arweinyddiaeth dringar, ac mae angen cynllunio gweithlu effeithiol arno i gyflawni'r atebion hynny. Mae hefyd yn waith sydd yn wastadol ar y gweill, oherwydd, yn unol ag union natur y gofynion ar y gwasanaethau hyn, mae'n golygu y bydd angen newid parhaus ar draws yr holl ddisgyblaethau a’r holl feysydd gwasanaeth o ran iechyd a’r gwasanaethau cymdeithasol yn y blynyddoedd i ddod.
Felly, mae croeso mawr i'r gydnabyddiaeth yn yr adroddiad hwn bod angen cynllunio gweithlu strategol ac integredig cryfach. Bydd hefyd yn dod yn fwyfwy angenrheidiol gan fod newid technolegol yn creu’r angen i ailsgilio’r gweithlu ac yn cyflwyno cyfleoedd ar gyfer uwch-sgilio staff a fydd hefyd yn helpu i gyflawni'r broses integreiddio yr hoffem ni ei gweld.
Wrth wneud fy ail bwynt, hoffwn ategu sylwadau Ysgrifennydd y Cabinet ynghylch yr angen am fwy o gonsensws wrth i ni wynebu rhai o'r heriau sylfaenol hyn. Felly, er mwyn cael dadl adeiladol, byddaf yn rhoi o’r neilltu y ddadl ynghylch cyllidebau cyni sydd wedi nodweddu’r saith mlynedd ddiwethaf. Ond mae angen i bawb ohonom ni fel ACau, trethdalwyr, a defnyddwyr y gwasanaethau hyn, fyfyrio ar y ffordd y gallwn fodloni gofynion y gwasanaeth orau yn y dyfodol ac a yw hynny am oresgyn prinder staff a sgiliau, i wynebu'r prinder y mae llawer o gydweithwyr yn ei grybwyll ynghylch gwasanaethau yn ein cymunedau gwledig, neu i fodloni'r gofynion iechyd a gofal cymhleth mewn nifer o gymunedau'r Cymoedd, yr wyf yn fwy na chyfarwydd â nhw.
Mae’n rhaid inni ofyn i ni ein hunain sut y byddwn yn goresgyn yr heriau hyn os canfyddwn, er enghraifft, y gall staff yn y gwasanaethau cymdeithasol ddod o hyd i swydd sy'n talu’n well ac sy’n llai beichus, er enghraifft, yn y sector manwerthu lleol. Felly, rwyf yn parhau i ddadlau bod trafodaethau parhaus â staff a'u hundebau llafur yn hanfodol i fynd i'r afael â'r heriau hyn.
Mae'r pwynt olaf yr wyf am ei wneud heddiw yn ymwneud â chyfnewid gwybodaeth ac arfer gorau. Ni allaf ond dychmygu, Ysgrifennydd y Cabinet, eich bod ychydig yn ddig pan fyddwch yn gweld yn yr adroddiadau hyn enghreifftiau o arfer gorau nad ydym yn ymddangos fel pe byddem yn dysgu ohonynt. Er gwaethaf yr holl newidiadau technolegol, ac er gwaethaf y cyflymder y gall newyddion deithio, mae'n parhau i fod yn rhwystredig na allwn ni fabwysiadu arferion gorau yn gyflym ar draws ein gwasanaethau. Nid yw hynny'n rhywbeth newydd, ond rwy'n gobeithio y gallwn ni edrych ar yr adolygiad hwn i helpu i gyflymu'r broses honno yng Nghymru. Wrth gwrs, rydym eisoes yn gwybod am nifer o'r materion a nodwyd yn yr adroddiad interim, ac roeddent yn amlwg hefyd yn nodwedd yn yr adroddiad terfynol ar ddiwedd y flwyddyn. Felly, rwy'n gobeithio y byddwn yn parhau i ddatblygu a chryfhau'r camau hynny yr ydym eisoes yn eu cymryd er mwyn sicrhau cynnydd yn y materion pwysig hyn a pheidio â llaesu dwylo yn y meysydd hynny lle y gwyddom ni y gallwn ni weithredu ynddynt ar hyn o bryd.
Ten per cent of all healthcare interventions are associated with harm; 20 per cent of all work carried by the health service has no effect on outcomes—this is a quote from the review, and, while that review might be ducking the rather difficult question of how we fund health and social care in the future, it is pretty straight up on showing that we, as a nation, are spending half our block grant on a system that produces these statistics. And I want to stress here that I do mean a system, not the individuals, because, like Dawn, I don’t want this to become a political football in the future; it is far too important. But I think Welsh Government needs to recognise now, actually, that principled and constructive scrutiny of what we’ll be talking about in these next few years can only be a help in this huge policy issue. Good faith is going to be essential in this debate, and I think the parliamentary review—I have to commend the Cabinet Secretary on this—has been really helpful in setting the scene for that, because, in my view, it’s not going to be Brexit, it’s going to be the speed and the bravery of our response to the demands of health and social care, that will define this fifth Assembly. And the fact that that response needs to be both speedy and brave will be a test of our maturity as an institution, certainly, as we consider ideas that may be difficult to discuss, but also as a nation, as we consider ideas that might be difficult to hear. So, I think we need to start preparing the people of Wales for radical change, in which they will be playing the leading role.
Calls for culture change are seeded throughout this report. There’s much in there about changing the balance of responsibilities, but the big one is the balance between the person and the state, as Jenny mentioned, and that is never a comfortable conversation in this place. This report majors on co-production. That’s what I’m talking about, and it is, as Jenny says, a partnership that, in itself, needs culture change within the population, a population that, by and large, is at the moment used to abdicating decisions for care about themselves to healthcare professionals. Now, the king of co-production is sitting behind me—Mark Isherwood—and I know that some of you who have been here for some years will be gracious enough to acknowledge his championing of this principle well in advance of it being captured in legislation. It is a real thing, and this report points us in the direction of models where the individual has more control over the type of intervention they get and responsibility for decisions affecting them.
Our population is getting older, and more of us will sadly reach a stage where we no longer have mental capacity, and then we will need care over which we personally exercise very little control. For the rest of us, citizen-directed services means getting used to making decisions and taking steps for ourselves and for our loved ones, without that being characterised as being refused help by the state. This report is clear: there was a desire to reach an explicit agreement with the public on the respective roles and responsibilities of services and individuals, but there is no point in 91 per cent of people believing that they have responsibility for their own health unless they are, in reality, confident and informed enough to exercise that responsibility without fear of being abandoned. And it certainly applies in terms of making healthy choices, I completely agree, but it also applies to the means by which individuals understand their needs and how they become confident to make decisions about their care, because there is no point recalibrating our system towards co-production if, as a population, we are still programmed to respond to any questions about our care with, ‘Whatever you think, Doctor’.
No national system can offer a personalised service, but we get much nearer to it in a system that facilitates, not blocks, a person who has the confidence to say, ‘I’m getting my check up from a high street ophthalmologist at my convenience, instead of waiting in a consultant’s outpatient clinic’, and, equally, which facilitates, not blocks, a GP who has the confidence to say to somebody, ‘Why are you here? Go to the pharmacist’. Citizen responsibility works both ways and Jenny is right there. We get much nearer to it, as well, I think, when we have an elderly person who has the confidence to say, ‘Do you know, I don’t want to pay a care worker to make me a cup of tea; I want to pay for community transport so that I can go somewhere and have company’.
This report says we don’t have time to go slow on co-pro. Now, brave and speedy culture change on Welsh Government trusting people, on silo mentality, on processes, on staff expectations and leadership is one thing, but I don’t think we can neglect either how we help our constituents to become confident decision makers, because without them the changes that this review is pointing towards will die at the interim stage. If we’re going to look at this as a serious way forward, we’ve got to help our citizens trust themselves. Thank you.
Mae deg y cant o'r holl ymyraethau gofal iechyd yn gysylltiedig â niwed; Nid yw 20 y cant o'r holl waith a wneir gan y gwasanaeth iechyd yn cael unrhyw effaith ar ganlyniadau—dyfyniad o'r adolygiad yw hwn, ac, er y gallai'r adolygiad hwnnw fod yn osgoi’r cwestiwn braidd yn anodd o sut y byddwn ni’n ariannu iechyd a gofal cymdeithasol yn y dyfodol, mae'n eithaf eglur o ran dangos ein bod ni, fel gwlad, yn gwario hanner ein grant bloc ar system sy'n cynhyrchu'r ystadegau hyn. Ac rwyf eisiau pwysleisio yma mai system yr wyf yn ei olygu, nid yr unigolion, oherwydd, fel Dawn, nid wyf eisiau i hyn fod yn bêl-droed gwleidyddol yn y dyfodol; mae'n llawer rhy bwysig. Ond rwy'n credu bod angen i Lywodraeth Cymru gydnabod nawr, mewn gwirionedd, na all craffu mewn modd egwyddorol ac adeiladol ar yr hyn y byddwn yn sôn amdano yn ystod yr ychydig flynyddoedd nesaf fod yn ddim byd ond cymorth yn y mater polisi anferthol hwn. Bydd ymddiriedaeth yn hanfodol yn y ddadl hon, a chredaf fod yr adolygiad seneddol—mae'n rhaid imi gymeradwyo Ysgrifennydd y Cabinet ar hwnnw—wedi bod o gymorth mawr wrth osod y sefyllfa ar gyfer hynny, oherwydd, yn fy marn i, nid Brexit fydd yn diffinio'r pumed Cynulliad hwn, ond cyflymder a dewrder ein hymateb i ofynion iechyd a gofal cymdeithasol. Ac mae'r ffaith bod angen i'r ymateb hwnnw fod yn gyflym ac yn ddewr yn brawf o'n haeddfedrwydd fel sefydliad, yn sicr, wrth i ni ystyried syniadau a allai fod yn anodd eu trafod, ond hefyd fel gwlad, wrth i ni ystyried syniadau a allai fod yn anodd eu clywed. Felly, credaf fod angen inni ddechrau paratoi pobl Cymru ar gyfer newid radical, lle mai nhw fydd yn chwarae’r brif ran.
Mae galw am newid diwylliant yn britho’r adroddiad hwn. Mae yna lawer yno ynglŷn â newid cydbwysedd cyfrifoldebau, ond yr un bwysig yw'r cydbwysedd rhwng yr unigolyn a'r wladwriaeth, fel y crybwyllodd Jenny, ac nid yw honno byth yn sgwrs gyfforddus yn y lle hwn. Mae'r adroddiad hwn yn sôn cryn dipyn am gydgynhyrchu. Dyna yr wyf i’n sôn amdano, ac mae honno, fel y dywed Jenny, yn bartneriaeth sydd, ynddo'i hun, angen gweld newid ym meddylfryd y boblogaeth, poblogaeth sydd, ar y cyfan, ar hyn o bryd wedi arfer gadael i weithwyr gofal iechyd proffesiynol wneud y penderfyniadau ynglŷn â’u gofal ar eu rhan. Nawr, mae brenin cydgynhyrchu yn eistedd y tu ôl i mi—Mark Isherwood—a gwn y bydd rhai ohonoch chi sydd wedi bod yma ers rhai blynyddoedd yn ddigon graslon i gydnabod y bu’n hyrwyddo'r egwyddor hon ymhell cyn ei hymgorffori mewn deddfwriaeth . Mae'n rhywbeth real, ac mae'r adroddiad hwn yn ein cyfeirio at fodelau lle mae gan yr unigolyn fwy o reolaeth dros y math o driniaeth a gaiff a chyfrifoldeb am benderfyniadau sy'n effeithio arno.
Mae ein poblogaeth yn mynd yn hŷn, a bydd mwy ohonom yn anffodus yn cyrraedd cam lle nad yw’r gallu meddyliol gennym ni mwyach, ac yna bydd angen gofal arnom ni na fydd gennym ni fawr o reolaeth bersonol drosto. I'r gweddill ohonom, mae gwasanaethau sydd wedi eu cyfeirio at ddinasyddion yn golygu arfer gwneud penderfyniadau a chymryd camau drosom ein hunain a’n hanwyliaid, heb weld hynny fel y wladwriaeth yn gwrthod helpu. Mae'r adroddiad hwn yn glir: roedd awydd i ddod i gytundeb amlwg gyda'r cyhoedd ar swyddogaethau a chyfrifoldebau priodol gwasanaethau ac unigolion, ond nid oes unrhyw ddiben bod 91 y cant o bobl yn credu eu bod yn gyfrifol am eu hiechyd eu hunain oni bai eu bod , mewn gwirionedd, yn ddigon hyderus a gwybodus i arfer y cyfrifoldeb hwnnw heb ofni cael eu hamddifadu. Ac mae'n sicr yn berthnasol o ran gwneud dewisiadau iach, rwy’n cytuno'n llwyr, ond mae hefyd yn berthnasol i'r modd y mae unigolion yn deall eu hanghenion a sut y maen nhw’n dod yn hyderus i wneud penderfyniadau am eu gofal, gan nad oes unrhyw ddiben ailgyflunio ein system tuag at gydgynhyrchu os ydym ni, fel poblogaeth, yn dal i gael ein rhaglennu i ymateb i unrhyw gwestiynau am ein gofal gyda 'Beth bynnag yw eich barn chi, Doctor'.
Ni all unrhyw system genedlaethol gynnig gwasanaeth personol, ond rydym ni'n mynd yn nes o lawer at hynny mewn system sy'n hwyluso, nid rhwystro rhywun sydd â'r hyder i ddweud, 'Rwy'n cael fy archwilio gan offthalmolegydd y stryd fawr pan fo’n gyfleus i mi, yn hytrach nag aros mewn clinig ymgynghorydd ar gyfer cleifion allanol’ ac, yn yr un modd, sy'n hwyluso, nid rhwystro, meddyg teulu sydd â'r hyder i ddweud wrth rywun,' Pam ydych chi yma? Ewch at y fferyllydd'. Mae cyfrifoldeb y dinesydd yn gweithio’r ddwy ffordd ac mae Jenny yn iawn yn hynny o beth. Rydym ni'n mynd yn agosach o lawer at y nod hefyd, rwy'n credu, pan fydd gennym ni berson oedrannus sydd â'r hyder i ddweud, 'Wyddoch chi be, nid wyf eisiau talu gweithiwr gofal i wneud cwpanaid o de i mi; Rwyf eisiau talu am gludiant cymunedol fel y gallaf fynd i rywle a chael cwmni’.
Mae'r adroddiad hwn yn dweud nad oes gennym ni amser i lusgo traed ar gydgynhyrchu. Nawr, un peth yw sôn am newid dewr a chyflym mewn diwylliant o ran bod Llywodraeth Cymru yn ymddiried mewn pobl, o ran meddylfryd cul, o ran prosesau, o ran disgwyliadau staff ac arweinyddiaeth, ond nid wyf yn credu y gallwn ni ychwaith esgeuluso naill ai sut yr ydym ni’n helpu ein hetholwyr i wneud penderfyniadau yn hyderus, oherwydd hebddynt bydd y newidiadau y mae'r adolygiad hwn yn cyfeirio atynt yn darfod yn y cyfnod interim. Os ydym ni am edrych ar hyn o ddifrif fel ffordd ymlaen, mae'n rhaid i ni helpu ein dinasyddion i ymddiried ynddynt eu hunain. Diolch.
Thank you. And, finally, Eluned Morgan.
Diolch. Ac, yn olaf, Eluned Morgan.
Diolch yn fawr, Dirprwy Lywydd. I would also like to welcome this work done by Ruth Hussey and the expert team. I think it’s clear that, if we look at the ageing population, more of the same is simply unsustainable, and I think that’s what really comes out in this report. That further integration of health and social care is something I think that most people now accept. It has simply got to happen.
It’s clear that prevention has got to take centre stage, and we’ve all got to be encouraged to take more responsibility for looking after ourselves. I’m delighted that the report asks for new models to be trialled across Wales. There’s already great work being done and I think it’s really important that we recognise that. I went to an extra-care home in Newtown in Powys recently, partly financed by the Welsh Government—an excellent example. More of that is the kind of thing we want to see. That’s an expensive model; there will be other models that we need to look at. But it’s an opportunity for us to road test some radical new ideas.
Can I welcome the fact that the review is also sensitive to the fact that delivery will be different in different parts of Wales, and that the Welsh language needs of older people in particular need to be taken into account?
Dawn has talked a lot about the need for skills in the workforce, and for that workforce to be recognised and appreciated. Unless we really address that issue I think we are going to see that continuous revolving door of unskilled workers in our care service, and that is not something either that is sustainable. So, at some point we have to talk about financing those people properly.
The key thing to remember is that it’s got to be people centred. The end user has got to be centre stage here. We heard this afternoon of the national strategy ‘Prosperity for All’, and the need for an innovative care model in the community. There is one area that I think is missing from the report—and I understand why it wasn’t part of their remit—and that is housing. Unless we get the housing right, I think it’s going to be really difficult for us to look after the care needs of our public. So, we need to somehow, at some stage, pleat housing into this discussion, and then we can build an economic development strategy on the back of that as well, with the whole skills agenda to go behind that. I think that’s really important for us to keep an eye on.
But at some point we have to have a conversation with the public about, actually, first of all, what is the current situation. Because most people walk into a care home and are quite surprised to find a £700 a week cheque being demanded of them. They’re not aware of that. We have to tell them what the current situation is and then have a conversation about what they’d like it to look like in future. We’ve got to be brave about this. We’ve absolutely got to be brave. And one of the things that’s really heartened me this afternoon is the fact that, actually, we’ve heard really constructive suggestions from all parties. Unless we work together on this, I think the people of Wales will not forgive us, because if we get this wrong, if we don’t address this, it’ll be our neighbours, our family, our friends who will pay the price, and they won’t forgive us. So, we’ve got an opportunity here to take a lead in Wales, to do something before the rest of the United Kingdom, but the only way this is going to work is if we work together and that we’re brave and we’re honest with the people of Wales about what needs to happen. At some point, that conversation needs to be also about what they can contribute. It’s partly about carers, and us helping carers, but it may be at some point a financial discussion that we may need to have. We started the NHS; it was in Wales that that was started. My dream is to see a national care service developed in Wales as well, and I think together we can make that happen.
Diolch yn fawr, Dirprwy Lywydd. Hoffwn innau hefyd groesawu'r gwaith hwn a wnaed gan Ruth Hussey a'r tîm arbenigol. Rwy'n credu ei bod yn glir, os edrychwn ni ar y boblogaeth sy'n heneiddio, bod mwy o'r un peth yn syml yn anghynaladwy, a chredaf mai dyna'r hyn sy'n dod i'r amlwg yn yr adroddiad hwn. Mae integreiddio iechyd a gofal cymdeithasol ymhellach yn rhywbeth rwy'n credu bod y rhan fwyaf o bobl yn awr yn ei dderbyn. Yn syml, mae'n rhaid iddo ddigwydd.
Mae'n amlwg bod yn rhaid rhoi lle canolog i atal, ac mae'n rhaid i bob un ohonom gael ein hannog i gymryd mwy o gyfrifoldeb am ofalu amdanom ni ein hunain. Rwyf wrth fy modd bod yr adroddiad yn gofyn am fodelau newydd i'w treialu ledled Cymru. Mae gwaith gwych eisoes yn cael ei wneud ac rwy'n credu ei bod yn bwysig iawn inni gydnabod hynny. Es i i gartref sy’n cynnig gofal ychwanegol yn y Drenewydd ym Mhowys yn ddiweddar, wedi'i ariannu'n rhannol gan Lywodraeth Cymru—enghraifft wych. Mwy o hynny yw'r math o beth yr ydym ni eisiau ei weld. Mae hwnnw’n fodel drud; mae modelau eraill y bydd angen inni edrych arnynt. Ond mae'n gyfle i ni roi prawf ar rai syniadau newydd radical.
A gaf i groesawu'r ffaith bod yr adolygiad hefyd yn sensitif i'r ffaith y bydd y ddarpariaeth yn wahanol mewn gwahanol rannau o Gymru, a bod angen ystyried anghenion pobl hŷn o ran y Gymraeg yn arbennig?
Mae Dawn wedi sôn llawer am yr angen am sgiliau yn y gweithlu, ac i'r gweithlu hwnnw gael ei gydnabod a'i werthfawrogi. Oni bai ein bod yn mynd i'r afael â'r mater hwnnw o ddifrif, rwy'n credu y byddwn ni’n gweld llif cyson o weithwyr anfedrus yn ein gwasanaeth gofal, ac nid yw hynny'n rhywbeth sy'n gynaliadwy. Felly, ar ryw adeg, mae'n rhaid i ni siarad am ariannu'r bobl hynny yn iawn.
Y peth allweddol i'w gofio yw bod yn rhaid canolbwyntio ar bobl. Mae'n rhaid rhoi’r sylw canolog i’r defnyddiwr terfynol yn y fan yma. Clywsom y prynhawn yma am y strategaeth genedlaethol 'Ffyniant i Bawb', a'r angen am fodel gofal arloesol yn y gymuned. Mae un maes yr wyf o'r farn sydd ar goll o'r adroddiad—ac rwy'n deall pam nad oedd yn rhan o'r cylch gwaith͏—a’r maes hwnnw yw tai. Oni bai ein bod yn cael pethau’n gywir yn y maes tai, rwy’n credu y bydd hi’n anodd iawn inni ofalu am anghenion gofal y cyhoedd. Felly, mae angen inni rywsut, ar ryw adeg, gynnwys tai yn y drafodaeth hon, ac yna fe allwn ni lunio strategaeth datblygu economaidd yn sgil hynny hefyd, gyda'r agenda sgiliau gyfan i ddilyn hynny. Rwy'n credu bod hynny'n bwysig iawn inni gadw llygad arno.
Ond ar ryw adeg mae'n rhaid i ni gael sgwrs gyda'r cyhoedd ynghylch, mewn gwirionedd, yn gyntaf oll, beth yw'r sefyllfa bresennol. Oherwydd mae’r rhan fwyaf o bobl yn cerdded i mewn i gartref gofal ac yn synnu'n fawr o ddarganfod y bydd angen siec o £700 yr wythnos ganddynt. Nid ydynt yn ymwybodol o hynny. Mae'n rhaid i ni ddweud wrthynt beth yw'r sefyllfa bresennol ac yna cael sgwrs ynglŷn â sut yr hoffent i bethau fod yn y dyfodol. Mae'n rhaid i ni fod yn ddewr ynglŷn â hyn. Does dim dwywaith bod angen i ni fod yn ddewr. Ac un o'r pethau sydd wedi fy nghalonogi'n fawr iawn y prynhawn yma yw'r ffaith ein bod ni wedi clywed awgrymiadau gwirioneddol adeiladol gan bob plaid. Oni bai ein bod ni'n gweithio gyda'n gilydd ar hyn, rwy'n credu na fydd pobl Cymru yn maddau i ni, oherwydd os byddwn ni’n cael hyn yn anghywir, os na fyddwn ni’n mynd i'r afael â hyn, ein cymdogion, ein teulu, ein ffrindiau a fydd yn talu'r pris, ac ni fyddan nhw’n maddau i ni. Felly, mae gennym ni gyfle yma i arwain yng Nghymru, i wneud rhywbeth cyn bod gweddill y Deyrnas Unedig yn ei wneud, ond yr unig ffordd y mae hyn yn mynd i weithio yw drwy i ni weithio gyda'n gilydd a bod yn ddewr ac yn onest â phobl Cymru am yr hyn sydd angen digwydd. Ar ryw adeg, mae'n rhaid i'r sgwrs honno fod yn ymwneud â'r hyn y gallant ei gyfrannu hefyd. Mae'n ymwneud â gofalwyr yn rhannol, a ninnau'n helpu gofalwyr, ond gall fod angen trafodaeth ariannol arnom ni ar ryw adeg. Ni a ddechreuodd y GIG; yng Nghymru y dechreuwyd hynny. Fy mreuddwyd i yw gweld gwasanaeth gofal cenedlaethol yn cael ei ddatblygu yng Nghymru hefyd, a chredaf y gallwn ni gyflawni hynny gyda'n gilydd.
Thank you very much. Now I call on the Cabinet Secretary to reply to the debate. Vaughan Gething.
Diolch yn fawr iawn. Nawr, galwaf ar Ysgrifennydd y Cabinet i ymateb i'r ddadl. Vaughan Gething.
Thank you, Deputy Presiding Officer, and also thank you to all Members who have contributed in today’s debate. I don’t think I’ll be able to cover all the points, but again, part of the point of having this debate today is for Members to put on the record a range of views as we go forward to the next stage of having the final report and then still having to make some choices. And I think that some of what we’ve heard—it’s been interesting in the debate to hear from a number of people, from Jenny, Caroline, Eluned and others, about the determinants of health and about the social determinants of health as well. And actually, the service, in terms of our health, only contributes a fairly small amount to our health outcomes. It’s actually those other, wider choices that we make and are made for us that contribute to our own health outcomes and the impact that has upon our care needs as well. That’s recognised in ‘Prosperity for All’, the whole-Government approach we’re taking. We recognise it isn’t just about saying the health service could and should do everything in that sense. It’s recognising there’s a relationship with other services, yes, but also that our economic prosperity and future matter so much as well.
I’ll go into some of the specifics that people have mentioned as well. I’m grateful to Angela, Rhun and Caroline as spokespeople, but also the constructive approach they’ve taken to today’s debate and the broad welcome for where we are, and again, highlighting this has been a genuinely independent review where the terms of reference have been agreed and people have had to make compromises and choices about what goes into the terms of reference to make sure we have a manageable piece of work to give us something to come back to that we can then make choices on to help determine the future of our whole system.
On the points made about staff across our whole service, the Minister Rebecca Evans already made some statements about the future for social care staff, career progression and the skill mix in the social care workforce. So, we are going to hear more from the Government on that. We won’t just wait for the report to be published. But there is definitely something there in terms of, in particular, some of the comments that Dawn’s made about needing to make sure that our staff are engaged in the conversation in the here and now, and not just for workforce planning but for determining some of those models for the future and making sure that the wider trade union will be involved in doing that as well.
What I wanted to pick up on, in terms of the comments that Rhun and Angela made as well about needing more doctors, nurses and other healthcare staff as well, is that this is perhaps the only area where we still expect the public sector to expand and for more staff to be available year on year on year. The demand is never, ‘How can you make do with less?’ in terms of staff; it’s always, ‘We need more doctors, more nurses, more healthcare professionals.’ There’s something about the honesty in the debate we need to have about this, because every group will come and make a demand for more of them. That’s understandable. Even as we talk about having a different spread of healthcare professionals delivering services, whether it’s in a hospital setting or within a community setting, we still need to have that honesty about, ‘There is a limited sum of money that all of us have to spend here’. And it doesn’t matter what your position is on austerity, it’s a fact of political life that we need to take account of in making our choices in the here and now and in the short and medium term.
Diolch, Dirprwy Lywydd, a diolch hefyd i bob Aelod sydd wedi cyfrannu at y ddadl heddiw. Nid wyf yn credu y byddaf yn gallu ymdrin â'r holl bwyntiau, ond eto, rhan o ddiben cael y ddadl hon heddiw yw i'r Aelodau roi amrywiaeth o safbwyntiau ar y cofnod wrth i ni fynd ymlaen i'r cam nesaf o gael yr adroddiad terfynol ac yna dal i orfod gwneud rhai dewisiadau. Ac rwy'n credu bod rhywfaint o'r hyn yr ydym ni wedi'i glywed— mae wedi bod yn ddiddorol yn y ddadl clywed gan nifer o bobl, gan Jenny, Caroline, Eluned ac eraill, am benderfynyddion iechyd a phenderfynyddion cymdeithasol iechyd hefyd. Ac mewn gwirionedd, cyfraniad gweddol fychan i'n canlyniadau iechyd a wneir gan y gwasanaeth. Mewn gwirionedd y dewisiadau eraill, ehangach hynny yr ydym ni’n eu gwneud ac a wneir drosom ni sy'n cyfrannu at ein canlyniadau iechyd ein hunain ac effaith hynny ar ein hanghenion gofal hefyd. Caiff hynny ei gydnabod yn 'Ffyniant i Bawb', sef y dull Llywodraeth gyfan yr ydym yn ei fabwysiadu. Rydym yn cydnabod nad dim ond dweud y gallai ac y dylai’r gwasanaeth iechyd wneud popeth yn y cyswllt hwnnw yw hyn. Mae yn ymwneud â chydnabod bod perthynas â gwasanaethau eraill, ydy, ond hefyd bod ein ffyniant economaidd a'n dyfodol mor bwysig hefyd.
Byddaf yn canolbwyntio ar rai o'r materion penodol y mae pobl wedi'u crybwyll hefyd. Rwy'n ddiolchgar i Angela, Rhun a Caroline fel llefarwyr, ond hefyd am y ffordd adeiladol y maen nhw wedi cyfrannu at ddadl heddiw a'r croeso mawr i’n sefyllfa bresennol. Unwaith eto, mae tynnu sylw at hyn wedi bod yn adolygiad gwirioneddol annibynnol lle mae'r cylch gorchwyl wedi ei gytuno a phobl wedi gorfod cyfaddawdu a dewis yr hyn a gaiff ei gynnwys yn y cylch gorchwyl i sicrhau bod gennym ni ddarn hylaw o waith y medrwn ni gyfeirio’n ôl ato ac y gallwn ni wedyn seilio dewisiadau arno i helpu penderfynu ar ddyfodol ein system gyfan.
O ran y pwyntiau a wnaed ynghylch staff ledled ein holl wasanaeth, mae'r Gweinidog Rebecca Evans eisoes wedi gwneud rhai datganiadau am y dyfodol ar gyfer staff gofal cymdeithasol, dilyniant gyrfa a'r cymysgedd sgiliau yn y gweithlu gofal cymdeithasol. Felly, byddwn yn clywed mwy gan y Llywodraeth ynglŷn â hynny. Ni fyddwn yn disgwyl i’r adroddiad gael ei gyhoeddi. Ond yn sicr mae rhywbeth yno o ran, yn arbennig, rhai o'r sylwadau a wnaeth Dawn ynghylch bod angen sicrhau bod ein staff yn cymryd rhan yn y sgwrs hon yn awr, ac nid yn unig o ran cynllunio gweithlu ond er mwyn penderfynu ar rai o'r modelau hynny ar gyfer y dyfodol a sicrhau y bydd gan yr undeb llafur ehangach ran mewn gwneud hynny hefyd.
Yr hyn yr oeddwn i eisiau cyfeirio ato, o ran y sylwadau a wnaeth Rhun ac Angela yn ogystal â bod angen mwy o feddygon, nyrsys a staff gofal iechyd eraill hefyd, yw mai dyma'r unig faes lle'r ydym yn dal i ddisgwyl i'r sector cyhoeddus ehangu ac i fwy o staff fod ar gael flwyddyn ar ôl blwyddyn. Ni chaiff y cwestiwn fyth ei ofyn, 'Sut allwch chi ymdopi â llai?' o ran staff; y gân o hyd yw, 'Mae angen mwy o feddygon, mwy o nyrsys, mwy o weithwyr gofal iechyd proffesiynol arnom ni.' Mae rhywbeth am y gonestrwydd yn y ddadl y mae angen i ni ei chael am hyn, oherwydd bydd pob grŵp yn dod ac yn galw am fwy o bethau. Mae hynny'n ddealladwy. Hyd yn oed wrth i ni sôn am gael trawstoriad gwahanol o weithwyr gofal iechyd proffesiynol sy'n darparu gwasanaethau, boed hynny mewn ysbyty neu mewn lleoliad cymunedol, mae'n rhaid i ni barhau i fod yn onest ynghylch, 'Mae yna swm cyfyngedig o arian yn y fan yma i bob un ohonom ni ei wario’. Ac nid yw'n bwysig beth yw eich sefyllfa o ran cyni, mae’n un o ffeithiau bywyd gwleidyddol y mae angen inni ei ystyried wrth wneud ein dewisiadau yn awr ac yn y tymor byr a’r tymor canolig.
Thank you for taking an intervention. Just very briefly, it’s not always about more and more staff. It’s making sure, for example, that where we train doctors in Wales, we keep more of them in Wales, because far too many medical students who are trained in Wales end up working outside Wales, and we want to train more of our own students here in Wales, including in Bangor.
Diolch am dderbyn ymyriad. Yn fyr iawn, nid yw hi bob amser yn ymwneud â mwy a mwy o staff. Mae’n ymwneud â sicrhau, er enghraifft, pan fyddwn ni'n hyfforddi meddygon yng Nghymru, ein bod yn cadw mwy ohonyn nhw yng Nghymru, oherwydd mae llawer gormod o fyfyrwyr meddygol sydd wedi'u hyfforddi yng Nghymru yn y pen draw yn gweithio y tu allan i Gymru, ac mae arnom ni eisiau hyfforddi mwy o'n myfyrwyr ein hunain yma yng Nghymru, gan gynnwys ym Mangor.
Well, we don’t disagree about the fact that we want to train more people from Wales in Wales and keep them. We also still need to make sure that the international reality of recruiting healthcare staff is effective in who we get and why. There’s something here about how competitive we are with the rest of the world—the rest of the developed world—still competing for those same staff, and the review gives us an opportunity to recast our system to make it more attractive for people who are already here and those we want to attract in the future. I’m pleased to hear something that Suzy Davies said. She was quoting from the report but actually that sets out the prudent healthcare approach that my immediate predecessor set out in recognising the harm that is caused by some interventions in the service, when some things don’t actually do any good. There’s something here about the conversation with the public to understand that we need to fundamentally recast the way we deliver our service to deliver not just high quality and high value, but actually we could do so much more if we took out that unnecessary intervention.
I just wanted to say something before I finish on the comments that have been helpfully made about citizen voice and personal responsibility. I was interested to hear about Jenny’s conversation that she would have had in the Maelfa about the future of local healthcare and about people being properly engaged now about making choices and the level of pragmatism that many of our communities have about what they want and why. And this report gives us a staging post to try and continue that conversation about personal responsibility. So, what is the deal from the health and care system’s point of view? What will we provide? And then, what do we expect the citizen to do and how do we empower them to make more of their own choices? Because, typically, citizens who make their own choices—active choices—tend to make better ones, and it’s really important for the future health of our nation that that isn’t something that we allow to happen by accident. It’s something that we want to encourage positively, and that’s why the review has such an important function.
I’ll come to a conclusion now, Presiding Officer, because I see I’ve only got about 30 seconds left. I really do look forward to the independent review’s final report and the debates that we will then have to have, but also the choices that we will then have to make—difficult but necessary choices about our future. I do remain optimistic about our willingness to choose a plan path for the future. Because it isn’t just that the alternatives are awful if we allow things to happen to us, but there’s a real prize for all of us to grasp by having a system that we choose to design and deliver and really take forward the high-quality system that all of us wish to have now and in the future in every community in Wales.
Wel, nid ydym yn anghytuno am y ffaith bod arnom ni eisiau hyfforddi mwy o bobl o Gymru yng Nghymru a'u cadw. Mae angen i ni hefyd sicrhau bod y realiti rhyngwladol o recriwtio staff gofal iechyd yn effeithiol o ran yr hyn yr ydym yn ei gael a pham. Mae rhywbeth yn y fan yma ynghylch pa mor gystadleuol ydym ni gyda gweddill y byd— gweddill y byd datblygedig—yn dal i gystadlu am yr un staff, ac mae'r adolygiad yn rhoi cyfle inni ailffurfio ein system i'w gwneud yn fwy deniadol i bobl sydd eisoes yma a'r rhai yr ydym eisiau eu denu yn y dyfodol. Rwy'n falch o glywed rhywbeth a ddywedodd Suzy Davies. Roedd hi'n dyfynnu o'r adroddiad ond mewn gwirionedd mae hynny’n nodi'r dull gofal iechyd darbodus a nodwyd gan fy rhagflaenydd uniongyrchol wrth gydnabod y niwed mae rhai ymyraethau yn y gwasanaeth yn eu hachosi, pan fo rhai pethau nad ydynt yn gwneud unrhyw les o gwbl mewn gwirionedd. Mae rhywbeth yn y fan yma ynglŷn â’r sgwrs gyda'r cyhoedd er mwyn deall bod angen i ni ailffurfio’n sylfaenol y ffordd yr ydym ni’n darparu ein gwasanaeth i ddarparu nid yn unig ansawdd uchel a gwerth uchel, ond mewn gwirionedd fe allem ni wneud cymaint mwy pe byddem ni’n cael gwared ar yr ymyraethau dianghenraid hynny.
Roeddwn i eisiau dweud rhywbeth cyn i mi orffen sôn am y sylwadau buddiol a wnaethpwyd am lais dinasyddion a chyfrifoldeb personol. Roedd gennyf ddiddordeb mewn clywed am sgwrs Jenny y byddai hi wedi'i chael yn y Maelfa am ddyfodol gofal iechyd lleol a bod pobl yn ymgysylltu’n briodol erbyn hyn ynghylch gwneud dewisiadau a lefel yr ymarferoliaeth sydd gan lawer o'n cymunedau am yr hyn y maen nhw ei eisiau a pham. Ac mae'r adroddiad hwn yn rhoi cyfle i ni i geisio parhau â'r sgwrs honno am gyfrifoldeb personol. Felly, beth yw'r fargen o safbwynt y system iechyd a gofal? Beth fyddwn ni'n ei ddarparu? Ac yna, beth ydym ni'n disgwyl i'r dinesydd ei wneud a sut yr ydym ni'n ei alluogi i wneud mwy o'i ddewisiadau ei hun? Oherwydd, fel arfer, mae dinasyddion sy'n gwneud eu dewisiadau—dewisiadau ymarferol eu hunain— yn dueddol o wneud rhai gwell, ac mae'n bwysig iawn i iechyd ein gwlad yn y dyfodol nad yw hynny'n rhywbeth y byddwn yn caniatáu iddo ddigwydd ar ddamwain. Mae'n rhywbeth yr ydym yn awyddus i’w annog yn gadarnhaol, a dyna pam mae gan yr adolygiad swyddogaeth mor bwysig.
Byddaf yn dod i derfyn nawr, Llywydd, gan fy mod yn gweld mai dim ond rhyw 30 eiliad sydd ar ôl. Rwy'n edrych ymlaen yn fawr at adroddiad terfynol yr adolygiad annibynnol a'r dadleuon y bydd yn rhaid inni eu cael, ond hefyd y dewisiadau y bydd yn rhaid inni eu gwneud wedyn—dewisiadau anodd ond angenrheidiol ynglŷn â'n dyfodol. Rwy'n parhau i fod yn galonogol am ein parodrwydd i ddewis llwybr cynllun ar gyfer y dyfodol. Oherwydd nid yw’n ymwneud yn unig â bod yr hyn a allai ddigwydd fel arall yn ofnadwy os byddwn yn caniatáu i bethau ddigwydd i ni, ond mae yna wobr go iawn i bob un ohonom fanteisio arni trwy gael system y byddwn yn dewis ei llunio a'i chyflawni a bwrw ymlaen â'r system ansawdd uchel y mae pob un ohonom yn dymuno ei chael yn awr ac yn y dyfodol ym mhob cymuned yng Nghymru.
Thank you. The proposal is to agree the motion. Does any Member object? No. Therefore, the motion is agreed in accordance with Standing Order 12.36.
Diolch. Y cynnig yw derbyn y cynnig. A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? Nac oes. Felly, mae’r cynnig wedi’i dderbyn yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.
Derbyniwyd y cynnig yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.
Motion agreed in accordance with Standing Order 12.36.
And that brings today’s proceedings to a close. Thank you.
A daw hynny â thrafodion heddiw i ben. Diolch.
Daeth y cyfarfod i ben am 18:41.
The meeting ended at 18:41.